Ken je dat gevoel dat je steeds kousen moet kopen en dat er steeds kousen verdwijnen? Hier is dit ook op 1 of andere manier verdwijnen de jongens hun kousen op mysterieuze wijze. Worden ze opgegeten door de wasmachine, worden ze meegenomen door kabouters,... het is een groot mysterie. Deze ochtend heb ik hemel en aarde verzet om toch een paar kousen voor Lander te vinden en gelukkig heeft Volker grote voeten en ik kleine voeten zo kan Volker ook eens kousen van mij aandoen.

Ik heb toch kousen gevonden voor Lander en zo kon hij netjes gaan zwemmen. Tom de papa van Simon komt Lander soms halen als ik geen brengmaatje heb voor Lander om te gaan zwemmen. Lander is van het 3de groepje naar het 4de groepje gegaan nu moet hij enkel de techniek van de benen onder de knie krijgen en is hij goed vertrokken en gaan we naar olympisch goud.

Maar die kousen is en blijft een probleem het was al een probleem toen ik kind was en nu zet zich dat een generatie verder. J

Deze week weet ik wat te doen kousen zoeken en ordenen.

Dat was het avontuur van de kousen en ik zit nog steeds met de VAC en ik ben het beu. Het doet zo goed als geen pijn maar steeds het ronkende geluid s 'nachts, overdag. Het is echt niet fijn meer. Het is niet constant maar het is toch wel een 45min geronk per uur. De ene keer is het geluid ook harder dan het andere maar het is steeds aanwezig en dan zwijg ik of het alarm dat om de haverklap kan afgaan. Pff veel woorden ga ik er niet meer aan vuilmaken maar tja zo een vervelend ding, hopelijk is het binnenkort gedaan en denk ik 'weet je nog de VACtherapie' hahahaha