Ik
begin te schrijven in week 2 en het is maandag. Het is een vreemde
gewaarwording. Leven in een leven waar je van alles moet maar niets
mag. Dat het virus in het land en over de gehele wereld zich nestelt
is te eng om te omvatten. Elke dag begint het nieuws met cijfers en
nieuwe maatregelen wat kan en wat niet kan. Je mag gaan wandelen maar
je mag niet te dicht bij elkaar lopen, enkel de voedingswinkels zijn
open en er mogen niet teveel personen zich in de winkel bevinden.
Mensen hamsteren en kopen tientallen wc- en keukenrollen. Mensen
kopen kilos bloem, pasta en suiker. Ik doe er niet aan mee al heb
ik wel een pak wc-papier gekocht het was het laatste pak dat er
stond.
Deze
week gaan we koekjes bakken omdat er geen dinosauruskoeken waren in
de winkel. Lander eet graag vanillewafels maar Volker niet spijtig
maar het is nu zo. Morgen laat ik mijn gezinshulp even naar de winkel
gaan om beleg, brood en om dinosauruskoeke
Ondertussen
is het woensdag en vandaag gaat Volker naar zijn papa. Spijtig maar
de Playstation heeft gewonnen. Ik weet dat ik mijn klein ventje van
190cm een hele tijd niet zal zien. Lander blijft hier enkele weken en
samen gaan we leuke dingen doen. Vandaag gaan we creatief uit de
hoek komen en gaan Lander en ik LO doen. Zo combineer ik mijn
kineoefeningen met wat beweging voor Lander en zo probeer ik Lander
wat fris en energiek te houden. Lander krijgt ook zijn weekwerk en
hij doet dit kei flik. Het is fijn om te zien hoe hij bezig is. Af en
toe zit er een spelletje tussen een puzzel (inzicht), Frans, rekenen
en taal. Vandaag was het een dobbelspel waarbij je zoveel mogelijk
appels moet verzamelen. Er stonden rekenoefeningen op optellen en
aftrekken met kommagetallen. Als er iemand een foutje had zochten we
(hij) samen het antwoord. We genieten van onze tijd samen al missen
we Volker enorm. Maar af en toe zien we hem passeren en dagelijks
bellen we via WhatsApp.
Het
is echt vreemd alles ligt plat. Er rijden bussen af en aan maar veel
minder dan een tijdje geleden en er staan bijna geen mensen te
wachten op de perrons van de bus of trein. Er stappen zichtbaar
minder mensen op en af. De meeste winkels zijn gesloten en enkel de
voedingswinkels en krantenwinkels zijn open. Sinds een paar dagen heb
ik het genot van een streepje muziek ontdekt. Nu speelt er een
muziekje van John Miles maar er zal wel wat variatie inzitten want ik
heb wel wat zin in iets feller.
De
week is rustig voorbij gegaan en Lander en ik hebben heel wat leuke
dingen gedaan, getekend, koekjes gebakken sport, enz.
Tijdens
zijn oefeningen over breuken snapte hij iets niet maar ik heb het dan
geprobeerd uit te leggen en ik kreeg het compliment dat ik het veel
beter dan zijn juf heb uitgelegd. Een pluim voor de mama. Vandaag
gaan we we kip met rijst eten en Lander mocht kiezen appelmoes of
komkommer en hij heeft gekozen voor komkommer. Zelf ga ik champignons
eten. Op het einde doen we samen de taken. Ik steek alles in de
vaatwasser ruim de keuken op en hij ruimt- en kuist de tafel af met
een natte doek. Er is geen discussie maar we doen het gewoon.
Wat
me het meeste opvalt deze week dat ik mensen hoor en zie online maar
ik mis het echte menselijke contact. Ik hoop dat het virus snel onder
controle is zodat ik terug mensen kan ontvangen en zien want dat mis
ik het meeste.
|