Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
08-02-2021
In verspreide slagorde
U zult het mij vergeven, waarde lezer, om dit verslag te starten met een lofzang aan ons Weireldploegsje dat gisterenavond Apen op onnavolgbare wijze op zijn doos heeft gegeven. Er is er maar één aan de zee!
Terzake nu. We staan met een ruime delegatie aan de startplaats. Renaud V., Pilot Pascal, Geert GPS, Geert Pirelli, Rich, Rookie Alain, Zorro, Remik en uw dienaar houden er afstand van elkaar. We besluiten om in drie pelotonnetjes te rijden. Renaud V., Pilot Pascal en Geert GPS, versterkt door Eastender en oud-lid Paul J. zullen de volledige kustlijn tot aan De Panne afrijden! Rich, Geert Pirelli en Zorro vatten het plan op om tot Oostduinkerke te rijden. Na de esbattementen van vorige woensdag houden Rookie Alain, Remik en uw dienaar het bij het klassieke traject.
De drukte op het parcours valt best mee. Werpt de infocampagne zijn vruchten af, want er zijn geen tegenliggers en wandelaars gaan galant opzij.
In Lombardsijde vinden ons drietal Zorro terug. Onze sympathieke Portugees heeft noodgedwongen de fiets een maand lang op stal moeten laten staan; rustig hernemen is een wijs besluit.
Na een leuke rit van 45 km wacht uw dienaar een heerlijke Schotse chocolade. Strava meldt dat de twee andere pelotons het ook tot een goed einde hebben gebracht.
We krijgen melding dat Wimco en Denis een rit met de wegfiets hebben gemaakt. Over een maand al start het officiële wegseizoen en zit de winterwerking erop. Tempus fugit, of zoals de Zuid-Afrikanen het zouden zeggen De tijd vliedt baai vluch.
Nogal verrassend kan er op woensdagmiddag gereden worden. Frank en Sabine zat er we alweer niet helemaal op We staan met zeven Placora-Vispaleizers op de afspraak en delen ons op - netjes volgens de voorschriften in twee groepjes.
Danny G., Noël en Remik worden groep A, Rookie Alain, IJzeren Kurt, Geert GPS en uw dienaar groep B.
Er staat een stevige bries vanuit het zuidwesten. In duinen voel je er maar weinig van. De paadjes liggen er nog altijd perfect bij, het overgrote deel van het parcours kan op de grote plateau worden afgewerkt.
In no time staan we in Lombardsijde, tijd voor de traditionele selfie. Net als vorige maandag rijden we het gedeelte tussen Westende en het militair kamp tweemaal. Groep A neemt evenwel een short cut; groep B haalt hen voor Middelkerke terug in.
Noël is zodanig in de zone dat hij in het laatste deel er nog een extra stukje aanbreit. Dit maar om te zeggen dat iedereen in topvorm verkeert!
Het heeft geen zin om nog melding te maken van de weersvoorspelling voor komend weekend, gezien de lage betrouwbaarheidsfactor. Het is een beetje zoals met Pfizer en de levering van vaccins: we zien wel.
De sneeuw van vorige zaterdag is volledig verdwenen. Niets kan ons tegenhouden. De ketting gesmeerd, de bidon gevuld. Om kwart voor twee staan Rich, Remi en uw dienaar klaar aan het Duinenkerkje. Ze zijn evenwel niet alleen. Rookie Alain en Christje zijn ook van partij! Van een leuke verrassing gesproken.
Zoals gebruikelijk spreken we af om de rit op het gemak af te werken. Belofte die we al vergeten zijn nog voor we de eerste duinenstrook inrijden. Gelukkig worden we enigszins opgehouden door twee collega-rijders en kan iedereen aansluiten.
Tussen Middelkerke en de Krokodil worden we zodanig door gesprekken over zonnepanelen, warmteboilers, de VREG en de bedenkelijke rol van de overheid in beslag genomen dat we de afslag voor een duinenstrook missen! Gelukkig herpakken we ons en wordt de rest van het parcours zonder problemen afgewerkt.
In Lombardsijde splitsen we ons in twee groepjes. Remik en Christje gaan voor het anderhalve parcours. Rich, Rookie Alain en uw dienaar besluiten om de Full Monty te rijden, dit wil zeggen tweemaal het parcours tussen Westende en Lombardsijde.
De paadjes liggen erbij als de E40. Grote stukken kunnen op de grote plateau gereden worden, wat de gemiddelde snelheid in de hoogte jaagt.
In Middelkerke is ons groepje even samen; Remik neemt net als de Drie-eenheid het stukje tussen Middelkerke en Raversijde nog mee, Christ rijdt rustig op eigen tempo naar de eindstreep.
Twee uur, eenendertig minuten en vierendertig seconden beweegtijd later staat uw dienaar opnieuw aan zijn voordeur. Een pittig ritje, volop genoten!
Carpe Diem ofte Pluk de dag schreef Horatius in Ode, Boek 11 of zoals mijn grootmoeder placht te zeggen Je moet het pakken als je het kunt. Na de overvloedige regenval van vannacht en vanmorgen kondigde er zich deze dinsdagmiddag een drogere periode aan. Weerman Frank voorspelde voor woensdag opnieuw nattigheid en dus besloten Remik, Danny G. en uw dienaar het zekere voor het onzekere te nemen en de midweekrit met een dag te vervroegen. Er werd afspraak gemaakt om 14u aan het Duinenkerkje.
Vooraleer te vertrekken passeren en dit zonder af te spreken - zowel Remik als uw dienaar langs huize Postman Dan om de champagnekroontjes af te geven. Het medisch rapport van onze ere-materiaalman is bemoedigend. Nog even doorbijten en hopelijk is hij tegen de zomer opnieuw de oude (maar dan wel in verjongde versie).
Zoals hierboven al gemeld had Pluvius de vorige nacht de hemelsluizen opengezet, in die mate dat er zelfs plassen staan op de duinenpaadjes! Niet dat dit een negatieve invloed heeft op de staat van het parcours, wel integendeel. We zoeven door de duinen en staan in geen tijd in Lombardsijde.
Wanneer we aan het militair kamp even halthouden om op adem komen worden we toegeroepen door onze PDF die zijn fietsrondje aan het maken is. Van verre meldt hij ons dat KVtje vanavond met 4-0 zal winnen. Uw dienaar houdt het bij 2-0, Remik zegt 2-1.
We zetten de klassieke tocht verder zonder dat er zich meldenswaardige incidenten voordoen. Het is merkelijk kalmer dan de vorige dagen en de weinige wandelaars die zich op het traject bevinden ruimen vriendelijk baan. Zouden zij deze regels lezen ?
Volgende zaterdag moet ons Weireldploegsje al om 16u15 de wei in. Er zal dus vroeger vertrokken worden, waarschijnlijk 12u30 of 13u00. Via WhatsApp zullen de leden verwittigd worden.
Koning Winter is in het land. Zijn aanwezigheid weerhoudt een pak Placora-Vispaleizers er niet van om de MTB van stal te halen. Renaud, Pilot Pascal, Geert GPS, Geert Pirelli, IJzeren Kurt, Steve Flitser, Remik, Champ Denis, Rich en schrijver dezes staan om 13u30 aan het Duinenkerkje. En ze zijn niet alleen. Ook onze burgervader, met zijn weelderige krullenbol onder de fietshelm, staat er samen met zijn Noordzee-fietsvrienden. En het winterzonnetje is ook van de partij.
Zoals de regels het voorschrijven delen we ons op in bubbels. Renaud en Pilot Pascal zullen er samen met Paul J een extra lange rit van maken tot aan De Panne. De rest vormt groepjes van vier om het klassieke parcours te rijden.
De vorst heeft er voor gezorgd dat de paadjes er bijzonder vlug bij liggen. We zoeven door de duinen. Rich ondervindt nog last van zijn tuimeling van vorige woensdag. Hij bewijst trouwe KVO-supporter te zijn: de linkerzijde van zijn torso kleurt rood-groen-geel! Het rijden gaat hem niet zo vlot af. In Westende besluit hij om de duinen links te laten liggen.
Elk nadeel heeft evenwel zijn voordeel: onze wegkapitein neemt de taak van Steve Flitser over en zorgt voor de fotoreportage. Waarvoor dank!
Op de terugweg spelen we het klaar elkaar kwijt te raken! In Westende vergeten Steve Flitser en uw dienaar om de tweede lus te rijden. We denken even dat er iets met onze kompanen aan de hand is, rijden het stukje opnieuw, waarna het pas tot ons doordringt dat we vergeten zijn af te slaan
Met ons beidjes rijden we dan maar terug naar huis, terwijl we onderweg nog de duinenstukjes erbij nemen. Flitser heeft op het einde last van chocomousse-benen. Het kan de beste overkomen.
Een heel leuke rit, die wordt afgesloten met een Schotse choco. Tot de volgende keer en hou het veilig!
De voorbije dagen was er maar weinig gelegenheid om van de mountainbike te genieten. Grauw en kil weer is niet de beste motivator om er op uit te trekken. Bovendien durft de buienradar wel eens een foute voorspelling doen. Het was een week geleden dat er op uit werd getrokken.
Al een hele tijd laat Euros, god van de Oostenwind, zijn adem over ons stervelingen waaien. Dit doet Rich en uw dienaar besluiten om de mtb-tracks in en om Bredene, De Haan en Wenduine te verkennen. We zijn per slot van rekening Drie Koningen, en kwamen de Wijzen niet uit het Oosten? Remik, Danny G. en IJzeren Kurt houden het bij het klassieke parcours.
Het dient gezegd, het eerste deel van het traject is niet veel soeps. We moeten wachten tot voorbij Bredene om de bosjes in te duiken en te genieten van een goed aangeduid en onderhouden pad. Net als aan de westkant geldt er goed aangegeven - eenrichtingsverkeer.
Het deel tussen De Haan en Wenduine is bijzonder mooi, met hier en daar een technisch zandstukje. Hier moet er wel uit de doppen worden gekeken omdat er tegenliggers kunnen opduiken. We keren terug via een stukje strandweg en slingeren door de Potinière.
Even voor de Vosseslag maakt Rich tijdens een korte afdaling een tuimelperte. Geen armen of benen gebroken, maar een eindje verder stelt hij vast dat zn Smartphone uit zn zak is gevallen. We moeten dus op onze stappen terugkeren. Gelukkig kunnen we het kleinood recuperen dat in de struiken was beland.
Als dessert krijgen we nog een modderstuk gepresenteerd. Het kan de pret niet bederven, en na veertig kilometer zijn we terug thuis. Daar wacht ons gepimpte chocolademelk, vergezeld door het laatste stukje van de nieuwjaarsbuche.
Zaterdag wordt zonnig en droog weer voorspeld. We kijken er naar uit!
Boxing Day oftewel tweede Kerstdag, moment waarop de Brexiteers cadeautjes aan elkaar geven en koude kalkoensandwiches eten. De Placoras hebben wel wat beters te doen. Zij zijn van plan om de kerstkilos er af te rijden.
Om tien uur (!) al staan ze met zn achten aan het Duinenkerkje; weet dat dit voor Remik nog midden in de nacht is. Er wordt immers slecht weer voorspeld voor de namiddag. Bovendien valt er om 14u al een voormatch te bekijken vooraleer KVO om 18u30 OHL partij moet geven én is er cyclo-cross in Heusden-Zolder. Reden genoeg dus om er vroeg op uit te trekken.
We zijn niet de enigen die deze gedachtegang hebben gevolgd. Bijwijlen lijkt het wel of er een toertocht aan de gang is. Ganser groepen MTBrs zoeken zich een weg door duin en bos. In tegenstelling tot ons wielerploegje houden velen zich niet aan de COVID-19-regels. Pelotons die tien eenheden en meer tellen zijn geen uitzondering, van social distance is er geen sprake.
Wanneer er in Westende zowaar een file staat bij het inrijden van een duinenstrook geeft uw dienaar er de brui aan. Samen met Denis en Danny G. rijdt hij langs de Duinenweg huiswaarts. Rich, Remik, Kurt en Geert Pirelli breien er nog een extra lus aan en rijden langs het strand terug. Steve Flitser heeft ons dan al lang verlaten. De kerstbuche ligt hem blijkbaar zwaar op de maag.
Bij aankomst hebben we toch nog 37 km op de Strava-teller, een habbekrats evenwel vergeleken met 104 (!!!) km die Rich op zijn conto schrijft. We vermoeden dat zijn GPS-instellingen nog ergens verbinding hebben met één of ander vaartuig.
Er zal waarschijnlijk pas in de tweede helft van komende week opnieuw kunnen gereden worden als we de weersvoorspellingen mogen geloven.
Boxing Day oftewel tweede Kerstdag, moment waarop de Brexiteers cadeautjes aan elkaar geven en koude kalkoensandwiches eten. De Placoras hebben wel wat beters te doen. Zij zijn van plan om de kerstkilos er af te rijden.
Om tien uur (!) al staan ze met zn achten aan het Duinenkerkje; weet dat dit voor Remik nog midden in de nacht is. Er wordt immers slecht weer voorspeld voor de namiddag. Bovendien valt er om 14u al een voormatch te bekijken vooraleer KVO om 18u30 OHL partij moet geven én is er cyclo-cross in Heusden-Zolder. Reden genoeg dus om er vroeg op uit te trekken.
We zijn niet de enigen die deze gedachtegang hebben gevolgd. Bijwijlen lijkt het wel of er een toertocht aan de gang is. Ganser groepen MTBrs zoeken zich een weg door duin en bos. In tegenstelling tot ons wielerploegje houden velen zich niet aan de COVID-19-regels. Pelotons die tien eenheden en meer tellen zijn geen uitzondering, van social distance is er geen sprake.
Wanneer er in Westende zowaar een file staat bij het inrijden van een duinenstrook geeft uw dienaar er de brui aan. Samen met Denis en Danny G. rijdt hij langs de Duinenweg huiswaarts. Rich, Remik, Kurt en Geert Pirelli breien er nog een extra lus aan en rijden langs het strand terug. Steve Flitser heeft ons dan al lang verlaten. De kerstbuche ligt hem blijkbaar zwaar op de maag.
Bij aankomst hebben we toch nog 37 km op de Strava-teller, een habbekrats evenwel vergeleken met 104 (!!!) km die Rich op zijn conto schrijft. We vermoeden dat zijn GPS-instellingen nog ergens verbinding hebben met één of ander vaartuig.
Er zal waarschijnlijk pas in de tweede helft van komende week opnieuw kunnen gereden worden als we de weersvoorspellingen mogen geloven.
U hebt waarschijnlijk met gefronste wenkbrauwen de titel van dit verslag gelezen, waarde lezer. Waar slaat dit nou op, hoor ik u zich afvragen? Een woordje uitleg is hier dus op zn plaats.
Al enkele weken sukkelt uw dienaar met een weerspannig versnellingsapparaat. De ketting van het middelste voorblad naar het grootste voorblad verplaatsen lukt pas na heel wat gefrunnik. Vorige week al had Zorro de raad gegeven om het vijsje naar rechts te draaien, maar dit bleef zonder resultaat.
Gisteren was het opnieuw van dat. Deze keer moeide Steve Flitser zich met de zaak. Onze fotoreportagemaker heeft meer in zijn mars dan alleen maar leuke kiekjes trekken. Hij beschikt ook over technische vaardigheden waar uw dienaar alleen maar kan van dromen. Binnen de kortste keren had het defect geanalyseerd, gerepareerd én een ezelsbruggetje aangeleerd voor hoe je al dan niet een vijs moet aandraaien. We verwijzen u graag naar YouTube https://www.youtube.com/watch?v=7gp0yKlBPnk&t=18s voor de technische uitleg.
Goed, dan weet u dat we met enige technische problemen hadden af te rekenen tijdens onze zaterdagrit dit traditiegetrouw richting Lombardsijde ging. Uw dienaar was niet de enige, evenwel. Ook Noël moest beroep doen op schroevendraaier en umbraco. Zijn spd-pedalen stonden te strak waardoor hij moeite had om uit zijn pedalen te klikken. Ook hier bracht Flitser soelaas.
Ik kan u ook melden dat het heerlijk fietsweer was; totaal onverwacht, overigens, want s morgens zat alles nog potdicht en regende het onafgebroken. Wanneer rond halftwaalf de eerste tekenen van verbetering in de lucht komen, schiet ook de WhatsApp op gang. Wimco spreekt af met de twee Geerten voor een wegrit; Rich, Remik, Noël, Steve Flitser en uw dienaar kiezen voor de duinen.
Kerstverlof, coronacrisis, de gevolgen laten zich raden: veel wandelaars, loslopende honden, gelegenheidsmountainbikers en pipos die tegen de richting in het parcours afrijden. Vooral die laatsten vormen een gevaar. Zelfs wanneer ze erop gewezen worden op de gevolgen van tegen richting rijden reageren ze agressief en beantwoorden ze de waarschuwing in een vocabularium dat niet geschikt is voor gevoelige oren. Stupid is as stupid does, zou Forest Gump verklaren.
Ondanks al deze incidenten is het opnieuw een bijzonder leuke namiddag. Bij aankomst aan het Duinenkerkje kruisen we een aantal collega-Eastenders die met de mtb een wegrit naar Diksmuide hebben gemaakt. Ze zitten zodanig onder de modderspatten dat ze wel lijken door de loopgraven gereden te hebben. Benieuwd of de weg-Placoras er ook zo uitzagen!
De weersvoorspelling voor de komende dagen is niet rooskleurig. Hopelijk is er op woensdag een gaatje in de bewolking.
U vroeg zich de voorbije dagen af waar het verslag bleef, waarde lezer. Welaan, weerhouden door omstandigheden buiten zijn wil om was uw dienaar niet bij machte om deel te nemen aan de mtb-uitstappen die zijn ploeggenoten ondernamen.
Via WhatsApp kon hij vaststellen dat op zaterdag alleen Steve Flitser er op uit was getrokken. De dreigende wolken én het ruime sportaanbod op de televisie zaten daar ongetwijfeld voor iets tussen. Maandag was er wel ruime belangstelling en werd er sportbubbelgewijs de duinen in getrokken.
Gisteren waren we met zn vijven. Conform de regelgeving willen we ons in twee groepjes opsplitsen, maar Geert GPS geeft aan er een solorit van te willen maken. Dus rijden IJzeren Kurt, Zorro, Remik en uw dienaar westwaarts.
Hét gespreksonderwerp is de partij tussen RSC Anderlecht en KVO. Niet zozeer het niveau van de rood-geel-groenen staat ter discussie, dan wel de commentaar die Anderlechtsupporter nr.1 Gilles Debilde op Eleven Sports ten beste gaf, hierin gul bijgetreden door Okra Frank.
We vorderen vlot, het parcours ligt er vlot berijdbaar bij. Als er zich al eens een probleem voordoet, dan is dat in de vorm van een uitstekende boomstronk of weerbarstige wortel.
IJzeren Kurt voert het commando, gevolgd door Zorro, uw dienaar en Remik die de rangen sluit. Uw dienaar laat er zich toe verleiden in Zorros wiel te kruipen. De rakker heeft dat al vlug door; hij versnelt, vertraagt, om dan opnieuw te versnellen. Het resultaat kunt u raden: in Lombardsijde hangt uw dienaar zijn tong op zn buik!
We rijden de lus Westende Lombardsijde tweemaal. Bij de eerste passage menen we in de verte Butler Ronny te ontwaren. Onze vet heeft zijn kleinzoon in zn zog; zo leidt hij een nieuwe generatie Placoras op door de jeugd de trucen van de foor te leren. De toekomst is verzekerd!
Rond vier uur komen we aan. 45 km, mooi weer, leuk gezelschap. Het was een aangename rit. De weersvoorpelling voor komende zaterdag is nogal twijfelachtig. Wait and see
En Placora gaat mee met zn tijd. U kunt ons nu ook volgen op Instagram via de tag Placoracycling.
Nood dwingt wet. Het oorspronkelijk plan was om op woensdag de mtb van stal te halen. Het sombere en druilerige weer doet ons evenwel besluiten om de rit een dagje uit te stellen. Een wijze beslissing, want nu kunnen we genieten van een aangenaam winterzonnetje.
We staan met zeven op de afspraak, en dus verdelen we ons corona-gewijs in de twee gekende sportbubbels. Rich, Steve Flitser, IJzeren Kurt en Zorro bij de rappe mannen; Remi, Danny en uw dienaar bij de ervaren groep.
IJzeren Kurt toont de weg door het Provinciaal Domein; even voor Middelkerke duiken we dan de duinen in. Rich neemt dit wel heel letterlijk , want onze pre-gepensioneerde gaat in een bocht onderuit. De rijkunsten van Geert Pirelli blijken navolging te krijgen.
Voor het overige geen meldenswaardige feiten, tenzij een weerbarstige wandelaar met loslopende hond die obstinaat de weg versperd. Het weze duidelijk dat de coranamaatregelen bij tal van lieden heel wat frustraties veroorzaken.
Het gaat zodanig goed vooruit dat we besluiten om het parcours tussen Westende en Lombardsijde tweemaal te rijden. Danny G. slaagt er zelfs in om voor de eerste keer de zandstrook zonder voet aan de grond door te komen, waarvoor onze welgemeende felicitaties. En daar blijft het niet bij: op de terugweg neemt hij, samen met uw dienaar, er het technisch stuk aan de manege er bij. De overige ploegmakkers laten dit voor wat het is !
Even moet er gestopt worden omwille van een klein mechanisch mankement: de ketting van uw dienaar is er af gelopen, maar dit is echt een detail in een voor de rest bijzonder aangename uitstap. De weersvoorspelling voor zaterdag is weinig rooskleurig. Als het echt te gortig is wordt overwogen om zondag of maandag (voor de gepensioneerden) te rijden.
Het moeten niet altijd de duinen zijn, sprak IJzeren Kurt eerder deze week. Naar zijn zeggen lag er in Jabbeke en omstreken een prachtig parcours op ons te wachten. En gezien Frank Deboosere oostenwind voorspelde was dit het uitgelezen moment om de woorden van onze spoorwegman op hun waarheid te testen.
Het had enige voeten in de aarde figuurlijk gesproken dan vooraleer er een coronaveilige afspreekplaats gevonden was. Uiteindelijk werd dit De Bunker aan Stene dorp. We zijn met zn achten en splitsen ons dus net als vorige week op in onze vertrouwde bubbels.
IJzeren Kurt had bij zijn aankondiging onze vrees op slijk bij hoog en laag bezworen. We zijn evenwel nog maar goed en wel vertrokken wanneer er zich een polderstrook aankondigt die de MTB tot aan de trapas in de modder doet wegzakken. Gesakker en gevloek alom, met uitzondering van Geert Pirelli dan. Onze bandenmagnaat schiet als een pijl uit een boog naar voren maar moet deze onbezonnenheid met een spectaculaire tuimelperte bekopen. Hij belandt met hebben en houden midden in een plas en tovert zichzelf om tot slijkduivel!
Het dient gezegd, het vertrouwen in de wegkapitein na dit voorval is enigszins geslonken. Ten onrechte, zal blijken. De rest van de rit wordt een combinatie van road / off-road met prachtige stroken door de bossen van Vlaanderen. Jabbeke, Tillegem Bos, Beisbroek, Snellegem een leuke beleving
We rijden aan een gematigd tempo, niemand komt in de problemen. Toch een speciale vermelding voor Noël die de hele tour zonder verpinken afmaalt!
Tot slot nog even de heldendaad vermelden die enkele collega-Eastenders deze week hebben verricht. Respect jongens!
Maak u geen begoochelingen, waarde lezer. De titel van dit verslag slaat niet op de alom bekende film over Noord-Engelse werklozen, maar op het feit dat we deze keer het volledige duinenparcours hebben afgelegd.
De voorbije dagen vingen we immers niets dan lovende kritieken op over de verbeteringen die werden aangebracht door de parcoursbouwers. En inderdaad, er was geen woord van gelogen.
In bijna zomers omstandigheden staan we met zijn zevenen aan het Duinenkerkje. We verwelkomen onder andere Danny G. die voor het eerst de MTB van stal heeft gehaald. Remi is er ook, dankzij de technische ondersteuning van Steve Flitser die bewijst dat hij meer in zijn mars heeft dan enkel kiekjes trekken.
We rijden richting Nieuwpoort en nemen, zoals hierboven al gemeld, alle duinenstroken. Iedereen rijdt vlotjes mee, nergens komen we in de problemen tenzij enkele balorigen langs de Duinenweg die vinden dat we te veel plaats in beslag nemen. Steve Flitser zorgt voor de fotoreportage die u op de FB-pagina kunt bekijken.
In Lombardsijde stelt Rich voor om door te rijden tot Nieuwpoort en zo het definitieve winterparcours vast te leggen. Zo gezegd, zo gedaan. Opnieuw enig tumult wanneer langs het vaartje een collega-MTBster het nodig vindt om midden op het parcours een telefoongesprek te houden en zo de weg te versperren!
Rich brengt ons tot aan het bosje aan de kinderboerderij. Dat blijkt echter niet zon goed idee te zijn. De voorbije regenval heeft het parcours in een modderpoel herschapen. We zijn verplicht om na deze zeer glibberige strook halt te houden en sakkerend het slijk van tussen de derailleur en voorblad te halen.
Op de terugweg nemen we het stukje langs de IJzer. Op de plek waar vorige week Remi in de problemen kwam gaat nu Butler Ronny onderuit. Hij doet dit op een verbazend elegante manier en allemaal zonder erg.
We hebben nu de wind mee. De stroken tussen Lombardsijde en Middelkerke liggen er nu als autostrades bij. De technische strook aan het sportpark zorgt nog voor spektakel, ondanks de bewering van Steve Flitser dat het een makkie is. Rich en uw dienaar nemen het voortouw; alles gaat naar wens tot Rich op de laatste helling blokkeert en in het zand moet bijten. Het levert enkele indrukwekkende fotos op.
In het laatste gedeelte heeft Butler Ronny dan nog af te rekenen met problemen aan het versnellingsapparaat. Hij moet als een koffiemolen de laatste kilometers afmalen. Gelukkig is Rich er om hem een duwtje in de rug te geven.
We nemen afscheid van elkaar aan de startplaats en hopen dat er zaterdag kan gereden worden.
Na COVID-19 worden we sinds vandaag geconfronteerd met een oude bekende: de vogelgriep. Wat heeft dit nu met WTC Placora te maken, hoor ik zeggen waarde lezer. Welnu, voor wie het nog niet mocht weten, er wordt gezegd dat er in ons ploegje een aantal rare vogels zitten van divers pluimage. Er rijden ook wel eens stervende zwanen in ons peloton. Dat het vogelvirus opnieuw de kop opsteekt zou dus enige invloed kunnen hebben op het wedervaren onzer leden.
Om halftwee staan er elf (!) Placoras bubbelgewijs aan de laatste rustplaats van James Ensor. Tel daar nog eens Wimco en Danny G. die een ritje met de koersfiets achter de rug hebben, dan kom je uit op dertien eenheden die een sportieve prestatie op het conto hebben. We noteren in de rand van dit verslag de toestand waarin de fietsen van beide heren verkeren. Om het kort te stellen: onze MTB is de afgelopen maand nog niet zo vuil geweest!
En dan vertrekken we. De MTBers splitsen zich volgens snelheid en afstand op in drie groepen: de super rappen, de hele rappen en gewoon de rappen. Uw dienaar voegt zij bij die laatste omdat hij van plan is een ingekorte versie te rijden. Opi One is namelijk later op de middag van dienst.
Samen met Noël, Remi en terug van weggeweest Butler Ronny gaat het Lombardsijdewaarts. Het stuk tussen Oostende en Middelkerke wordt nog steeds overgeslagen. Misschien wel ten onrechte, want op zijn terugweg stelt uw dienaar vast dat er door de parcoursbouwers heel wat werk is verzet om alle traject berijdbaar te maken. Hiervoor onze eindeloze bewondering en dankbaarheid!
Aan het militair kamp verlaat uw dienaar zijn drie metgezellen; zij gaan nog door tot Oostduinkerke. Het weer is er ook naar.
Net zoals vorige week heel wat wandelaars en gelegenheidsfietsers op de weg. Het blijft dus uitkijken. Na een toertje van 38 km kan uw dienaar zijn warm bad opzoeken. En onze lezers die al bij het lezen van onze avonturen al vermoeid zijn hoeven zich deze keer geen zorgen te maken.
Later op de avond komen de Strava-statistieken en de fotos van de ploegmakkers binnen. Ook hier niets anders dan lovende verslagen van een rit die tot aan Oostduinkerke reikte. Tot volgende week. En hou het veilig.
Op Wapenstilstandsdag is het niet meer dan normaal dat de rit in het teken van de gevallen jongens staat. We blazen verzamelen aan het Duinenkerkje voor een MTB-tocht rondom de Nieuwpoortse Ganzenpoot waar 106 jaar geleden Cogghe en Gheeraert de sluizen opendraaiden en zo de Duitse bezoekers tot staan brachten.
We herdenken in het bijzonder de cylisten die met hun tweewieler door weer en wind het vaderland dienden en lang niet over dezelfde technische wonderpaardjes beschikten als wij. Hoewel, Geert Pirelli terug van weggeweest heeft al van voor de start af te rekenen met krakende tandwielen. Ploegmaat Kurt heeft geprobeerd om dit te verhelpen, maar veel resultaat kent zijn tussenkomst niet. Met het gezegde krakende wielen lopen het langst in het achterhoofd besluit onze bandenmagnaat de tocht toch maar aan te vatten.
Denis staat er ook. Helaas, onze kampioen beschikt nog niet over het geschikte rijwiel om door zand en grind te crossen. Maar gezien de moeilijke berijdbaarheid van het duinenparcours tussen Oostende en Middelkerke laten we dit deel voor wat het is en kan Denis een eind met ons meerijden. Vanaf Westende duiken we de duinen in en nemen we definitief afscheid van onze metgezel met de raad om zo vlug mogelijk de bestelling te placeren.
In de Nieuwpoortse jachthaven groeten we even de zeehonden. Rich maakt van de gelegenheid gebruik om het onderscheid tussen een zeehond en een zeeleeuw duidelijk te maken. Ook het verhaal van onze PDF en zijn bijzondere hond algemeen bekend bij de ingewijden - wordt nog eens bovengehaald.
Aan de kinderboerderij maken we dankzij Kurt kennis met enkele voor ons tot op heden onbekende MTB-paadjes. Het dient gezegd, de Nieuwpoortenaars houden ervan om te zigzaggen!
Via het poortje, waar uw dienaar zoals gebruikelijk aan blijft haken, rijden we dan naar het traject achter de Oostduinkerkse begraafplaats, om dan zo terug te keren naar de vaart en de Ganzenpoot. Opnieuw verrast Kurt ons met enkele nieuwe stukjes; we hebben hier waarlijk te maken met Tone bis.
Is het karma we zullen het waarschijnlijk nooit weten maar in het stuk waar in 1914 de gevechten het hevigst waren krijgt Remi af te rekenen met mechanische problemen. Onze penningmeester verkeert in een zodanige vorm dat hij er zich niet van bewust is dat zijn ketting nog op zijn groot voorblad ligt. Wanneer hij een korte maar nijdige helling moet beklimmen blokkeert alles en heeft hij nog geluk dat zijn derailleur niet tussen het achterwiel slaat.
Gelukkig zijn Kurt en Steve er om de nodige bijstand te verlenen en kunnen we allengs onze weg vervolgen. We rijden opnieuw richting Lombardsijde om het laatste stukje duinen te verwerken. In Westende is de brandstof bij Remi en uw dienaar zo goed als op. Met ons tweeën leggen we het laatste gedeelte langs de Duinenweg af, terwijl de ploegmakkers onversaagd de ultieme stroken verwerken.
De Strava-teller wijst meer dan 60 km aan wanneer schrijver dezes zijn garagepoort opentrekt. In slaap vallen zal geen probleem zijn. Tot zaterdag!
Een droge wind uit het oosten, wist Frank Deboosere vrijdagavond tijdens het weerbericht te melden. En of we het geweten hebben.
Het mooie herfstweer lokt twaalf Placoras naar buiten. Conform de regelgeving splitsen we ons op in drie bubbels: Renaud, Pilot Pascal en gastrijder Paul J. zullen er de pees opleggen; Rich, Steve Flitser, Kurt en Zorro zijn van plan om hetzelfde parcours als vorige week af te leggen; Remi, Noël, Leo (terug van weggeweest!) en uw dienaar gaan voor een combinatie van off- en on-road.
Zowat de helft van België lijkt zich verzameld aan de kust. Tal van wandelaars, niet alleen langs de Duinenweg, maar ook op het MTB-parcours. Velen vinden het dan nog beneden hun waardigheid om ruim baan te maken, met onvermijdelijk gesakker tot gevolg. Om nog maar te zwijgen over de hondeneigenaars die hun viervoeter aan meterslange leibanden laten rondhappen naar onze kuiten. Leuk is anders
En toch kunnen we nog genieten, al is het maar omdat we onze technische vaardigheid ten volle moeten benutten. De zandstroken liggen er bijzonder los bij zodat het zaak is om de gepaste versnelling en het goede spoor te kiezen.
Maar ook in de duinen is er frustratie wanneer herhaaldelijk tegenliggers voor oponthoud zorgen. Toeristen die geen weet hebben van het eenrichtingsverkeer en daar ook geen oor naar hebben.
We rijden tot in Oostduinkerke waar op aangeven van Remi een korte stop wordt ingelast. Hij heeft immers een oud-collega gespot (van de vrouwelijke soort, donker haar, zon 45 jaar en zeker het bekijken waard) en haalt met haar enkele herinneringen op.
Om toch voor de duisternis thuis te zijn manen wij hem aan om de conversatie op een ander moment voort te zetten. We volgen het traject langs de begraafplaats naar Nieuwpoort; dan gaat het richting Lombardsijde waar we opnieuw de duinen in duiken.
Aan Camping Cosmos is Leo in geen velden of wegen meer te bespeuren. We gaan hem zoeken, misschien heeft hij te kampen met mechanische problemen? Maar Renaud, Pilot Pascal en Paul J., die enkele minuten later passeren, hebben hem ook niet gezien. Noël probeert telefonisch met hem in contact te treden, maar krijgt geen gehoor. Uiteindelijk zal blijken dat onze nestor rechtstreeks huiswaarts is gereden en zijn gsm niet bij had
In het laatste deel van de terugweg is het werkelijk laveren tussen de massa. Cest du jamais vue. Bij aankomst bij het Duinenkerkje kunnen we ons heel coronaproof op een bankje nestelen en trakteert Remi met een dorstlesser. Het was inderdaad een leuke rit.
Ondertussen komen onze ploegmakkers langs en hebben ze allen hetzelfde verhaal van veel volk en herhaaldelijk oponthoud. Laat ons hopen dat ons traject niet het slachtoffer wordt van zijn succes.
De weersvoorspelling voor komende week ziet er best ok uit. Tot één dezer, en hou het veilig!
Een stralende herfstzon lokt zeven Placoras (Remi, Noël, Kurt, Steve Flitser, Geert GPS, Rich en uw dienaar) naar het Duinenkerkje voor de stilaan traditionele woensdagrit. Geert GPS is terug uit quarantaine, Rookie Alain kiest voor een ritje met zoon en aspirant wielertoerist Niels.
Na enig overleg wordt er besloten om de duinen rond Koksijde te verkennen. Het traject tussen Oostende en Nieuwpoort wordt overgeslagen, met uitzondering van het nieuwe stukje vlak voor Middelkerke.
Naast de kennismaking met dit nieuwe deel biedt dit kort intermezzo uw dienaar de gelegenheid om definitief afscheid te nemen van de laaghangende tak die hem vorige zaterdag lichte hoofdpijn bezorgde. Hij is immers niet de enige die het slachtoffer werd van dit houten obstakel. Een collega, lid van WTC Chouffkes, liep zwaardere averij op, wat de parcoursverantwoordelijke deed besluiten om de doortastende middelen in casu de kettingzaag boven te halen. Naar verluidt wordt op donderdag 5 november de tak geamputeerd; zijn resten zullen tot as herleid worden in een of andere openhaard.
In Nieuwpoort neemt Geert GPS het commando over en leidt hij het peloton langs door ons niet eerder ontginde paden. Het is genieten geblazen, ondanks enkele opdringere Willems-bikers die Trumpiaans van oordeel zijn dat wij illegaal hun grondgebied betreden.
Dit is trouwens niet het enige incident; in Koksijde trakteert een lokale inboorling ons op een scheldtirade waarin we onder andere als coronaverspreiders worden omschreven. De man dreigt tevens om naar de burgemeester te trekken. Een mens komt wat tegen.
Met de strook rond de Oostduinkerkse begraafplaats sluiten we het off-road gedeelte af. De terugweg wordt een tempo-training. In totaal zullen we een kleine 65 km op de teller hebben. Rich krijgt er echter niet genoeg van. In Westende duikt hij opnieuw de duinen in!
Moe, maar voldaan, bereiken we de thuishaven. Nogmaals dank aan Geert voor een prachtige rit. Een bijzondere vermelding voor Noël met zijn uitzonderlijke prestatie. Tijdens de laatste kilometers neemt hij zelfs het kopwerk voor zijn rekening.
Zoals gewoonlijk zorgt Steve Flitser voor de fotoreportage; de clubportrettentrekker heeft deze keer een artistieke bui en kiest voor enkele poëtische impressies!
De weerman kondigt een zonnige zaterdag aan. Tot dan! En hou het veilig.
In deze barre tijden brengt enige sportieve activiteit nog enig soelaas. We prijzen ons gelukkig dat we bij tijd en wijle de koersfiets of mountainbike van stal kunnen halen om een frisse neus te halen.
Terwijl Wim en Denis met de racefiets richting Diksmuide rijden, verzamelen Renaud, Steve Flitser, Rookie Alain, Remi, Kurt, Zorro en uw dienaar Corona-proof aan het Duinenkerkje. Renaud gaat er solo vandoor omdat hij vroeg thuis moet zijn.
Uw dienaar heeft ook noodgedwongen zijn plannen moeten wijzigen en laat de in eerste instantie vooropgestelde lange rit voor wat ze is. Het zal het klassieke parcours tot in Lombardsijde worden.
JP Bakker weet via WhatsApp te melden dat er in Middelkerke een nieuwe lus is aangelegd. Ofwel niet goed aangeduid, ofwel niet goed gekeken; in alle geval, we vinden hem niet.
Even voor het oud Duits kerkhof maakt uw dienaar onzacht kennis met een laaghangende tak. Soms valt het niet mee 1.92 te zijn. Gelukkig allemaal zonder veel erg: zowel tak, helm en hoofd hebben de botsing con brio doorstaan. 2020 lijkt niet echt een topjaar te zijn.
De weersomstandigheden zijn ideaal; de wind blaast dan wel krachtig van uit zuidwestelijke richting, veel last hebben we er niet vast.
Tussen de Krokodile en Westende tweede stop. Uw dienaar staat plat vooraan! Waarschijnlijk een leegloper als gevolg van de impact met de tak. Met de technische bijstand geleverd door Zorrootje is het euvel spoedig verholpen. Uiteindelijk hebben we meer last met mijn zakje (met herstellingsmateriaal) opnieuw te bevestigen. Steve Flitser geeft ook de raad om, gezien al de pech onderweg, vanavond niet te pronostikeren. De uitkomst geeft hem gelijk, want uw dienaar zette de Kakkers als winnaar in het duel tegen de Boeren.
Al dit oponthoud is niet bevorderlijk voor het tempo; deze rit heeft veel weg van een intervaltraining.
In Lombardsijde scheiden onze wegen. Steve Flitser, Kurt, Zorro en Remi gaan verder richting Oostduinkerke; Rookie Alain en uw dienaar vatten de terugweg aan.
De herfstvakantie zorgt er voor dat de MTB-route druk bereden wordt door zowel doorwinterde fietsers als toevallige toeristen. Niet altijd evident en soms ronduit gevaarlijk.
We bereiken evenwel zonder kleerscheuren de thuisbasis, maar niet vooraleer we fors in de remmen moeten voor een automobilist die in Engeland denkt te rijden. En juist op tijd, want het begint fors te druppelen als uw dienaar de garagedeur opent. Het moedige viertal zal het naar alle waarschijnlijkheid niet droog hebben kunnen houden.
Tot slot wensen we Postman Dan een gelukkige verjaardag. Onze materiaalman heeft deze week een heelkundige ingreep moeten ondergaan maar stelt het, naar de omstandigheden, opperbest. Doorbijten is de boodschap!
Met een weekje vertraging heeft de winterwerking zich enigszins moeizaam op gang getrokken. De begrijpelijke verstrenging van de coronamaatregelen hebben tot gevolg dat we het voor een maand zonder winterlokaal moeten stellen, wat bijzonder jammer is.
Op vrijdag wordt er druk geWhatsappt over wie waar en wanneer zal rijden. Deze topografische vragen hebben als resultaat dat er om halftwee negen Placoras aan het Duinenkerkje paraat staan voor een duinenrit en dat er vier ploegmakkers volharden met de koersfiets. Zij spreken af ten huize Wimco.
De Duinenpiepers zullen zich uiteindelijk opsplitsen in drie groepen. De zware motoren (Renaud, Pilot Pascal en Rich) gaan er full speed vandoor. Het overblijvende zestal (Noël, Kurt, Remi, Rookie Alain, Zorro en uw dienaar) rijden gezamenlijk tot in Lombardsijde. Daar volgt een nieuwe opsplitsing: Kurt, Remi en Noël keren huiswaarts, het overige drietal besluit om nog een lusje extra te rijden.
De term lusje mag hier gerust als een onderschatting omschreven worden. Uw dienaar meent de route die hij ooit met Geert GPS gereden heeft te herinneren. Met Rookie Alain en Zorro in zijn zog gaat het nu door het Nieuwpoortse natuurreservaat (waar even haltgehouden wordt voor een fotoshoot bij de zeehonden) om dan verder te trekken richting Oostduinkerke.
Op de terugweg, met de wind in het voordeel, gaat het bijzonder vlot. Niettemin beginnen op het eind de kilometers door te wegen. De chocopot gaat langzaam maar zeker open.
Toch zijn Rookie Alain en Zorro in de Duinenweg lucide genoeg om een verloren portefeuille te spotten. Het kleinood wordt gerecupereerd en blijkt dat er toch een belangrijke som cash plus bankkaarten en identiteitskaart in steken. Uw dienaar krijgt, in hoofde van zijn functie als voorzitter, de opdracht om de brieventas tot bij de gerechtelijke instanties te brengen.
De tank is zo goed als leeg, maar die extra kilometers kunnen er nog wel bij. Leuk om melden is dat hij later op de avond door de eigenaar werd opgebeld om in naam van de ploeg zijn dankbetuigingen in ontvangst te nemen.
Bij gebrek aan een après staat de smartphone roodgloeiend met de talrijke meldingen over het wedervaren van de ploegmakkers. Pilot Pascal en Renaud steken hun bewondering voor de stuurmanskunsten van Rich niet onder stoelen of banken. Onze pre-gepensioneerde heeft indruk gemaakt.
Ook de wegrenners hebben er een aangename rit opzitten, zo weet Wimco te melden.
Met een weekje vertraging heeft de winterwerking zich enigszins moeizaam op gang getrokken. De begrijpelijke verstrenging van de coronamaatregelen hebben tot gevolg dat we het voor een maand zonder winterlokaal moeten stellen, wat bijzonder jammer is.
Op vrijdag wordt er druk geWhatsappt over wie waar en wanneer zal rijden. Deze topografische vragen hebben als resultaat dat er om halftwee negen Placoras aan het Duinenkerkje paraat staan voor een duinenrit en dat er vier ploegmakkers volharden met de koersfiets. Zij spreken af ten huize Wimco.
De Duinenpiepers zullen zich uiteindelijk opsplitsen in drie groepen. De zware motoren (Renaud, Pilot Pascal en Rich) gaan er full speed vandoor. Het overblijvende zestal (Noël, Kurt, Remi, Rookie Alain, Zorro en uw dienaar) rijden gezamenlijk tot in Lombardsijde. Daar volgt een nieuwe opsplitsing: Kurt, Remi en Noël keren huiswaarts, het overige drietal besluit om nog een lusje extra te rijden.
De term lusje mag hier gerust als een onderschatting omschreven worden. Uw dienaar meent de route die hij ooit met Geert GPS gereden heeft te herinneren. Met Rookie Alain en Zorro in zijn zog gaat het nu door het Nieuwpoortse natuurreservaat (waar even haltgehouden wordt voor een fotoshoot bij de zeehonden) om dan verder te trekken richting Oostduinkerke.
Op de terugweg, met de wind in het voordeel, gaat het bijzonder vlot. Niettemin beginnen op het eind de kilometers door te wegen. De chocopot gaat langzaam maar zeker open.
Toch zijn Rookie Alain en Zorro in de Duinenweg lucide genoeg om een verloren portefeuille te spotten. Het kleinood wordt gerecupereerd en blijkt dat er toch een belangrijke som cash plus bankkaarten en identiteitskaart in steken. Uw dienaar krijgt, in hoofde van zijn functie als voorzitter, de opdracht om de brieventas tot bij de gerechtelijke instanties te brengen.
De tank is zo goed als leeg, maar die extra kilometers kunnen er nog wel bij. Leuk om melden is dat hij later op de avond door de eigenaar werd opgebeld om in naam van de ploeg zijn dankbetuigingen in ontvangst te nemen.
Bij gebrek aan een après staat de smartphone roodgloeiend met de talrijke meldingen over het wedervaren van de ploegmakkers. Pilot Pascal en Renaud steken hun bewondering voor de stuurmanskunsten van Rich niet onder stoelen of banken. Onze pre-gepensioneerde heeft indruk gemaakt.
Ook de wegrenners hebben er een aangename rit opzitten, zo weet Wimco te melden.
