|
Het wordt dus tijd om eens terug te kijken naar de afgelopen 3 maand. Deze week werd nog afgesloten met een 3-tal duurloopjes van een 13-tal km en dit opnieuw op prachtige parcoursen met de Gratiebossen en het Donkmeer als centrum.
Qua kilometers zat ik de afgelopen drie maanden nog een 10% hoger dan de vorige voorbereidingsperioden (met de 329 km van maart als hoogtepunt). Zoals telkens in de voorbereiding naar een lentemarthon speelde de weersomstandigheden een enorme rol. Ook al is het niet meer bitterkoud geweest de laatste maanden toch was er die vervelende wind en ik moet toegeven dat de lente juist op het gepaste moment kwam want het was een beetje 'op'. Dat is ook typerend aan een voorbereiding: het gaat twee maanden enorm goed en dan heb je een dipje dat een tweetal weken duurt en dan plots is de conditie opnieuw dik in orde.
De voeding was ook opnieuw een zeer belangrijk item (dat ook door vele andere met een kritisch oog werd gevolgd): eerst het visdieet en nu volop genieten van pasta's en snoep. De laatste week zal veel rusten zijn en de koolhydraatrijke voeding nog opdrijven (vlaaien, snoep, duiven, een ontbijtmand ...). Natuurlijk ook de zenuwen onder controle houden. Want momenteel leef ik natuurlijk in een droomwereld : je ziet de tussentijden zo voor je verschijnen: half in 2 uur en eindigen rond 4u15 ... De realitieit is dat er rond km 27 daar steeds zo een smeerlapken staat met nen groten hamer die al die dromen aan diggelen slaat. Dus gezond en wel de finisch halen is de enige betrachting. Trouwens naar mijn gezondheid toe is de voorbereiding die er de afgelopen maanden geweest is veel belangrijker dan de marathon zelf.
Ik weet dat ik in herhaling val maar een dergelijke voorbereiding is alleen maar mogelijk door de steun van velen. Ik heb enkele keren alleen moeten trainen en dat was toen heel moeizaam en alleen zou je er vlug de brui aan geven. Lopen is een individuele sport wordt er gezegd. Met deze stelling ben ik het zeker niet eens want het is dank zij medelopers dat je de moed kan blijven opbrengen om te blijven trainen. En de sociale omgang met vele joggers speelt daar een enorme rol is. Dus iedereen heel erg bedankt voor de steun de laatste maanden:!: En niet alleen de lopers maar ook mijn vrouw natuurlijk die ook de vis gegeten heeft, die de (vele) was heeft moeten doen en die naar mijn gezaag heeft moeten luisteren:shock:
|
