Ergens half weg oktober zijn we in Brussel begonnen met een start to run-sessie en overmorgen komen we aan de proef van 5 km. Dus de laatste weken ben ik telkens op dinsdag en donderdag met een groep mensen opgetrokken en waren zij mijn loopmaatjes). Het verhaal bij een start to run is eigenlijk telkens hetzelfde. De meeste deelnemers klagen in het begin steen en been dat ze het niet zullen halen. Na enkele weken zijn ze verbaasd van zichzelf en naar het einde toe loopt iedereen vlot zijn 5 km. Met deze groep was het niet anders (moet wel zeggen ze hebben zeker geen geluk gehad met de weersomstandigheden). Ook is dit het zoveelste bewijs dat de "start to run" toch eigenlijk heel goed in elkaar zit en men zonder het eigenlijk zelf goed te beseffen een enorme konditionele opbouw doet op 10-tal weken tijd. Ik klaat hier één van de deelnmers aan het woord:
"Mijn naam is Kathleen en ik ben een ICT-collega van Danny. Ik werk op de centrale diensten in Brussel.
Anderhalf jaar terug begon ik ernstig te sukkelen met de spieren. Had men mij toen gezegd dat ik het jaar daarna zou beginnen met lopen, ik zou die persoon gek verklaard hebben.
Maar door Danny ben ik een start-to-runner geworden. Hij stelde mij dit voor. Eerst stond ik er enorm sceptisch tegenover, maar na lang nadenken besloot ik om toch deel te nemen. Ik wou weten hoever mijn grenzen lagen.
Ik had nooit gedacht dat ik deze middag de sessie 20'lopen +2' stappen 12' lopen zou uitgelopen hebben.
Aanstaande donderdag staat de 5km op het programma.
Dit is de afgelopen weken mijn doel geweest waarmee ik dagelijks opstond en ging slapen. Lopen is momenteel een deel van mijn leven geworden en de dokters juichen het initiatief alleen maar toe.Nu is alle aandacht gericht op donderdagmiddag. Hopelijk haal ik het."
|
