|
Op vele fronten is er momenteel beweging met als rode draad voor mezelf een goede basis leggen en veel lopen met verschillende mensen en dit zonder er een degout van te krijgen. Dus elke meter dat ik loop moet met evenveel plezier zijn.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Ja de weersomstandigheden zijn deze week ook definitief omgeslagen denk ik.
Al moet ik zeggen dat ik tijdens mijn loopsessies al vrij veel geluk heb gehad en dat ik zowat tussen de buien doorgelopen heb.
Maandag stonden er drie tourkes eendekooi op de menu samen met Chris, de 10,6 km werd afgelegd in 1u06 we hadden er dus stevig de pas in gehouden. s Avonds stond er dan een training in Berlare op het programma, waar het de laatste tijd enorm plezierig lopen is en waar zich een klieksken gevormd heeft die een gelijkaardig tempo lopen. Hier is er zeker ook het vermelden waard dat de vier nieuwkes reeds na 6 weken vlot 5,3 km lopen.
Na de dubbele run van maandag stond dinsdag een iets snellere 5 km op het programma. En die werd snel, mede ook doordat ik een hond (en nog genen kleinen ook) achter mij aan kreeg. Het enige dat ik kon doen was halt houden en het bruine monster in de ogen kijken (hetgeen ze mij altijd gezegd hebben om te doen) en oef het hielp. Na heel wat gegrom en geblaf draaide hij zich om (nu vertel ik dat mss heel kalm maar op het moment zelf stonden er vrij veel zweetdruppels op het gezicht) en de snelheid die ik de 500 m haalde die daaropvolgde haalde was ongeëvenaard denk ik.
Op woensdag stond er dan weer een run met de damens van Berlare op het programma. Op donderdag kwam Chris weer naar Kalken afgezakt om een loop van 10 km te doen en ja als Chris erbij is wordt er altijd redelijk doorgelopen en we kwamen vlot boven de 10 km/uur (ondanks het feit dat er twee bruggen in de omloop voor kwamen).
Op vrijdag stond er weer een dubbele loopopdracht nml. De start to run in brussel en s avonds een 7-tal kilometers (ja opnieuw met damens nu uit overmere) op het programma. De bedoeling is hier dat men tegen eind december opnieuw vlot 10 km in de benen heeft. Vandaag ben ik er dan zelf nog eens op uit getrokken voor een 5 tal kilometer in 29. Dus een zeer goede loopweek gehad zonder te overdrijven. We zijn dus klaar voor Deinze-Bellem van woensdag (toch een specialeken meer hierover in mijn volgende blogverslag)
Slechter nieuws van mijn loopbuddy Katleen uit Mechelen (die dame waarmee ik telkens een goede maand voor de marathon enkele runs loop omdat zij net dat tikkeltje sneller loopt dan ik en zo mijn snelheid wat kan opgevijzeld worden). Vorige week kloeg ze over lichte pijnen aan het scheenbeen, deze week verergerde die pijn. Het verdict na een doktersbezoek was niet mals: scheenbeenvliesonsteking en zes weken rust! Het was toch wat onverwacht daar Katleen zeker geen beginner is en ook niet ondoordacht te werk gaat bij haar lopen. Nogmaals het bewijs dat deze kwaal bij iedereen kan opduiken ook al loop je al enkele jaren. Dus Katleen spoedig herstel gewenst.
|
