Enfin, bij mooie autoÂ’s horen natuurlijk ook
de passende mooie vrouwen, en daar de Joncheer zonder caros zat, besloot hij
zich als Baron voor te doen,en met zijn
beste Antwaarps/Tagaloks , met Manilaans accent, een plaatselijke schoonheid
met tropische roots te versieren.In
zijn hoofdje klonk het liedje Â…
""Toen ik in
Antwaarp kwam,ze stond bij mÂ’n
voiteur, , ik sprak haar effe an, en stelde mien aigen veurÂ…Â…Â…Â…Â…. "" Listig lokte hij haar in de automobiel, niet
wetende dat in de Filipijnen oldtimers beschouwt worden als oude afgedankte rommelÂ…..Maar voor een foto doen ze alles. Poto poto !!! (want op zijn filipijns wordt de
f niet uitgesproken)Het land heet dan
ook de pilipines en er wonen pilipijners.Filip, koning van Spanje had
destijds beter magelhaan de opdracht gegeven de F teexporteren en te ruilen voor een boot vol
goud. Maar ja, hij was ook de slimste niet, en nu is het te laat.
Ondanks dat
er geen wind stond (zie bomen op de achtergrond)ging jonckheers
hoofdje immer maar dichter exotische oorden .En Minerva, Bruno, die kekenargwanend toe.En hiermee is de Jonckheer dan ook weer
betrapt.
Dit verhaal
eindigt zoals het vorige begon, de monocle van de Baron viel in de soep bij het
zien van dezeconcurerende beeldenÂ…Â…Â…Â…
Op heterdaad
betrapt !!!!!!!!!!!!!!
Zeg nu zelf, monocle, hoge hoed en snuffelke, en een nieuwe Baron is geboren.
Geen wind (zie bomen), maar het hoofdje waaide al richting Exotica... en wat ne smile op dat blozende gezicht!!!!!!!!
Slechts enkele dagen voor dit evenement, werd de soep bedorven toende monocle van het oog van Baron de Lunatic, er in viel. Dit
bij het zien van een advertentie
getiteld ‘minervadag’.En daar hij onlangs nog in aanraking kwamen met
uit de Vlaamse klei getrokken automobielen in Lommel, was de belangstelling al direct
groot.Nog niets op de kalender, mooi
weer, en meer dan interessant aanbod, daar moest niet lang over nagedacht
worden !!En gelijk had ie. Toevallig
was ook compagnon Joncheer Jacob Jacobson nog niet bezet.Van de inrichtende club nooit gehoord ???
BHV, staande voor Belgian Vehicel Heritage, bestaat al sedert 1997. Hoe isÂ’t mogelijk???
Jammer nou dat er niet meer reclame van gemaakt werd, want
een treffen voor vooroorlogse autoÂ’s en motoren,met de nadruk op Belgische merken is een niet
te versmaden lekkernij voor de zotte Baron & co.
Kortom, zondag morgen op tijd uit de veren om mobiel op te
laden en richting Antwerpen te tutteren. Zonder al te veel grote problemen,wat gefoeter met de lier , te korte trekkabelen als gevolg andere onnozele tijdrovende prullerijen. Als je dan net terug komt van vakantie uit Frankrijk en Duitsland, valt het
op in welke erbarmelijk slechte staat de Belgische autosnelweg richting
Antwerpen is. Hobbel en bobbel en levensgevaarlijke spoorwegvorming.
Maar al dat nemen we er graag bij, met het doel een schone
dag in Antwerpen te gaan beleven.Net op tijd
aangekomen aanÂ’t strand van st. Anneke, waar deze 2 Limburgers al wel ooit van
hoorden, via de strangers , maar er nog nooit waren. Alweer een belevenis voor in't
levensregister. Mobiel afgeladen en richting
Schelde voor de inschrijving. De ontvangst was heel erg hartelijk, zodanig dat de
mannen van de Limburgse zandbodem zich direct thuis voelden op de boomse klei. Meteen al deed de voorzitter van de club uit
de doeken welke schoonheden hij thuis in
de garage zoal verstoken houdt.Hier echter zwijgen we over als een blinde
vink, die wel al een glimpje mocht opvangen, want dat is stof voor een volgend
verhaal. Alweer afgeweken van de essentie, maar hopelijk is de lezer alweer een
beetje lekker gemaakt, om dit blog met regelmaat te volgen, en af te stevenen op de 20.000 ste bezoeker.
Direct in het oog springend een oud strijder, behangen met
een paar kilo medailles uit de goede oude tijd, toen de Minerva waarin hij voor
ons poseerde nog bijna nieuw was, en je om te vloeken nog een abonement moest hebben op de biechtstoel. 'T was
door het gewicht van het metaal dat hij een beetje mank en scheef liep, en niet door
eenoorlogsverwonding. Maar toch, ook hier
weer plaats te kort voor alle verhalen die als waterleliebladerenboven op
de schelde kwamen drijven. Op zÂ’n plat Antwerps gemengdmetplat Engels , voor ons Limburgers niet altijd evident om de rode draad te
volgen.
Voor dat we het goed beseften was de oorlog voorbij, en tijd
om ons naar het doel van de dag te brengen, namelijk een goed gevulde Brunch
tafel, een hand worp verderop. Bij ons gooiden ze toen nog met stenen, bewijs genoeg dat deze stad zonder naam destijds veel moderner was. Oakland aangeslingert en
hopla, met een klein interval vertrekken ongedwongen
een dik dozijn antiekelingen richting lekker lekker.
Ter hoogte van de Captain's Lounge, werden we weerom hartelijk ontvangen door sponsor, zaakvoerder Franck De Boeck, met
een glaasje bubbels.Vooralleer aan tafel
te gaan nog wat kiekjes maken van alde
mooie voertuigen hier aanwezig, en de vele belangstellenden de nodige uitleg
geven over geshowde vehikels. Hoewel de nadruk zou moeten liggen bij clubleden
met Belgische voertuigen, waren slechts 3 MinervaÂ’s aanwezig. Maar niet getreurd,
al waren het er maar 3, op welk treffen zie je er meer???Belgisch ook nog een Sarolea motorfiets (foto inzet boven) en
een fiets van merk Mercure, de voorloper van minerva ( motor) fietsen, met
cardanaandrijving.Verder was de A Ford
bijna in de meerderheid met ook drie voertuigen, en als je daar de Oakland bij
optelt waren de Amerikanen met zijn 4. Engeland stuurde 2 MGÂ’s , een Humber en
een Sunbeam,en de fransen werden
vertegenwoordigt door peugeot.Ook
enkele naoorlogseamerikanen en een
citroen doken uit het scheldewater op.
Ik zou zeggen, heb je interesse in vooroorlogse wagens,motoren,
neem contact op met BVH, wantbinnenkort
is er weer een ritje Hoboken - Lier.Contact adresbvh@belgianvehicleheritage.be
Oudstrijder met enkele kilo's aan medailles
Bijpassend deze Sportieve Minerva 34 PK
Alleen de aanblik al is de moeite om naar Antwerpen af te zakken.
Baron & Co langs de Schelde tutterend in 102 jaar oude automobiel, De oudste uit het groepje.
Belangstelling door wandelaars langs de Scheldeoever.
Lekker eten, een warm zonnetje, mooie autos en boeiende verhalen, Het leven is mooi ....................
Ook deze exclusieve Sunbeam was uit Limburg afgezakt.
Sedert enkel jaren organiseert de toeristische dienst van stad Lommel een treffen/toerrit/barbeque voor oude wagens en hun chauffeurs/bezitters. En Jaarlijks trof ik hier fantastische, zeldzame wagens aan, die ik meesal enkel uit de boekjes kende. Dit jaar had de organisatie extra haar best gedaan om Belgische merken naar Lommel te krijgen. Geen echte overvloed, maar wat er te zien was, was zeker de moeite waard om naar lommel af te zakken. Ondergetekende nam ook deel, maar omwille van slechte weersomstandigheden, en kleine carburatorproblemen, bleef het oudste ingeschreven voertuig, de Oakland op stal, en moest de trouwe A ford dienst doen. Getuige; zie foto's
Excelcior Typ Albert open phaeton !!!!!!!!!!
Zelft met de kap er op sportief uiterlijk.......... en zeer zeldzaam
Goed nieuws voor de trouwe bezoekers van het evenement. In 2013 zal een nieuwe uitgaven van de Trektocht der Pioniers plaatsvinden. Mede door de goede opkomst en belangstelling van de liefhebbers gaat het gewoon verder.
Welliswaar zal de formule in een volledig nieuw kleedje gestoken worden, en staan er andere mensen aan het roer. De oude garde zal wel nog een kleine rol spelen in ondersteunende functie.
Alle info in verband met de veranderingen zullen tijdig op deze website weergegeven worden, eventueel gelinkt aan een nieuwe website. Dit blog zal wel blijven bestaan, met allerlei nieuws op gebied van vooroorlogs mobiel spul. Kwestie dus van af en toe in te loggen op www.bloggen.be/pre1930rally
(Vervolg op het verhaal vakantieliefde endolkoene mannen in hun puike kisten.)
Velen stellen zich mischien de vraag hoe het nu gesteld is
met de race ambities van de zotte Baron, die het idee had zijn eigen race wagen te
bouwen.Het is nu anderhalf jaar geleden
dat hij deze droom begon te
realiseren,en inderdaad, er komt vordering
in de zaak.
Intussen zitten daar weer een kerst, krokus , paas en en
andere velofdagen tussen, en het carosseriewerk en enkele technische inovaties
zijnopafwerkings niveau geraakt, ondanks dat gezondheid en goesting niet
altijd optimaal zijn.
De carosserie is een
combinatie van aluminium en staalplaatwerk over een essenhouten frame. Daar waar delen niet gelast
moesten worden werd gekozen voor aluminium en klinkwerk,staaldelen werden met bajonet aan elkaar gelast en de naden met tin
dichtgesoldeert.Gevolg bijna geen
gebruik van kunststof producten, hetzij enkel om heel fijne oneffenheden uit te
vlakken.Grootste moeilijkheid en
tijdrovend was het maken van de spatborden enachtersteven van de carosserie.Maar
ook het vervaardigen van kleinigheden
zoals de ophanging van de spatborden,
spoilers en datsoort prullaria .
Eigenlijk kan je stellen dat je voor ieder onderdeel dat er gemaakt moet worden
gemiddeltminimaal 2 volle dagen nodig hebt. Ook voor
de dingen die mislukken en je dan opnieuw moet maken.Gelukkig beperkten die zich in dit
geval.Soms zijn ze wel goed , maar niet
mooi, en dan begin je ook weer opnieuw. Vergeet niet dat het de allereeste keer
is dat de baron aan zulk project begon. Nooit eerder metaal bewerkt.
Toch is er nog heel veel werk aan de winkel. Carosserie moet
nog een paar aanpassingswerkjes ondergaan,mooi strak maken, lakken etcÂ….
Qua techniek moeten alle leidingen, electro nogbedacht en uitgevoert, de tank heeft nog een
beurt nodig en de bekleding van vloer en zitjes nog vervaardigt.Ook het raam dient nog van glas voorzien, en
allerlei afwerkingen aan spatborden, lichten,etc etc.het zal minimaal nog
eens een jaartje duren vooralleer dit alles voltooid is.Momenteel word er nagedacht/gewerkt aan de
uitlaat die er vooral erg sportief moet uitzien.
Met Carrefour ging het de laatste tijd niet zo goed,er waren dan ook koopjes te doen in de GB.
Daar het kroost van Baron de Lunatic zich in een opgroeifase
bevind, wordt het huidige verplaatsingsvehikel een beetje te eng.Tijd dus om van de solden te profiteren en en
passant een overzees uitstapje te maken naar de GB.(Groot Britagne)
Het oog van de Baron is gevallen op een vier persoons open
phaeton uit zijn lievelingsperiode, de goede oude tijd, voor Wereldoorlog 1 . Liefst dan nog een Amerikaan omwille van de
degelijkheid, simpel van techniek, want wat er niet op zit gaat ook niet stuk,
maar dan toch voorzien van de nodige paarden om geen sukkeltje te zijn in het
verkeer.Zulk een exemplaar werd ontdekt
bij een fabrikant van tuin en wegenbouw machines over de plas.
De tocht over het water vormde geen probleem, vooral om dat
er in dit geval onder het water gereist werd. Met Jonckheer Jacob Jacobsen als navigator en
ervaren engeland vaarder,geen vuiltje
aan de lucht om linksrijders te trotseren. Een vriendelijke Nederlander wonende aan de
andere kant van het kanaal wilde zijn collectie reducerenen dus
moest hetgeen zijn echtgenote het minst beviel, de deur uit,tot Happy -nis van Baronde Lunatic de Neerglabbeek.
Het betreffende vehikel werd een 7 tal jaar geleden aangekocht om er de
beroemde rally Parijs – Peking mee te
gaan rijden.Ware het niet dat zijn
engelse Gentlemen vrienden hem dan zouden hebben gelyncht. “ This car is the only example left over in europe, and you wil wrack it
!!!! “ Shame on you….Derhalve besloot hij wijselijk maar een ander
voertuig voor deze beproevingsrit aan te kopen en te laten aanpassen voor deze
monsterrally. Hij vertelde voluit over zijn belevenissen doorheen Mongolië en
andere min of meer exotische streken en enkele maanden zonder echtgenote.
Tijd voor een proefrit waarop de baron voor de aankoop op
stond. Je wil er immers zeker van zijn dat de kat die in de zak zit niet
overleden is nog terwijl je de zak aankoopt.Da auto stond reeds klaar, met koude motor, en starte onmiddelijk. Voor
de verkoop was er nog even een verse batterij aangekocht.(niet origineel bij deze auto uit 1910, maar
wel heel erg handig wanneer uitgerust
met een startmotor)Een grootvolumige
auto met zoÂ’n 45 PK draai je niet zo maar even aan de praat.
Dan volgde een stevige rit zowel over de landerijen als door het piotoreske stadcentrum
om het kunnen van de Amerikaan te demonstreren.Ook enkele beklimmingen werden ingecalculeert.
Tijdens een stevige
rit van een 20 tal kilometersdeed
deeigenaar de werking van alles uit de doeken, en
vertelde dat hij in de 7 jaar dat hij de auto bezit, er hoop en al 100 km mee
gereden had.Zonde, dood zondeÂ…Â…Â….Langs de andere kant First klas
geprecerveert.Okay dan volgde nog een
inspectie op de brug van een vriendelijke buurman, en hup de koop werd onmiddellijk
gesloten.België is bijna een schat
rijker. De terug tocht naar het vaste land gebeurde niet zonder slag of
stoot.Pech met het trekkend voertuig
zorgde voor wat gewrevel en een dagje oponthoud, maar uiteindelijk arriveren de
Baron en Jonckheer veilig terug in eigen haven.
Nu nog uit de doeken doen over welk vehikel het
gaat???????
Okay dan maar.Het merk
is een Oakland, zoals gezegd van Amerikaanse oorsprong. Dit specifieke model is
het model K met 40/45 PKsportstourer
boddy met optionele kap. De nieuwprijs
van deze tourer was 2500 US dollars zonder opties.Een goede middenklasser dus. Een der laatste echte Oaklands, want de
fabriek werd kort daarop overgenomen door het beter bekende Pontiac. Dit is het
enige exemplaar van dit type bekend in europa, in de states zijn er nog 2.Ondanks Amerikaanse makelij, staat het stuur
aan de linkerkant.Een indianen verhaal, gisteren nog gehoord, vertelt dat dit
gedaan is om de bestuurder toe te laten dat hij met zijn revolver dan
makkelijker achter zich om kan schieten. Een beetje hetzelfde als het waarom
bij de indian motorfiets het gashendel links staat. Voor de genen die het niet
wetentrouwens, is Pontiac, overnemer
van de Oakland, de naam van een beroemd opperhoofd.Tot daar ons indiaans waar de indiërs helemaal niks mee te
maken hebben. Die baggeren nog wat af op hun waterbuffels.
De Baron had de auto voor een eerste echte lange rit willen
inschrijven voor ‘trektocht der pioniers’, maar de weergoden beslisten daar
anders over.Hopelijk kan deze machiene
tijdens de volgende zomermaanden wel van start.
De vijfde
Trektocht zit er op.Van heel wat
fenomenen is het bekend dat men zich niet moet afvragen of ze zich zullen
manifesteren, maar wanneer.Zo ook op 3
juni 2012, liet de zon zich niet blikken, in tegenstelling met de 4 vorige
afleveringen.
En ondanks
dat, deniet aflatende regen en kou, was
de opkomst eenvoudigweg fantastisch te noemen.Laten we stellen dat de echte “die hards”nu echt wel door de filter gehaald zijn. En
dat betreftmeer dan 50% van degenen die
zich hadden aangemeld.
Zeer
begrijpelijk ook dat enkele bezitters hun dierbare oldtimers wilden sparen van
vocht en drek. Of omwille van veiligheid, beperkt zicht, remkracht, de tocht
niet wensten aan te vatten.Het kan hen
onmogelijk kwalijk genomen worden.
Sommigen
beschikken blijkbaar ook over een goed
weer kalender, want op 2 juni verscheen reeds een uitzonderlijk mooi
exemplaar van een in 1911 gebouwde Hudson aan de startlijn.24 uur en heel veel zonneschijn te
vroeg. Langs de andere kant heeft deze dienst gedaan als proefkonijn welk de
rit feilloos uitnavigeerde aan de hand van roadbook en bepijling.
Even
samenvatting van de rit zelf.Al vanaf
een uur of 7 begon het te druppelen, en eigenlijk hield dat niet meer op tot
aan het einde van de dag. Het enige verschil zat hem in de hoeveelheid van de
neerslag, de ene keer wat meer, de ander wat minder. Voor de rest goed constant
vochtig. Desondanks overweldigende opkomst, gezellige boel aan de koffietafel.
Internationaal ook, met de komst van Noël Whitall uit Engeland, en hier en daar viel er ook een
woordje Duits te klappen, Nederlands accent niet te vergeten. In totaal melden
een veertigtal mensen zich vooraf aan , en een dertigtal kwamen ook opdagen.
Helaas kwam
al snel het nieuws dat onze drankvoorzieningswagen ook met panne te kampen had.
Euvel werd verholpen door omlading in een ander voertuig.
De start verliep voor het oudste voertuig ,
een crestmobile(Vincent Mahy) uit 1902
niet van een leien dakje. Na van de aanhanger te zijn geladen starte hij vlot
een draaide mooi. Echter niet lang. Sleutel sleutelÂ…..uiteindelijk bleek het een electronisch
probleem te zijn!!!!!!Als laatste ging
het dan door de druipende regen, in de kielzog van een moderner voertuig
richting eerste stopplaats. Welliswaar via afgekorte route. En net ter plaatse
gekomen bij Walter Langers van Lanz buldog museum, dook een ander maar bekend
technisch probleem op, waarop de rit moest afgelast worden.Exit Crestmobile. Ondertussen had ook de
geweldig imposante Studebaker 8 cylinder (Mark Geekens) de strijdbijl begraven.
Maar al snel werd deze vervangen door een Sears Highwheeler 1909.Ook de FN van Frank Stevens zag het al snel
niet meer zitten, maar Frank zelf gaf niet op.Hij heeft het op zijn minst geprobeerd. De Salmson Van Jos Cox kreeg een
klepveerprobleempje en ook die moest uiteindelijk de strijd opgeven.
De motoristen hebben hun best gedaan de route
te willen rijden. Helaas door slechte zicht van aangewaasemde brillen,
druilregen, besloten de meesten moderner vervoer in te schakelen. Jammer, want
het pallet zag er fantastisch uit, Moto reve, scot, harley,
rover,indian,humber,favourite,FN,minervaÂ…Â…Â…Â… Tom van Calster echter, trotseerde
met zij PA de gehele route, een groepje amilcars volgend.Moest er een prijs uitgereikt worden voor de
meest moedige motorrijder, zou Tom die met zekerheid in de wacht gesleept
hebben. Een andere prijs voor Bruno Costers die jaar op jaar met zijn trouwe
Humber helemaal vanuit het Antwerpse de tocht naar Neerglabbeek aanvat. Weer of
geen weer. Pechprijs zou waarschijnlijk kunnengaan naar Vincent Mahy met de vooraf beschreven Crestmobile. Ondanks
alles heeft hij werkelijk alles gegeven om maar te kunnen rijden. ‘Thats the
spiritÂ’
Ook zeker
een vermelding waard is de deelname van Jean Tilmans met zijn Stanley
Steamer 1913Â…Â…Â…Â… Het was niet de eerste keer dat Jean aan de start verscheen, het is en blijft een imposante verschijning. Altijd weer meer dan geweldig
om te zien in alle faseÂ’s.
Ondergetekende
kreeg helaas niet veel mee van het bezoek aan het Lanz Buldog museum, maar daar
er toch wel wat tijd werd doorgebracht, demonstratie van de koolzaad motor e.a.
neem ik aan dat dit best in de smaak viel van de bezoekers. Dank dus aan dhr.
Langers voor zijn uiteenzetting.
Het gros van
de doorgefilterde hard core, reed verder naar het Boederbos, beeldentuin van
kunstenaarLeo Camps die vanaf vandaag
geinspireert is door automobielen en hun bestuurders. Van de nood werd een
deugt gemaakt, want sommigen zagen de kans ook nog even een bezoek te brengen
aan het museumpje van Jos Nuyts, op een boogscheut van het Boenderbos.
Een lange
wandeling door het bos en tuin, met broodjes, drank werd gevolgd door de verplaatsing
naar ons einddoel “Happy Old Iron”
Altijd zeer
in de smaak vallend, zeker van degenen die er nog nooit waren.
Om het met de woorden van Noël Whitall te zeggen; “ I
would not have believed you, if i had not seen it with my one eyes”
Voila,tot hier een korte uiteenzetting vande gebeurtenissen op 3 juni 2012 te Neerglabbeek en omstreken.
Rest er nog
een dankwoord uit te spreken, dit jaar vooral aan de deelnemers zelf die alle
weergoden trotseerden, en een prachtig pallet exclusieve echte oldtimers te
voorschijn toverden. Duimpje omhoog.Geen kwantiteit maar kwaliteit.!!!!!!!!!
De Mensen die instonden voor de koffietafel,
het opruimen de afwas,
Walter en
Ria die dit jaar de route uitstippelden, de roadbooks samenstelden en route
controleerden.
Jaak Jacobs
voor de bepijling van de route, andere
Bruno
Costers voor de medewerking aan het blog (fotoÂ’s)
Walter Langers,
Leo Camps ,Mark Geerkens voor ontvangst
in hun musea, Martin Larminier voor de mooie badges die elke deelnemer ontving, al onze sponsors.....
Thieu Nies
voor dedrankverzorgingÂ…
Als
afsluiter zou ik simpelweg zeggen,tot
volgend jaarÂ…Â…Â…Â…Â… Wie graag een foto uit het album van Bruno wenst per mail, kan die aanvragen bij bc@belgacom.net
Oldtimers in wording ??? Afgelopen weekend stulperde ondergetekende in de nabijheid van leuven over volgende vondsten;
Minerva en Amerikaan Het (mensen) lijk was helaas niet meer aanwezig, desondanks toch een spannende vondst............. Iemand interesse om deze overblijfselen te redden, neem contact op met de webmaster!!!!!!!
In het leven geroepen door collega Baron de Crawhez, in het begin van de vorige eeuw en als grondlegger van de huidige formule races, wordt tegenwoordig om de 4 jaar Circuit des Ardennes georganiseerd. Ergens begin juli Te Bastogne wordt de herdenkingsrit gedurende 4 dagen in verschillende klassementen gereden. Dag 1 voor de alleroudsten, dag 2 + veteranen, dag 3 + vintage en dag 4 + klassiekers.
Een evenement om naar uit te kijken en een mooie vakantiestart van te maken. Wij waren er bij en schoten enkele beelden tijdens de voorbereiding van de Pre run op vrijdag. Op eigen wielen reden we de toer naar Bastogne de dikke 200 km lange pre run, daaropvolgende nog maals 250 km toerrit en de weg helemaal terug naar huis, met tussendoor nog wat verplaatsingen richting Hotel.
Fantastische ervaring die om de paar jaar herhaalt mag worden. Helaas gingen veel foto's verloren omwille van een pc virus, maar toch nog een deel kunnen redden. Hieronder het bijhorend beeldverslag van dag 2.
Wie valt er nu niet voor dit soort Race bolides?????????????
Werkelijk prachtige details op deze edwardian racer....
Chenard en Walker en een heel vroege Renault verloren gelopen in kategorie
Men kan het eenvoudigweg niet ontkennen dat oude voertuigen, het koesteren ervan, hand in hand gaan met een vorm van waardering voor kunst. Heel wat liefhebbers van oude motoren, auto's zijn ook beroepshalve bezig met een of andere vorm van kunst en/of vormgeving. Architecten, schilders, webdesigners, auteurs en acteurs zijn op dit vlak actief. Onze oude liefdes zijn vaak zelf ook onderwerp omwille van hun oogstrelende lijnen, de passie die er van uitstraalt. Zelfs de organisatoren van de Trektocht bezwijken bij het zien van al dit moois, en trachten het te vereeuwigen op foto, doek, audio. Maar ook in het verleden waagden talenten zich aan het vastleggen van bewegende bolides. Dit jaar op een beurs het genoegen gehad een boek op de kop te tikken met daarin een 50 tal houtskooltekeningen van races uit de jaren voor WO II. Geweldige actie tekeningen waarvan men alleen maar kan dromen om zelf deze gave te beheersen. Ondergetekende waagde er zich aan om Gerard de Bruyne in een kwartet, te vereeuwigen samen met een deel van zijn collectie. En eindelijk na een periode van 2 jaar werd het laatste deel met zijn triump afgerond, nog net voor het jaareinde. Daarmee ontvangt Gerard, trouwe deelnemer aan de trektocht, een voltooid Nieuwjaarscadeau.
Kwaliteit van de weergegeven beelden op het blog, is wel slechts een fractie van het echte werk.
Gerard triomferend op zijn Triumph, met als achtergrond een tafereel uit de prille jaren 20.
Het oldtimerseizoen, voor het rijdende grut altans, zit er zo goed als op. Een van de laatste evenementen voor het heel oude spul is de jaarlijkse Sweet valley Rally, vertrekkende te Genk. Zoals ieder jaar was ik op post om mooie beelden te schieten van de pre 1919 automobielen, en enkele boeiende, leerrijke gesprekken te voeren. Dit jaar was Ford de grootste vertegenwoordiger met, als ik goed geteld heb, een 15 tal T fordjes. op de voet gevolgd door enkele Dion Boutons, en enkele Amerikaanse masttdonten van het Merk Packard. Ongelooflijk hoe geruisloos een V 12 motor draait !!!!!!!!!!! Verder nog de bekende franse merken en een enkele Engelse Calcott. Enkele sfeerbeelden van de rally vertrekkende met een prachtige najaarszon.
Helaas was er dit jaar weinig tijd voor meerder rally's of beurzen, dus blijft de berichtgeving anno 2011 eerder beperkt. Beelden van Circuit des Ardennes heeft u wel nog te goed.
Als je dan toch al op vakantie gaat omdat je bijvoorbeeld vooraf geboekt hebt, dan ben je genoodzaakt er het beste van te maken, ondanks negatieve weersvoorspellingen.Zo ook de auteur van dit artikel. Maanden vooraf gereserveerd om een weekje naar de Ardennen te trekken en terloops nog Circuit des Ardennes mee te maken.Zo iets doe je natuurlijk per oldtimer, en met de hele familie.
Goed op tijd vertrokken richting zuiden met het weer dat er nu eenmaal geboden word. Cabrioletje met dickeyseat en aanhangertje deden meer dan hun uiterste best.Tegenslagje, de geplande route kon niet worden gevolgd wegens wegwerkzaamheden, net voor de stad Luik waar het echt niet leuk is om rijden.HEEEEEL veel tijd verloren op de doortocht over deze Calvarieberg. Dan nog een aantal fransozen tegenkomen, die halsstarrig niet willen begrijpen dat je met zo'n auto niet op je plaats bent op een autosnelweg; Je moet het eens nadoen, tegen 25 kmh tegen een ellenlange berg opzeulen !!!!! Dan mag het 20 graden vriezen en nog heb je het warm !!!!!!
Uiteindelijk toch geslaagd Luik en snelweg achter ons te laten, maar dan sloeg het weer om. Koud en regen, en een open schoonmoederszit, met daarin vrouw en kindÂ…..Bovendien op natte en steile wegen weinig tot geen remkracht. (Net zo hartverwarmend als op de snelweg). Op goed geluk een hotelletje trachten te zoeken, maar alle hoteliers waren wegens het slechte weer zelf op vakantie!!!!!!!!!!!!Door met de lichten aan en aanhanger te rijden, ook nog het geluk gehad dat de batterij plat liep. En nog meer geluk dat er in zoÂ’n aanhanger plaats is voor een reservebatterijÂ….Sleutel sleutelÂ…Â… in de regen. Volop vakantiepret en avontuur in overvloed, of was het zondvloet?
Goed wat kilometers door de nattigheid, en hopla, een dikke toevalstreffer, op 40 km van het doel, inde middel of nothingnis en voor de inval van komplete duisternis, een hotelletje van 20 kamers met geen enkele gast behalve die andere ezel, die in de weide achter de gehuurde kamer stond te snotteren, en het nodig vond om al bij het krieken van de dag, de kraaiende Haan uit te hangen. Leuk voor de kinderen.
Maar dan komt er toch nog een goede draai aan het verhaal. Met oldtimer in de garage van de hoteleigenaar, komen nostalgische gesprekken naar boven. De hoteleigenaar vertelde hoe hij in zijn jonge jaren de koeien ging melken in een hoger op gelegen weide, en dat deed hij vanaf zijn 12e levensjaar met een FN motorfiets. Eerst achterop met Pa, en even later op eigen benen. Natuurlijk volgt dan de vraag of hij die fiets nog in bezit heeft.
Natuurlijkniet, die werd in de loop der tijd weggegeven aan een buureen honderdtal meters verder op. U ziet hem al komen.Ondergetekende ging deze buur opzoeken, maar wat een pech, Enkel de echtgenote was thuis, met de mededeling dat haar man in het ziekenhuis lag met een ernstige (lees fatale) ziekte.
Deze was ondertussen wel jaren verzamelaar van bromfietsen geworden, een colectie, die wel even bezichtigd mocht worden. Tussen alle brommers stak warempelnog die enige zwarte FN.We hielden contact, en enkele weken later mocht de FN naar een nieuwe thuis. Weer een verhaal met een happy end.............
Vakantiegroetjesinbegrepen.
Met aanhanger en familie richting zuiden
De andere Ezel aan het raam van de slaapkamer die zonodig het mannelijk kieken moest uithangen. Hallo, links in beeld
Onderweg door de Belgische wildernis
Behouden aankomst te Bastogne(zie spandoek)
Vakantievondst FN M70, met sportief uiterlijk, na grondige schoonmaakbeurt.
Ondanks het slechte weer tijdens de maanden juli en augustus was de vakantie weer voorbij voor dat je het goed en wel beseft.Dit heeft als voordeel dat de oldtimers op stal blijven en aan het nageslacht gewerkt kan worden. Lekker met de werkkleren aan de garage in, muziekje erbij, en met vet en glijmiddelen boutjes vast en los draaien. Slijpen, plooien, lassen dat het een lieve lust is. Voorbehoedsmiddelen zijn hier van geen enkel nut, geen gevaar voor nog meer besmettelijke virussen. Viagra is nog lang niet nodig.
Het water was al gebroken in december vorig jaar,de wedergeboorte van een jaren 30 sportwagen is in volle gang.Hele meters ontsluiting en hevige weeën zijn ingezet. Alumium snuitje is al te zien.En dan die vrouwen maar klagen dat een geboorte enkele uren kan aanslepen………..In plaats van uren doen wij mannen, er maanden, zelfs er jaren over. Toegegeven, het is wel veel minder pijnlijk als je tenminste tijdens het plaatbewerken niet met de zware hamer op je duimen klopt, en de boel niet affakkelt tijdens het lassen, of met ander vuur speelt; zoals het vergeten van een of andere verjaardag, afspraak bij de tandarts en dat soort dingen.
Normaal geven we op het einde van het jaar een overzicht van hetgene er het voorbije jaar zoal te beleven viel.
De grote vakantie is weeral voorbij, en derhalve willen we al een voorsmaakje geven van het nog niet koud geworden evenement. De rillingen zitten me nog steeds in de handen......
GRAND PRIX FRANCO BELGE welk dit jaar op Franse bodem plaatsvond vanwege soepellere wetgeving. Een godsvergeten plaatsje midden ter velde, waar hij nogthans al was geweest, want het niemanddalletje werd zelfs naar hem vernoemd............ Vergeetachtig is hij ook al.. ??? Ach ja, als je al 2011 bent mag dat ....
Godswaerdevelde. Zoek het maar op.: wink: Op een klein circuit werden een weekend lang demo races gereden waarbij het snelheidsduiveltje een beetje uit zijn doosje kon komen kruipen. Leven en rijden als God in Frankrijk...... En als altijd interresante contacten gelegd met leuke mensen.....
Zowel autopiloten als motorrijders kwamen aan hun trekken. Ondergetekende had de eer en het genoegen te kunnen meerijden en per MG, een jaren 30 Alpha Romeo te jagen, na enkele ronden met de Gillet te hebben gescheurt.
Beelden hiervan op you tube; pre war racing; grand prix franco belge 2011 !!!!!!!!!!!! Zeker kijken!!!!!!!!!!!!
Heter op nahouden van een blog heeft zo zijn voor- en nadelen.
Een van de nevenverschijnselen is dat je een bepaalde bekendheid krijgt op mondiaal vlak. Onze website word over de hele wereld bekeken, en dat heeft zo zijn gevolgen.
In de nasleep van onze rally afgelopen weekend kwam weerom een interessante ontdekking aan de oppervlakte vanuit zeer donkere diepten.In Slovakije lagen ergens in een vergeten spinnenkoppenhoekje, de restanten van een oude Belg.Neen niet die uit de Asterix verhalen ofJuul de Caesar, en Ambiorix was het al evenmin, wel een heuse Gillet Herstal, en niet de minste, maar wel het vlaggeschip, de 500 sport uit het jaar 1927.
Alle indianen schieten met bananen, maar wij hebben tegenwoordig andere middelen naast onze pijl en boog, om onze jachttrofeeën binnen te halen. Het zware geschut werd opgesteld en de ouwe gillet werd vanuit de bijna eeuwige jachtvelden terug naar zijn roots vervoert, La Belgique……Tegen een Gillet spreek je nu eenmaal Frans. In enkele dagen was de buit binnen. Het voordeel van deze manier van jagen, is dat je je pijl meermaals kan gebruiken,we hebben dus nog munitie over voor volgendeslachtoffers.
Deze oude glorie zal wellicht door een echte liefhebber weer tot leven gebracht worden. Dat hopen we tenminste.ht
Traditioneel vind de Trektocht plaats op de eerste zondag van Juni, zo dus ook afgelopen weekend van 2011. Dit was de vierde editie voor auto's en motoren te samen, en vermist deze datum vast staat, kunnen we het weer dus niet zelf uitkiezen.(anders ook niet natuurlijk)
De weersvoorspellingen konden niet slechter, maar wij verzekeren u ervan dat op die dag enkele kaarsjes branden bij de beeltenis van de heilige die die dag voor het weer verantwoordelijk is, en een schaaltje verse eieren erbij kan mirakels teweeg brengen. Voor de vierde keer op rij schitterend oldtimerweer, niet te warm, niet te koud, geen wind. Wat wil je nog meer,
En toch hebben een groot aantal deelnemers die zich vooraf aanmelden, en de weerberichten volgden..........zich laten misleiden. Ze hadden dus weeral ongelijk. Het weer was ronduit schitterend, de opkomst helaas beneden de verwachtingen. Maar de sfeer des te meer exelent. Van degenen die het toch aandurfden, enkele oude snoepertjes......... een AC accociable driewieler 1914 die luistert naar de naam Betsie, Een bijzonder zeldzame Belgische motorfiets van het merk Antoine et Praillet. Natuurlijk zijn alle andere voertuigen die de leeftijd van 80 jaar gehaalt hebben stuk voor stuk bijzonder te noemen. Het sportieve karakter werd benadrukt door enkele amilcars, eentje met skiff boddy, en een schitterende MG typ Q.....