Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
31-10-2010
Zonnige herstrit
Richard, Renaud, Leo, Remi, Daniel VDW, Tonio, uw dienaar, samen met een zestal gastrijders maakten dat er een omvangrijke groep MTB'ers om 2u00 voor de gesloten winkel van Anita stond.
Iedereen had er zin in. Enkele kleine tuimelperten niet te na gesproken deden er zich geen incidenten voor. Even werd er getwijfeld of we tot aan de Uniebrug zouden rijden. Het was nestor Leo die resoluut de knoop doorhakte door te vragen of wij soms mietjes waren.
Terug bij Dreten werden we er verwelkomd door de voorzitter. De jarige Paulino was op de weg gaan rijden en trakteerde de hele bende! Idem dito Daniel VDW. Het was alweer feest.
Nog dit: gezien het winteruur zijn intrede doet starten de wegrenners volgende zaterdag om 13u30. (als ze bij hun positieven zijn tenminste na de souper...
De buienradar werkt, zoveel is duidelijk. Zoals voorspeld hield het om 13u45 op met regenen en om 16u00 gingen de hemelsluizen weer open.
Renaud, Paulino en uw dienaar waren de Placora's van dienst; de rest nam liever geen risico. Enkel Douchy Walter stond ook op de afspraak. Later zouden we nog Praline en Chris Brouns oppikken.
Gezien de precaire weersomstandigheden werd wijselijk besloten om al in Lombardsijde rechtsomkeer te maken. Op de heenweg maakten zowel Renaud als uw dienaar spectaculair kennis met de zandgrond, allemaal zonder erg.
Pas aan de IMBO moesten we even schuilen voor een buitje. Dreten trok grote ogen toen wij binnen kwamen; er was zelfs sprake van enig respect.
Na een warme choco ging de Keyte er zonder problemen in. Ondertussen was Richard er ook bijgekomen, maar aangezien hij geen kilometers op de teller had waren we dan ook onverbiddelijk: geen Keyte!
Zes Placora's en vier gasten aan de start van de eerste duinenrit. De forse noordooster beloofde niet veel goeds voor de terugrit, maar dat kon de pret niet derven.
Het parcours lag er al best berijdbaar bij. Enkele bosjes moeten nog vrij worden gemaakt, maar zo veel zijn het er niet. Het mulle zand bemoeilijkte het beklimmen van de duinentoppen; hier en daar moest voet aan de grond worden gezet, of viel je gewoon om!
Hoewel dokter Yves er goede moed op had (en speciaal een flashy regenvestje had gekocht), moest hij toch diep gaan om de groep te volgen. Ook Richard gaf aan dat hij zich al beter had gevoeld. Renaud, Zorro en uw dienaar hadden vorige week hetzeflde gevoel mogen beleven in en om Ieper. Even doorbijten en wennen aan de steeds wisselende ritmes.
Aan Lombardsijde reed dokter Yves plat (in alle betekenissen van het woord) en moest hij vrouwlief opbellen om hem te komen oppikken.
Er werd wijselijk besloten om niet tot aan de Uniebrug te rijden, maar in Nieuwpoort rechtsomkeer te maken. Bijna dook Chris Brouns spektaculair het spaarbekken in; in extremis kon hij een nat pakken vermijden!
Op de terugweg was het dus op de tanden bijten. Richard en uw dienaar lieten het laatste duinendeel voor bekeken en reden langs de Duinenweg richting Dreten.
Toch een grote geruststelling; de Keytes smaakten nog altijd!
Ondanks de start van het MTB seizoen, waren er toch 11 Placora's op de afspraak zaterdagnamiddag voor de wegrit.We beseften allemaal dat het waarschijnlijk de laatste keer was dit jaar,dat we in zomerse omstandigheden konden fietsen.Wat een verschil met vorige week! Onder leiding van GPS Tone reden we over Meetkerke, Stalhille door de Uitkerkse Polders. Die GPS sloeg een paar keer tilt, met de nodige consternatie tot gevolg.Gelukkig allemaal zonder erg. Na wat gevloek en getier vonden we toch een zonneterras rond Houtave. Met een blonde Leffe spoelden we de frustratie door en Tone werd vergeven. Op de terugweg liepen we, of beter, reden we nog Pascal M tegen het lijf.Hij was alleen op toer. Trainen "in den duuk",zoalswe zeggen. Een aangename rit! Hopelijk krijgen we er nog meer van dat in 't najaar.
Een zomerse herfstdag deed iedereen nog eens naar buiten komen. Renaud, Zorro en uw dienaar trokken richting Ieper om voor de eerste keer dit seizoen met de MTB ten strijde te trekken. Het werd een prachtige rit, niettgenstaande het feit dat uw dienaar zijn ketting opspeelde. Zorro kon het euvel evenwel snel herstellen.
Het parcrours vertrok in Ieper en ging via Dikkebus en Mesen naar de Kemmel, om dan verder langs Westouter terug naar Ieper te rijden.
De wegfietsers trokken naar het oosten (want daar wonen de wijzen). Tone had blijkbaar de thermometer niet gezien, want hij zag er nogal winters uit.
Volgende week wordt er volledig overgeschakeld op het winters ritueel: vertrek aan Anito met de MTB en dan de duinen in. Nadien Keyte bij Dreten!
Wie wordt kampioen? Elf Placora's en een gastrijder zouden het allengs weten. Leider (of is het Lijder) Steve ontbrak op het appèl; elders in deze blog kunt u lezen waarom. Het zou dus een tweestrijd Georges / Richard worden.
De buienradar had ons gerustgesteld: regen werd pas na vijf uur verwacht, en tegen dan zouden we al lang terug bij Andrea zijn.
Na enig overleg werd besloten om richting Veurne te rijden. Via Leffinge en Wilskerke ging het naar Nieuwpoort. In Lombardsijde begon het al lichtjes te miezeren, niet genoeg om ons af te schrikken. In Oostduinkerke werden de sluizen nog een beetje meer opengedraaid. We maakten rechtsomkeer via de vaart, met de gedachte om door te rijden naar Plassendaele brug en dan zo in de Schorre de finale spurt zijn beslag te laten krijgen.
Zo ver in het echter nooit gekomen... Het begon hoe langer hoe harder te gieten, regenjasjes werden bovengehaald en zonnebrillen opgeborgen. Het werd zaak om zo vlug mogelijk thuis te geraken. Een ongeluk komt nooit alleen, dus reed uw dienaar in Leffinge nog in een put met een lekke voorband als gevolg. Dankzij Paulino en Renaud werd het euvel vlug hersteld.
Van een spurt was er dus al lang geen sprake meer; Georges nam het toch maar het zekere voor het onzekere en reed op kop Spegelaere voorbij. Hoe het nu verder moet zal de voorzitter moeten uitmaken.
Volgende week wordt er, zoals afgesproken, nog op de weg gereden. Er is ook een MTB-toertocht in Ieper; kandidaten melden zich op deze blog.
Hieronder de onvolledige eindstand. Het is voldoende bekend dat het bijzonder close is tussen de top 3. Zelden zo'n spannend seizoen geweten. Wordt het Leider Steve, Georges of dan toch nog Richard...? De spurt van deze middag zal in ieder geval de knoop doorhakken. Verder toch nog enkele verschuivingen in de top 10. Een bijzondere vermelding voor bakker JP, die in zijn seizoen van wederopstanding een verdienstelijke tiende plaats bekleedt!