Deze morgen zorgden gladde wegen toch voor enkel twijfels om af te zakken naar Lier. Een telefoontje met de organisatie bevestigde dat de loop doorging dus werd er om half twaalf bij mij thuis afgesproken. Met twee autos (bedankt Chatal en Saskia om te rijden) en 9 lopers werd er richting Lier gereden. De blauw/groenen beginnen ondertussen een vertrouwd gezicht te worden in de Palieter-stad.
Het is er ook steeds aangenaam toeven oor de start - daar ik al acht jaar een vijftal keer per jaar afzak naar de natuurlopen begin je daar al heel wat mensen te kennen en worden er telkens loopervaring uitgewisseld.
Bij sommigen stonden de zenuwen wat gespannen, met had al vele verhalen gehoord over Lier, de wind, het water...Direct na de start vormden onze lopers enkele groepjes want het lopen aangenaam maakte. De wind zou een rol spelen dat was zeker maar op het 'lange stuk' blik het zijwind te worden en dat was een meevaller. Voor mezelf was het al vlug 'over en out' want de bil-blessure stak al na enkele honderden meter de kop op en het risico nemen om het volledige parcours te doen was te groot. Met pijn in het hart besliste ik toen om te stoppen.
Toen was het afwachten hoe de 'duiven gingen vallen'. Als eerste kwam Bart de pist opgevlogen na de 21,7 km in 1u47 ...een ander 'blauwjte' Jo kwam kort nadien binnen gewaaid op 1u49'. Op 1u54' (zeer knappe tijd) kwam Lynsey binnen (zal wel moeten doseren tijdens de marathon want dit was heel snel). Op 1u59' kwam Freddy en Brigitte binnen (perfect binnen de hun gestelde doelen). Chantal, Nadine en Saskia hadden beslist om samen te blijven maar persten er nog een sprintje uit op de piste. Iedereen heel tevreden en de mening werd gedeeld dat Lier toch iets speciaal was.
In den afzak deden we het 'Nieuw Paviljoen' aan op den 'Donk' en werd er nog nagekaart. Morgen een nieuwe dag met opnieuw een sportieve uitdaging langs het Donkmeer.

|