|
Vandaag was het Triathlon-Dag aan het Donkmeer. In de voormiddag stond de trio-triathlon. Wij waren ingeschreven met de 'clinckskes'. Niels (de zoon) nam het zwemmen voor zijn rekening. 250 meter zwemmen lijkt weinig waar eens Niels in het water lag werd het al direct geconfronteerd met het zwemmen in groep 'stampen' en 'kloppen' waren zijn deel. Hierdoor kon de 'crawl' niet gezwommen worden en moest er worden geswitched met schoolslag. Dit zorgde al vrij vlug voor verkramping. Niels (zeker geen getraind zwemmer) kwam toch mooi met de groep 'binnen'. Toen kwam Kenneth (schoonzoon) in actie. Voor hem stond 18 km fietsen op het programma. Hij had wel de pech om niet in een groepje terecht te komen waar rukte toch serieus op in het deelnemers tot op een 26-ste plaats . En toen kwam de miserie... ik moest overnemen voor 3,5 km lopen daar ik in het midden van het deelnemers was de snelheid van de lopers heel hoog. En zelfs bij 11km/u stoof men mij daar langs alle kanten voorbij. Na een goede kilometer bij het lopen was de 'furie' bij de meesten toch ook over en kon ik er enkele remonteren. Maar lopen op korte afstand gaat mij veel minder af dan de langere afstand (hartslag wordt veel te hoog geduwd door de snelheid). We eindigden op de 35 ste plaats en het werd zeker een leuke bedoening met onder de middag een lekker etentje.
De namiddag hebben we dan doorgebracht met supporteren van de 'kwart-triathlon' - was ook eens mooi om dat te bekijken zeker als er enkele gekenden meelopen. De sportdienst van Berlare mag terecht een pluim op de hoed steken want dit was een prachtige organisatie en je kon rond het Donkmeer over de koppen lopen.
Niels die uit het water komt na de 250 meter zwemmen...
Kenneth vrij vlug gerecupereerd na de 18 km fietsen... 
3,5 km lopen is weinig en de daar gehaalde snelheden kruipen in de benen... 
De supporters zijn goede 'eterkes'... 
|
