|
Deze morgen opnieuw bewolking (en gevloek natuurlijk). Maar net zoals de vorige dagen kregen we vanaf 11 uur zonneschijn. Deze keer was er ook vrij veel wind. En het is niet die wind die een enorme rol speelt als ik mijn kilometerkes ga lopen. Veel parcours mogelijkheden zijn er niet (dus 3 kilometer tegenwind en dan terug (de meesten wagen zich zelfs niet buiten het terrein van het hotel). In tegenstelling tot bij ons zijn het juist de kilometers tegen de wind in die vlot verlopen. Want eens de wind in de rug gutst het zweet je af en krijg je vrijwel direct heel zware bovenbenen (het best te vergelijken met de tunnels van de '20 km van Brussel'). Hierdoor beperk ik mijn loopjes tot ongeveer 45 minuten om zeker geen risico te nemen. Naast het lopen volgt er ook nog een dagelijkse wandeling met vrouwlief langs de witte (maar verlaten) stranden.
De leegte is inderdaad heel opvallend en heeft alles te maken met het feit dat de Europeanen om veiligheidsoverwegingen Tunesie mijden (slechts 30 procent bezetting van de hotels en zelfs verschillende nog gesloten). De aanwezige toeristen worden dan wel volop verwend om alzo opnieuw een positieve sfeer te creëren.
Al train ik hier nog 100 dagen de snelheid van de Afrikaantjes zal ik nooit halen maar de wind, zon, standwandelingen en joggen zorgen er wel voor dat ik hun huidskleur zal benaderen.
|
