Vandaag werk ik eerst de platen van de voorremmen af met RX10 zodat deze kunnen drogen. Als ik dan ook de remklauwen terug in elkaar krijg kom ik er mogelijk deze week nog aan toe alles terug te monteren. Mijn studieronde heeft zijn vruchten afgeworpen en door het monteren van de remklauwen zie je dat ik vooruitgang boek. Op het eind van de dag laat helaas het tweede pakje op zich wachten dus duimen dat het er woensdag is. Aan werk nochtans geen gebrek want ook de handrem moet ik terug in elkaar zien te krijgen maar ook dat zijn zorgen voor woensdag.
Zoals voorspeld ging ik wachten tot de kerstvakantie alvorens verder te werken aan de remmen. Deze week heb ik alvast de nodige stukken besteld,die in een kerstinpakpapierloze (topscore in scrabble) doos, geleverd worden. Maandag verwacht ik nog wat stukken aangezien ik bij twee verschillende leveranciers besteld heb. Voorbereiding is alles en de oldtimer radio gaat samen met 4 Stella's mee richting garage. Ik heb me voorgenomen geen deadlines meer te stellen ivm. de werkzaamheden;we zien wel. De Porsche heeft behoorlijk wat stof verzameld ondertussen. Ik sta eigenlijk wat rond te lummelen in de grage maar pak er toch de RX5 bij teneinde de platen van de voorremmen te bewerken zodoende kan ik maandag met de RX10 aan de slag alvorens de remklauwen terug te monteren. Ook de handrem gaat vernieuwd worden en ik besluit om ook de veren maar mee in de verf te zetten. Vervolgens wil ik beginnen aan het opnieuw monteren van de remklauwen maar ben helaas zo stom geweest van de hele zooi door elkaar te leggen en uitvissen wat de linkse en de rechtse is kost me toch wat tijd en moeite (ik heb nochtans maar 2 Stella's op tot nu toe). Ik wil er voor alle zekerheid mijn macbook bij nemen maar wil toch voorkomen dat het toetsenbord te vuil zou worden dus investeer ik in een soort rubber dat ik niet zo graag zie passeren, zeker niet als het via de ooghoeken uit het zicht verdwijnt. Aangezien in de levering van maandag nog wat onderdelen voor montage zitten doe ik maar niet verder en nuttig de twee Stella's tijdens het verder bestuderen van het remkauw verhaal. Te lang tijd tussen de werkzaamheden is duidelijk geen goed plan!
Dit weekend in de eerste plaats de werkplaats voorzien van voldoende geestrijk vocht. De wagen staat nog steeds op blokken en bij het zoeken naar de contacten voor de remblokindicatoren zien we dat deze vakkundig "kort" gelegd zijn. "Schoon werk" van de vorige restaurateur/hersteller. Ik had het hele remgebeuren naar een warmere plaats verhuist teneinde het drogen te bevorderen en dat is, logischerwijs, gelukt. Ik sleur er de oven bij vandaag want op de spuitbus voor de remmen staat vermeld dat de geverfde onderdelen gebakken moeten worden teneinde de verf te doen harden. Een voorschoot laat ik maar achterwege. Een mal maken voor de remschijven is het volgende dat moet gebeuren, een geduldwerkje met schaar en papier, not mij forté. Na wat gevloek en het aanspreken van de bak Stella lukt het toch vrij aardig en kan ik beginnen verven/bakken. Het eindresultaat mag er zijn. De komende weken zal het wat rustiger zijn, dringend tijd dat ik nog is wat duikjes ga doen. Ga me alvast inlezen over het kleppen stellen, distributiegedeelte en het vervangen van de koppakkingen. In kerstvakantie werk ik de remmen af en kan ik hopelijk aan het motorisch gedeelte beginnen.
Ik wil van de herfstvakantie gebruik maken om een paar dingen aan te pakken aan de 928. Eerst en vooral de remmen, dan de cardanas (waar de wokkel mogelijk zit) en dan de koppels van het stuurhuis nog is checken (staat alles nog vast). Maandag: De remklauwen waren al gedemonteerd maar het verwijderen van de remschijven kost me meer tijd dan me lief is. Ik moet zelfs opzettelijk een boutje de vernieling in helpen teneinde de schijven los te krijgen. Het kost me meer dan een dag prutsen. De remschoenen zien er geweldig uit. Dinsdag: Deze ochtend in Hulst een remklauw op de kop getikt aan een leuke prijs en bovendien nog een leuke vondst gedaan op een parking in dezelfde straat. De Karmann ghia heeft wel wat aandacht nodig. Deze namiddag eindelijk alles afgeschuurd en schilderklaar gemaakt. Een mooie opstelling moet het drogen verzekeren. Donderdag: Helaas is het weer koud en vochtig en is er van drogen niet genoeg in huis gekomen. Ik besluit dan eerst de hoofdremcillinder maar te monteren. Een werkje dat de nodige vloeken en moeite kost en bovendien de bak Stella wel doet opdrogen. Veel verder kom ik niet en bovendien wil de Shark na het starten niet lekker draaien. Het tikken van de klep is erger geworden en als ik de olie even bekijk ziet het er niet zo goed uit, zou de witte rook wel is kunnen verklaren. Gezien de toestand van het olieverhaal en de toestand van de remtrommels gaan we er maar van uit dat ook de distributieriem niet vervangen zal geweest zijn zoals beloofd door Wolfs. Stof tot nadenken want het to-do lijstje is wat langer geworden deze week. Eerst maar is nieuwe remschoenen bestellen en een nieuw "strijdplan" maken en vooral niet vergeten de bak Stella te verversen alvorens we verder kunnen.
Vandaag heb ik de remcilinder gedemonteerd. Niet makkelijk te bereiken moet ik zeggen, bovendien hebben de werkzaamheden behoorlijk wat vragen opgeleverd. Een wit ding dat leidingen splits dat ik nergens in de manuaal bespeur, remdrukregelaars die vernoemd worden in de manuaal maar die niet in mijn wagen te bespeuren zijn en olie in de luchtfilter. Dat kan tellen. Eerst maar is op zoek naar antwoorden op de vele vragen. Het zal vanuit de zetel met ne Stella en de laptop zijn dat er progressie gemaakt moet worden.
Vandaag heeft een vertegenwoordiger van de NV België zijn visie gegeven over de begane overtreding op 11/08/2011. Ik werd gelukkig vertegenwoordigd bij de soepjurken door een advocaat van mijn rechtsbijstand. Helaas mag ik mij aan een gepeperde rekening verwachten. 550 omdat hij niet ingeschreven en verzekerd was,110 voor het fout parkeren én 14 dagen rijverbod. Er zijn mensen die zwaardere feiten plegen en minderen straf krijgen maar uiteraard ben je als eigenaar van een wagen überhaupt al een crimineel voor de NV België en bovendien slachtoffer nummer 1 om de kassa te spijzen.
Vandaag spendeer ik tijd aan twee problemen en krijg en derde op mijn bord. Allereerst zet ik de wielen van de grond om te kijken of mijn wielen "uitslaan". Ik ga er lichtelijk van uit dat dat de oorzaak van de "wokkel" is. Van een wieluitslag is geen sprake maar roken doet de uitlaat dan weer ontzettend. Nieuw probleem dus. De remklauwen brengen ook wat nieuws aan het licht. In de linkerachter cilinder is ijzervijlsel te zien, een duidelijk teken dat de hoofremcylinder de geest gegeven heeft.
Vandaag neem ik de tijd om de radio aan te sluiten want daar zat een stekker aan zonder aarding. Ik los het eenvoudig op en koop een verdeelstekker om vervolgens de aardingspen met een hamer in te slaan (ik dacht dat ik hem kon openschroeven) Beetje "barbaars" misschien maar het werkt. De rest van de dag spendeer ik aan het uiteenhalen en het poetsen van de remklauwen.
Dit weekend doe ik eindelijk de "lamp" branden en pik ik de radio op die ik gekocht heb. Na het monteren van de bankschroef zijn we helemaal klaar voor operatie "resto". Deel 1: de revisie van de remmen. Het aantal keren dat ik de wielbouten heb los-en vastgezet kan ik absoluut niet meer tellen. Een compressor is misschien toch geen slecht gedacht. Ik verwijder met de nodige fors de remklauwen en vier de herintrede van de "Stella".
We weten al even dat de remmen van de Shark onderhanden moeten genomen worden. Het is stilaan tijd om terug in actie te schieten en ik besluit er in de eerste plaats voor te zorgen dat de garage in orde is. Op dit moment is het een lege ruimte zonder degelijke werkbank,bankschroef ed. Geheel tegen mijn gewoonte in sta ik om 6 uur op om op tijd bij de Brico te zijn. De hele week heb ik gemeten en plannetjes getekend. De Shark moet tenslotte onder de werkbank geraken om samen met de MZ binnen te kunnen. Je kan plannen wat je wil maar ik begin toch steeds te twijfelen met als gevolg dat ik vaker langs de kassa van de Brico passeer dan voorzien. Uiteindelijk staat de werkbank naar mijn zin en heb ik nog niet te veel over. We have a place to work, alleen heb ik geen plek voorzien voor de bak Stella die een trouwe sponsor van de motorische avonturen is. Ongetwijfeld komt dat nog wel in orde samen met de oude radio die ik wil (en nog moet kopen) en de bankschroef.
De afgelopen maanden is er niet zo veel gewerkt aan de shark. Weinig tijd en een poging om de andere voertuigen uit het "motorisch park" in orde te krijgen hebben het werk aan de Porsche wat inde weg gezeten. De remmen doen het dus nog steeds niet en het rijden er mee is logischerwijs beperkt tot dit verholpen is. Vandaag trek ik enkele foto's van mijn Triumph Daytona met de Porsche. Het werken aan de andere motor, de "MZ" is even uitgesteld tot de winter en ik wil de Daytona die na een stilstand van 3 jaar weer op de baan is in orde zetten. De schade die nog zichtbaar is van een "buikschuiver" wegwerken is het afsluitende luik aan de motor. De koffer van de 928 bewijst dienst om de kuipdelen in te vervoeren. Het eindresultaat bevalt me ook
Sinds de wagen officieel de baan op mag hebben we helaas nog niet echt de tijd of het weer (winter) gehad om er veel kilometers mee te doen. Bovendien is het waarschuwingslampje van de remleiding weer gaan branden en merken we inderdaad dat we minder remkracht hebben. Ik laat wat extra afstand als ik met de Porsche op stap ben maar bij een noodstop zou ik toch prijs hebben. Een probleem dat aangepakt moet worden uiteraard. Vandaag begeven we ons toch richting Antwerp classic salon. We beginnen alvast fantastisch, we krijgen een plaats toegewezen naast een collega 928. Ze rijden niet dik en we zijn dan ook aangenaam verrast. Helaas, zoals zo vaak, zijn we de camera vergeten en doet de I-phone dienst als opslagapparaat. Veel leuks is er te zien maar aangezien ik niet zo een lenskijker ben heb ik niet zo veel foto's.
Na het succes van gisteren hopen we vandaag thé winning streak verder te zetten. Teneinde dit te bereiken moet de NV België in één van zijn meest verschrikkelijke vormen "bestreden" worden. De DIV! Ik heb voor één keer geluk en kan een connectie van me aanspreken waardoor ik geen nummerke moet trekken en de kans krijg om de DIV is vanuit het aquarium te bekijken. Een kleine 20 minuten later zijn de "formaliteiten" afgerond en mogen we zelfs uitkijken naar de postbode die een nummerplaat, tegen betaling uiteraard, zal afleveren. Hopelijk doet hij dat morgen nog nu ik een weekendje Parijs door een andere toffe groep vrienden "de vakbond" door mijn neus geboord zie. Gelukkig staakt men daar niet en ik vind het zeer passend dat ik kan rondtoeren met mijn "Kapitalistisch" symbool op de dag dat de rode jasjes op straat staan te roepen dat men nog niet genoeg steelt van zij die werken voor de kost. Dat kan tellen als welgemeende "Fuck you"
Driewerf hoera!!! De NV België heeft mijn wagen goed bevonden om zich op de openbare weg te begeven. Het heeft nog heel wat voeten in de aarde gehad sinds we de problemen met het stuurhuis opgelost hebben. In week na het afwerken van die taak hek ik de las bloot gelegd die onder de laag rutex zat. Wat daar onder vandaan kwam was ronduit bedroevend, het woord amateurisme is zelfs een understatement voor de kwaliteit van laswerk. Marc van VSM heeft het probleem verholpen maar tijdens het lassen zorgde een wegspringende vonk voor een gat in de remleiding. Bovendien brak er nog een remontluchter af. Al deze akkefietjes vertraagden het aanbieden bij de controle maar vandaag was het eindelijk zo ver. Enkel de chassisnummer, de koplampen,remmen, las en stuurhuis werden nog gecontroleerd. Na het stil leggen voor de remcontrole wou de 928 even weer niet starten met het nodige binnensmondse gevloek tot gevolg. Gelukkig is het de stationschef zelf die de controle doet en we stellen vast dat er ook fijne vertegenwoordigers van de NV België zijn. Ik krijg de tijd om het euvel te verhelpen en stel vast dat wat gemorrel aan de kabelboom het startprobleem verhelpt. Eindelijk misschien de oorzaak gevonden van het stilvallen. Het succes wordt gevierd bij de familie CC...
Deze week mogen we het stuurhuis verhaal afsluiten. Ik slaag er in de stuurstoppen te plaatsen (nadat ik eerst de verkeerde bestelde) en de wagen min of meer uit te lijnen. De rubbers over de stoppen en stuurstangen plaatsen is alvast een glibberig gedoe, er zijn leuker dingen De bandenspecialist neemt de definitieve uitlijning voor zijn rekening. Gerust rondrijden zit er overigens nog niet helemaal in daar de wagen soms stil valt zonder aanwijsbare reden. Goed nieuws is er dan weer ivm.het chassisnummer. Na enkele telefoontjes aan D'ieteren, een bezoek aan Beirens (die me meeneemt in de garage met waanzinnig veel coole cars) die me vertellen, en in het geval van Beirens zelfs tonen waar het chassisnummer staat, krijg ik het ding aanvankelijk niet in het vizier. Als ik op een avond besluit de kabelboom wat opzij te trekken staat het er in koeien van letters. Als je het weet vrij eenvoudig eigenlijk. Toch vreemd dat de NV België het ook niet kon vinden.
De afkeuring voor het stuurhuis blijkt gerechtigd dus ik bestel een stuurhuis bij VSM. De eerste grote Porsche-klus staat voor de deur. Wolfs werd verticaal geklasseerd nadat we bij hen informeerden naar de mogelijkheden ivm.het stuurhuis. Al wat stuk of fout gaat aan de wagen ligt volgens hen aan onszelf, zo krijgen we op nogmaals onvriendelijke toon te horen nadat we telefonisch contact met hen opnemen in de hoop tot een constructieve dialoog. Dik gebuisd voor service en ondanks de positieve ervaringen die anderen er mee hebben kan ik alleen maar getuigen van vriendelijkheid bij de verkoop van de wagen. Verder zullen wij wel vervelende klanten zijn zeker. In de put zit ik er niet van alhoewel in letterlijke zin dat toch het geval is. Ik vervang het stuurhuis in de garage van een familielid die over een smeerput beschikt. Al bij al valt het mee en op 2 dagen is het zaakje gefixt. Enige probleem is de uitlijning. Daar kom ik achter als ik vertrek. Het lijkt alsof ik op ijs aan het rijden ben, de Porsche lijkt alle richtingen op te willen. Een stop bij meneer CC brengt soelaas en ik geraak zonder verdere problemen thuis. Helaas beschik nog niet over de originele "stuurstoppen". Die zaten niet bij het nieuwe stuurhuis en op het oude zaten er ook geen, daar zaten slechte zelfgemaakte stuurstoppen op in de vorm van grote rondels. Jawadde! Morgen de originele maar is bestellen.
Het start-euvel, of beter gezegd het niet starten, is als bij wonder verdwenen. Een oorzaak is niet gevonden maar plots startte hij weer. Veel is er niet aan te doen en het is gewoon afwachten tot hij het weer krijgt of beter nog, leven met de hoop dat het niet weerkeert. Klaar voor een nieuwe poging bij de keuring dus. Ik besluit, na het drama van vorige keer, mee te gaan dan zijn we tenminste met 2 om te duwen . Het chasis-nummer blijft even onvindbaar als vorige keer ondanks de aanwijzingen waar hij staat of zou moeten staan. Slechte start dus maar goed de wagen kent geen andere start-problemen en haalt het dus tot op de brug. Het is overweldigend en hartverwarmend om te zien hoe de NV België zijn interesse toont in oude wagens, maar liefst 4 van zijn werknemers plegen overleg over wat er aan de onderkant van de Porsche allemaal te zien is. Na overleg besluit men de wagen af te keuren. Te veel speling op het stuurhuis en aan de onderkant is blijkbaar gelast en de las is verdoezelt met een dikke laag Rutex. De NV België wenst de las te zien alvorens men er zijn, zéér gewaardeerde, zegen over kan geven. Een met whisky gevulde avond bij de familie CC verzacht de pijn. De nodige bedenkingen worden gemaakt bij het verschil in keuring in Nederland en België, het één gemaakt Europa lijkt vooral een goed idee te zijn, verder dan dat gaat het niet tenzij het over kosten gaat. We bekijken of het stuurhuis onder garantie valt en zullen de komende dagen contact opnemen met Wolfs.
Vandaag is de wagen naar de technische keuring geweest. Ik was er zelf niet bij maar het telefoontje dat ik krijg na de keuring is een absoluut drama. De wagen is binnengereden op de controle en na het zoeken naar het chassis-nummer, die men overigens niet gevonden heeft, niet meer gestart geraakt. Verder controle is er niet geweest en de wagen is richting VSM gesleept. Hij wil voorlopig niet meer starten. I'm going nuts here!
Vandaag heb ik uiteindelijk de tijd gevonden om het meettoestel bovenhalen. Alhoewel ik een diploma nijverheidselektriciteit op zak heb, heb ik een vreselijke hekel aan elektriciteit. Ik word niet veel wijzer van de metingen en besluit beroep te doen op een bevriende garagist uit de buurt(Vsm-autoservice.Marc de eigenaar is ook een porsche-fanaat en heeft al jaaaaren een 911 uit elkaar liggen)) nadat een mail naar Wolfs onbeantwoord is gebleven. (vroeg gewoon naar mogelijke oorzaak en meetpunten) Het verdict van de garagist is niet al te best: batterij naar de... al een geluk dat ik dus al een nieuwe heb gekocht en de alternator die ook de geest heeft gegeven. Een nieuwe alternator wordt geplaatsten we weten nu dat aan de basis het elektrisch gedeelte alvast in orde is. De wagen kan nu klaar gemaakt worden voor de technische keuring.
The Upside: Vandaag mijn gelijkvormigheidsattest gescoord. Dank zij de kwaliteitsvolle verkeersstroom (met dank aan de NV België) op de A12 was ik te laat op mijn afspraak maar na een telefoontje naar D'ieteren kreeg ik te horen dat indien ik er voor 11u30 zou zijn, de controle nog zou plaats vinden. Door het vlotte verkeer in en rond Brussel (opnieuw mijn dank naar voornoemde NV) haal ik het nét. Na amper een uur ter plaatse is er alvast 1 zorg voorbij. The downside: Op weg naar D'ieteren gaat plots het waarschuwingslampje van de batterij branden en de voltmeter loopt zéér langzaam terug.Ik besluit te blijven bollen richting bestemming en zal het probleem later wel oplossen. Ik kom in Brussel aan met een goede 10 volt batterijspanning. Op de weg terug daalt de spanning verder en ik besluit de A12 te verlaten om binnendoor de rijden. In Rumst is het einde verhaal. Na ongeveer een uur stil te staan is de spanning weer gestegen en kan ik weer even verder maar na 15 min. is het definitief over. Calling CC for some rescue. We bekijken de situatie even en vinden slepen toch te riskant. Proberen met startkabels dan maar. Die hebben we niet dus die worden eerst aangekocht. We kunnen terug starten en laten de wagen mét startkabels even draaien waarna ik weer even verder kan rijden maar verder dan 2 km kom ik niet. De wagen achter laten lijkt de enige optie, morgen kan ik getakeld worden. Welgezind stap ik in de wagen bij CC. Als we door Kontich rijden komen we een grote speciaalzaak tegen met wagenonderdelen, ik besluit een nieuwe batterij te kopen en daar mee naar huis te rijden. Dat laatste lukt met een constante batterijspanning van 10V. Back home wacht homemade CC food en Whisky. Ik ben de administratieve rompslomp van de NV België eigenlijk weer spuugzat. Een één gemaakt Europa met vrij verkeer van goederen en personen: MY ASS!!
