Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
29-09-2016
De afsluiter
De zomerse temperaturen blijven maar aanhouden, en dus staan er 14 Placora's aan de start van de laatste officiële rit van het wegseizoen. Oude bekende Aolus is ook van de partij. Hij blaast zijn warme adem van uit zuidwestelijke richting, wind op kop dus voor de eerste helft.
Hoewel bij aanvang iedereen het er over eens is dat er op het gemak zal gereden worden, blijkt al na enkele kilometers dat ook dit begrip vatbaar is voor interpretatie. We draaien rond de 30+, ondanks de stevige tegenwind en langs het Spaarbekken gaat het zelfs naar 35+!
Het is dan ook niet verwonderlijk dat er enkele ploegmakkers in de problemen komen, zeker als er waaiers getrokken worden en alle kleppers in de eerste waaier zitten.
Uw dienaar trekt aan de bel (letterlijk) en even daalt het tempo. Maar toch zal er tijdens de hele rit aan een bijzonder wisselend tempo gereden worden. Wat een verschil met vorige week!
In het lokaal worden we verwelkomd door de PDF, die er een koersdag in Berlaer bij Karel D.G. heeft opzitten, en Kyra die de honneurs waarneemt. Alweer komt Samir in Hoegaarden-nood en is hij verplicht om allerhande noodplannen in te schakelen. Ondertussen wippen ook Ronny (vergezeld door zijn eega) en Cyber John (op elektrische fatbike) binnen.
Rich krijgt ondertussen meer inzicht in Kyra's inborst terwijl de jarige Pascal M. het volledige gezelschap trakteert.
Het is nu uitkijken wie de eretitel "Kampioen 2016" op zijn palmares mag schrijven. Heeft Renaud V. een verzekering tegen de dorst afgesloten?
Indien het weer het toelaat wordt er zaterdag nog op de weg gereden. Vertrek om 13u30. Hou voor verdere afspraken WhatsApp of deze pagina in de gaten. En vergeet vooral niet in te schrijven voor het mosselsouper!
De gouden nazomer blijft maar duren, en dus is het niet verwonderlijk dat er zestien Placora's klaar staan voor de woensdagrit. Onder hen alle grote kanonnen; de lezer die vertrouwd is met deze pagina's weet dan al wat er te gebeuren staat.
Renaud V. en uw dienaar nemen de eerste kilometers voor hun rekening. Ze maken van de gelegenheid gebruik om de vooropgestelde Mallorcese trip te bespreken. Hierover later meer.
In Leffinge versterkt Geert G. de rangen en nemen de zware locomotieven het commando over. De digitale snelheidsmeter klimt naar 35+ en zal daar voor de rest van de rit niet meer onderkomen.
Het dient gezegd dat de koptrekkers hun job naar de perfectie uitvoeren: er wordt niet gesnokt en na bochten of hindernissen wordt er gewacht. Iedereen kan dus probleemloos mee, er is zelfs nog adem voor een babbeltje.
Voorbij Stuivekenskerke noteren we de eerste ontsnapping van de dag: een viertal rijdt 100 m voorop en wordt aan de Schoorbakkebrug ingelopen. Even wordt er op Postman Dan gewacht, het signaal voor Pilot Pascal en Cyber John Beton om het hazenpad te kiezen. Kwatongen in de groep vergelijken hen met Balthasar Boma en zijn Pascalleke, anderen verwijzen naar het uitwisselen van pillen. Hoewel, uw dienaar twijfelt of hij nu gehoord heeft dat ze aan elkaars pillen, dan wel billen hebben gezeten ...
Wat er ook van zij, het olijke duo wordt ook ingelopen. Aan de brug over de autostrade is het nu Paul J. die er een solo slim op waagt. Erg lang zingt ook hij het niet uit. Nog voor Rattenvallebrug is het weer groupo compatto en vlieden wij gezamenlijk richting Wilskerke. Even voor Leffinge worden we opgewacht door Richard Motard, die er een dagje Eneco-tourbegeleiding heeft opzitten.
De eindspurt wordt ingeleid door Pilot Pascal, Peter en John. Uw dienaar denkt het ideale wiel (dat van Paul J.) gekozen te hebben, maar iedereen wordt verrast door de Sagan-move van Henk. Hij geeft ons allen het nakijken en bolt magistraal als eerste over de streep. Een blik op de boordcomputer leert ons dat we een season's best gereden hebben.
In het lokaal is het Kyra-time. De gelederen worden even gesplitst door de keuze 'binnen of buiten'. Maar allengs wordt de tooghappening al maar groter door de kille avond die valt.
Na overleg met Geert G. en Renaud V. wordt er dan besloten om te polsen of de Mallorca-trip niet beter verplaatst wordt naar de tweede week van de paasvakantie. Geert ziet er niets dan voordelen in voor zijn conditionele opbouw, uw dienaar vindt het super want dan kan hij ook mee. Graag reactie van al wie zich betrokken partij voelt.
Ondertussen kijken we naar de slaapverwekkende confrontatie Anderlecht - OHL. Vlak voor we definitief indommelen komt Christ nog binnen en imponeert hij ons met foto's van geschilderde stofzuigplaatsen in een Franse carwash. Er volgt ook nog een verontrustende Whatsapp-foto van Pilot Pascal: de liefdevolle blik van zijn eega bij zijn thuiskomst zal hem ongetwijfeld een woelige nacht bezorgd hebben!
Uw dienaar moet volgende zaterdag alweer verstek geven. Gezien de invallende duisternis wordt er volgende woensdag om 17u45 vertrokken. Hopelijk houdt het mooie weer stand!
Het reguliere wegseizoen loopt stilaan op zijn einde , tijd om even de balans op te maken van het voorbije seizoen maar vooral ook even de blik te werpen op wat 2017 zou kunnen te bieden hebben.
Zowel kamp Noord als kamp Zuid met respectievelijk Friesland en Calpe mogen gerust spreken van een meer dan geslaagde uitstap.
Waarom een beproefd recept veranderen als iedereen tevreden is ?
Daarom dit voorstel , weliswaar gelanceerd door kamp Zuid, maar uiteraard ook open voor "noorderlingen" :
wanneer ? week van hemelvaart 20 tot 27 mei 2017
waar ? Mallorca
concept ? Fred Rompelberg - zie zijn site
echtgenotes ? steeds welkom
iedereen die meent te kunnen meegaan( of iedereen die een veel beter idee heeft ) gelieve te reageren zodat we asap een 1ste vergadering kunnen organiseren
Seven amigos aan 't vertrek en één struikrover (RVDW) in de bosjes van Stene-dorp die blijkbaar niet goed wist of hij zou aanpikken of niet .
Goede zielen zoals we zijn namen we hem wel op sleeptouw (is nog in revalidatie na zijn onfortuinlijke aanrijding) maar hij kon algauw ons strakke tempo niet volgen en moest totaal ontredderd afhaken.
Voor een goede gang van zaken hierbij de namen van de 7 coureurs die er echt wel zin inhadden , getuige hiervan de eindbalans van deze rit : 105km aan een gemiddelde van zo'n 32km/h !
2x Geert, Johan, Bakker, Wim, Hank en ondergetekende : een elitegroepje dus
Jammer genoeg ook vele afwezigen met verontschuldigingen allerhande waaronder eentje die wij u toch niet willen onthouden : stel, een leerling van de beste secundaire school van Oostende en
omstreken brengt op een dag een afwezigheidsbriefje binnen bij de beste directeur van gans West-Vlaanderen die, tronend op zijn imposante relaxzetel met uitzicht op een, door vooral noeste werkers uit wat ze
vroeger "het oostblok" plachten te noemen, schitterend afgewerkte nieuwbouw , het bewuste papiertje seconden lang met steeds dieper gefronst gezicht monsterde om het dan schijnbaar achteloos op zijn design-buro
te gooien terwijl hij met luide stem debiteerde : " van school wegblijven om de 35-jarige bruiloft van je ouders te vieren ? dat is geen geldige reden mijn beste vriend ! trouwens : ik wist niet dat jij een nakomertje was ! "
Na wat gerij tegen wind in kreeg onze bestemming uiteindelijk toch vaste vorm : we besloten het biertje van de maand te gaan proeven in de Bolzak, grondgebied Beernem .
Hoe kwamen we op dit schitterende idee , zullen velen zich afvragen ?
Wel dat kwam zo : het gemis aan smaak van het vorig 'biertje van de maand" , als ik me niet vergis , moet dat een Sint-Bernardus geweest zijn , zat er in ieder geval voor veel tussen :
niet dat deze evenwaardige tegenhanger van de westvleeteren zo flets smaakte , want die kelk is immers jammer genoeg volledig aan ons voorbij gegaan , neen, het was vooral het feit dat door één van onze mederijders
werd geopperd dat het toch doodzonde moet geweest zijn dat een drietal 75 cl flessen van deze godendrank eventueel zou gekraakt zijn door één van de (voorname) afwezigen van deze zaterdagrit om de viering van een
"koralen" huwelijksverjaardag enige luister bij te zetten ... .
De waardin van bovenvermelde afspanning stelde ons dubbel gerust : ze herinnerde zich nog zeer goed dat een "voornaam persoon" ENKELE MAANDEN geleden de klaarstaande flessen Sint-Bernardus is komen afhalen met
de stellige belofte dat ze : " op gepaste wijze een eindbestemming zouden krijgen " om er , na het zien van 7 teleurgestelde gezichten, vliegensvlug aan toe te voegen dat er deze maand "Hommelbier" kon verdiend worden en ons ,
niettegenstaande we met te weinig volk waren voor de 16 consumpties, ons troostend toch prompt een bon voor 2 x 75cl Hommel toestopte.
Verblijd door zoveel gulheid vatten we olv onze 2 super-koptrekkers , Geert G. en Johan de terugtocht aan .
In geen tijd stonden we zo fris als een hoentje aan het lokaal voor (meer) drank en versnaperingen .
Een stralende nazomer lokt 17 Placora's naar de start. Er staat een zachte oostenwind, waarschijnlijk ook de reden dat heel wat Eastenders hun opwachting maken. Noteer ook dat vaste waarden Renaud V., Rich, Wim en Ronny verstek geven, dit maar om te zeggen dat we omzeggens au grand complet staan.
Met een wijde keuze aan locomotieven trekt de Peuasustrein zich op gang. Het tempo ligt hoog, maar er wordt gelijkmatig gereden zodat iedereen zonder problemen kan volgen. Langs de IJzer worden we tegemoet gereden door een grijze motard, die bij nader inzien Rich blijkt te zijn op terugweg van de Zwinne-triatlon. Vanaf nu rijden we onder moto-begeleiding.
Wanneer we de baan richting Schore opdraaien plaatst Pilot Pascal, om tot nu toe nog onverklaarbare reden, een 'ontsnapping'. Enfin, hij rijdt 50 m voor het peloton uit ... Even later krijgt hij nog het gezelschap van twee kompanen. Henk probeert tot tweemaal toe ook de kloof te overbruggen, maar waait telkens weer terug. Van een chasse patate gesproken!
Peter speelt de rol van de perfecte regulateur en laat ons een tempo rijden zodat we vlak voor St. Pieterskapelle de drie vluchters opnieuw te pakken hebben. Ondertussen heeft Rich zich ook in de rol van fotograaf gegooid: u vindt het resultaat op onze FB-pagina.
Tussen Wilskerke en Leffinge wordt er fors doorgetrokken, de voorbereiding op de eindspurt is in volle gang. Het is uiteindelijk Johan D. die voor Geert G. en uw dienaar als eerste over de meet bolt. Een passende finale voor een topritje.
In het lokaal zijn we verplicht ons aan de toog te installeren, want het is volle bak op het terras. Niet iedereen vindt dit erg: de pinten komen sneller en het barmeisje mag er best wezen. Er worden 'shelfies' getrokken, een bezigheid waar de ene al handiger in is dan de andere. Het tempo waaraan er gedronken wordt is een weerspiegeling van het tempo van de rit: fors! Johan D. viert dan nog eens de verjaardag van zijn 15-jarig huwelijkscontract, maar dan volgt de ontnuchtering: er is geen Hoegaarden meer! Leo valt zowat van zijn stoel van verschot. Iedereen is nu verplicht om 33'rs te drinken...
Uw dienaar verlaat rond 10u de gelagzaal, maar vermoedt dat er leden zijn die heel wat later huiswaarts zijn getrokken. Volgende zaterdag en ook volgende woensdag moet schrijver dezes jammer genoeg verstek geven.
Nog dit: er bereikt ons het bericht dat onze vriend Renaud VDW op zijn gewone fiets is aangereden. Gelukkig zonder al te veel erg; via deze weg wensen wij hem een spoedig herstel toe!
De in bloedvorm verkerende Geert Gekiere wordt deze maand met 685km maandkampioen. 75 ritten staan er geboekstaafd - goed voor zo'n kleine 55.000 km- bij het ingaan van , jawel, alweer de laatste maand. Met zijn drieën hebben ze de kaap van de 3000 overschreden. Een Napoleontische Placorawet, volgens sommigen voer voor de reviewcommissie, laat evenwel het aantal ritten primeren! Dat betekent dat Renaud V., Rich, Hank en Postman Dan met een marge van nauwelijks 3 ritten een ongemeen spannende septembermaand tegemoet gaan! 'Zondagrijder' Daniël komt zich zowaar, mede door het Vogezenavontuur van Renaud en de onfortuinlijke Hank die blessures had af te rekenen, in de debatten mengen!
De voorbije dagen hing het al in de WhatsApplucht: de Picon in Braydunes zou wel eens opnieuw geproefd kunnen worden. Een stralende zon, zij het met een lichte herfstzweem, lokt elf Placora's naar de startplaats.
Het bonte gezelschap zet welgemutst de rit in, maar moet voor Leffinge al voet aan de grond zetten wanneer Renaud VDW bandbreuk lijdt. De onfortuinlijke besluit om onmiddellijk huiswaarts te keren, gezien hij maar een kleine tijdsmarge heeft. Met z'n tienen dan maar tegen de bries in.
Het zijn vooral Renaud V. en Geert G. die het kopwerk verrichten. Deze laatste zal er in slagen om 95% van de rit het tempo te bepalen, en het dient gezegd dat we niet stilstonden. Chapeau!
In Adinkerke moeten we even afwijken van het parcours omwille van de Moere Classic die er gereden wordt. Een vriendelijke diender wijst ons evenwel een alternatieve route zodat we toch langs Cabourg en Ghyvelde, waar we traditiegetrouw 'Vive la marriée' mogen roepen naar een pas getrouwd koppeltje, naar Braydunes rijden.
Rich meent in zijn nimmer aflatende zoektocht om geschikte terrassen te vinden een mooi alternatief gevonden voor het ter ziele gegane Palais du Picon: Hotel Val d'Or. Misschien een beetje vergane glorie, maar een aangenaam zonneterras, een bierkaart om U tegen te zeggen en natuurlijk een Picon Maison, en dat alles aan zeer democratische prijzen.
De Picon is best te doen, al heeft Rich pech wanneer Remi zijn tweede glas zo maar pardoes tegen de vlakte gooit. Wat een verspilling!
Op de terugweg passeren we Plopsaland, waar de vele bezoekers getuige kunnen zijn hoe tien volwassen mannen op een koersfiets vrolijk meezwaaien op de tonen van K3...
We hebben nu de wind in de zeilen en rijden vlotjes, nog steeds onder leiding van de niet aflatende Geert, naar het lokaal. We krijgen er ovenverse boterhammetjes met ham en kaas aangeboden, het perfecte slot van een bijzonder aangename uitstap.
Weerman Frank voorspelt voor de komende week nog mooie zomerweer, dus maken we afspraak voor volgende woensdag.
Op de vooravond van de belangrijkste dag van het jaar, enfin, voor de jonge ouders onder ons en dat zijn er al niet veel, of voor de iets minder jonge grootouders en die beseffen het niet altijd (dat ze al zo oud zijn) , op die bewuste
vooravond dus, was het tevergeefs wachten op een lid van die categorie van mensen voor wie 1 september ( want inderdaad over deze magische datum gaat het hier) wel degelijk van groot belang is vermits er na een, door iedereen erkend maar
door weinigen openlijk verkondigd (en al zeker niet in het bijzijn van iemand uit die bewuste beroepscategorie) , veeeeeeel te lange vakantie eindelijk eens moet gedacht worden aan het toch min of meer rechtvaardigen van een al bij al redelijk riante
ambtenaarswedde en dito pensioenregeling door middel van het opvoeden en onderrichten van een meute , veelal totaal verwilderde en in sommige gevallen zelfs volledig losgeslagen jongeren die in feite precies hetzelfde denken over de groooooote
vakantie als ondergetekende maar al even hypocriet zijn als de rest van de bevolking door dat al evenmin openlijk uit te spreken , namelijk : die vakantie is inderdaad veel en veel te lang .
't Was wachten op onze dienaar dus, die begrijpelijkerwijze het kaften van zijn boeken, scherpen van zijn potlood , opblinken van zijn boekentas en smeren van zijn schorre stem, met het oog op het geven van een ongetwijfeld weer fantastische
monoloog met opsomming van alle voordelen van het volgen van onderwijs bij onze vrienden van GO ! die zo schril afsteken tegen het oubollige en muffe gedoe bij de concurrenten van de Guimardstraat die denken dat de obligate speech van de
dorpspastoor op de eerste schooldag annex een grote hervorming van de lessen godsdienst hen in staat zullen stellen vele zieltjes terug te winnen , namelijk de slimmeriken die gekozen hebben voor vernieuwende scholen met een ambitieus lerarenkorps
en een nog ambitieuzere directie, genre Pegasus , verkoos boven een woensdagrit die bovendien behoorlijk normaal, om niet te zeggen monotoon verliep, met zijn ploeggenoten van Placora, tevens grote bewonderaars van onze voorzitter.
Cyber John, momenteel worstelend met een kleine vormdip ingevolge te lange dagen op het strand reed lek en een bevroren (vieille) soupape zorgde voor heel wat oponthoud waardoor het 13 koppige peloton wat gepiqueerd zijn tocht vervolgde.
Bij gemis aan echt leiderschap was het dikwijls alle remmen los maar dat kon mannen als Johan en Peter totaal niet deren nu ze eindelijk eens konden laten zien uit welk hout ze echt gesneden zijn.
Hank , volop in revalidatie van een mysterieuze aandoening in de onderste ledematen, kon niet anders dan op souplesse meevolgen maar dat weerhield er hem niet van zich toch nog in de eindspurtdebatten te mengen , tevergeefs want een oppermachtige
Johan was zelfs onze baankampioen Geert G. te vlug af.
De service in 't Vliegpleintje dreigt jammer genoeg opnieuw te verglijden in coup- de- feu- toestanden maar de overheerlijke spijzen maakten veel goed.
Onze ere-voorzitter zag er ook heel tevreden uit, dus waren wij het ook.