|
Donderdag nog in Brussel een 8-tal kilometer gelopen aan 6'08"/km en vrijdag een zestal kilometer in Overmere. Het voordeel van de laatste dagen is dat je gewoon wordt aan het lopen op sneeuw. Het nadeel is dat ik toch wat overlast begin te krijgen (vooral lies en bovendij zijn gevoelige plekken - waarschijnlijk omdat je toch met een 'rem' loopt).
Na een vijftiental dagen na elkaar gelopen te hebben stond er vandaag geen lopen op het programma maar er is wel degelijk aan sport gedaan vandaag. Rond negen uur rammelde de gsm al met maurits die mij gek verklaarde om met zo een ijzige wind te gaan schaatsen. Na wikken en wegen rond elf 11 toch afgezakt naar het donkmeer. Maurits was aanwezig maar het was als fotograaf. En inderdaad amper een dertigtal schaatsers op het immense meer. Het waarom begreep ik niet goed ... tot ik zelf 50 meter op het ijs was. Als je naar de voorkant op schaatste moest je opboksen tegen een ijskoude wind en was het dan nog eens hard labeur. Bitter, bitter, bitterkoud. Maar soit, we stonden op het ijs. Het voordeel was wel dat je als je naar de andere zijde schaatste je zonder veel moeite vrij behoorlijke snelheden kon halen. De ijskwaliteit, die de laatste dagen als slecht omschreven was, bleek dan toch nog vrij goed te zijn. Ook bleek de sneeuw die over de ijsvlakte geblazen werd dienst te doen als 'gladmaker' een soort schuurpapier). Je kon ook op alle zij-takken van het donkmeer schaatsen. Maar zoals al gezegd door o.a. de opstuivende sneeuw was het guur en bar:!::!::!: Zo erg zelfs dat de huid is mijn gezicht geïrriteerd is door de ijzige wind. Onder de middag vlug wat gaan eten bij de Wok Chinees en amper een uur later opnieuw het ijs op. Ik bleef 4 uur lang op het ijs en de sneeuwvlokken die groter werden en dit in samenhang met de wind(die van geen wijken wilde weten) maakten alles nog siberischer. Er kwam ook meer volk en het werd zowaar een reünie van de amsterdamgangers die zich al schaatsend en wandelend over het ijs begaven. Den hoofdvogel werd afgeschoten door Anne die moest ondervinden dat met (hasselt) koffie in de handen staan terwijl je op schaatsen staat tot heel komische situaties kan leiden :shock::roll: Ondetussen waren er ook verschillende kraampjes opgedoken rond het donkmeer die voor een fantastische sfeer zorgden.
Het werd vandaag geen looptraining maar het harde labeur op de schaats zal zeker mijn konditie ten goede gekomen zijn. Wel vrees ik ervoor morgen stijf en stram te zijn. Maar ja als dat de tol is voor een dag vol prachtige wintersporten met vrienden in een gezellige sfeer dan heb ik er dat gerust voor over. Nu vroeg onder de wol en morgen is het opnieuw schaatsdag :-8).
Zie hierbij enkele foto's - wel zullen er mij nog worden doorgestuurd die ik later dan zal publiceren.
foto 1: met de schaatsen in aanslag
foto 2: joggen kan je niet alleen rond het donkmeer maar ook over het donkmeer:-P
foto 3: de schaatsen aanbinden
foto 4: de eerste aarzelende stappen op het ijs.
|
