|
Zaterdagmorgen vertrokken richting Eindhoven. De treinrit
verliep niet zonder ongemakken en we waren een viertal uur onder weg. Vlug
ingecheckt in het hotel en nadien naar de beurs het startnummer gaan ophalen.
Eén ding viel op aan de beurs: jaar per jaar worden die beurzen kleiner. Wat
veel goed maakte was een enorme sportwinkel daar dicht in de buurt. Ik heb me
dar nog een paar handschoenen aangeschaft want de weersomstandigheden waren
zeer slecht: veel wind en regen.
De zondagmorgen werden we echter wakker met een stralend
zonnetje (was ons gans de dag vergezelde tijdens het lopen) maar er stond een
felle en koude wind (en die zou een enorme rol gaan spelen tijdens de
wedstrijd).
Ik stond vol zenuwen aan de start (hoe meer marathons ik
loop hoe zenuwachtiger ik er voor wordt). De start verliep vrij vlot en tijdens
het lopen trok de bandana met Belgium al vrij vlug de aandacht. Niet te
geloven welke invloed het resultaat van onze Rode Duivels heeft in het
buitenland. Tientallen keren dezelfde reacties:Now joch de belgen doen dat
goed, 0-3 gewonnen of Jullie zijn bijna evengoed als wij op voetbalgebied.
De kilometers schoven vlot op. Eens het
kilometerpunt 10 kregen we de eerste stuk ferme tegenwind. Hier had ik het
geluk mij te kunnen verschuilen in een groepje. Dit was een lange strook van
ongeveer 6 km. Alhoewel de tijden gelijkmatig liepen met Barcelona kon je dan
al inschatten dat dezelfde tijd onrealiseerbaar was, want een stuk tegenwind
vergt enorm veel van je krachten en je wist dat het in de tweede omloop nog
eens zou terug komen.
Op km 21 stond mijn vrouw met de bevoorrading. Eén Mars en
een stukje Bountie en twee kleine colas (hier heeft het visdieet nogmaals zijn
waarde bewezen want dit is alles wat ik eet of drink tijdens een marathon). Ik nam
wel de tijd om die snoep naar binnen te werken want na twee uur lopen is dat
niet zo vanzelfsprekend om die snoep op te eten zonder op uw tong te bijten.
Na km 23 kwam er dan opnieuw vlot het tempo in. Op km 28
kregen we dan opnieuw een zeer lastige strook met de wind. Het geluk leek mij
weer te dienen want er kwam een vrij grote groep aan (4:15) waar ik mij kon
innestelen en vrij makkelijk het tempo volgen maar
er werd geduwd, gestampt en
getrokken in die groep om toch maar uit de wind te zitten. En dat was niet mijn
ding en na enkele stampen liet ik mij dan ook uitzakken en dan kom je pal in
de wind en zie je die groep vlug van je weglopen. Op een vijftal kilometer van
het einde kom je in de binnenstad van Eindhoven en dat zijn kippenvel momenten.
Een massa mensen in de smalle straten en enorm veel orkestjes. Dat was
genieten. Zo liep ik mijn elfde marathon binnen op 4u22 (een viertal minuten
sneller dan vorig jaar en zoals verwacht wat trager dan in Barcelona).
Al bij al heel tevreden over zowel de voorbereidingsperiode
als de marathon zelf. Nogmaals dank aan alle mensen die mij geholpen hebben bij
het bereiken van dit doel.
Nu kunnen we beginnen aan de volgende uitdaging en dat is
dinsdag al met de aanvang van de nieuwe start to run in Laarne/Kalken.
Foto 1: het inslaan van koolhydraten de dag voor de
wedstrijd
Foto 2: een beetje stressen voor de start
Foto 3: mij in een groepje verstoppen tegen de wind in
Foto 4: de elfde marathon is binnen
Foto 5: strechten na de wedstrijd samen met Stefaan Peeters (4u25
op zijn eerste marathon)
Foto
6: fier poseren met de medaille/truiken en een souvenir gekregen van mijn vrouw
|
