Ik ben Myriam
Ik ben een vrouw en woon in Ekeren (België) en mijn beroep is Ik werk in een psychiatrisch ziekenhuis.
Ik ben geboren op 30/04/1969 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Alles wat met mensen te maken heeft, vooral vrienden en familie.
Vandaag was het nog eens zo ver. We hadden een afspraak op K&G. Het was een hele tijd geleden dus vond ik het best wel spannend. Het begon zoals vanouds, zogauw Wout de weegschaal ziet krijgt hij het al en begint te wenen en zich aan mij vast te klampen. Na drie pogingen weten we ongeveer hoeveel hij weegt, 8.800 gr. Da's goed bijgekomen dus blijft hij met zijn gewicht op de P10. Meten was zo mogelijk nog moeilijker maar toen het gelukt was bleek hij 72 cm groot te zijn. Dat is in verhouding wat minder dus zakt hij daar onder de P10. Oei, hopelijk komt er snel een groeispurt aan :shock:
Bij de verpleegster loopt het altijd vlot, we hebben geen echte problemen, wel wat vragen waar we toch telkens een duidelijk antwoord op krijgen. En dan naar de dokter :-? Wout weet het nog niet maar hij krijgt vandaag twee spuiten, één in elke bovenarm. Maar eerst het lichamelijk onderzoek en de standaardvragen rond ontwikkeling. Maakt hij zijn speelgoedbox leeg ? Ja, zeker en vast :-?, Kruipt hij goed rond ? Je moet maar eens komen kijken. Brabbelt hij terwijl hij speelt ? Hij vertelt heelder verhalen aan zijn bal, rammelaar en telefoon, dat speelgoed krijgt er vast soms hoofdpijn van :wink: Komt hij speelgoed brengen ? Ja, maar we moeten het wel altijd direct teruggeven :-) Trekt hij zich op ? Aan alles wat hij te pakken krijgt en rondwandelen rond de meubels ? Ja hoor, altijd naar de kant van de salontafel waar de interessante ( lees verboden ) dingen staan. En los proberen te laten? Ook ja, daar getuigen de blauwe plekken en geschaafde knieën van :-?
En dan komen de spuiten eraan, aanvankelijk vindt hij het nog wel interessant, die knisperende papiertjes en de dokter die allerlei dingen eruit haalt :-D Maar dan, oei oei oei, de eerste gaat nog redelijk, ik moet wel zijn twee handjes én zijn hoofdje én zijn beentjes in bedwang houden. En dan valt zijn frangeske dat er nog één komt in zijn andere arm. Hij wringt en kruipt en klampt zich met zijn twee armpjes rond mijn nek, hij huilt hartverscheurend en moet er dan toch aan geloven. Met heel wat kunst- en vligwerk lukt het de dokter om ook de tweede vaccinatie toe te dienen. Gelukkig is hij snel getroost eens hij terug bij mij is, hij snikt nog wel lang na. We moeten een kwartiertje daar blijven om eventuele allergische reacties op te vangen en in de wachtzaal wordt hij gelukkig afgeleid door andere kindjes en een boekje over de boerderij. Nu maar hopen dat hij even goed reageert als op de vorige vaccinaties en er geen last van heeft. Van de ene spuit zou hij vandaag wat koorts kunnen hebben en de andere kan binnen 8 dagen wat ziekzijn geven, met een loopneus,hoesten,koorts en huiduitslag, alles erop en eraan.
Eens buitengekomen slaapt hij al bijna maar al een geluk komt onze bus er juist aan :-D, met hulp van een lieve oma op onze bus geraken we erop. De lieve woordjes en pogingen om hem op te fleuren helpen even maar dan gaan onverbiddelijk de oogjes toe en valt ons ventje uitgeput in slaap :-) Om correct te zijn, hij slaapt nu nog, twee uur later, al lang thuis en nog altijd in de maxicosi. Hij moet duidelijk wat bekomen :-?
Verder gaat met ons alles goed, we zitten bijna helemaal op onze plaats en Peter staat te trappelen om aan zijn treintafel te kunnen beginnen, de kamer is bijna leeg en zogauw hij kan gaat hij hout bestellen. Ondertussen geniet ik van een plek die makkelijk proper te houden is, een keuken waar ik in één oogopslag alles zie én binnen handbereik heb en alle luxe die ik hier ervaar na een jarenlang verblijf op 't chateau !
Zoals beloofd nog wat foto's van ons ventje zijn verjaardagsfeestje, geniet er van en tot de volgende !
Reacties op bericht (1)
02-05-2010
verjaardag wout
Hé ik mis een foto waar woutje onherkenbaar uitziet van het geprut aan zijn taartje of is er die niet?
