Iets minder lopers dan gewoonlijk op donderdag (ong. 80). Er werden vier verschillende 'oefeningen ' gedaan. Finse Piste - Richting Kalken in twee afstanden (9 en 13 km) en richting kasteel. De groepen werden zelfs nog beter gebriefd qua parcours en samenstelling en het vertrektijdstip (zodat er groepen van max. 10 à 12 man werden gevormd).
Alles verliep vlot en op het moment dat de joggers die twee keer de omloop Kasteel gedaan hadden hoorden we sirenes (op dat moment toch steeds wat bezorgdheid als je weet dat er nog een drietal groepen met lopers onder weg zijn). Toen plots Carine Engels kwam aangelopen en me te kennen gaf dat er 'iets' gebeurd was bleek de ongerustheid werkelijkheid te worden. Een auto was in één van de groepen ingereden. Opdat moment kon ik mij niet inbeelden wat juist de draagwijdte was. De schrik sloeg mij om het hart toen ik niks dan blauwe lichten zag op de steenweg. Een hallucinant zicht in den donker. Wat was er gebeurd: een auto was eerst gestopt toen een groep joggers (met 9) af kwam gelopen maar eens de eerste twee voorbij waren was die toch verder gereden en zo midden in de groep terecht gekomen. Ann Roels was daarbij geraakt en onder de wagen terecht gekomen. Over de toestand van de chauffeur kan/mag ik mij niet uitspreken (maar zag er mij zeer bedenkelijk uit) daar zal de politie wel het nodige mee doen. Al bij al valt de kwetsuur nog mee: Ann heeft momenteel last van de knie (daarnet nog bevestigd dat ze voor de rest in orde is) maar kan wel geloven dat dit een nare ervaring is als je onder een wagen terecht komt.
De politie gaf ook aan dat we ons niks te verwijten hadden: we liepen reglementair en waren zeker voldoende verlicht. Waar we wel moeten voor zorgen is dat iedereen zijnen 'pas' bij heeft (of een copy ervan). Dit was nu niet het geval en eerlijk gezegd ik had daar ook nooit bij stil gestaan.
Dit voorval toont aan dat je gelijkwelke voorzorgen je ook neemt toch ook steeds afhankelijk bent van het 'gedrag' van anderen. We moeten er ons ook van bewust zijn dat we nog geluk gehad hebben want dat dit veel erger kon afgelopen zijn.
Ann van harte beterschap van alle Veldmeersrunner en hopelijk zien we jou vlug terug.
|