Aolus laat zich danig voelen van uit noordwestelijke richting. Er zit niets anders op dan opnieuw richting westkust te rijden. Na wat geWhatsApp zijn er zeven Placora’s die het koersplunje aantrekken; we verdelen ons dus conform de nieuwe coronarichtlijnen in twee bubbels. Aan het raam zitten is gelukkig niet van toepassing. Nog voor we vertrekken krijgen we een bericht van Renaud die met zoon Thibault Vloesberg en omstreken onveilig maakt.

Bubbel 1 bestaat IJzeren Kurt, Remi, Leo en uw dienaar; Rich, Wimco en Champ Denis vormen bubbel 2. Op de heenweg zoeken we beschutting in de Duinenweg om dan via de villawijk in Nieuwpoort richting Oostduinkerke en Koksijde te rijden. Daar wordt er een korte ravitailleringspauze gehouden (komaan met die banaan!)  waarvan we tevens gebruik maken om het verdere verloop af te spreken.

We zijn het gauw eens om door te rijden tot De Panne en dan via Adinkerke en Veurne huiswaarts te rijden. In De Panne neemt Rich ons mee op het parcours van de Driedaagse en wijst hij ons de plaats aan waar twee onfortuinlijke coureurs pardoes in de beek zijn terecht gekomen. Het is onvoorstelbaar door welke smalle doorgangen een peloton zich soms moet wringen.

We rijden nu zodanig dicht bij de Schreve dat wanneer we snuiven de Picon kunnen ruiken. Helaas, meer zit er niet in. Het zal voor een volgende keer zijn.

Op de terugweg hebben we nu de volle steun van Aolus. Hij duwt ons zodanig dat de snelheidsmeter meer dan eens met de 40 per uur flirt! Langs de vaart even voor Leffinge wordt de gashendel helemaal open gedraaid.  Deze keer is het niet Leo maar Remi die op de grote plateau de grote vorm etaleert.  Een blik op het uurwerk leert dat we het traject Veurne – Leffinge in 50 minuten hebben afgelegd.

Een bijzonder aangename rit, ware het niet dat schrijver dezes op vijftig meter van zijn woonst nog met mechanische pech heeft af te rekenen. De linker manivelle begeeft het; dat wordt maandag een bezoek aan fietsenhersteller JP Vandewalle en hopen dat het euvel vlug verholpen kan worden. Frank en Sabine voorspellen voor volgende week immers schitterend fietsweer…

De eerste lentedag! Na meer dan een week kunnen we eindelijk opnieuw de fiets van stal halen. De hoge luchtdruk haalt het van de depressies, een fris lentezonnetje laat de elektriciteitsteller terugdraaien (althans, voor wie nog bij de gelukkigen is).

Eén goed gevulde bubbel volstaat want de ziekenboeg is goed gevuld: Butler Ronny heeft last van zijn rug, JP Bakker heeft af te rekenen met pijnlijke ribben na een valpartij met de mtb vorige week en Geert Pirelli is het slachtoffer van een of ander virus waarvan de naam mij even ontsnapt. Via deze weg willen we al onze ploegmakkers een spoedig herstel wensen.

Vandaag wordt ook de St. Jozefsklassieker gereden – Milaan – Sanremo voor wie de heiligenkalender niet uit het hoofd kent – waardoor het startuur naar 13u00 is verschoven. Christ komt ons uitwuiven; hij heeft helaas opdrachten en kan niet mee. De wind waait uit het noordoosten, en dus rijden we richting Damme.

Pilot Pascal bepaalt, samen met met Renaud en Wimco, de koers en het tempo. Tot grote tevredenheid van Geert GPS volgen we eerst de vaart en daarna het kanaal tot in Brugge en vandaar naar Damme.

Geen meldenswaardige feiten, tenzij de vaststelling dat we de wind toch redelijk in het voordeel hebben, wat belooft voor de terugtocht. Onze vrees blijkt terecht; tussen Damme en De Haan is het vaak wind op kop. In waaiers rijden is niet altijd evident, wat nog maar eens bewezen wordt. Iedereen doet kopwerk, wat de planlast aanzienlijk vermindert.

Tussendoor kunnen we melden dat Champ Denis zijn opwachting heeft gemaakt. Hij doet het voortreffelijk; pas in de laatste kilometers moet hij de rug even stretchen.

We zijn mooi op tijd binnen om de laatste 35 kilometer van de Primavera te volgen en Jasper Stuyven op sluwe wijze de zegepalm te zien wegkapen.

De weersvoorspelling voor volgende week ziet er goed uit. Er zal kunnen gefietst worden!

De Uitkerkse Polders

Niettegenstaande de tegenvallende temperaturen tellen we tien Placora-Vispaleizers op de afspraak. De versoepelde coronamaatregelen gaan pas in vanaf 8 maart, dus splitsen we ons op in drie bubbels.

Noël, Danny G. en uw dienaar vertrekken als bubbel 1, gevolgd door Geert Pirelli, Remik, Butler Ronny en Rich. Bubbel 3 bestaat uit Leo, Christ en Wimco. 

Hoewel er een venijnig oostenwindje staat kunnen we ons goed verwarmen. Een thermo onderlijfje en dito sokken doen hun werk. ’s Ochtends al hadden we afgesproken een combinatie van de Breduinia- en de Genteleroute te rijden. 

We nemen het vernieuwde fietspad langs de Grintweg (een aanwinst!) en rijden zo door Zandvoorde naar de vaart. Dan gaat het richting Blankenberge via Houthave en Meetkerke. 

We houden er een strak maar doenbaar tempo op na. Iedereen kan zonder problemen volgen. En gelukkig is daar Rich wanneer we even twijfelen of we nu linksaf of rechtsaf moeten.

Deze middag wordt dan wel de Strada Bianche gereden, wij houden het op een voorbereiding op Parijs – Roubaix. De anderhalve kilometer kasseistrook aan Meetkerke schudt iedereen eens goed door elkaar. Vooral Butler Ronny weet dit te appreciëren.

En net als Lotte Kopecky in de Strada heeft uw dienaar in de laatste kilometers af te rekenen met bandbreuk. “Alweer”, hoor ik u denken. Tja, niks aan te doen. Een ‘snake bite’ bij het opdraaien van het jaagpad gooit roet in het eten. Gelukkig is Christ bij de hand die voor nodige bijstand zorgt.

Uiteindelijk hebben we er een tochtje van zo’n 75 km opzitten. Check https://www.relive.cc/view/v7O9VG9XBQ6 om het nog eens te herbeleven. De vorm groeit bij iedereen. Wat zal dat geven als er zal kunnen gehydrateerd worden? 

De zomercompetitie is nu goed en wel op gang getrokken. Op zondagmorgen zijn Geert Pirelli, Geert GPS, IJzeren Kurt en Wimco vroeg uit de veren voor een matinale trip. Hopelijk goed ingeduffeld, want de vriezeman bijt in de neus.

De weersvoorspelling voor volgende week ziet er niet zo goed uit. Misschien zal er nog op maandag of dinsdag kunnen gereden worden; voor de tweede weekhelft zal de buienradar in de gaten moeten worden gehouden.

In tegenstelling tot de voorbije dagen moeten we het vandaag zonder de voorjaarszon stellen. Aether weigert plaats te ruimen en verbergt Helios met haar sluiers. Aolus trekt zich van de zaak niks aan en verschuilt zich in zijn paleis. Om u maar te zeggen, waarde lezer, dat het mistig is.

Toch staan we met z’n zevenen op de gekende plaats van afspraak. We vormen plichtsbewust twee bubbels (Rich, Wimco en Christ bubbel 1; Remik, Rookie Alain, Danny G. en uw dienaar bubbel 2). Op voorstel van schrijver dezes gaat de rit richting Koekelare.

Wie Koekelare zegt, zegt ‘De Poggio’. Niet de ultieme capo die de renners moeten overwinnen vooraleer ze San Remo binnen duiken, maar de uitloper van het Kentisch massief, officieel geboekstaafd als de Ruidenberg. Wie meer over deze kuitenbijter wil te weten komen raden wij aan het laatste nummer van het wielertijdschrift Bahamontes te lezen, waar alles haarfijn wordt uitgelegd.

Maar goed, vooraleer naar het kleinste tandwiel te schakelen moeten er enkele kilometers over vlakke wegen gereden worden. We draaien netjes rond, zonder te forceren. Hoe meer we Koekelare naderen, hoe meer de zon er doorkomt. 

Wanneer we in volle voorbereiding van de klim de Bergstraat opdraaien – Remik heeft al enkele meter voorsprong genomen als reserve voor wat komen zal – moet Christ voet aan de grond zetten. Plat vooraan! Net als bij de bandenwissel die schrijver dezes moest doorvoeren enkele dagen geleden loopt nu ook niet alles van een leien dakje. 

Uiteindelijk kunnen we verder en vervolgen we onze tocht. Na de Poggio gaat het dan via de achterzijde van Aartrijke-berg naar Torhout waar we in Het Hooghe nog een laatste klim moeten verwerken. 

De terugweg loopt via de Zeeweg. De mist komt terug opzetten en zorgt voor onaangename afkoeling. Het gevolg is dat we bij de aankomst thuis allemaal naar de warme dranken grijpen, al dan niet geëmulsifieerd met geestrijke substantie.

Een rustige training van zo’n 56 km, die u nog eens zelf kunt beleven door op https://www.relive.cc/view/v7O9VJ4LxL6   te klikken. We zijn klaar voor komende zaterdag en onze versie van de Strade Bianche.