|
Zonet heb ik het trieste nieuws ontvangen van het overlijden van Hilde Peleman. Corona en een maagperforatie hadden haar enorm verzwakt en deze morgen was er een fataal hartinfact.
Hilde leefde voor haar man en haar dochter en zij kwamen ook telkens aan bod bij gesprekken die je met haar voerde. Ondanks haar beperkingen zette ze zich als vrijwilligster in voor diverse doelen. Bij de Veldmeersrunnes vond ze een groep die haar in hun midden opnam. Hilde hielp mij ook bij een aantal 'start to run's die door de gemeente ge-organiseerd werden. Ze was er steenvast de motivator voor diegenen die 'wat op de tanden moesten bijten'.
Ook op vele joggings was Hilde aanwezig. Was het niet om te lopen dan was het om te supporteren. Toen het lopen wat minder werd schakelde ze over op het wandelen. Ze maakte samen met Hans de laatste jaren dikwijls de verplaatsing met Hans naar de Sporthal - alwaar men ook dikwijls genoot van nen aprés met vele leuke anekdotes.
We zullen je missen Hilde. Aan Hans en Dorine alvast onze oprechte deelneming en dit vanwege alle Veldmeersrunners
|
