Ik ben Myriam
Ik ben een vrouw en woon in Ekeren (België) en mijn beroep is Ik werk in een psychiatrisch ziekenhuis.
Ik ben geboren op 30/04/1969 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Alles wat met mensen te maken heeft, vooral vrienden en familie.
Goeiemorgend allemaal ( of goeiemiddag, avond of nacht ),
Woutje is ziek geweest, ttz hij is nu aan de beterendehand maar hij had weer een oorontsteking. Achteraf bekeken voel ik mij een beetje schuldig dat ik het niet vroeger heb opgemerkt maar maandag werd het echt duidelijk : koorts, geen eetlust en heel veel slapen. Tegen maandagavond had ons ventje meer dan 39° en zag hij er echt zielig uit.
Dinsdag is papa dan met hem naar de dokter gegaan en ja hoor, weer een oorontsteking. En dus ook weer antibiotica En dan besef ik dat je heel veel mooie voornemens mag hebben om aan je kindje geen antibiotica te geven en dat we wilden werken met homeopathie en zo maar als je hartediefje zo ziek is ben je maar al te blij dat er zo iets bestaat als antibiotica. Papa heeft dan de hele dag voor de zieke gezorgd ( met neusdruppels en alles erop en eraan ) want ik was op teambuilding de hele dag.
Dat was eigenlijk wel best leuk, eerst een stadsspel en daarna gaan eten in Mie Katoen. Eerlijk gezegd viel het eten me een beetje tegen, de salad bar zag er niet echt lekker uit en stelde ook echt niet zo veel voor maar natuurlijk ga je vooral voor de fondue, en die is altijd lekker natuurlijk !
Door ziek te zijn is Woutje dan niet meer naar de créche geweest en ook vandaag houd ik hem thuis. Hij heeft wel geen koorts meer maar ik ben er nog niet zo gerust in. Hij at ook gisteren nog heel slecht en heeft veel behoefte aan slaap. Dan zorg je als mama toch liever zelf voor je kind. En aangezien ik vandaag en morgen nog thuis ben,kan het ook. Dat is wel een grote luxe.
Straks gaan we bij Anneke en Danny eten, hopelijk kan Wout er toch ook een beetje van genieten !
Héhé, het heeft lang geduurd maar nu is het echt zomer !
Gisteren hebben we met ons drie zalig genoten van het mooie park aan de overkant. Er was vanalles te doen en zeer gezellig. Ook voor vandaag hadden we echt zomerse plannen ( combineer park, champagne,zon, Wout en aardbeien ) maar helaas,helaas. Ons Woutje is ziek Hij is alweer een tijdje aan het snotteren, al een aantal dagen zeer flauw en moe en deze morgend had hij koorts én een vies hoestje. Echt zielig als je hem zo ziet, snot uit zijn neusje, rood van de koorts en kleine oogjes . De huisapotheek komt er dus nog eens aan te pas en dan maar hopen dat het morgen al een stuk beter gaat want ik heb teambuilding op het werk en kan dus niet thuis blijven. Maar Peter heeft met zijn baas gebeld en voor alle zekerheid een dagje vrij gevraagd.
Ben wel eens benieuwd naar de teambuilding, we gaan blijkbaar iets doen met een GPS, hopelijk zijn er tegen de avond niet al te veel vermisten 's Avonds gaan we met zijn allen uit eten en dat is meestal een gezellige boel, zo met de collega's onder elkaar.
Woutje zijn kamer is nu echt helemaal in orde, zijn nieuw bedje is supercool en blijkt toch ook een groeifunctie te hebben dus kan nog lang mee.
Ik wacht nu echt vol ongeduld op het fietsstoeltje want met dit weer zie ik ons echt wel met zijn drieën een tochtje gaan maken !Hopelijk kot het snel binnen.
Nu nog even wat was ophangen en dan toch nog even genieten van het zonnetje op ons terras voor ons prutske wakker wordt. Hopelijk voelt hij zich al een stuk beter na een suppo, wat slijmoplosser en een dutje !
Jaja, een rare titel maar wel één met spectaculaire content Vorig weekend sta ik 's morgens op omdat ik ons prutske hoor en het dus tijd is om aan een nieuwe dag te beginnen. Alles verloopt zoals het alle morgenden loopt. Ik sta op, kleed me snel aan en ga naar zijn kamer. Ik ga binnen, wij begroeten elkaar en ik pak hem uit zijn bedje. Wacht eens even, daar mankeert iets Normaal moet ik toch eerst zijn spijlen naar beneden doen ? Toen mijn frank viel wat er gebeurd was,bleef mijn hart even stilstaan. Ergens deze nacht moeten die spijlen gezakt zijn en heeft Wout dus onbeschermd in dat hoge bed gelegen
Sinds de verhuis wisten we al dat één kant niet meer goed sloot en dat we daar extra op moesten letten maar dit hadden we nooit meegemaakt en ook niet voorzien.
Maar goed, dat kind moet wel veilig kunnen slapen. Dus sindsdien wordt zijn bedje met een colsonbandje beveiligd voor hij gaat slapen Aangezien dat natuurlijk ook geen doen is krijgt hij een nieuw bedje. Het bedje dat bij zijn kleer- en ladekast hoort en als zodanig moet ik afscheid nemen van mijn droombed maar safety first
Verder loopt alles hier heel goed, het weer is aan het beteren en dat maakt ons allemaal wat beter gezind; Nu eindelijk de zomer in zicht is gaan we straks met ons drietjes naar de fietsenwinkel voor een fietsstoeltje en helmpje voor onze deugeniet. Ik vraag me eigenlijk af of ze zo'n kleine helmpjes wel hebben ?! Want als hij nog geen helmpje op kan dan zal ook dat fietsstoeltje nog even moeten wachten. Als Wout mee op de fiets kan zal me dat veel wandelingen en tijd besparen. Als ik vrij ben kan ik hem dan met de fiets naar de créche brengen en gaan halen. En ook na een vroege kan ik dan in één stuk doorfietsen zonder eerst mijn fiets te moeten komen afzetten thuis.
En hij heeft ondertussen ook al in zijn autostoel gezeten, als een grote kan hij nu eidelijk rondkijken en deelnemen aan de gesprekken in de auto in plaats van de hele tijd naar de rugleuning van de zetel te moeten staren
Zo, jullie zijn weer even mee dus ik zou zeggen tot de volgende !
Aiaiai, wat een weer ! Een kreet die je deze dagen onnoemelijk veel hoort. Maar 't is toch waar zeg, ik heb twee weken terug zonnecréme en een nieuwe zomergarderobe voor ons hartediefje gekocht. Ik keek al uit naar shorts, T-shirts en blote benen. Maar in plaats daarvan moet dat kereltje zijn wintermuts op en ligt er terug een extra deken in de buggy
Ik had normaal gepland om vandaag naar de ziekenkas te gaan om ( hopelijk ) de laatste formaliteiten in orde te maken voor Wout zijn ziekenkas maar telkens ik naar buiten kijk ontbreekt me de moed om op de fiets te stappen en naar Ekeren City te rijden. Ik denk dat het iets voor maandag zal worden. In de plaats daar van kruip ik maar wat achter de computer en misschien sebiet een lekker warm badje. De warme tas koffie staat al naast mij en juist de warme wafel ontbreekt om er een echt herfsttafereel van te maken
Natuurlijk zijn er ook nog fijne dingen geweest. In de créche heeft Linda een eerste moederdagcadeautje gemaakt. Een voetafdrukje van ons ventje op een houten plankje, keischattig en dat krijgt zeker een plaatsje aan de muur. Ons ventje dat meer en duidelijker mama en papa begint te zeggen. Die meer en meer op onderzoek uitgaat en daar, jammer genoeg, precies ook meer en meer blauwe plekken en schrammen aan overhoudt. Die een close encounter met één van de poezen heeft meegemaakt en er de bewijzen van meedraagt. Peter die terug vol enthousiasme aan zijn treintafel bezig is en ik die krijg stilaan het gevoel krijgt dat het huishouden hier een vaste routine wordt en dus ook weer voldoening schenkt.
Dan nemen we het slechte weer er maar bij maar we blijven wel reikhalzend uitkijken naar de echte zomer !
op een zeldzame rustige moment wil ik jullie toch weer even bijbrengen. Rustig, want zowel Wout als Eline liggen in bed. Elientje slaapt nog niet, ligt zachtjes wat te brabbelen maar Wout is volgens mij out cold. Elientje is hier van deze middag en ze blijft hier ook slapen, mijn kans om te experimenteren met haarspeldjes en dergelijke
Wout heeft wat een rare dag vandaag, hij wil niet kruipen, niet op de grond spelen, hij wil op schoot zitten of gepakt worden. Hij heeft wat diarree dus misschien heeft hij ook wel wat buikpijn of zo
Als hij toch rondkruipt en zo trekt hij zich steeds vlotter recht en probeert vaker om zich dan eens los te laten. Hij kan dan één of twee seconden recht blijven staan. En toen ik hem gisteren bij zijn handjes nam heeft hij heel voorzichtig zijn eerste babystapjes gezet En iedere dag wordt dat ventje een groter knuffelbeest, knuffelen met zijn armpjes rond je nek, zoentjes geven ttz met zijn mond wagenwijd open op je kaken of neus zuigen, aai doen of kriebelen, hij doet het allemaal even graag. Zalig hé !
Nog groot nieuws, Woutje zijn siskaart is gearriveerd !!!! Op de begeleidende brief staat wel dat we nu met zijn siskaart nog eens naar de ziekenkas moeten om zijn verzekerbaarheid in orde te brengen maar goed, hij heeft een siskaart.
Peter is nu naar de winkel en zodra hij terug is begin ik aan een dubbele portie fruitpap en dan weer aan een dubbele service, zo is en mens zijn dag ook gevuld natuurlijk
even wat rust hier in Ekeren. Peter is naar de pedicure, Woutje ligt in zijn bedje ( heel moe van weer een dag spelen in de créche ) en ik profiteer er dus even van om jullie weer up to speed te brengen.
Vorige week viel mijn eurocent dat ik al meer dan een jaar aan het bloggen ben. En dat ik al die tijd een schare trouwe fans heb weten te boeien
We zijn hier ondertussen helemaal ingeburgerd, bijna alles staat op zijn plaats en ik geniet nog iedere keer van ' thuis komen ' ! Ik erger me alleen aan onze ruivende poezen, stofzuigen haalt maar even iets uit en overal waar je kijkt vliegt,ligt en of valt haar
Ondertussen is Andreas ook verhuisd naar zijn nieuwe stekje en zo lijkt alles weer in de plooi te vallen.
Op het werk ondertussen enige spanning ; omwille van doelkaders en dergelijke meer moet er op onze afdeling een half-time verhuizen naar een andere afdeling. Je kan je voorstellen dat dat in een hecht team als het onze geen leuk vooruitzicht is, eender wie het wordt het zal een verlies zijn
Wout trekt zich van dit alles niks aan en geniet van alles wat hij doet en ziet, daar kunnen wij, grote mensen , nog iets van leren. En als ik naar hem zit te kijken terwijl hij is aan het spelen vergeet ik ook even alle beslommeringen en kan alleen maar in stilte denken ; wat is hij toch een wonder !
Hopend op beter weer doe ik jullie allemaal de groetjes,
tot de volgende
P.S. Marleen, we hebben veiligheidswege geen slagroom gebruikt en daarbij ... ons ventje kliederen met zijn eten? Waar haal je het vandaan
Vandaag was het nog eens zo ver. We hadden een afspraak op K&G. Het was een hele tijd geleden dus vond ik het best wel spannend. Het begon zoals vanouds, zogauw Wout de weegschaal ziet krijgt hij het al en begint te wenen en zich aan mij vast te klampen. Na drie pogingen weten we ongeveer hoeveel hij weegt, 8.800 gr. Da's goed bijgekomen dus blijft hij met zijn gewicht op de P10. Meten was zo mogelijk nog moeilijker maar toen het gelukt was bleek hij 72 cm groot te zijn. Dat is in verhouding wat minder dus zakt hij daar onder de P10. Oei, hopelijk komt er snel een groeispurt aan
Bij de verpleegster loopt het altijd vlot, we hebben geen echte problemen, wel wat vragen waar we toch telkens een duidelijk antwoord op krijgen. En dan naar de dokter Wout weet het nog niet maar hij krijgt vandaag twee spuiten, één in elke bovenarm. Maar eerst het lichamelijk onderzoek en de standaardvragen rond ontwikkeling. Maakt hij zijn speelgoedbox leeg ? Ja, zeker en vast , Kruipt hij goed rond ? Je moet maar eens komen kijken. Brabbelt hij terwijl hij speelt ? Hij vertelt heelder verhalen aan zijn bal, rammelaar en telefoon, dat speelgoed krijgt er vast soms hoofdpijn van Komt hij speelgoed brengen ? Ja, maar we moeten het wel altijd direct teruggeven Trekt hij zich op ? Aan alles wat hij te pakken krijgt en rondwandelen rond de meubels ? Ja hoor, altijd naar de kant van de salontafel waar de interessante ( lees verboden ) dingen staan. En los proberen te laten? Ook ja, daar getuigen de blauwe plekken en geschaafde knieën van
En dan komen de spuiten eraan, aanvankelijk vindt hij het nog wel interessant, die knisperende papiertjes en de dokter die allerlei dingen eruit haalt Maar dan, oei oei oei, de eerste gaat nog redelijk, ik moet wel zijn twee handjes én zijn hoofdje én zijn beentjes in bedwang houden. En dan valt zijn frangeske dat er nog één komt in zijn andere arm. Hij wringt en kruipt en klampt zich met zijn twee armpjes rond mijn nek, hij huilt hartverscheurend en moet er dan toch aan geloven. Met heel wat kunst- en vligwerk lukt het de dokter om ook de tweede vaccinatie toe te dienen. Gelukkig is hij snel getroost eens hij terug bij mij is, hij snikt nog wel lang na. We moeten een kwartiertje daar blijven om eventuele allergische reacties op te vangen en in de wachtzaal wordt hij gelukkig afgeleid door andere kindjes en een boekje over de boerderij. Nu maar hopen dat hij even goed reageert als op de vorige vaccinaties en er geen last van heeft. Van de ene spuit zou hij vandaag wat koorts kunnen hebben en de andere kan binnen 8 dagen wat ziekzijn geven, met een loopneus,hoesten,koorts en huiduitslag, alles erop en eraan.
Eens buitengekomen slaapt hij al bijna maar al een geluk komt onze bus er juist aan , met hulp van een lieve oma op onze bus geraken we erop. De lieve woordjes en pogingen om hem op te fleuren helpen even maar dan gaan onverbiddelijk de oogjes toe en valt ons ventje uitgeput in slaap Om correct te zijn, hij slaapt nu nog, twee uur later, al lang thuis en nog altijd in de maxicosi. Hij moet duidelijk wat bekomen
Verder gaat met ons alles goed, we zitten bijna helemaal op onze plaats en Peter staat te trappelen om aan zijn treintafel te kunnen beginnen, de kamer is bijna leeg en zogauw hij kan gaat hij hout bestellen. Ondertussen geniet ik van een plek die makkelijk proper te houden is, een keuken waar ik in één oogopslag alles zie én binnen handbereik heb en alle luxe die ik hier ervaar na een jarenlang verblijf op 't chateau !
Zoals beloofd nog wat foto's van ons ventje zijn verjaardagsfeestje, geniet er van en tot de volgende !
wij hebben net de eerste barbecue van dit jaar achter de rug ! En lekker dat het was ! Jullie lezen het al, we voelen ons hier helemaal thuis en stilaan wordt het ook echt een " thuis ".
De kleerkast is nu ook helemaal ingeladen, de boekenplanken en kaders hangen op ( bijna allemaal ) en onze jassen hangen aan de kapstok. De afgelopen twee weken waren superspannend,superfijn en soms ook best wel even op ons tandvlees zitten.
Vorig weekend hadden we Wout zijn eerste verjaardagsfeestje, supergezellig en om nooit meer te vergeten Foto's volgen zeker nog. Ons hartediefje is nu één jaar en maakt duidelijk weer één of andere groeispurt door. Iedere dag kan hij weer iets nieuws, hij is constant op ontdekkingsreis en blijft iedereen charmeren ! Afgelopen week, tijdens mijn nachten nota bene heeft hij voor de eerste keer mama gezegd, het was nu echt mama,niet enkel mijn verbeelding Het is en blijft een geschenk om de ontwikkeling van zo'n ventje van dicchtbij te mogen meemaken en hem te mogen bijstaan in de ontdekking van die reuzegrote wereld. Dinsdag gaan we nog eens naar K&G, het is al een hele tijd geleden. Hij moet terug een spuitje hebben maar ik ben vooral benieuwd naar zijn lengte en gewicht. Ook heb ik nog wel wat vragen rond zijn eten. Voor de rest ben ik er gerust in dat hij zich goed ontwikkelt. Hij staat minder en minder op zijn tenen, het lijkt wel alsof sinds ik mij daar zorgen over maak hij beslist heeft meer en meer op zijn platte voeten te staan. Mss moet ik ook maar eens vragen hoe zij staan tegenover schoentjes. Want de ene zegt zo lang mogelijk wachten en dan andere zegt van zogauw hij begint te stappen. Verder gaan we deze week shoppen voor een nieuwe buggy want zeker met het warmere weer is die maxicosi niet ideaal. En met het mooie weer gaan we ook zeker het park hier aan de overkant verder verkennen
Na mijn weekje thuis vorige week als gevolg van alle gebeurtenissen rond de verhuis heb ik de afgelopen weken mijn nachten gedaan. 4 dan nog wel Ik was heel blij dat ze erop zaten want tijdens de nachten mis ik mijn twee ventjes nog meer dan anders. Nachten zijn sinds Woutje zijn komst ook vermoeinder dan voorheen. Ik sta veel vroeger op, ben al heel actief en productief voor ik naar het werk vertrek en ook de dag voor mijn eerste en mijn uitslaap zien er helemaal anders uit dan toen we nog maar met zijn tweetjes waren. En de collega's van de nacht worden tegenwoordig getrakteerd op vooral verhalen over die kapoen
Het gaat hier dus goed, we zoeken nog een beetje onze draai maar zijn er gerust in dat dat binnen de kortste keren in orde komt
Ja hoor, de eerste blog vanuit onze nieuwe thuis. De verhuis verliep redelijk naar wens, Peter,Andreas en ik hebben keihard gewerkt, de verhuismannen natuurlijk ook. Nonkel Danny heeft ons het licht geschonken en Anneke zorgde voor de nodige potten om ook hier lekker te kunnen koken.
Marleen en Willy hebben schandalig goed voor ons prutske gezorgd en hebben er weer voor gezorgd dat een grote gebeurtenis in ons leven vlotter verliep, bedankt nog eens.
Ook bedankt aan alle mensen die ons belden, smsten of via FB succes toewensten !
Vlak voor de verhuis zorgde iemand voor heel wat emotionele en praktische stress en ook na de verhuis blijft het duren. Een beeldje met heel veel emotionele waarde voor mij is niet bij ons geraakt.Het was nog even op het chateau gebleven om veilig en met liefde verhuisd te worden maar toen we het vandaag wilden gaan halen bleek het weg te zijn. Hopelijk is die ander er even blij mee dan dat ik er van overstuur ben. En stel je onze verbazing voor toen we merkten dat ook Woutje zijn buggy verdwenen was Die was ook nog even blijven staan maar stond mss in de weg of zo ?!
Ondertussen zitten we redelijk op onze plaats, wordt het duidelijk dat we veel te veel kleren hebben en dat mijn ventje ( die grote ) technisch meer kan dan hij denkt. Onze Belgacom TV en internetverbinding doen het !
De poezen zijn nog niet echt thuis, Riga en Monsterke zitten nog altijd onder de zetel, alleen Breezer is al op verkenning geweest en heeft ons bed als hoofdverblijfplaats gekozen
Wout zijn kamertje is nog niet helemaal in orde, de kast die we voor hem wilden verhuizen is blijkbaar al een keer te veel verhuisd en in elkaar gebricoleerd Dus volgend weekend zullen we terug naar IKEA moeten. Een deel van zijn muurstickers kleeft al wel. Zijn bedje is mee verhuisd geraakt maar niet zonder de nodige moeite, voor meer info moet je bij Andreas zijn, die zal het graag nog eens vertellen Hij kan hier naar hartelust rondkruipen, hij heeft overal veel plaats en het eerste wat hij gevonden heeft is het drinkebakje van de poezen, maak deze zin zelf af met gebruik van de woorden water, grond, kruipen, vuile pyama.
Er is een volgende lading kleren toegekomen dus ik ga nog maar eens aan de slag,
tot de volgende en maak er nog een fijne dag van !
ik raad het iedereen af ! Verhuizen, tegelijk werken en proberen alles in orde te houden. En als dan anderen hun probleem ook nog het jouwe maken krijgt een mens zin om af te haken
Jullie lezen het, mijn humeur staat op donder en mijn zelfvertrouwen is ondergesneeuwd Ja, je hebt zo van die dagen.
Gelukkig maken Wout en Peter mijn dag weer goed ! En mijn lieve collega's, die wens ik wel iedereen toe. Bedankt allemaal !
Verder ga ik jullie niet lastig vallen, jullie horen me terug als ik prettiger dingen te vertellen heb, beloofd !
laatste nacht gedaan - geslapen tot half één - ff xiii gespeeld - ventje gaan halen - leuke lentewandeling in de regen - samen koek gegeten en gespeeld - papa thuis - pyama - pap - tanden poetsen - verhaaltje en slapen - quickje eten - mijn restaurant - slapen
nog 18 dagen, zag ik net op mijn aftelklok Zoveel dagen hebben we nog om ons hele hebben en houden in dozen te stoppen, ons nieuwe stekje helemaal in orde te krijgen en onze herinneringen te verankeren in ons gheugen.
Ons chateau is één grote bron van herinneringen voor mij. Goede tijden en mindere tijden maar altijd interessante tijden. Mijn liefde en leed heeft zich hier altijd vermengd met de rijke geschiedenis van het gebouw én de persoonlijke herinneringen die het al had voor we hier kwamen wonen. De ziekenhuisopnames van mama, stages, vakantiewerk en mijn eigen operatie voegen zich bijna naadloos aan de nieuwere ervaringen. Hier voor de eerste keer komen wonen, hier weer weggaan en dan terugkomen. Eerst alleen met mijn zusje en dan met Peter. En nog wat later kwam Wout erbij. En dan natuurlijk onze trouw vorige zomer, een mooier orgelpunt kan ik me in ieder geval niet voorstellen. Jammer genoeg zal Wout zich nooit bewust herinneren ooit in een kasteel met een torentje gewoond te hebben Maar hij zal er zeker en vast heel veel over horen vertellen !
Af en toe grijpt de spanning mij bij de keel en lijken de voorbereidingen van de verhuis helemaal niet vooruit te gaan. Zoveel kasten, kamers en dingen. Gisteren hebben we al een eerste lading overgebracht. Ik dacht dat ik al keiveel had ingepakt maar eens het daar stond leek het amper de moeite De schilderwerken vorderen wel heel goed en het resultaat is ook best wel mooi. En andere momenten ben ik er heel gerust in, ik heb al zo veel keer een verhuis tot een goed einde gebracht, het zal deze keer ook wel lukken.
Straks komt ons ventje terug naar huis, hij heeft het weekend bij oma Chris en Karel doorgebracht, al van vrijdagnamiddag is hij daar. Het is de eerste keer dat hij twee nachten van huis is en wat mij betreft is dat toch wel heel lang Hij heeft het ongetwijfeld enorm naar zijn zin daar en ik veronderstel voor oma Chris hetzelfde Morgen zijn we nog een dagje samen thuis en dan begin ik aan drie nachten. Dan zie ik hem enkel een paar uurtjes voor ik moet gaan werken dus je kan je voorstellen dat morgen een ongelooflijke genietdag zal worden !
Ik geef jullie graag nog wat foto's mee want we zijn zo ongeloofkijk fier op ons ventje dat ik het aan iedereen wil laten zien. Hopelijk ontlokken de foto's ook bij jullie een glimlach, dat doet hij in het echt dagelijks met ons !
Ik wil even snel de mensen bedanken die reageren op mijn posts en mij zo toch wel aanmoedigen om andanks alle drukte toch te blijven bloggen. Vooral Pascale,Karel, tante Louisa en nonkel Guy zijn trouwe lezers én schrijvers.
Heb jij al eens gereageerd ? Neen !!!??? Hoog tijd dan !
Tussen werk, Wout, huishouden, vrienden, relatie,verhuis en administratie toch nog even tijd voor een update.
De snotvalling heeft zijn weg teruggevonden naar ons gezin, mama en baby snotteren en niezen er lustig op los En zoals alle keren voordien lijkt Peter er aan te ontsnappen.
Wout heeft blijkbaar een nieuwe groeispurt ingezet want na een aantal weken, vooral 's avonds, slecht eten eet hij nu de hele dag door. Meer pap, meer petatjes,meer fruitpap en meer boterhammen. En de kleedjes ? Die worden aan een sneltempo te klein. Da's niet zo erg hoor, weer een excuus om nog eens te gaan shoppen
Bompa Jos is ondertussen begonnen aan de schilderwerken in ons nieuwe huisje, hopelijk raakt hij op tijd rond. Even voor de mensen die zich nog herinneren waar Wendy heeft gewoond op de Veltwijcklaan, wij gaan wonen boven het appartement waar zij toen gehuurd heeft. Die filosofische discussie over toeval blijft maar met nieuwe argumenten komen
Peter heeft het heel druk op het werk en probeert tussendoor zijn geliefde lego Star Warscollectie af te breken en in te pakken. Ook zijn treintafel moet er aan geloven. Alles afbreken, inpakken om dan hopelijk snel weer op te kunnen bouwen in zijn ' treinkamer'.
Ok, jullie zijn weer even mee, ik zou zeggen tot de volgende !
de verhuis komt dichter en dichter bij zoals jullie kunnen volgen op de aftelklok. Vandaag nog eens goed doorgewerkt en zeker 5 dozen ingepakt. Woutje was naar de créche dus ging het goed vooruit. Gisteren niks ingepakt want ons ventje was thuis en Eline was de hele dag op bezoek.
Rond half vijf Wout gaan halen in de créche, die had zo te zien een leuke dag achter de rug. Hij plakte van boven tot onder en vooral zijn snoetje was niet om aan te zien ; een combinatie van snottebellen, petatjes,fruitpap en kwijl . Maar het is dan wel erg deugddoend om hem in bad te zetten, een beetje te vergelijken met kuisen als het heel vuil is
Morgen gaat Bompa Jos beginnen schilderen, er is wel heel veel schilderwerk, ook de traphal moet er aan geloven. Ik ben alleen een beetje ongerust dat hij op de trap op een ladder moet staan om te schilderen, hij is tenslotte niet meer piep Electrabel en AWW zijn geregeld, de verzekeringen en domiciliëring ook dus zijn we er klaar voor. Ttz als we nog in IKEA geraken en in Van Den Borre en in Kid's Lab enzovoort. Peter is dit weekend al bij Belgacom geweest en binnenkort stappen wij eindelijk het digitale TVtijdperk in. Ben wel eens benieuwd.
Verder valt het me echt op dat de dagen beginnen te lengen, ik heb juist ons prutske voor de eerste keer in zijn bed gelegd terwijl het buiten nog licht was. En veel zon gezien de laatste dagen, dat doet ook goed. En over de temperaturen zullen we het dan even niet hebben. Maar de terrasjeskoorts begint toch wel te kriebelen
Tot binnenkort, morgen begin ik wel weer aan een reeks werken maar ik probeer een gaatje te vinden om jullie op de hoogte te houden van de verdere ontwikkeling !
),
En dan besef ik dat je heel veel mooie voornemens mag hebben om aan je kindje geen antibiotica te geven en dat we wilden werken met homeopathie en zo maar als je hartediefje zo ziek is ben je maar al te blij dat er zo iets bestaat als antibiotica. Papa heeft dan de hele dag voor de zieke gezorgd ( met neusdruppels en alles erop en eraan ) want ik was op teambuilding de hele dag.
Héhé, het heeft lang geduurd maar nu is het echt zomer ! 
Hij is alweer een tijdje aan het snotteren, al een aantal dagen zeer flauw en moe en deze morgend had hij koorts én een vies hoestje. Echt zielig als je hem zo ziet, snot uit zijn neusje, rood van de koorts en kleine oogjes 
Normaal moet ik toch eerst zijn spijlen naar beneden doen ? Toen mijn frank viel wat er gebeurd was,bleef mijn hart even stilstaan. Ergens deze nacht moeten die spijlen gezakt zijn en heeft Wout dus onbeschermd in dat hoge bed gelegen 
Aangezien dat natuurlijk ook geen doen is krijgt hij een nieuw bedje. Het bedje dat bij zijn kleer- en ladekast hoort 
en als zodanig moet ik afscheid nemen van mijn droombed maar safety first 
Vandaag was het nog eens zo ver. We hadden een afspraak op K&G. Het was een hele tijd geleden dus vond ik het best wel spannend. Het begon zoals vanouds, zogauw Wout de weegschaal ziet krijgt hij het al en begint te wenen en zich aan mij vast te klampen. Na drie pogingen weten we ongeveer hoeveel hij weegt, 8.800 gr. Da's goed bijgekomen dus blijft hij met zijn gewicht op de P10. Meten was zo mogelijk nog moeilijker maar toen het gelukt was bleek hij 72 cm groot te zijn. Dat is in verhouding wat minder dus zakt hij daar onder de P10. Oei, hopelijk komt er snel een groeispurt aan 
Maar dan, oei oei oei, de eerste gaat nog redelijk, ik moet wel zijn twee handjes én zijn hoofdje én zijn beentjes in bedwang houden. En dan valt zijn frangeske dat er nog één komt in zijn andere arm. Hij wringt en kruipt en klampt zich met zijn twee armpjes rond mijn nek, hij huilt hartverscheurend en moet er dan toch aan geloven. Met heel wat kunst- en vligwerk lukt het de dokter om ook de tweede vaccinatie toe te dienen. Gelukkig is hij snel getroost eens hij terug bij mij is, hij snikt nog wel lang na. We moeten een kwartiertje daar blijven om eventuele allergische reacties op te vangen en in de wachtzaal wordt hij gelukkig afgeleid door andere kindjes en een boekje over de boerderij.
Hallo trouwe lezertjes,
