|
Vandaag stonden er uitgebreide hartonderzoeken op het programma. Toch steeds met een bang 'hart' daar naartoe. Zo een onderzoek bestaat uit verschillende onderdelen.
Bloedonderzoek
Hier zijn vooral de cholesterol waarden van belang. Bij een normaal iemand is het streefgetal <200 en bij risicogevallen is dat <155. Met een waarde van 123 zat ik dan ook zeer goed. Wel opletten op het gewicht want was 2 kg gestegen.
Het vele trainen had ook invloed voor het hymatocriet gehalte. Gestegen van 39 naar 42 (zonder epo....).
Echografie
Dat toonde aan dat er serieuze schade is aan de linkerkant van het hart. Deze schade in onherstelbaar maar stabiliseert zich op een hartpompfunktie van 35%.
Fietsproef
Hier behaalde ik een wattage van 150. Dit lijkt (en is weinig) maar wetende dat ik van 50 kom is dit een serieuse vooruitgang (is een verklaring dat lopen wel vlot te doen is terwijl fietsen (waar kracht moet gebruikt worden) veel moeilijker is. Wat wel opmerkelijk was bij deze proef dat mijn zuurstogopname gestegen is van 70% tot 97%. Dus het gedeelte van het hart wordt optimaal gebruikt.
Conclusie
De arts had niet dan lovende woorden. Gezien van waar ik kom en de ernst van het infarct zijn de resultaten goed te noemen maar zelfs spectaculair. Ook werd nog eens stilgestaan (en benadrukt) het belang van de voorbeelfunctie die ik momenteel uitoefen met het 'uitdragen' van de jogsport.
Bij de vraag wat mijn hartleeftijd is kreeg het antwoord dat dit iets is uit de 'boekskes' en van op 'tv'. Het maximaliseren van je hartcapaciteit is veel belangrijker.
De slotconclusie die mij werd meegegeven bij de vraag of die marathons er niet te veel aan waren: 'Als dit de resultaten zijn moet je blijven marathons lopen tot je 75 ste (2 per jaar) maar tijd/snelheid mag nooit van enig belang zijn."
|
