Deze morgen was iedereen al voor half acht aan het ontbijt. Een toffe sfeer maar toch voelde/hoorde je wat zenuwachtigheid. Iedereen moest vandaag in actie komen en de weersvoorspellingen logen er neit om (de temperatuur zou richting 40 graden gaan). We kregen al slecht nieuws want twee van de lopers (Kim en Olivier) waren ergens in Midden Europa blijven steken (zij had het traject per trein gedaan maar op sommige plaatsen was het treinverkeer ernstig verstoord door de overstromingen van de Elbe).
Dus bij het lopen was ik het alleen die aan de bak kwam. Ik moest starten om 11 uur en toen was de temperatuur 38 graden en hoe vreemd het ook mag klinken: van de warmte heb ik relatief weinig last (toch veel minder dan wat ik van sommige anderen zag). Er waren toch wat uitvallers en de vrees om alleen te moeten lopen bleek ook ongegrond. Ik kon een tijdje in een groepje lopen (tot die begonnen op te geven). De eerste km ging in 6'05" de volgende vier enorm egaal tss 5'44" en 5'47" om tenslotte te eindigen in 29'16" en neen niet op de vooropgestelde laatste plaats maar in mijn reeks 12 op 17 en in totaaluitslag 25 op 32.
Nadien gaan supporteren voor onze volleyballers. In de zaal was het ook drukkend warm. Onze VDAB'ers spelen geen onverdienstelijk tornooi maar hebben wat pech met de puntentelling wat soms resulteert in nipt setverlies. Morgen staat er voor de volleyballers nog wedstrijden op het programma - de lopers hebben een rustdag en lopen zaterdag de halve marathon.
Niet alleen moeten lopen in de 'blakke zon' op de piste in Praag...
Vrij vlug gerecupereerd en ... een beetje fier op onze outfit! 
De Volleyballers in actie tegen Duitsland... 
Ook andere sporten volgen kan spannend zijn... 
Elkaar oppeppen is van essentieel belang bij het volleybal... 
Dat men nu nog eens durft zeggen dat ict'ers nerds zijn... 
|