Geschreven over allerlei rampen heb ik heel wat artikelen staan (zie archief op R blog) en inderdaad is het zo dat rampen van tevoren niet te voorzien zijn. De enige plicht die we als uitbater van een onderneming hebben is te voldoen aan de veiligheidsvoorschriften en die worden niet altijd nageleefd of bij onderzoek naar de oorzaak vaak verdoezeld. Vorige week kwam de media nog eens terug op de vliegramp bij Faro. Deze ramp had plaats in december 1991 met een Martinair DC-10 vlucht MP 495 waarbij bij de landing op dit Portugese vliegveld alles verkeerd ging en het vliegtuig een crash maakte. Aan veel passagiers kostte dit het leven. Opgehangen door Martin Schröder, directeur van deze vliegonderneming, werden allemaal smoesjes die niet strookten met de waarheid, die pas vele jaren later aan het licht kwam. Volgens een nu gepensioneerde technicus was het vliegtuig al tweemaal voor een vlucht opgestegen met een defect landingsgestel. Dit euvel was bekend bij de vliegleiding. Op weg naar Portugal was het de derde rit dat het landingsgestel nog steeds niet gerepareerd was en toen ging het mis. Ook werden door de Directie aan de getroffenen van allerlei beloftes gedaan die niet nagekomen werden. Een duidelijk voorbeeld van "winst gaat boven de veiligheid" was ook de vliegramp in 2014 met de MH17 die ergens in een oorlogsgebied crashte en waarvan gezegd wordt dat het is neergehaald met een van de grond af afgeschoten raket. Nog steeds staat niet vast wie de schuldigen hiervan zijn. Uiteindelijk was het wel de desbetreffende vliegmaatschappij die omwille van kostenbesparing een kortere route nam en dit nota bene boven een oorlogsgebied. In veel van mijn stukken over allerlei rampen heb ik ook veelal de oorzaak vermeld staan en in de meeste gevallen zijn het menselijke fouten of technische gebreken aan het gebouw, de kermisattractie, bus, trein of vliegtuig of anderzijds die de oorzaak zijn van een ramp.


 Waar het contact met de MH17 ophield en plaats van de crash  Satellietfoto ramp MH17 van Britse Geheime Dienst 
|