Maanden lang kijk je naar een dubbele marathon uit... Plots zijn ze gepasseerd en kom je zelfs na enkele dagen al in een soort 'niemandsland' terecht. Er wordt gemijmerd over de voorbije periode en als ik alles goed overschouw is er de laatste maanden weinig rust geweest want Firenze (eind november) - Barcelona (maart) en Rotterdam (april) kwamen dicht op elkaar. Maar één voor één zijn het wel belevenissen geweest (waarbij telkens ook andere lopers betrokken waren). Ook sportief werden het allemaal meevallers en daar bedoel ik mee dat iedereen telkens vlot de eindmeet bereikte.
Moet zeggen heb deze week al opnieuw bijna elke dag gelopen (om de beentjes opnieuw op zijn plooien te krijgen) en wat opvalt ik heb veel minder last dan na mijn vorige marathon. Maar...begin van de week zullen de meesten in de krant wel gelezen hebben dat het mijn 'laatste marathon' was. Wel nog even duidelijk stellen dat ik NIET stop met lopen maar dat het lopen van de marathon zelf wel in vraag gesteld wordt.
Na mijn hartproblematiek zijn daar twee issues bij: nml. de voorbereiding die het dagelijks trainen en het visdieet inhoudt wat zeer goed is naar zowel het optimaliseren van mijn hartpompfunctie (die amper 30 procent bedraagt) als naar het laag houden van cholesterol (visdieet). Het lopen van de marathon zelf is dan telkens opnieuw een aanslag op het lichaam (in Rotterdam minder maar in Barcelona heb ik enorm afgezien de laatste 10 km) en de vraag is of dat dan wel gezond is. De oplossing lijkt simpel; train zoals je een marathon zou lopen maar loopt die dan niet...het grootte vraagteken is dan of er voldoende motivatie zal zijn om dagelijks de trainingen te doen.
Een ander aspect dat heel belangrijk is na de marathons van de afgelopen maanden zijn de hartonderzoeken die volgen einde van de maand. Toch telkens weer afwachten wat het wordt. De belangrijkste onderdelen zijn daarin meting van hartpompfunctie en het wattage op de fietsproef (dat met 150 watt relatief laag is (maar komt van 50 watt kort na het infarct). Telkens heb ik ook de 'inrealistische' hoop dat het hart zich zou herstellen van het infarct maar dit is medisch onmogelijk maar telkens is er de gedachte 'als je 42 km kan lopen met de 30 procent waarom zou er geen percentages kunnen bijkomen'. Een onderwerp dat daar ook zeker met de dokters zal besproken worden is hoe zij staan tov het 'stoppen met marathons lopen'.
Deze week werd ook gekenmerkt door een zeer grote opkomst van joggers zowel aan de Bareldonck dan aan de Veldmeers (sommigen zullen in hun 'vuistje' gelachen hebben toen ze zagen dat mijn benen niet echt mee wilden'. Vergeet ook niet dat er op zondagmorgen om 10 uur een ochtendloopje op het programma staat startende aan de Nieuw Donk.
|