Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
28-04-2013
Waar is de Bredunia-route?
Ondanks het in extremis veranderen van het startuur staan we toch met z'n negentienen op de afspraak. Ronny en Pascal M. staan er iets vroeger vanwege niet lezen van de blog. Het zal ze leren! Niettemin was ook uw dienaar vroeger naar de start afgezakt om vroege ploegmaats op te vangen. Met z'n drieën lassen we zo al een rustpauze in bij Gilberte alvorens we nog maar één kilometer gereden hebben...
Met de wind uit het noordoosten zijn we verplicht om opnieuw richting Oostkust te trekken. Na overleg besluiten we de Bredunia-route te volgen. We vertrekken door de Schorre, rijden richting Oudenburg en komen zo op het aangeduide parcours terecht. Dit hebben we dan voor zo'n 20m gevolgd, want bij het eerste kruispunt wordt rechtsaf geslagen in plaats van links! Dit heeft als gevolg dat we op een bepaald ogenblk allemaal stil staan en niet weten welke kant we verder moeten.
Richard en uw dienaar nemen dan maar het initiatief. We rijden richting Brugge via Dudzele. Aan het kanaal gaan we dan richting Oostende, om aan Nieuweghe het oude Sarah-parcours in omgekeerde richting te volgen. In Varsenaere oponthoud vanwege een juniorenwedstrijd.
Dan al ontstaat er enige wrevel omdat sommigen onder ons nog altijd niet doorhebben vanwaar de wind komt en hoe er in groep moet gereden worden. Het vormen van waaiers en het uit de wind zetten van ploegmaats blijkt hogere ruimtemeetkunde te zijn. Hierdoor komt wie achteraan rijdt in de wind te zitten en vallen er slachtoffers. Noël is er één van en besluit een kortere weg naar huis te nemen. De prijs van de teamspirit gaat zonder enige discussie naar Christoph en Geert die hem verder uit de wind zetten!
Ondertussen laaien de discussies verder op, wat niet echt bevorderlijk is voor de goede sfeer.
Net als vorige week wordt de finale in de Schorre gereden. Leo is opnieuw een van de protagonisten. Samen met uw dienaar slaat hij een klein gaatje; in de voorlaatste bocht neemt Leo een twintigtal meter voorsprong maar hij wordt door de rest van de groep onder leiding van Pascal Loods ter orde geroepen. Het wordt dus opnieuw een spurt waar Henk zich de sterkste toont.
De lezer zal nu al begrijpen dat er in het lokaal heel wat stof voor discussie was. De theorie over in waaiers rijden wordt nog maar eens boven gehaald, tegen beter weten in. Ook het rijgedrag van sommige ploegmakkers wordt aan een kritische blik onderworpen, eveneens tegen beter weten in....
Het volstaat hier te besluiten dat we moeten beseffen dat in een groep van vijftien + rijden aan andere wetten is onderworpen dan in een groep van vijf. Koprijders moeten bijwijlen rustiger rijden om de staart van de groep de kans te geven aan te sluiten zonder al te grote inspanning en binnen de groep kan er ook rondgedraaid worden. Voilà.
Hoe dan ook, volgende woensdag wordt er op de dag van de Arbeid opnieuw gereden. Afspraak om 9u30 aan het lokaal voor de traditionele woensdagrit. Volgende zaterdag rijden we de Keuneleute. Afspraak om 13u30 aan het lokaal. Christ wordt dan aan zijn voordeur opgehaald.
Hoewel de lentezon ons in extremis in de steek laat, staan er toch 22 (een seizoensrecord!) Placora's aan de start. Wat opvalt is de diversiteit in kledij: van thermovest tot korte mouwen!
We vertrekken aan een mooi tempo. Iedereen kan volgen en toch wordt er goed doorgereden. Even voorbij Rattevallebrug eerste incident wanneer Henk plat rijdt. Hij scoort hiermee een loepzuivere hattrick, want het is al de derde rit op rij dat hij het zitten heeft. Even later zitten we opnieuw in het zadel en gaat het verder langs het vertrouwde parcours.
Voorbij het keerpunt krijgen we de wind in de rug en de snelheidsmeter wijst regelmatig 40+. Aan St. Pieterskapelle zijn er twee rakkers die het hazenpad kiezen met de gedachte om zo de spurt op de brug te ontlopen. Bijna worden ze gevat, maar in volle klim slaagt Dr. Cancellara er in om van zijn ketting een sjaal te breien. Gelukkig wordt een val vermeden. Remi bewijst dat hij over chirurgenhanden beschikt door het kluwen te ontrafelen.
Ondanks deze nieuwe onderbreking kan het tempo opnieuw worden opgenomen. Het stuk tussen Wilskerke en Leffinge wordt in ware Tour de France-stijl afgewerkt.
Aan de Kromme Elleboog heeft Dr. Cancellara het opnieuw vlaggen en moet hij noodgedwongen voet aan de grond zetten. Zo mist hij de spurt die van ver wordt ingeleid en mooi door Peter gewonnen wordt. Renaud had nochtans heel doordacht het wiel van Leo gekozen, die alweer blijk gaf van grote vorm, maar dit bleek een verkeerde gok te zijn.
Met gemiddelde van 32 kan iedereen genieten van een mooie prestatie.
In het lokaal viert Marnix als nieuw lid zijn entree met een tournée génerale. En dan is het de beurt aan Pepé Vélo Danny G. om de geboorte van kleindochter Asa te vieren. De lezer begrijpt dat de sfeer in het zenith stond. De verplaatsing naar de Belcantour op 11 mei wordt verder voorbereid zodat iedereen er kan geraken. Noteer nu al dat we om 8u00 vertrekken. Nu zaterdag rijden Paul en Peter de Davitamontour.
De voorzitter is er ondertussen komen bijzitten, samen met erelid René. Om kwart voor negen zet het hele gezelschap zich voor de televisie om de CL-match te volgen.
Nog dit: er was eerst afgesproken om zaterdag om 13u30 te vertrekken. Dit ligt blijkbaar moeilijk voor sommige leden die er niet op tijd kunnen geraken. Na enig overleg wordt besloten om 14u00 te vertrekken. De weersvoorspellingen zijn weinig bemoedigend, een lange rit is dus niet echt aangewezen. Het zal dus een tocht van een 75-tal kilometer worden zonder tussenstop.
De stralende zon deed vermoeden dat er een lenterit op het menu zou staan. Niets daarvan! Een ijzige noordenwind herinnert ons aan een winter die veel te lang heeft geduurd.
Toch staan we met achttien starters op de vroege afspraak. We zijn het er gauw over eens dat de rit richting Nederland zal gaan. De stopplaats wordt in Hoeke voorzien, wat niet tot iedereen doordringt...
Tot aan Brugge wordt er voorbeeldig gereden. Het tempo is voor iedereen haalbaar. De lezer begrijpt dat zoiets niet kan blijven duren; u laten raden wie er voor de ophef zorgt lijkt ook overbodig. Zeker als u weet dat er een rood licht een centrale rol speelt!
Georges lapt het ons dus weer. We zijn het al dermate gewoon dat er niet meer van wordt opgekeken.
Tussen Brugge en Damme is er dan een korte woordenwisseling tussen Pascal en Wim over de windrichting. Het gevolg is dat ze beide het kopwerk laten voor wat het is.
Eens voorbij Middelburg krijgen we een loodzwaar stuk voor de wielen geschoven. De wind staat pal op kop. Het is echt zwoegen en enkele ploegmaats hebben het moeilijk. Na heel wat beulenwerk bereiken we de Damse vaart en even later ons zonneterras. De Malheur doet ons meer dan goed.
Op het terras wordt beraadslaagd over de terugweg. Het plan is om via Oostkerke en Dudzele richting Oostende te rijden. De uitvoering loopt over Damme en Brugge.... Het dient gezegd dat we op die manier de wind netjes in de rug hebben.
Even voorbij Gistel begint het bij sommigen te kriebelen. Aan de Verloren Kost wordt de groep in stukken getrokken en nemen Geert en Wim het hazenpad. Leo laat zich niet onbetuigd en springt naar de kopgroep. De twee rakkers tonen weinig respect voor zijn grijze haren, want in de laatste bocht rijden ze hem er onverbiddelijk af.
Ondertussen rijden Renaud, Georges, Henk, Steve en uw dienaar in de achtervolging maar slagen er niet in de kloof te dichten. In de laatste kilometer rijden Henk en Ronny nog plat!
In het lokaal kunnen we genieten van het terras, de boterhammen en de pintjes. De voorzitter komt er ook nog bij, rechtstreeks van de koers in Middelkerke.
De deelnemers aan de Belcantour worden genoteerd, zodat we de nodige maatregelen voor het vervoer kunnen nemen.
Een bijna volledig Placora aan de start van de woensdagrit, de foto ten bewijze. Alleen Ronny, Leo, Pepé Geril, de Portugezen en Geert ontbreken.
De weersomstandigheden zijn ideaal. Met een lichte tegenwind vertrekken we richting Stuivekenskerke. Dankzij onze locomotieven duiken we nooit onder de 30 per uur. En iedereen kan rustig volgen.
Langs de IJzer wil loods Pascal een short cut nemen, met als gevolg dat hij vooraan plat rijdt. De commentaren liegen er niet om: "als je dood zit rij je plat", "gelukkig dat schepen geen banden hebben, het zou wat worden", enz... Dankzij de lange soupape van Richard wordt het euvel vlug verholpen.
De bende trekt zich weer op gang en het tempo wordt hernomen. Eens voorbij Stuivenskerke krijgen we de wind letterlijk van achter. De snelheidsmeter wijst bij wijlen 42 aan zodat uw dienaar de spits van het peloton toch even ter orde moet roepen.
Christoph rijdt mee op een vintage Gios en verbaast ons door onderweg zijn stuur bij te sturen...
De spurt op de brug dan. Uw dienaar bekijkt alles van achteren uit. De mojito's vertonen hun laatste stuiptrekkingen... Christ zet aan, maar het is Guy die als eerste de top overschrijdt.
Dan is het de beurt aan Wim om even voet aan de grond te zetten: zijn zadel komt los. Een deel van het peloton rijdt 'rustig' verder, waardoor de achterblijvers serieus hun tenen moeten uitkuisen om tot een hergroepering te komen.
Hoe meer we Leffinge naderen, hoe nadrukkelijker Christ vooraan in de groep rijdt. Als een paard zijn stal ruikt....
De eindspurt wordt door uw dienaar ingeleid. Het wordt een koninginnesprint, in extremis gewonnen door Paul, voor Hans.
Aan het lokaal leert de fietscomputer dat we een gemiddelde van 32.2 hebben behaald. De vorm zit er dus aan te komen.
Dient het gezegd dat na dergelijke rit de sfeer er goed in zit. Iedereen content, zelfs wanneer blijkt dat de Hoegaerden van mindere kwaliteit is. Het valt op dat er heel wat belangstelling is voor uitstappen: Flanders Classics, Davitamon Classics, Belcantour, Tilff, Belcanto Classic, Ballon d' Alsace, overal zal Placora op één of andere manier vertegenwoordig zijn.
Wie wil meegaan laat dit weten door hier te reageren.
Belangrijk voor nu zaterdag: we vertrekken om 13u30 en het plan is om 90 à 100 km te rijden, kwestie van een basis te leggen voor de komende weken. Frank en Sabine voorspellen droog, zonnig maar koel weer bij een noordooster. De rit zal dus naar alle waarschijnlijkheid richting Nederland gaan.
Vijftien Placora's op de afspraak. Na enig overleg - rijden we om een Picon, gaan we naar Lo, Leisele... - wordt besloten om Potje Pâté aan te doen. De weerman voorspelt regen in de late namiddag, beter dus geen risico nemen. Bovendien weet Renaud te melden dat de Picon gisteren niet volgens de norm was...
Met de wind op kop is het voor uw dienaar vooral zaak om zich goed te positioneren (dus geen kop doen). Er wordt vlot rondgedraaid, zonder dat er iemand in de problemen komt.
Even voor de tussenstop heeft Wim af te rekenen met een weerbarstige manivelle. Gelukkig is er een behulpzamen Alveringhemnaar die hem uit de penarie helpt.
Het is Fien die ons bestelt in Potje Pâté, dit tot groot genoegen van Zorro. Ondertussen is het beginnen te regenen en dus wordt er besloten om de kortste weg richting lokaal te nemen. Met de wind in de zeilen gaat het bijzonder vlot.
In Leffinge is er nog een kort oponthoud vanwege de koers. Ook even tumult, wanneer een weerbarstige veearts de richtlijnen van de bordjesman straal negeert.
Uiteindelijk komen we allemaal goed en wel, en goed nat, in het lokaal. Daar betaalt Danny G. een tournée voor zijn 56° verjaardag, gevolgd door JP. Vandewalle die zijn 28° huwelijksverjaardag viert. Zo geraakt de pot natuurlijk niet op...
Nog dit: Peter V. en Paul zijn van plan om op 27 april de Davitamon Classic te rijden (start en aankomst in Oudenaarde). Wie zin heeft om mee te gaan reageert hier.
Met genoegen stelt uw dienaar vast dat er, ondanks de winterse temperaturen, toch flink werd gefietst tijdens mijn afwezigheid. Het doet ook deugd dat ik soms nog gemist wordt, al is het maar om van mij tak te maken. Tevens stel ik vast dat Renaud deze taak met verve heeft overgenomen.
Ik kan u melden dat ik flink gebruind zaterdag op het appèl zal staan. De invloed van overvloedig mojito, daiquiri, pina collada, havana special, marguerita, canchachara en ander rum-gebruik op sportieve prestaties zal dan blijken. Al heb ik nu al mijn twijfels...
met zijn dertienen trotseerden we opnieuw de bitter koude wind
via snaaskerke ging het gezwind richting bredene om dan via stalhille en houthave de brug van dudzele op te stormen
alhoewel we een echt exemplaar in de rangen hadden was het toch vooral georges die, inmiddels bekomen van de molvis van vorige week,
ons feilloos door de uitkerkse polders "loodste"
de driftweg, met wind in 't gat, inspireerde een groen getinte "gast"rijder tot allerlei vreemde impulsen , weinig gesmaakt door ronny
die een valpartij ter nauwernood kon vermijden
vermits " onze diennaar" wegens cuba libre en andere verplichtingen niet aanwezig kon zijn en aldus ook niet de gepaste reprimandes kan
uitdelen is steller deze verplicht hierbij ( uiteraard met back up van de voorzitter) ons aller leden toch nog eens te wijzen op artikel 13 §2, addendum 5 en 6 van het organieke reglement :
" het is in wezen niet verboden OCCASIONEEL een gastrijder uit te nodigen om met de Placora's mee te rijden ...
ACHTERAAN zal zijn plaats wezen en dit om alle miserie te vermijden
een HELM en WEINIG OPVALLEND tenue zal door iedereen ten stelligste worden geapprecieerd ...
net zoals een rijstijl de ploeg waardig en niet als een galopperend peerd "
9 teamgenoten aan de start , waaronder de 2 Steves , waarachter het goed schuilen zou blijken gelet op de ijzig koude stevige noord-noordooster . Een lekke band voor Steve M. net voor Nieuwpoort leek het startschot te zijn voor een fikse ruk aan het tempo dat zelfs tegenwind flirte met de 3o km/h . Het spaarbekken bleek een klein voorsmaakje van de harde labeur die nodig zou blijken eens voorbij Stuivenkenskerke, richting Leffinge. Er werd echter voorbeeldig rondgedraaid zodat we gezamelijk de laatste eindsprint konden inzetten . De sterkhouders van de rit bleken ook nu de beste troeven te hebben zodat het uitdraaide op een duel Wim - Henk, door deze laatste in zijn voordeel beslecht. De mini-pizza's van Lorre smaakten des te beter . Afspraak voor zaterdag 14u .
10 Placora-IJsberen trekken er op deze Paasmaandag op uit. Gelukkig is de zon ook van de partij . We zoeken wat beschutting tegen de snijdende Noord-Ooster en rijden via Plassendaele, achter Bredene en tot voorbij De Haan om zo via de Driftweg de terugweg aan te vatten. Dit gaat zeer gezwind, nu met de wind in 't gat. Na het duikertje aan AZ Damiaan rijdt Georges, net als zaterdag aan Scheepsdaelebrug doodleuk door rood aan de Gouwelozestraat . Wij houden halt en vanaf de Zandvoordestraat stopt een patrouillecombi van de politie vlak voor onze neus. De wetsdienaars vragen ons kordaat de naam van ons lid die wat kleurenblind blijkt te zijn en die er ondertussen vanonder is gemuisd. Georges Lammertijn wordt keurig genoteerd in het boekje, hij zal het PV met bijhorende vragenlijst thuis ontvangen. In 't lokaal geen Georges te bespeuren, wat ons niet belet te genieten van het gerstenat ons door Gilbertje voorgezet.
De stralende zon deed vermoeden dat er een lenterit op het menu zou staan. Niets daarvan! Een ijzige noordenwind herinnert ons aan een winter die veel te lang heeft geduurd.
.
. We zoeken wat beschutting tegen de snijdende Noord-Ooster en rijden via Plassendaele, achter Bredene en tot voorbij De Haan om zo via de Driftweg de terugweg aan te vatten. Dit gaat zeer gezwind, nu met de wind in 't gat. Na het duikertje aan AZ Damiaan rijdt Georges, net als zaterdag aan Scheepsdaelebrug doodleuk door rood aan de Gouwelozestraat 
. Wij houden halt en vanaf de Zandvoordestraat stopt een patrouillecombi van de politie vlak voor onze neus. De wetsdienaars vragen ons kordaat de naam van ons lid die wat kleurenblind blijkt te zijn en die er ondertussen vanonder is gemuisd. Georges Lammertijn wordt keurig genoteerd in het boekje, hij zal het PV met bijhorende vragenlijst thuis ontvangen. In 't lokaal geen Georges te bespeuren, wat ons niet belet te genieten van het gerstenat ons door Gilbertje voorgezet.
