De feiten: op de marathondag in Eindhoven merkt mijn vrouw plots dat haar fototoestel verdwenen is. Natuurlijk wat ontgoocheld want zowel camera weg als geen foto's van het evenement. Op 11 november krijg ik telefoon van Jorieke Schouten (een vrijwillig medewerkster van de organisatie) die me meldde dat Mevr. Roggeband contact opgenomen had met haar want Mevr. Smith had de camera gevonden in een telefoonhokje in Eindhoven (waarschijnlijk daar gedumpt). Aan de hand van foto's die op de camera stonden had men het deelnemersnummer doorgegeven aan de organisatie die alzo mijn gsm-nummer kon traceren. De organisatie bracht mij in contact met Mevr. Roggeband. Op die manier kon er mailverkeer worden opgestart tussen Mevr.  Roggeband (de dochter van Mevr. Smith). Na wat administratieve afhandelingen (overschrijvingen naar Nederland blijken ook niet altijd zo vlot te verlopen en dan nog een staking van de Nederlandse post en de sneeuwperikelen van de laatste dagen er bovenop) is de camera toch opnieuw bij ons terechtgekomen. In naam van de organisatie heeft ook Roland Van der Hurk alles verder opgevolgd. Er zijn hier dus heel wat inspanningen geleverd van zowel de vinders als de organisatie om de camera opnieuw bij mij  terecht te laten komen. Zeer veel dank aan iedereen. Vooral ook voor de familie Roggeband die heel wat moeite en tijd in deze zaken gestoken heeft!!!!