Na den rapper dan een ezel is mijn bord wel volledig leeg gegeten. Toch raar de ene dag loop je een halve marathon en een tweetal dagen laten, raak je nog met moeite een stap verder. Het is natuurlijk niet die halve marathon, het is de voorbereiding voor de marathon, Berlijn zelf. En natuurlijk is het ook wat psychologisch de grootte leegte gaapt. Vijf weken zonder jogging (dat is lang, hoor). En het is niet alleen dat maar ook de schrik voor de onderzoeken van 22 oktober begint zich te manifesteren. Het supergevoel van marathonloper gaat zo een beetje over in het bange gevoel van hartpatiënt maw van euforie (alles aan kunnen) naar een dipje(machteloosheid) :cry:.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Zondag was ik nog mee afgereisd met Valerie naar Brussel om voor haar te supporteren voor de halve marathon in Brussel (ook zij heeft zich al ettelijke keren opge-offerd om met mee te gaan naar wedstrijden). Gewoon in Brussel rond lopen was er al te veel aan en ik voelde mij moe. En ja als Valerie dan begon door te stappen, slofte er ik als het ware achteraan. Ik ben van het Jubelpark naar de aankomst gegaan en wat mij opviel: in totaal geen volk (de wetstraat was doods) ik stond aan km 40 bij de doorkomst van de eersten bijna moederziel alleen. Best dat er zich nog wat supporters van de halve marathon aan het verplaatsen waren want het zou er anders erg desolaat hebben uitgezien. Juist de laatste twee honderd meters was er aanzienlijk meer belangstelling. Valerie eindigde in 2u13 en was vrij tevreden.
Een prestatie van jewelste leverde Eddy Baele: gestart in maart met start to run in Berlare getrouw alle trainingen gevolgd en ook nadien steeds naar de loopsessies blijven komen (was er zelfs ook elke vrijdag om met Franky op pad te gaan om snelheid te kweken) had zich voorgenomen om de halve marathon te lopen in Brussel. En ja hoor, hij liep de wedstrijd uit in 2u18. Nogmaals het bewijs dat je met een start to run (en natuurlijk de nodige dosis doorzettingsvermogen) heel ver kan komen:!::!::!: :-P
Op maandag was er training in Berlare en voor het eerst sinds lang werd er in de regen gelopen en ik was blij dat ik kon volgen. Wel waren de meesten present dus ze zullen zich deze winter niet laten afschrikken door regen en wind. Er heeft zich daar ondertussen een mooi groepje gevormd dat zowat aan de zelfde snelheid loopt en in groep trainen is natuurlijk altijd heel aangenaam:-8).
Vandaag dinsdag in Brussel gaan lopen en ja daar werden we ook opnieuw getrakteerd op een zware regenbui (de zomer zal ons nu definitief de rug toegekeerd hebben vrees ik). In Brussel wordt alles in gereedheid gebracht voor een nieuwe sessie start to run onder het motto Fit aan de kalkoen starten we op 13 oktober (en 10 weken verder zitten de deelnemers aan de kerstmenu met de wetenschap dat ze 5 km in de benen hebben). Dus volledig stil zitten doen we niet maar het is meer op een rustige manier zonder te forceren.
Foto 1: Valerie na haar wedstrijd in Brussel
Foto 2: Franky in aktie in Kuurne
Foto 3: Chris na de aankomst in Kuurne


|