|
Deze morgen vroeg uit de veren om reeds rond zeven uur te kunnen ontbijten. De sfeer was vrij ontspannen want je weet toch 'ik kan niet meer terug'. De temperaturen waren aangenaam om op het startschot te wachten (in de loop van de wedstrijd werd het killig en kwam er vrij veel wind). 'You never walk alone' werd gezongen door Lee Towers en weg waren we. Iedereen vertrok op zijn eigen tempo en soms werden er eens koppeltjes gevormd die dan weer uit elkaar vielen. Voor mezelf vlotte het vrij goed - geen super doorkomst op de halve marathon (2'03") maar een goed gevoel. De volgende uitdaging was de Europabrug en kort nadien stonden Lut en Stefaan om bevoorrading aan te geven. Toen kwamen normaal de moeilijkste kilometers. Maar nu vlotten die enorm goed en was er geen superverval. De sfeer in Rotterdam was zoals steeds fantastisch. De percutie over gans het parcours zweepte de lopers enorm op. De mensen langs de kant zorgden voor de rest. Uiteindelijk arriveerde ik in 4u22'22". Ik was ver van 'op' en kon mijn laatste marathon afsluiten met een zeer goed gevoel.
De tijden van de andere Veldmeersrunners logen er ook niet om: Chris (3u38') - Brigitte (4u03') en Nele (4u13') liepen een persoonlijke besttijd. Ook Els (die nog met de naweeën) van Barcelona kampte liep ook een goede 4u06'.
Iedereen in het 'gecontesteerde' truitje na de wedstrijd...
Vroeg opstaan voor een stevig ontbijt... 
Foto's van de bevoorrading...
|
