|
Deze week waren het opnieuw schitterende loopomstandigheden en dit resulteerde in een mooie opkomst op de loopavonden. Wat ook opviel is dat verschillende lopers kiezen voor een 'Finse Piste'-training. Deze 'start to run'-reeks heeft ook duidelijk een opwaardering van het lopen op de Finse Piste met zich mee gebracht. Hoe het met de starters gaat zou ik zelf kunnen vertellen maar ik kreeg deze week een mail van Willy Rogiers en een betere reclame kan ik zelf niet maken. Dus hierbij de 'getuigenis' van Willy.
Ik had gelezen dat in Laarne terug een Start to Run georganiseerd werd. Het interesseerde me, maar zou het nog lukken op mijn 67ste. Op de website van Danny las ik de geruststellende woorden: "IEDEREEN KAN HET". Ik schreef me in.
Op de eerste lesdag trok ik met een klein hartje en ruim op tijd naar de sporthal in Laarne. Langzaam vulde de inkomhal zich met lopers in de uitrusting van de Veldmeersrunners, hier en daar iemand in gewone sportkledij. Ja........dat zal wel een nieuwe zijn dacht ik. Een voorzichtige vraag bevestigde mijn vermoeden. De anciens werden de baan opgestuurd. Danny verwelkomde de nieuwelingen en stelde ons meteen gerust "het zal lukken wees maar zeker".
We trokken naar de piste voor de opwarming en kregen nuttige tips om blessures te vermijden.
Toen startte mijn eerste loopje op de Finse piste met lopen stappen lopen stappen en blijven praten was het advies, lukte dat, dan had je je hartslag onder controle.
Week na week werkte ik het programma af, liep in groep, in een tempo dat me paste.
Nu 9 weken later zijn we een (h)echt loop & praat groepje geworden, en steeds ben ik verwonderd hoe vlot het lukt zonder letsel of krampen.
Volgende wek de ultieme test de 5 km lopen zonder stappen, dat moet lukken.
Ik heb de smaak van het lopen te pakken en blijf dit zeker doen met de Veldmeersrunners.
Zondagsloopje
Het zondagsloopje vertrekt van aan de Veldmeers. Het zal het laatste zondagsloopje van dit jaar zijn dus allen aanwezig - nadien kunnen we brainstormen over hoe we het zondagsloopje in 2017 zien. We mogen zeker tevreden zijn met de resultaten van het zondagsloopje: heropstart van nul begin oktober tot een volwaardige loopvoormiddag een tweetal maanden later. De starters hebben hier ook zeker hun steentje toe bijgedragen maar ook de 'anciens' met 'Prullenbos in de winter' en enkele mensen die nieuwe parcoursen uitgetekend hebben zodat de mannen van de 'lange adem' ook hun hartje kunnen ophalen.
Medische opdoffer
Deze week werd het bloed getrokken voor een algemene controle (en ook deels om mijn Marivan-medicatie te bepalen). Groot was mijn verwondering toen ik telefoon kreeg van huisarts om dringend eens langs te komen want dat hij mij 'iets ambetants' moest zeggen. Ik kreeg de mededeling dat ik suikerziekte had. De waarden die ik doorkreeg op de consultatie deden mij achterovervallen.
Glucose nuchter 237 (mag max 109 zijn)
Hemaglobine Alc 10,2 moet tss 4 en 6 zijn
Hemoglobine Alc Mmol/mol 88 mag max tss 20 en 42 zijn
Dit was onbegrijpelijk voor mij: geen overgewicht, geen hoge bloeddruk, veel beweging. Men vertelde me ook dat deze resultaten niet plots komen maar dat dit iets is dat zich al jaren opstapelde. En toen kwam het onbegrijpelijke: het was 2,5 jaar geleden dat het suiker gecontroleerd was. Wetende dat ik gedurende het laatste anderhalf jaar elke maand bloed getrokken wordt, bij mijn verblijf van vier weken in het ziekenhuis gebeurde dat dagelijks maar nooit werd suikercontrole aangevinkt. Nu medicatie beginnen geven was niet aangewezen daar ik al 'te ver zat' en zal wel 'iets' opgestart worden na 19 december door 'specialist'. Met pakken vragen blijf ik zitten: Was het herseninfarct niet het gevolg van de suiker - zijn mijn klachten te wijten aan het herseninfarct of suiker? Wat biedt de toekomst (ik dacht dat ik alles gehad had ...maar nu dit er boven op). Alles is behandelbaar maar om den duur wordt de 'bagage' zwaar.
Een ding wil ik wel meegeven hoe moeilijk het soms zal zijn ik zal mij steeds op positieve manier blijven inzetten voor onze loopgroep (wel rekening houdend met mijn beperkingen). Want hoe moeilijk ik het deze avond op de training ook had.... het enthousiasme van de joggers blijft voor mij de beste medicatie
|
