11 januari 2014 Dag 1 GR-Winterweekend 'Krekengebied'
Tegen 9 uur verzamelden 32 GR-stappers en -stapsters voor de koffie in het Oost-Vlaams Provinciecentrum De Boerekreek in Sint-Jan-in-Eremo. Ondertussen werden de kamers toegewezen. Stipt 10 uur stonden we klaar voor de start en trok tochtleider Johan Van Malderen de bonte bende op gang. GR 5A Noord en Streek-GR Uilenspiegel zijn de wit-of geel-rode leidraad.Eerst een kort stukje op het fietspad voorbij de Oostpolderkreek en meteen rechtsaf langs de Boerekreek. Een deel van de 39 ha is natuurgebied, een andere recreatiegebied. We verlaten de dijk op verharde wegen: de betonboeren hebben hier goed geboerd. De eerste druppels vallen. Het zal de hele voormiddag af en toe motregenen. Niet erg! We steken de weg Sint-Laureins naar Sint-Margriete over en lopen op de dijk tussen de Blokkreek en de Hollandersgatkreek. We steken de grens over bij en witte paal: in 1834 werd de grens definitief vastgelegd. Via de Zuidweg komen we aan in Sint Kruis voor de middagpauze: we zijn welkom in het kleine café Zeelandia , 'Bij Greetje'.
Na de middag trekken we langs het Groote Gat. De zon komt er door: er is meteen veel kleur in het landschap. Bij de ring van Aardenburg gaan we linksaf en beginnen aan een uiterst mooi natuurgebied: We volgen nu het Grenslandpad in de vallei van de Eekloosche Watergang. Het is genieten van het weidse uitzicht, de vele plassen, bruggetjes en... de vele opstapjes. Halverwege dit supermooie traject is het tijd voor de nieuwjaarsreceptie te velde met een lekkere jenever. We dwarsen opnieuw de N455 en volgen de onverharde oever van het Leopoldkanaal. Stilaan is de kring van 24 km rond. Opnieuw op het fietspad maar nu in de zon en zo komen we uit aan ons logement De Boerekreek. We genieten van een lekkere douche, gezellig samenzijn bij een drankje, een deugddoend avondmaal, een toffe babbel of een partijtje scrabble. Met dank aan Sofie, Lut, Andy, Marianne en Christa voor de goede organisatie en vlotte bediening in De Boerekreek.
De eerste donderdag van januari valt vroeg, ideaal om na de feesten uit te waaien en het GR-wandeljaar in te zetten. Tochtleider Jaak Perneel verwelkomt 64 stappers en stapsters aan het station van Adinkerke. Na een korte inleiding vertrekken we in de richting van de grens, parallel met een verlaten spoorlijn. We stappen eerst nog wat op asfalt, dan op gras. We steken in het ANB-Natuurgebied Zwarten Hoek het Langgeleed over. Aan het einde van de Drie Vijvers komen we uit op de grens. Links ligt de nieuwe brug voor zachte recreanten over het Kanaal Nieuwpoort-Duinkerke. Wij gaan rechtsaf, steken de Duinhoekstraat over en trekken aan De Mol de Westhoekduinen in. We volgen het Grenspad. Duindoornbessen schitteren in de zon. Het Helmpad komt rechts van uit de Romeinse vlakte maar we gaan rechtdoor tot aan de zee. Van hier volgt een strandwandeling , tegen de wind in, voorbij Bray-Dunes tot aan Zuydcoote, bekend van "Weekend à Zuydcoote", roman van Robert Merle. Via een uitloper van de Fossiele Duinen van Ghyvelde bereiken we het Estaminet des Dunes, het café-rando voor de middagpauze. Gelukkig is er een zaaltje zodat iedereen een stoel heeft aan de lange tafels. We laten het ons smaken na een stevige voormiddag van 15 km. Na de middag trekken we snel de Fossiele Duinen van Ghyvelde in. We zijn nooit heel ver weg van de autoweg naar Calais. Ook hier werd gevochten: nu liggen de bunkers er vredig bij. Dan volgt een doorsteek van de Cabourgduinen (87 ha), zo zijn we weer op vaderlandse bodem. We vinden opnieuw de wit-rode markering van de GR 5A Zuid die haar oud tracé in ere heeft hersteld sinds de voetgangerstunnel onder de autoweg nabij het Groot Moerhof opengesteld werd. Nieuwe wandelmogelijkheden biedt het Garzebekeveld: een groene oase met zandwinningsputten. We komen voorbij de ingang van het Adinkerke Military Cemetery. Wat verder ligt De Veldbloem waar we welkom zijn voor een pintje of een... picon om nog even na te kaarten over deze eerste zééér geslaagde GR-Donderdagwandeling van het jaar. bedankt Jaak en José voor het puike werk.
Zondag 15 december 2013: Kluisberg - Le Cat Sauvage: GR 123/129
Pas om 9.00 u vertrok de dubbeldekbus uit Kortrijk. Na de ochtendkoffie in Gasthof Palace boven op de Kluisberg vertrokken we goedgemutst (!). We opteren voor het wit-rode bospad op de zuidflank aan de Waalse kant. Het pad slingert tussen de mooie beuken, klimt en daalt en klimt tot tegen de brede bosdreef met de GR-Wandelboom nabij de Vierschaar: hier zijn we weer op de schreve. Hier werd in de middeleeuwen recht gesproken tussen vier 'geschoren' touwen, onder een linde. Kort daarna zien we onze wandelvrienden uit Vlaams-Brabant die in tegengestelde richting stappen: leuk moment! We blijven nog een tijd op de kam en genieten ondertussen van het weidse landschap. Aan een tweede wandelboom slaan we rechtsaf en dalen de Côte de Trieu (bekend in wielermiddens) af. Aan Labroye opnieuw rechtsaf, we stekend de weg Russignies-Amougies over, stappen over la Rhosnes, onstuimig kind van de Schelde. Wat verder verlaten we de GR voor de picknick in het achterzaaltje van Café des Sports in Anseroeul. Na de middag genieten we van op de Vieille Motte van het zicht op de Vlaamse Ardennen en het Pays des Collines. Ik voel me thuis in dit Heuvelland. Langs rustige weggetjes bereiken we Ainières. Wij van de korte tocht stappen hier op de bus die ons doorvoert naar Saint-Sauveur. Hier, voorbij de kerk en de overdekte zitplaats, is het meteen klimmen. Vanop Les Monts is het overal prijs: genieten van het weidse landschap. We stappen door het bij wijlen modderige Bois d' Hubermont. We komen weer in open landschap. Het is steeds klimmen en dalen naar een nieuw beekvalleitje. Bij een heksenhuisje (we zijn op grondgebied Ellezelles) breekt de zon door: het zachte licht tovert het landschap om in een idyllische prentkaart. We krijgen meer van dat: slingerende paden, klimmen en dalen. En dat bij een zacht avondlicht. Als de hemel rood kleurt, naderen we de molen van Le Cat Sauvage op de weg van Ronse naar Ellezelles. Het plaatselijke biertje laat zich smaken en sommigen wagen zich op de dansvloer. Het was een sublieme afsluiter van ons 32ste GR-wandeljaar.
53 GR-stappers stonden klaar boven op de Katsberg voor een wandellus van 21 km, grotendeels op de geel-rode Streek-GR Heuvelland. Het weer beloofde. Eerst even genieten van het super gezicht op het hele heuvelland van bij de Abdij: als tochtleider situeerde ik de verschillende heuvels... Dan de heuvel afdalen langs een mooie chemin piétonnier. Al snel zochten en vonden we het Bois Greffier. Reuzenpaardestaart wees erop dat dit een brongebied was: redelijk drassig deze tijd van het jaar. Daarna klommen we in zigzag naar de Place des Retraites: niemand voelde zich aangesproken. Langs de Roucklooshillestraete en de rue de la Besace kwamen we aan Etang des 4 Fils Aymon of de Vijver van de 4 Heemskinderen. Een nieuw smal pad in dolomiet loodste ons veilig naar het centrum van Méteren voor de middagpauze: we waren welkom in Au Bon Accueil. Na de boterhammetjes stak de wind op en we zochten de omgeving van Belle op. Net voor de bebouwing ging het linksaf met de Streek-GR. Twee rechte veldwegen brachten ons ter hoogte van Sint-Jans-Cappel maar het ging de andere kant op. We staken de weg naar Méteren over en aan de Fonteinehouck opnieuw rechtsaf. Nu was het voortdurend klimmen en dalen: 44-61-41-50-44-73 m boven zee. Nu eens waren op grondgebied Berthen, dan weer op Méteren. Voorbij de Vlaeminckstraete was het nog eens goed dalen om dan beter te kunnen klimmen. Aan de rue de la Confiscation verlieten we de Streek-GR en na een nijdig klimmetje in de ruelle du Cimetière (zoek daar niets achter) kwamen we aan de antenne die al van héééél ver wenkte. Nog een streepje GR 128 langs de Koortskapel en we waren weer aan ons vertrekpunt. Het was nog even nagenieten in de Auberge du Mont des Cats. Je kunt er de plaatselijke 'Trappist' proeven maar die wordt nog gebrouwen in de abdij van Chimay.
Het miezerde een beetje toen we na de ochtendkoffie in Taverne de l' Eglise vertrokken uit Yves-Gomezée. De eersten waren individueel weg met tekst en kaart. Dan de grote groep van de lange tocht van 27 km en uiteindelijk die van de korte tocht voor 22 km. Het was nog steeds mistig toen we voorbij de ferme de Crèvecoeur de rechte veldweg naar Jamagne opstapten. Het oogsten van de maïs had voor extra modder gezorgd. Verrassend modern kerkje in Jamagne. De mooie veldwegen naar Philippeville werden 'grondig' aangepakt door het gemotoriseerde terrorisme: rijke stinkers, letterlijk en figuurlijk! Onbegrijpelijk hoe dat zoiets nog steeds kan! Op de Place des Armes in Philippeville waren we welkom voor de middagpauze in de 2 etablissementen van dezelfde eigenaar: Bistrot de l'Empereur of Porte de France. Voorbij Philippeville stapten we door een mooi golvend landschap naar Samart en bewonderden er de heel mooie château-ferme. We genoten opnieuw van een open landschap, daalden af naar de ruisseau des Gérinaux en klommen naar Sautour. Snelle afdaling voorbij de Porte du Midi naar Le Faubourg. Hier namen de korte tochters de bus tot in Roly. Die van de lange tocht volgden de omlegging rond het Bois de Sautour wegens de 'battue' . In Roly opnieuw een indrukwekkend château-ferme. Een mooie veldweg leidde naar en door het Bois d'Ingrémez. Een lange afdaling, eerst in open landschap, dan door het Bois Madame. Eens op asfalt, was het stappen naar Fagnolle, het eindpunt van de tocht. Met de bus reden we naar Mariembourg voor een lekkere SuperdesFagnes in Taverne Le Bryas. Op de bus volgde een enquête over de leeftijd van de GR-stappers. Na heel wat rekenwerk wisten we het: 57.3 Deze bustocht was Stapdag 699 van GR West-Vlaanderen (eerste was op 14 maart 1982: van Licques naar Fiennes op de GR 120, nu Tour du Boulonnais). Op naar stapdag 700: Donderdagtocht Katsberg op de Streek-GR Heuvelland.
Oer PHp zondag 24 november 2013 stapt GR West-Vlaanderen op de GR 12 van Yves-Gomezée over Philippeville naar Fagnolle. Door problemen met een 'battue' op die zondag moeten we even uitwijken maar dat lukt ons wel. Voor een verslag van de tocht moet je nog even wachten maar je kunt nu al meegenieten van een reeks sfeerbeelden.
Zondag 20 oktober 2013: Parc d'Olhain-La Thieuloye: GR 127
De GR-bus voerde ons naar het Parc Départemental d'Olhain, een 20 km voorbij Lens. Na de koffie in de bar trokken we de schoenen aan en weg waren we al om 9.40u. Eerst een streepje geel-rood van de GRP Tours du Bassin Minier bouclé n°1 en dan dwarsten we het Forêt Domaniale d'Olhain tot in Verdrel. Voorbij de Cité du Portel met piepklein kerkje kwamen we uit op de GR 127 die samenliep met de recent bewegwijzerde Via Francigena, de pelgrimsweg van Canterbury naar Rome.. We volgden nu de bosrand en kregen regelmatig een doorkijk op de schitterende omgeving én op de Golf public. Het slingerende bospad ging op en neer. Aan een mooi point de vue genoten we van het zicht op het feodaal waterkasteel van Olhain en keerden daarna terug naar de bar van het Parc voor de middagpauze. Na de picknick verlieten we vrij snel het Parc de Nature et de Loisirs. We daalden nog even door het bos op een kalkrijk pad en kwamen in open veld. Een prachtige veldweg leidde naar Rebreuve-Ranchicourt met kasteel. Een nieuwe veldweg klom geleidelijk maar gestaag over verscheidene kilometer van 75 m naar 148m. Hier en daar verscheen in de verte een terril als getuigenheuvel van de vroegere mijnactiviteit. Afdaling naar la Comté met 'waterval' en oude vierkanthoeve in verval. Nog waren de veldwegels niet op. een nieuwe van bijna 3 km klom geleidelijk tot bij een waterreservoir op 148 m. Een haakse bocht, nog een duwtje tot op de kam en plots zagen we onze bus in de verte. Einde van de korte tocht. Die van de lange tocht mochten nog 3.6 km verder stappen op een oude onverharde spoorwegbedding. We konden allen nog nagenieten in Les Quatre Vents aan de Route Nationale in La Thieuloye.
5 september 2013: GR-Donderdagtocht in Boësegehem (F)
Niettegenstaande de heel warme weervoorspellingen waren 36 GR-stappers op de afspraak in Boëseghem, kort voor Aire-sur-la-Lys. Tochtleider Jaak Perneel schetste het verloop van de dagtocht en weg waren we. Voorbij 'la Tête de Flandre' leidde een veldweg ons over de Melde naar de gekanaliseerde Leie. Aan de Pont de Thiennes veranderden we van oever. In het gehucht Houleron vonden een éénmanspaadje en toch hadden we tegenliggers: twee koeien. Via de Pont d'Isbergues kwamen we uit bij de kerk van Isbergues: sommigen zochten er de koelte op. Vandaar ging het naar de stemmige kapel van Sinte Isbergues: het water van de bron is goed voor de huid. Zo werd het stilaan tijd voor de picknick want ook de marktkramers waren aan het opruimen: we waren welkom in Café Le Basly. Na de middag stapten we even door Isbergues, zochten weer het kanaal en veranderden van oever. Nu stapten we door les Prés de la Laque. Langs rustige veldwegen kwamen we weer aan de Pont de Thiennes. We verlieten nu vroeger de oever, bruggetje over en zo kwamen we aan de D122. Wie in wilde korten, kon rechtstreeks naar Le St Auguste voor een frisse pint. De anderen staken de D122 over richting le Zutfeld. Een smal pad tussen 2 (eerder recent aangeplante) hagen leidde naar de vallei van de Daelebecque. Nog een mooie veldweg en linksaf. We zagen Aire-sur-la-Lys in de verte. Plots door de kerk van Boësegehem voor ons op maar onze tochtleider had nog een mooi ommetje langs smalle paadjes in petto. Langs de Nouvelle Melde kwamen we uit op de D943e en twee paadjes tussen hagen brachten ons terug naar de kerk van Boëseghem, het eindpunt van deze hete wandeldag. Ik lieg niet als ik zeg dat de 'pression' smaakte.
31 augustus en 1 september: 26ste Rando zonder GRenzen in Nieuwkerke
Zaterdagmorgen kwamen de GR-stappers toe om 9.30 u in het Vakantiedomein De Bosgeus in Nieuwkerke. Onthaal met koffie en blij weerzien met onze Franse vrienden-randonneurs. Alleen die van les Semelles du Polder uit Bergues zijn dit jaar van de partij. Die van Godewaersvelde hebben verplichtingen in hun eigen dorp maar een delegatie komt eten 's avonds, uit sympathie.. De zaterdagtocht vertrekt in de richting van de Kemmelberg. Het weer weet in het begin nog niet precies wat het gaat doen. Enkele druppels, jas aan, en snel weer jas uit. Helemaal niet koud. Plots dreigende wolken. We zoeken het Provinciedomein Monteberg en Kemmelberg op. Het klimt richting de Hollemeersch. Een ommetje, langs de Lork en we vallen de top van de Kemmelberg aan. Via de Lokerdreef belanden we op de terras van Au Chalet voor de picknick. Na de middag zoeken we de wijngaarden op in het provinciedomein, steken de Lettingstraat over en dalen af naar de Lindebeek. We wisselen geel-rood voor wit-rood en stappen richting Het Eeuwenhout. Plots vinden we le Coin Perdu. Tijd om de Zwartemolenheuvel op te zoeken. Ondertussen overal mooie panorama's en het weer is prachtig geworden. Heuvel af en heuvel op. Een stukje oude heirweg, De Walletjes en we zijn terug aan De Bosgeus. We genieten van een lekkere sangria als apero voor het avondmaal met ter plekke gerookte zalm en warme beenhesp. De kookploeg met Dani en Trees, Karel en Jenny, Ivan en Frieda en Els hebben hun beste beentje voorgezet. Aan tafel wordt er gesmuld en gefilosofeerd. Zondagmorgen. De wandeling start al om 9.30 u. Langs rustige wegen trekken we richting Rozenberg. Dan leiden enkele mooie veldwegen naar het Slagveld van 14-18: Prowse Point Cemetery en Mud Corner Cemetery. Via het Bois du Gheer komen we uit op de weg naar Ploegsteert met het Strand Cemetery en het Memorial to the Missing met de twee leeuwen. Op de terras van Café des Touristes vlakbij, worden we heel vriendelijk ontvangen. Bij de broodjes met beenhesp en groentjes past een Grimbergen of een Queue de Charrue blond. We starten met een fiks klimmetje door het Bois de la Hutte.. Met de Streek-GR Heuvelland stappen we resoluut naar Mesen: Nieuw Zeelandpark, Ierse Vredestoren; Messines Ridge Cemetery. We houden halt aan de idyllische Pool of Peace, een mijnenkrater van 7 juni 1917. Een mooie veldweg brengt ons naar Wulvergem. De Bosgeus wenkt al van op de hoogte. Tijd voor een afscheidsbiertje. Iedereen trekt welgezind naar huis. Op naar de 27ste Rando zonder GRenzen: we zijn dan te gast bij Les Semelles du Polder.
Naar jaarlijkse gewoonte, ongeveer al meer dan 25 jaar, verzamelen een aantal vrienden voor een dagwandeling in het Heuvelland. Eerst koffie op terras in Goeberg 3 en dan op stap... Dit jaar was het doel Kemmel en de Wijnfeesten (alleen maar eens kijken!) in De Warande. Vertrokken via de Scherpenberg en Zavelaar maar lieten De Klijte waar het was. Dan stapten we naar de Kemmelberg. Via de Lokerdreef naar Au Chalet voor de picknick. Gezwind klommen we daar na naar de top en bewonderden we den Engel. Tijd om af te zakken naar De Warande. Het was er gezellig bij de vele standjes op de Wijnfeesten. Zo waren we er vier kwijt. En er is meer vreugde om dat ene schaap dat verloren was, laat staan voor vier! We stapten naar De Monteberg tussen de wijngaarden, staken de Lettingstraat over en genoten van de vele vergezichten in alle richtingen. We zochten weer de Scherpenberg op en vandaar de Goeberg. Dan komt de hoofdschotel: samen gezellig tafelen in Eethuis Sint-Hubertus in Westouter. Lekkere aperitief (de sangria is er hemels) op terras en dan een lekkere rijstschotel of lasagne of mousaka op de verdieping binnen. Een dame blanche mocht echt niet ontbreken. Het was weer goed: prachtig weer, een mooie wandeling, toffe compagnie.... Op naar volgend jaar op 15 augustus!
4 juli 2013:Donderdagtocht in Ruminghem (F): GR 128
Al vanaf half tien verzamelden circa 40 GR-stappers op het plein bij de kerk van Ruminghem. Ze was ingepakt en afgewerkt met een wit-rode sticker en zou de hele dag een herkenningspunt zijn in het landschap. Al snel waren we uit het dorp en mooie veldwegen leiden in een boog naar het Chinees-Britse kerkhof waar 75 'arbeiders' begraven liggen. We passeren het privé Bois de Ruminghem, stappen over de
brug waaronder de Eurostar voorbij zoemt en lopen het uitgestrekte Forêt
dEperlecques in. Rechte bosdreef met plassen: we zijn op de GR 128. Het bekende blockhaus krijgen we niet te zien. We moeten ons tevreden stellen met de Chapelle des trois Cayelles. Het tracé op de bosdreef wordt even onderbroken door een sentier de découverte. We dalen af naar de Aa , steken de brug over voor de middagpauze in Café-Rando Le Relais. We zoeken weer de groene boorden op van de Aa en ontdekken het Sentier du Fantôme de l'Aa. Maar geen spoken gezien. Het wordt een heel rustige tocht in een open landschap op de grens tussen de grote kustvlakte en de eerste hellingen van het Artesisch heuvelland. We zoeken weer het water op: eerst langs de onverharde oever van het Canal de Calais à St-Omer, dan de oever (eerst asfalt , dan onverhard aan de overkant) van de Robecq, een afwateringskanaal, en tenslotte langs de smalle Liettre. Een mooie veldweg sluit de kring want we komen terug in Ruminghem, precies aan het Café La Cambuse waar we onze dorst lessen en nog even napraten... Bedankt Jaak voor de toffe tocht.
Zondagmorgen: zwaar bewolkt en lichte regen. De GR-stappers hielden er de moed in voor de tocht naar de Boulonnais. De opklaringen komen immers steeds eerst uit het westen... Dus. Na de koffie in Café de la Place in Desvres vertrokken eerst de stappers van de lange tocht want die hadden 27 km voor de boeg. Korte tijd nadien vertrokken ook die van de korte tocht voor 21 km. De Fosse aux Chiens verdiende het kleine ommetje. Langs rustige wegen kwamen we aan de rand van het Forêt Domaniale de Desvres. Wij hadden maar de sporen van de eerste groep te volgen. Het was er bij plekken wat drassig maar de orchideeën maakten dat ruimschoots goed. We staken de D253 over en dan begon het grote stuk bos. Op kaart een rechte lijn, in werkelijkheid een golvend parcours, uitwijken naar links of naar rechts voor de heel vochtige plekken, soms klimmend (hoogteverschil van 40 m) of dalend. We vorderen langzaam maar zeker. Eens uit het bos waren we snel in Bournonville. Een langzame maar lange klim leidde van 45 m naar 128 m. In een open golvend landschap trokken we naar Brunembert voor de middagpauze in een Café-Boulangerie. De 'brioche' was in trek! Na de pauze werden wij van de korte tocht doorgevoerd naar de Mont St-Sylvestre (200m). Die van de lange tocht deden het te voet. Van de Mont St-Sylvestre stapten we 'op hoog niveau' naar de Mont Dauphin (195 m) en genoten van het uitzonderlijke cuesta-landschap. Ondertussen werd de hemel blauw en kwam de zon er door. Langs een prachtige veldweg daalden we langzaam af in de vallei van Herbinghem, steeds met uitzicht op de hellingen aan weerskanten. Net bij het binnengaan van Herbinghen sloegen we links af, staken de D224 over en passeerden de mairie van Sanghen. Een paar veldwegen verder stonden we aan de voet van de Mont d'Eclemy , rechts af en we vonden de kerk van Sanghen, onze eindbestemming. De picon in de auberge vlakbij was voortreffelijk. Bijna iedereen zat buiten op terras na te genieten....van een schitterende GR-tocht op de GRP Tour du Boulonnais, welgezind door het onverwachte prima wandelweer.
Vrijdag 21 juni: Opeing GR-corridor op GR 131 in Beernem
Eindelijk was het zo ver: op vrijdag werd de GR-corridor geopend op de GR 131 in het waterwingebied Hulstlo, gemeente Beernem. Het voorstel kwam van Karel Vandenberghe, onze medewerker ter plekke. Een andere GR-medewerker uit de regio, Frans Van Nevel, is boswachter bij het Agentschap Natuur en Bos. En zo ging de bal aan het rollen. Frans maakte een plan op dat gunstig werd onthaald bij ANB. De contacten met de heer Decock van de Watergroep verliepen in een opbouwende sfeer zodat zijn diensten ook hun toestemming verleenden. Er werd op de rand van het waterwingebied een dreef afgebakend van drie meter, een rij zomereiken werd aangeplant en een houten hekken zorgt ervoor dat ongewenste gebruikers niet doorkunnen. De overeenkomst, tussen De Watergroep, eigenaar van het gebied, ANB, beheerder van het gebied, de heer Demeyer, mede-eigenaar van het laatste stuk bosdreef en Grote Routepaden werd door alle partijen ondertekend. Dank zij de gastvrijheid van de gemeente Beernem werd de GR-corridor plechtig geopend op vrijdag 21 juni in de vooravond. Na de speeches werd de dreef ingewandeld en werd er een glas geheven op de voorbeeldige samenwerking. Verschillende buurtbewoners waren ook aanwezig en spraken hun tevredenheid uit. Iedereen zag dat het goed was....
Op zondag 16 juni was de Stichting Marguerite Yourcenar op stadbezoek in Duinkerke. 27 leden verzamelden op de parking in Callicanes en carpoolden richting Place du Minck in Duinkerke. Op zondagmorgen is het rustig rijden op de autoweg en in het binnenkomen van de stad. Onze gids Jan Yperman, nam ons op sleeptouw in de wijk Citadelle waar vroeger een citadel was. De universiteit is er nu aanwezig. We slenterden langs het Bassin du Commerce en zagen er verschillende museumboten, vlak voor het Musée Portuaire. Dan kwamen we voorbij het Maison de la Communauté Urbaine, de Pôle Marine en een Oude Poort . Zo kwamen we in de buurt van het Belfort en de St.-Elooiskerk. De kerk is zeker een bezoekje waard met onder meer de grafsteen van Jan Bart. Van op het panoramaterras boven op het belfort geniet je van een prachtig zicht, rondom rond. Stilaan tijd om de inwendige mens te versterken in Le Grand Morien: lekker eten, vlotte bediening voor een schappelijke prijs. In de namiddag trokken we voorbij het Stadhuis (met ook een belfort!) richting de haven Le Grand Large. In deze buurt is de stad in volle ontwikkeling. We zagen het Memorial du Souvenir rond WO II: de Opération Dynamo was de overhaaste inscheping van Britse en Franse troepen om zo niet in de handen te vallen van de Duitsers. We bezochten het Laac: museum voor hedendaagse kunst. Na nog een blik in de Kapel O.-L.-V-ter Duinen genoten we van een afscheidsdrankje in Brasserie Au Leughenaer en reden dan huiswaarts.
Zondag 9 juni 2013: Officiële Inwandeling Streek-GR Heuvelland in Westouter
mAl vanaf 9.15 u kwamen de eerste GR-stappers toe en tegen tienen stond de Neerplaats vol met 110 wandelaars. De voormiddagwandeling van circa 7.5 km startte met een stukje wit-rode GR5A tot aan de Sint-Pietersstraat. Dan ging het linksaf naar de Franse grens waar we de geel-rode markering vonden van de Streek-GR Heuvelland. Een streepje Frankrijk en kwamen bij een grenspaal F/N uit 1819 weer ons land binnen. We kwamen voorbij een van onze GR-infoborden en twee bochten verder verlieten we het asfalt. Een mooie veldweg bracht ons naar en over de Franse beek. Hier stapten we in de Gemenestraat: linkerkant B, rechterkant F. Nog een twee zigzags en een veldweg verder en we naderden het Natuurpuntgebied De Broekelzen. We stapten op één rij op de vlonders en genoten van de dominant gele kleur van de scherpe boterbloem. Ondertussen waren we op de Vidaigneberg en dichtbij de middagpauze in het Wijngoed Entre-deux-Monts: tussen Rodeberg en Zwarteberg. De genodigden waren er al: Minister van Toerisme Geert Bourgeois, Burgemeester van heuvelland Marc Lewyllie, Stefan Borry, directeur ANB West-Vlaanderen (had zelf meegestapt), Schepenen van Heuvelland en Sara Bartier, directeur van VVV Heuvelland. GR-voorzitter Gie Beirnaert leidde de toespraken in van Burgemeester Lewyllie en Minister Bourgeois. Er was ook een korte maar enthousiaste toespraak van Alain Grimbert, Président FFRP Departement du Nord en een slotwoord van de GR-voorzitter. Alle aanwezigen konden de witte wijn van het huis Entre-deux-Monts erg appreciëren. Daarna werd er gepicknickt, buiten: uit de wind... Op 13.45 startte het tweede deel van de wandeling voor 10 km. Eerst kwam het Hellegatbos van ANB aan de beurt en keurden we de werken van het Landschapspark Kosmos goed. We verlieten even de Streek-GR om langs een streepje Hellebeek de achterkant van de Scherpenberg te bereiken. Opnieuw geel-rood. Een holle weg leidde tot bij het prachtige keteldal met zicht op Wijtschate, Kemmelberg en Loker. Vandaar stapten we naar de Natuurpuntgebieden De Scherpenberg en de Sulferberg. De nieuwe trap in het Brandersbos werd goedgekeurd. Het werd stilaan tijd om Westouter weer op te zoeken. Iedereen was vol lof over de prachtige wandeling. Zelf heb ik zondag geen foto's genomen. Maar je kunt wel genieten van de fotoreeksen via volgende links: José Millecam https://plus.google.com/photos/106434116905710423531/albums/5888214548105362753?banner=pwa Gerard Druwé https://plus.google.com/photos/112092157636703310113/albums/5887941140750769569?banner=pwa Jean-Pierre Outtier https://plus.google.com/photos/103671194878843604896/albums/5887572048087042705?banner=pwa&authkey=CJCet9C-qo_r7gE
Het was al volop markt toen de 50 GR-stappers verzamelden rond de kerk van Pecq voor een luswandeling gebaseerd op de GR 123. Tochtleider Luc Meert gaf een korte inleiding en weg waren we. We verlieten het stadje over de Scheldebrug, trappen af en op het jaagpad van de linkeroever. Links zagen we de Mont St-Aubert liggen, die hield precies een oogje in het zeil. Wat verder stapten we op een smal pad op de berm. Korte pauze aan de brug van Ramegnies-Chin. We keerden een stuk terug op de andere oever en zochten dan het kleine plaatsje Esquelmes op: wat een sober en stemmig interieur van een prachtig gerestaureerd kerkje. Pelgrims op de Via Brugensis en de Via Scaldensis, onderweg naar Compostela, komen hier voorbij. Door werken aan een waterzuiveringsstation moesten we noodgedwongen wat langer lopen op de N50. Niet getreurd, het binnenkomen van Estaimbourg maakte al veel goed: het Château de Bourgogne en de leuke terras op het pleintje. Tijd voor de middagpauze in de zon, onder de parasol of binnen in het café. Na de boterhammetjes genoten we van een stuk rustig platteland met veldwegen en tegelpaadjes. Zo kwamen we uit aan het Kanaal van Spiere. Bomenrijen, ophaalbruggen, sluizen. Het was de warmste dag van het jaar: we waren nog niet gewend aan de hitte en zochten regelmatig de schaduw op. Zo ook bij de kerk van St-Léger. Opnieuw kwamen we uit aan de Schelde. De brug van Warcoing over, het jaagpad volgen tot ...aan de brug van bij het vertrek. De St-Feuillen smaakte heerlijk in het plaatselijk café. Bedankt, Luc, voor de mooie tocht.
Zaterdag 1 juni 2013: SMY bezoekt Golfterrein De Palingbeek.
Zaterdag 1 juni 2013: 14.30u verzamelt de Stichting Marguerite Yourcenar op de parking van het Golfterrein De Palingbeek in Hollebeke. Krist Calmeyn, als 20 jaar de greenkeeper van het golfterrein, is onze natuurgids. Meteen valt de rust op van de open ruimte. We leren wat een tee is (plaats waar de eerste slag gegeven wordt), een green (plaats waar de vlag staat en het balletje moet arriveren in zo weinig mogelijk slagen), een bunker (een zandbak als hindernis) een par 3 of een par 4 (het aantal slagen waarin je die 'hole' moet afwerken) en dat er verschillende sticks zijn naargelang de slag die je uit moet voeren. En als een golfer een bal wil slaan, moet je de stilte bewaren! We genieten volop van de manier waarop hier natuur als een meerwaarde wordt ervaren. En wordt gecreërd. Door een poel te graven wordt een natte plek (vervelend voor de golfers) omgetoverd en de uitgegraven aarde wordt een rug waarop de golfers kunnen stappen van de ene fairway naar de andere. En poelen trekken amfibiën, libellen en waterjuffers, watervogels en planten aan. Diversiteit leidt naar biodiversiteit. De Echte Koekoeksbloem maakte wel het meest indruk. Verder genoten we van kruipend zenegroen, salomonszegel, scherpe en kruipende boterbloemen, paarse schubwortel, ... voor de wilde hyacinten waren we een beetje te laat en voor de orchideeën een beetje te vroeg (ligt ook aan het koude voorjaar). Toch vonden we er een die al in bloei stond.. En er is diversiteit in landschappen: parkachtige decors, bos, valleitjes... We kwamen tijd te kort: wie de 18 holes af wil werken, stapt op zijn minst 6,5 km. Na de uiterst boeiende rondleiding met het gezang van de karekiet als afsluiter, konden we onze dorst lessen in de bar van het clubhuis. Het was er gezellig nakaarten bij een lekkere Omer of een koffie. En we trokken huiswaarts met een andere kijk op het golfterrein.
19 mei 2013: GR-Pinksterweekend Zondag: Esch-sur-Sûre
Na het ontbijt in de JH van Wiltz pakken we in en we rijden naar Esch-sur-Sûre, een eindje verder. Om 9.20 u kan de tweede stapdag beginnen. We steken de Sûre (275 m) over en een steile trap leidt naar het Madonnabeeld (330 m) van waar we een mooi zicht hebben op de ruïne van het kasteel boven en het stadje beneden. Voorbij de Kapel van het Heilig Kruis trekken we weer het bos in. Eeen lange bosweg in brede lacets klimt naar 500 m en na een stukje open veld bereiken we de rand van Eschdorf. Wijdse zichten op de omgeving zijn onze beloning. Ondertussen tweemaal twee spetters motregen. We komen aan een eerste kunstwerk van de Sculpturenroute voor Vrede. Een lange afdaling leidt naar de oever (325 m) van het Stuwmeer of Stausei of Lac de la Haute Sûre. Meteen daarna begint een fikse klim naar 450 m en volgt een afdaling langs verschillende kunstwerken naar Lultzhausen. We zijn welkom voor de picknick in de Jeugdherberg vlakbij het meer. Het miezert als we na de middagpauze het meer oversteken op de voetgangersbrug. En meteen weer het bos in en klimmen. Eerst een redelijke klimpartij en dan een fikse klauterpartij bij een boskap. Maar we worden beloond met mooie panorama's op het meer en de omliggende heuvels.We lopen door het dorp Kaundorf en blijven nu een tijd op hoogte. Het begint te regenen en we trekken de jassen aan en de raincovers gaan op de rugzakken.We stappen nog wat op de rand van het bos en dan begint onvermijdelijk de afdaling naar Esch-sur-Sûre. Het is een vrij aangename afdaling en plots vallen we op de parking waar we vertrokken zijn. We kaarten nog even na bij een pint of een ijsje in het Café des Rochers. Het is een prachtig stapweekend geworden: iedereen heeft de vele klimmetjes, fiks of niet, goed verteerd. GRote dank aan Johan en Marleen voor de prima voorbereiding en de vlotte tochtleiding.
18 mei 2013: GR-Pinksterweekend Luxemburg: Zaterdag Wiltz
Zaterdagmorgen: 38 GR-stappers verzamelen vanaf 9.00 aan de Jeugdherberg van Wiltz. Velen zijn al van de vrijdagavond in de streek. Stipt om 10.00 u trekt tochtleider Johan de bende op gang. Als snel zijn we uit de stad en volgen het Sentier de Wiltz het bos in. Het is een prachtig heuvelende streek: dus veel klimmen en dalen. We komen in open veld en bereiken het dorp Nocher op 488 m.. Aan de overkant van de vallei ligt het dorp Merkholtz tegen de flank. We schakelen over op het Sentier de l'Eisleck en een lange afdaling brengt ons in Kautenbach op 250 m. De camping ligt aan de Wiltz, 800 m buiten het dorp: we zijn er welkom bij Bianca en Erik voor de middagpauze. Genieten van de zon zolang de voorraad strekt.... Na de picknick is het meteen klimmen: we gaan de Hädschend op tot bij een point de vue (343 m) met zicht op het kasteel Schüttebuerg. Na een afdaling stappen we op het sentier Charles Mathieu. Het is klimmen en dalen en klimmen tot in Merkholtz: 410 m. We dalen af naar de vallei van de Himmelbach. Daslook vormt een heel bostapijt. Een nijdige klim leidt naar de rand van Wiltz. Nog wat zakken om dan uiteindelijk weer de bovenstad te bereiken met het Monument voor de Oorlogsslachtoffers, het Kasteel van Wiltz en de... jeugdherberg. Tijd voor een pint en een douche! Het avondeten is lekker....
Zaterdag 4 mei 2013: Douvewandeling: van Bron tot Monding
Zaterdag 4 mei om 9.15 u verzamelden 17 stappers aan de kerk in Waasten en namen de bus naar de Bellestraat in Westouter. Tegen 10 uur was iedereen klaar voor de start. Na 50 m waren we drukte van de 'Zwarteberg' al vergeten en zochten we de Douve op. We daalden de Vidaigneberg af aan Franse kant en staken het prille beekje op een bruggetje op de GRens over. We genoten van het ANB-natuurgebied De Douvevallei met bloeiende pinksterblomen en dotterbloemen. Via het Kasteel Behaegel (tot hier vormt de Douve de rijksgrens) trokken we naar Het Eeuwenhout (ANB) in Dranouter. Mooi zicht op de poel beneden, vlakbij de Douve. Dicht bij Dranouterdorp staken we een tweede keer de Douve over. Buurtweg 14 leidde ons naar en over de weg Dranouter-Nieuwkerke: alle stappers zagen dat hij goed hersteld is. Prachtig panorama op de Monteberg en Kemmelberg. Nog voor de weg Kemmel-Nieuwkerke derde passage over de Douve. In Wulvergem was het tijd om de inwendige mens te versterken: we waren welkom bij Sabine In A La Basse Ville. Na de boterhammetjes staken we achter De Pelgrim meteen de Douve over (4). We stapten gezwind naar de Rozenberg en genoten van het schitterend uitzicht op de hele vallei. We daalden af, staken de Douve over (5) en klommen naar het Nieuw Zeelandpark met obelisk en de Ierse Vredstoren in Mesen. Bij het verlaten van Mesen vonden we de Waastensestraat (hoe kan het ook anders?). we stapten over de Douve (6) en onder de N58 Pecq-Armentiers, weer over de Douve (7). Twee kerkwegels leidden ons Waasten binnen. We vonden de Douve terug in het centrum en zochten de boorden van de Leie op. Hier zagen we hoe de Douve uitkomt in de oude arm van de Leie. Iedereen content! Na de 22 km genoten we nog van een frisse pint in het gezellige café (met binnen een telefoonmuseum) A l'Hôtel de Ville. Daarna trok iedereen tevreden huiswaarts. Voor ons heeft de Douve geen geheimen meer.
