Na
alles wat ik gisteren heb gepresteerd ben ik als een blok in slaap gevallen en
om 7 uur stond Lieve aan mn bed deze morgen. Het was maar een week geleden
maar Lieve en ik hadden elk zoiets het is zolang geleden.
Dit
wou ik gisteren nog vertellen maar ik dacht er aan toen ik al aan het afsluiten
was dus effe genoteerd en daarom deze ochtend schrijf ik over mn frats. Ik
woon nu bijna 4 maanden in mn nieuwe plekje waar ik heel blij om ben maar mijn
mama en ik vertrokken naar de receptie. Ik trok de deur achter me dicht en ik kwam
beneden en ik zij ik heb geen sleutel bij. Shuk wat nu. Als ik de deur dicht
trek zit die deur ook direct in het slot. Mn mama keek me dwaas aan zoals ze
dat vrij goed kan J en zei
Inge ik heb wel een sleutel he. Oef, mama wil jij me straks binnen laten. Ze
begint me dan te plagen ik zal wel zien wat ik doe of ik je binnen laat dat
weet ik nog niet.
Mijn
broer is jarig vandaag. Geen feestje maar gewoon verjaardagwensen voor mijn
grote broer die 45 jaar wordt.
Deze
middag had ik heel wat plannen. Plannen buiten, niet in mijn stekje neen ik
moest buiten en dat was toch een serieuze boterham. Ik had gevraagd aan oma of
ze mee ging en ze vond het wel een fijn idee maar ze vond het ook wel een
beetje eng. Ze had geen zin in een confrontatie met
maar ze wou wel de
jongens zien. Ik ben in de elektrische rolstoel naar het schoolfeest gegaan en
het was het thema BALLEN. Ik was net op tijd voor de opening en ik heb ze
gezien. Het was grappig en had een leuk plekje. Dan werd iedereen naar het
midden van de speelplaats geloodst en Iedereen stond kort opeen ik zag Ivo en
die ging even zorgen dat ik vooraan stond en het is hem gelukt. Dank u wel Ivo.
Lander heb ik niet gevonden maar Volker had ik al snel beet. Ik riep op Volker
maar het was wel wat woelig en Adam trok aan zijn arm kijk Volker je mama is
hier Volker keek naar me en was zo verrast me te zien en er kwam een brede
lach op zijn snoet. Even bij gepraat en Lander kwam ook even dag zeggen hij had
de Belgische vlag op zijn snoet geschilderd. Ik ben even langs iedereen gegaan
om dag te zeggen hoi hier hoi daar. Het was leuk om iedereen nog eens te zien.
Rond 15.30 zijn we door gegaan.
Mijn
mama en ik zijn dan naar buurtwerk Casablanca gegaan die hadden een buurtfeest.
Het is niet mijn buurt maar ik ben jaren geleden stagiaire geweest daar in de
kinderwerking. Ik heb al mijn moed bij elkaar geraapt en ben gegaan het was een
heel aangenaam terugzien met iedereen. Ik heb gehoord dat Nicole 1 van de
vrijwilligers was opgenomen in het ziekenhuis. Ik wens haar alvast een spoedig
herstel. Maar het was vooral de confrontatie met iedereen die ik kende uit een
ver verleden. Sommige vroegen wat ik voor heb gehad en die fel verschoten
waren. Ze verwachte niet iemand in een rolstoel want ik stond vroeger op mijn
voeten en liep rond.
Het
was een leuk weerzien met iedereen en het was leuk dat ik de stap heb gezet om
buiten te komen. Iedereen kende een stuk van het verhaal maar niet iedereen
kende het hele uitschuif verhaal. Ik heb niet veel verteld maar het was wel
leuk. Op een moment zat ik met Johan van het buurthuis, de baas van het RISO,
Hilde en nog een paar mensen en op een moment vertelde dat ik me wel geamuseerd
heb toen ik in Pellenberg lag. Iedereen vond het vreemd maar ik zoals iedereen
wel weet kijk ik er zeker niet negatief op terug. Ik heb een heel vermoeiende
maar leuke middag achter de rug.
|