Dit artikel is één grote publiciteitsstunt om de tanende dienstverlening aan de Antwerpenaren af te doen als juist meer dienstverlening. Een complex onderwerp waarop een complex antwoord vereist is...

Bron : Knack

(24/03/2011)

Een wijkbibliotheek sluiten is geen prettige opdracht. Zo’n bibliotheek is een emotioneel iets. Mensen voelen zich verbonden met hun bib en vinden het prettig om vlakbij in de buurt naar de bib te gaan. Ik begrijp dat.

Als politicus moet je echter voor het groter geheel kiezen en dan kan je maar weinig goed doen voor diegenen die op hun vaste, prettige gewoontes moeten schroeven.Als je dan een een minder sympathieke beslissing neemt, heb je er meteen gelegen. Petities, BV’s, kinderen… allemaal worden ze opgevoerd in de pers om toch maar aan te tonen hoe fout het beleid wel is met deze beslissing. Het is spitsroeden lopen.

Waar deze mensen echter niet bij stilstaan, is het grotere verhaal. Want wat als we morgen dan toch zouden beslissen deze kleine wijkbib open te houden? Ze hebben er geen idee van hoeveel anderen ze in de kou zetten. De wijkbibs die nu dichtgaan liggen allemaal binnen een straal van minstens 2 km van een andere, veel betere uitgeruste bibliotheek. In het geval van Zurenborg zelfs van 3 andere bibliotheken: 2km van Permeke, 2 km van De Poort in Berchem en 1 km van het Vredegerecht in Borgerhout. Nochtans zijn er wijken in onze stad waar op 5 km of meer geen of geen goed uitgeruste bibliotheek aanwezig is. Moeten we dan maar zo laten? Omdat we van die mensen toch geen protest horen nu toch niet horen? Nee, daar moeten we eerst investeren. Zodat iedereen overal op redelijke afstand van een bib kan genieten. Zoals in het verleden reeds voor Antwerpen Noord, Merksem en Berchem is gebeurd en wat nu in Wilrijk staat te gebeuren. In de toekomst denk ik dan aan Borgerhout, Hoboken en Deurne.

Dan is het wel democratisch om kleine bibliotheken met een beperkt aantal lezers en beperkte infrastructuur — de facto dure filialen, te sluiten om elders met hetzelfde geld meer en beter te openen voor meer mensen. Komt daarbij ook nog dat de stad in een besparingsfase zit. Ook Antwerpen ontsnapt niet aan de crisis. Er moet bespaard worden op personeel, infrastructuur en werkingsmiddelen; binnen elke dienst, helaas ook de bibliotheken. Dat is niet alleen door mij, maar door heel het college en de gemeenteraad beslist. Op dat moment moeten we juist kiezen om zuinig met onze middelen om te springen met een zo groot mogelijk publieksbereik voor ogen.

Misschien is het hoogdringend tijd om eens te focussen op een paar positieve punten. Want vele acties gaan volledig voorbij aan de fantastische werking van onze bibliotheken!

Jongeren zijn onze toekomst. Dat staat buiten kijf. En dus moeten we daarin investeren, hen de beste kansen geven, ervoor zorgen dat de paden die voor hen liggen breed vertakken. Zodat ze kunnen kiezen voor die weg die hen het beste ligt, met alle mogelijke bagage erbij die ze maar kunnen nodig hebben.

Taalvoeling, lezen en voorlezen zijn daarbij een grote prioriteit. Zeker in onze kleine wereldstad met meer dan 160 nationaliteiten. Ze leggen de basis voor de manier waarop men later gaat communiceren. Ze bepalen via kleine dingen de wijze waarop wij ons uitdrukken.

18 bibliotheken, 30 bibpunten, 2 bussen en 26 leespunten!

Wist u dat onze bibliotheek op meer dan 50 locaties in Antwerpen aanwezig is? Mensen denken meteen aan een bibliotheekgebouw, maar er zijn ook bib-punten in dienstencentra, consultatiebureaus van Kind en Gezin en culturele ontmoetingscentra. Dan rijden er nog twee bib-bussen, hebben we de bib aan huis en zomerscholen én 26 leespunten in stedelijke kinderkribbes Dat is niet weinig bibliotheek voor 1 stad.

We proberen dagelijks in te spelen op de noden van onze 70.000 bibliotheekleden. Vroeger was er de bibliotheek. Punt. Toen kwam de leeszaal. Wat later hier en daar een krantenhoek met koffie. CD’s. DVD’s. Tijdschriften. Strips. Bent u niet goed te been? Dan komt de bib toch gewoon naar u thuis… Wil u weten of we een bepaald boek in bezit hebben? Dan stuurt u snel een mailtje en gaan wij in ons hele systeem op zoek. U kan zelfs uw boek of dvd in het ene filiaal halen en elders terugbrengen.

Een bibliotheek is een plek van ontmoetingen. Een school is dat ook. En dat die twee elkaar vinden is een mooi iets. Maar we moeten vooral kijken naar de einddoelstelling daarvan.

Voor de bibliotheek is het van cruciaal belang om in te zetten op leesbevordering. Om initiatieven uit te werken die inspelen op de eindtermen van alle schoolgraden. En dat doen ze. Elke dag opnieuw, op niveau van elke graad. Met veel succes.

Onze bibliotheken voeren quasi-persoonlijke gesprekken met de scholen die getroffen worden door de sluiting van een wijkfiliaal. Om te kijken waar hun specifieke noden liggen. Specifiek voor Zurenborg krijgen de 45 klassen uit de 4 scholen uit de buurt krijgen allen de keuze van een alternatief: de bibbus, de levering van een boekpakket voor de klas, voor de school, de installatie van een schoolbibliotheek, …

Want wat is opportuner? Miljoenen investeren in een kleine ruimte met 6.000 boeken voor de minder dan 200 unieke klanten van de bib Zurenborg of de 1039 gebruikers in het algemeen? Of een nieuwe bib in Borgerhout en een nieuwe bib-bus met 3.000 boeken die dagelijks worden aangevuld voor een veelvoud aan scholen PLUS ruimte voor initiatieven op maat?

Dat is keuzes maken. En die keuze wil ik maken voor zoveel mogelijk Antwerpenaren.