Het was nochtans twijfelachtig want op de weg gaan lopen was uitgesloten of er lag nog sneeuw of het smeltwater was opnieuw aan het aanvriezen wat tot gevaarlijke toestanden zou leiden.

Met drie waren we om de omloop te verkennen en al vrij vlug merkten we dat dit een speciale loopavond zou worden. Op sommige plaatsen geen sneeuw en op andere gedeelten zakte je heel diep weg (ga niet over cm-ters spreken want de foto's spreken voor zichzelf).

Bij de start werd gezegd dat iedereen (27 lopers) mij maar moest volgen en het was een spektakel van jewelste. Gevloek en getier maar toch bij iedereen de wetenschap dat dit iets is was je niet elke week doet. Wel werd iedereen direct gewaar dat de hartslag enorm de hoogte in ging en werd er ook niet langer dan een half uur gelopen. Achteraf was iedereen moe maar ... voldaan. Groot was mijn verwondering dat de luidste vloeker nog tourkes aan het afmalen was toen iedereen al gestopt was. Nadine heeft blijkbaar een voorliefde voor de sneeuw. Zie hierbij enkele foto's van de verkenning - de andere foto's zijn gemaakt bij donker en helaas niet bruikbaar. En ik hoop dat we nu toch langzamerhand afscheid mogen nemen van de winter. Het was nog eens een leuke sneeuwavond maar zoals een politieker ooit zei ' Trop is teveel en teveel is Trop'