Na het débacle van Flanders Fields van vorige week was ik op zoek gegaan naar een nieuwe marathon. Amsterdam was reeds volzet en dit weekend was er Vorselaar. Ik had daar de vorige jaren al vier maal de 28 km gelopen. Dus ik wist dat het lastig zou worden. Waar ik geen rekening mee gehouden was de warmte want die was nadrukkelijk aanwezig in de Kempen (de thermometer duidde tot 27 graden aan).
Wel was er daar een heel ontspannen sfeer.. niet de sfeer van de 'strevers' maar van de goedlachse marathonloper die als recreant zijn marathon loopt.
Ik denk dat er ook voor de marathon maar een honderdtal inschrijvingen waren. We starten samen met de 28 km-lopers maar al vrij vlug liep ik alleen. Het waren drie omlopen van 14 km. Die omlopen waren vrij pittig. De eerste 4 km de zon op het 'bolleken' dan 2 km betonwegen tot aan een kasseiweg van een 300-tal meter en de de laatste 8 waren afwisselend boswegels en asfalt. Kan wel zeggen dat die afwisseling serieus in de beentjes kruip (en mag blij zijn dat ik die wat gewoon ben van de trainingen in de Gratiebossen). De tweede ronde fungeerde Saskia als haas - de derde Lut en dat scheelt toch heel wat hoor. De maagproblematiek is nog nier volledig voorbij maar zo erg als vorige week was het zeker niet. Voor mezelf was het een voldoening (en geruststelling) dat ik de marathon uitliep en met 4"39"25" eigenlijk nog zo slecht niet gezien de weersomstandigheden en de aard van het parcours. Moet wel zeggen: met heel veel dank aan de 'hazen'.



|