Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
30-08-2015
Vlaamse Ardennen en Diksmuide
"Hoe kan dit nu!?" hoor ik u denken, waarde lezer. "Zijn de Placora's ultrarijders geworden?" Welaan, u moet nu toch al beseffen dat bij WTC Placora niets onmogelijk is.
Op voorstel van Viaene junior, die eens kennis wou maken met een Flandrien-parcours, werd een uitstap gepland naar De Croo-country. Omdat niet alle leden zich in staat achten om alle heuvels te verteren, werd een alternatief parcours aangeboden. En zo komt het dat wij in verspreide slagorde over Vlaamse wegen raasden.
Uw dienaar besloot het er nog eens op te wagen en koos voor De Oude Kwaremont, Patersberg, Koppenberg en andere illustere bulten.
Met z'n negenen en gastrijder F.B. stonden we om 8u op de afspraak. Na de fietsen in Wim's camionette te hebben geladen reden we naar startplaats Oudenaarde, waar we om 9u30 van start gingen.
De parcourbouwer leidde ons eerst langs de boorden van de Schelde richting Oude Kwaremont. Daarna volgden in snel tempo Patersberg en Koppenberg, die door iedereen naar best vermogen werden overwonnen. Na de Koppenberg eerste technische stop. Danny G. heeft af te reken met een platte achterband.
Na een relatief vlotte reparatie gaat het dan richting Kanarieberg. In de aanloop moet Wim voet aan de grond zetten: bij het schakelen is zijn derailleur in zijn achterwiel geslagen! Einde rit voor onze onfortuinlijke ploegmaat. Gastrijder F.b. Toont dat hij uit het goede hout gesneden is. Hij keert terug naar Oudenaarde om er de camionette te halen zo Wim terug naar de startplaats te brengen!
Wij vervolgen onze weg. In Ronse gekomen kunnen we niet weerstaan aan de lokroep van een zonnig terras, zeker als u weet dat de uitverkoren afspanning hoog scoort in marginaliteit en Blonde Ename. Whatsapp dreigt ten onder te gaan aan overbelasting.
Gelaafd volgen we de bewegwijzering, die ons drie (!) keer rond de kerk stuurt. Uiteindelijk vinden opnieuw het juiste spoor. De Côte de Trieue, de Hotomb en de Kluisberg moeten er nu aan geloven. Na 90 kilometer vinden we onze vrienden terug op de markt in Oudenaarde, maar niet vooraleer Peter vlak voor het Centrum van de Ronde van Vlaanderen de straatstenen van dichtbij heeft geïnspecteerd, gelukkig zonder erg.
Na onze lege magen te hebben gevuld met biefstuk-friet, croque monsieur en tagliatelle rijden we richting PopUp Café Geert. Onze ploegmakker viert immers zijn 25ste huwelijksverjaardag. We krijgen een schitterende ontvangst met fris bier een warme succulente paella, ons aangeboden door Geert's eega.
We krijgen er ook het relaas van de 'thuisblijvers' te horen. Zij hebben er 75 km opzitten met een tocht in en om Diksmuide. Rich stelt met trots zijn nieuw carbonnen ros voor en we krijgen ook te horen dat onze twee brievenbestellers in Slijpe elk hun eigen ronde wilden rijden.
Tot slot nog een rechtzetting, op vraagvan Ronny M. Hij werd vorige week wel degelijk de weg afgesneden door C.B. waardoor hij ten val kwam. Blijkbaar had een nauwkeurigheid in het verslag van vorige week enige huiselijke twist opgeleverd, en zulks willen wij niet op ons geweten hebben!
8 Placora's en gastrijder CB op de afspraak op deze zonnige en warme zaterdag. Tone neemt het voortouw en zal ons met een ritje van z'n 80 km naar Hooglede leiden. Consternatie bij het vertrek als Tone en CB in elkaar haken en het asfalt van dichtbij bekijken , zonder erg evenwel. Met lichte wind op kop gaat het na 'Kokelaere' en Kortemark voor mij over onbekende wegen. Het terras van de Neerplatse te Hooglede biedt een schaduwrijke verpozing alwaar het geleden vochtverlies met 3 consumpties terug wordt aangevuld . De terugweg met windvoordeel en lichtjes bergaf gaat voorspoedig. Tone zou Tone niet zijn mocht hij niet bij postman Dan en ondergetekende effe kwam polsen om er nog een lusje van +/- 10 km via Lichtervelde aan te breien; hij krijgt van beide sec, 0 (nul) op het rekest . Onheil opnieuw echter. Bij het naderen van een tegenligger tikt, achteraan de groep, Ronny het achterwiel van CB aan, met een kwalijke tumelperte voor Ronny tot gevolg domme toch. Ronny een beetje groggy maar snel verschijnt een glim-, of is het grimlach, op de lippen als we de quote van de PDGF aanhalen: "Je bent maar coureur als je 3 keer van velletje hebt gewisseld" . Zonder verdere incidenten bereiken we, moe maar voldaan, onze stal waar Ria voor ons een plaatsje op het zonovergoten terras heeft gereserveerd . We worden verwend met frituursjnabbelingen en een heerlijke pot frieten . Pluim voor Tone voor de mooie nieuwe wegen, eveneens voor Renaud vdW voor de zondagrit van vorige week. Meer van dit zou ik zeggen; nieuwe parcours, laat maar komen Guys .
Vanmorgen, maandag, in navolging van een jaarlijkse medische check-up minder goed nieuw ontvangen. De uroloog heeft in mijn prostaat kwaadaardige cellen aangetroffen. Verder onderzoek(en), donderdag, moet uitwijzen welke de juiste behandeling wordt, maar hij stelde mij enigszins gerust dat de diagnose zeer vroeg werd gesteld en er een grote kans op volledig herstel is. Wordt vervolgd.
Bovenstaande titel is geen verwijzing naar de inhoud van de bollekes en de Jupilers die we tijdens de 'après' plegen naar binnen te werken; dan wel naar het gemiddelde van deze eerste perfect verlopen 'fluitloze' woensdagrit! Het dient gezegd, de longcapaciteit van vriend Aeolus was nauwelijks de helft van vorige week wat door de elf vertrekkers in dank werd aanvaard. Waaieren was,is en zal nooit aan ons besteed zijn en elke poging daartoe is meteen een bron van ergernis. Neen, mede geïnspireerd door het nieuwe schooljaar dat er zit aan te komen werd er orderlijk per twee gereden aan een meer dan behoorlijk tempo. De vier koptrekkers kwamen zich af en toe vergewissen hoe het ging met de mindere goden achterin maar die moesten als het ware eerst de vingers uit de neusgaten halen om bevestigend te antwoorden. Langs de Ijzer werd er zelfs duchtig de pees opgelegd en een molenwiekende Toone deed verwoede pogingen om ieder mogelijk en onmogelijk obstakel aan te geven. Zelfs de 'gouden kilometer' richting Leffinge - neologisme na de jongste Enecotour - werd voorbeeldig afgehaspeld. Vooral Peter ontpopte zich als kandidaat-baankapitein al kan het Rich werkelijk geen fluit schelen wie zijn nobele taak overneemt zolang er maar verstandig en veilig gereden wordt! De cavaconnection bevolkte eens te meer het buitenterras zodat de lieftallige Vanessa, inmiddels aan haar laatste vliegpleindagen bezig, ons met flair in de veranda bediende. De PDF gaf nog wat blauw-zwarte speldenprikken en ook naar de Placora-uitrusting voor volgend seizoen werd druk gegoogled.
Bij heel wat van onze leden bestaat er verwarring als het op het benoemen van de dagen van de week komt. Vooral het onderscheid tussen zaterdag en zondag speelt hen parten. Volgens ingewijden heeft dit te maken met bepaalde religieuze gebruiken, die naar aanleiding van mirakels en andere wondere gebeurtenissen een doodgewone weekdag een upgrade geven.
Het is de lezer dezes genoegzaam bekend dat uw dienaar weinig van de godsdienstige kaas gegeten heeft, met uitzondering dan van de paterskaas van West-Vleteren. Oorzaak hiervan is voornamelijk het feit dat hij zelf nog nooit ėén van bovenvermelde fenomenen heeft mogen aanschouwen, ten ware men hier een kampioenstitel voor Club Brugge mee bedoelt. U begrijpt dan ook dat hij de wenkbrauwen fronste toen hij vernam dat de namiddagrit gepland op 15 augustus verwaterd werd tot een ochtendrit. Al moge Maria dan nog van de grond gegaan zijn, dit is nog geen reden om de wielerkalender overhoop te halen.
Een man van principes zijnde, en beducht voor fundamentalisme binnen de vereniging, besloot hij voet bij stuk te houden en er zaterdagnamiddag op uit te trekken. Hij vond in zijn opzet nog twee kompanen, met name Dr. Cancellara en Remi. Deze duivelse drieëenheid verzaakte zo aan haar plaats in de hemel met een rit van 70km door weer en wind.
In herfstige omstandigheden rijden we langs vaart en kanaal naar Veurne, om dan via Adinkerke en De Panne, over de Hoge Blekker richting lokaal te rijden. Ode aan Remi, die ondanks een laat bezoek aan de Paulusfeesten en viering van een - alweer - gevleide Cluboverwinning, zich manmoedig in de wielen vastbijt. Evenveel lof voor Dr. Cancellara; hij doet het merendeel van het kopwerk en bezorgt zo uw dienaar de ideale voorbereiding op de Belcanto Classic van volgende week maandag.
We lassen geen terrasstop in, zodat we flink op tijd in het lokaal aankomen. Terloops, het terras ligt er helemaal verlaten bij. De vroege arrivee betekent evenwel niet dat we ook vroeger naar huis gaan...
Tot slot nog enkele dienstmedelingen:
- maandag 17 augustus om 19u bestuursvergadering in het lokaal om er de nieuwe uitrusting te kiezen. - maandag 24 augustus Belcanto Classic. Uw dienaar beschikt over het Pegasusbusje. Wie mee wil, geeft een seintje. Vertrek om 16u15. - zaterdag 29 augustus : bezoek aan pop-up café Geert. Er is een gewone namiddagrit voor wie niet naar de Vlaamse Ardennen trekt. Vertrek om 13u30.
voor de liefhebbers van wat variatie in onze zaterdagrit : zaterdag 29/08 wordt er gereden in de vlaamse ardennen s middags een lunchke in onderstaande afspanning (reeds gechecked - een aanrader ) en zeker terug thuis voor KVO . vertrek rond een uur of 8
Zoals hieronder reeds te lezen viel surft Placora volop mee op de golf van economische heropleving en het daaraan gekoppelde banenplan voor 50 plussers en hebben wij inderdaad een betrekking vacant van baancommissaris voor onze geliefde wielerploeg. Vooraleer wij hier een headhuntersbureau inschakelen wensen wij toch even in de eigen rangen te informeren of er geen gegadigden zijn .
Zoals bij elke vacature zijn er uiteraard enkele basiscapaciteiten vereist :
kwaliteiten waarover onze ex-baancommissaris allemaal beschikt maar , door het openlijk( onbewust )tarten van precies deze autoriteit door een paar vermetele ploeggenoten (waaronder ondergetekende ) die volledig in de waan verkeerden dat er een stilzwijgende overeenkomst was dat er tijdens de woensdagrit tussen Wilskerke en Leffinge eens goed mag doorgevlamd worden , heeft hij de zware beslissing moeten nemen de fluit aan maarten te geven en zijn mandaat ter beschikking te stellen.
Wij wensen bij deze hulde te brengen aan Rich voor zijn moed en zelfopoffering om zich gedurende deze periode volledig weg te cijferen in het belang van de ploeg.
Kandidaturen mogen vanaf vandaag ingediend worden bij onze dienaar .
Naar aanleiding van de gebeurtenissen tijdens de rit van gisteren is het fluitje, eigendom van Johan, ter beschikking voor iemand anders die zich geroepen voelt om de functie van baankapitein waar te nemen. Het fluitje zit opgeborgen in het potje in het lokaal.
Wie herinnert zich niet het lied hierboven aangegeven in de titel? In menig muziekles werd het geweld aangedaan en velen horendol gemaakt. Wat er ook van zij, bij WTC Placora staat het hoog in de top tien van populaire meezingers.
Al van vrijdagnamiddag werd er via het Whatsapp medium druk gecommuniceerd over hoe de rit zou verreden worden, niet in het minst wanneer blijkt dat een tafel reserveren een onmogelijke opdracht is. Er wordt uiteindelijk besloten om met Alain Provist in zee te gaan.
En zo komt het dat er 16 Placora's op een stralende zaterdagmorgen richting Nederlandse grens rijden. Baankapitein Rich heeft de route uitgestippeld en leidt ons feilloos via vaart en kanaal naar St.Laureins, waar hij ons trakteert op 500 m kassei.
Klokslag twaalf bollen we Phillipine binnen en zijn we getuige van Hanks overredingskracht. Hij slaagt er zowaar in om waard Frans van De Oude Haven te overtuigen om ons de lokale mosselen te laten proeven. En ze smaken, dat kan wel gezegd worden. Besprenkeld met enig gerstenat gaan de zwarte kleinoden vlot naar binnen.
Anderhalf uur later zitten we weer in het zadel en volgen we de richtlijnen van Antoine om ons huiswaarts te brengen. Tijdens zo'n marathonrit heeft een mens al eens tijd voor diepzinnige overpeinzingen; zo weet JP Bakker ons te melden dat zijn Russische collega Anatool het bij zijn Olga liever via het gat dan wel de preut doet.
Zo veel levenswijsheid doet het tempo evenwel niet dalen. De snelheidsmeter wijst constant 30+ aan, zodat we ver voor het snelste schema zitten. Het doet ons besluiten om een tussenstop in te lassen bij Geert Pirelli's schoonbroer. Hoewel het plan is om het bij éėn versnapering te houden, kunnen we niet aan de verleiding weerstaan om twee Paljassen soldaat te maken.
Als laatste wapenfeit van de rit moeten we melding maken van de bergprijs die door Remi wordt gewonnen. Even na na vijven komen we aan in het lokaal waar 'the usual crowd' het terras bevolkt en kunnen we terugblikken op een bijzonder aangename dag!
Op zaterdag 26 september vindt er het jaarlijkse mosselsouper plaats om de kas te spijzen. Samir levert de mosselen gratis en voor niks, wij bieden ze aan tegen de zachte prijs van 15. Nodig dus vrienden en familie uit! Er wordt ook een sponsoraffiche gemaakt; spreek uw zakenrelaties aan: vanaf 25 genieten zij van ongeēevenaarde naambekendheid! Remi coördineert en houdt alles bij. De opbrengst gaat naar de aankoop van onze nieuwe teamuitrusting.
Rekeningnummer van WTC Placora: BE81 7340 3994 6124
Ontvangstbewijzen kunnen verkregen worden bij Remi.
Een aantal exemplaren kunnen vanaf zaterdag 15 augustus verkregen worden in ons lokaal.
Of we nu met vijftien of zestien waren, is nog niet helemaal duidelijk. Feit is dat het stralende zomerweer iedereen er toe aanzet om er een mooie rit van te maken.
De gebeurtenissen van vorige week indachtig, wordt de snelheidsmeter in de gaten gehouden. Met windop wordt nooit boven 34 gegaan, zodat alle ploegmaats zonder problemen meekunnen. Even opschudding langs het Spaarbekken wanneer Johan en Geert Pirelli in elkaar dreigen te haken.
Ook met wind mee blijft de snelheid binnen ieders bereik. Er wordt zodanig gedisciplineerd gereden dat sommigen zelfs vergeten dat er op de brug gespurt wordt.
Zoals afgesproken wordt voorbij Wilskerke de gashandle opengetrokken. Dat is echter maar van korte duur, want een pikdorser maakt 'course barrėe'. Dan maar spurten aan de meet, denken we.
Maar ook dit liedje gaat niet door, want een takelwagen ontregeld de finale.
In het lokaal wijst de elektronica 32+ aan. Toch goed gereden!
Omwille van het zomerweer zit het terras vol, zodat we verplicht zijn om de eerste pint aan de toog te drinken. Samir heeft het zodanig druk, dat hij zelfs vergeet om ons te bestellen! Later maakt hij het goed door ons te trakteren op een pot lekkere frietjes.
Hank diept zijn voorsprong verder uit en op hetzelfde elan omzeilt hij komende maand probleemloos de kaap van de 4000km. Opvallend is wel dat Renaud Viane en Hank in augustus evenveel km afhaspelden: 685. We tellen al 8 Placora's met 2000+ en met enkele zaterdagse dagtochten in het verschiet en zij die terug zijn van weggeweest moet het augustustotaal dit van de eerdere povere julimaand overtreffen. Spijtig evenwel dat we ook 5 clean sheets noteren, m.a.w. 0,00000 ... zelfs geen cinco kilometros. Anderzijds zijn gps Toone en Renaud VdW weer 'de retour'
Met excuses voor het late verslag, maar het zomerweer houdt ook uw dienaar van achter zijn elektronische schrijftafel.
Vorige zaterdag was waarlijk een ideale fietsdag. Met een temperatuur van om en bij de 23 graden en een zeer lichte bries uit veranderlijke richting kan niemand aan de lokroep van het carbonnen ros weerstaan. En zo gebeurt het dat we met z'n zestienen aan de start staan.
Baankapitein Rich neemt het commando en loodst de groep feilloos naar het einddoel in Beernem. Trekkers Wim en Hank onderhouden het tempo van om en bij de 30 km per uur. Iedereen kan moeiteloos volgen, iedereen blij.
Onze vreugde wordt nog groter als we vaststellen dat de afspanning waar we ons willen laven wel degelijk open is! In het verleden is dat wel eens anders geweest. Welaan dan, het terras wordt enigszins heringericht, waarop de waard ontboden wordt om ons van Bernardus blond of bruin te voorzien.
Na de rehydratie vatten we de terugweg aan. Het is nu de beurt aan Dr. Cancellara, net terug uit paradijselijke oorden, om het tempo te onderhouden. We kiezen voor de 'kortste weg' en slagen daar wonderwel in dankzij, hou u vast, Tone!
In Jabbeke wordt het zelfs pure nostalgie wanneer Rich ons een stuk van de Per.mekeroute laat rijden. Het moment voor de oudgedienden om te mijmeren over het fietsverleden bij de Sarah-boys.
We rijden terug via de Schorre, en dus zal er gespurt worden. Er worden blijkbaar heel wat combines gemaakt, want anderhalve kilometer voor de meet wordt Leo naar voren gebracht. We vangen 'drie kilogram garnalen' en 'zes grote tongen' op, maar dat zal niet baten. Onze nestor zit veel te vroeg met zijn neus in de wind en mag alle hoop laten varen wanneer Wim een versnelling plaatst. Even dreigt de groep te scheuren, maar Pilot Pascal brengt de alles terug samen.
Dan denkt Geert G. dat zijn moment gekomen is. Hij zet aan, waarop uw dienaar reageert. En zo komt het dat schrijver dezes tot de verbazing van vriend en vijand, en vooral van zichzelf, als eerste over de streep bolt!
In het lokaal treffen we Postman Dan aan, die nogal grauw uitslaat. Hij heeft met enkele vrienden de 'Lange Reke' gereden en heeft 160km op de teller. Gezien onze Wereldploeg nog in de wei moet, blijft het bierverbruik beperkt. Maar niet getreurd, later op de avond wordt dit ruimschoots gecompenseerd.
Nog enkele belangrijke mededelingen: volgende zaterdag vertrekken we om 9u30 naar Phillipine om er 's middags de mosselen te proeven. Op zaterdag 26 september vindt er het jaarlijkse mosselsouper plaats om de kas te spijzen. Samir levert de mosselen gratis en voor niks, wij bieden ze aan tegen de zachte prijs van 15. Nodig dus vrienden en familie uit! Er wordt ook een sponsoraffiche gemaakt; spreek uw zakenrelaties aan: vanaf 25 genieten zij van ongeēevenaarde naambekendheid! Remi coördineert en houdt alles bij. De opbrengst gaat naar de aankoop van onze nieuwe teamuitrusting.
Tot slot: wie overweegt om in mei mee op stage te gaan naar Spanje wordt vriendelijk doch dringend verzocht om het elektronisch formulier in te vullen. U vindt dit deze blog.
, zonder erg evenwel. Met lichte wind op kop gaat het na 'Kokelaere' en Kortemark voor mij over onbekende wegen. Het terras van de Neerplatse te Hooglede biedt een schaduwrijke verpozing alwaar het geleden vochtverlies met 3 consumpties terug wordt aangevuld 
. De terugweg met windvoordeel en lichtjes bergaf gaat voorspoedig. Tone zou Tone niet zijn mocht hij niet bij postman Dan en ondergetekende effe kwam polsen om er nog een lusje van +/- 10 km via Lichtervelde aan te breien; hij krijgt van beide sec, 0 (nul) op het rekest 
. Onheil opnieuw echter. Bij het naderen van een tegenligger tikt, achteraan de groep, Ronny het achterwiel van CB aan, met een kwalijke tumelperte voor Ronny tot gevolg 
domme toch. Ronny een beetje groggy maar snel verschijnt een glim-, of is het grimlach, op de lippen als we de quote van de PDGF aanhalen: "Je bent maar coureur als je 3 keer van velletje hebt gewisseld" 
. Zonder verdere incidenten bereiken we, moe maar voldaan, onze stal waar Ria voor ons een plaatsje op het zonovergoten terras heeft gereserveerd 
. Pluim voor Tone voor de mooie nieuwe wegen, eveneens voor Renaud vdW voor de zondagrit van vorige week. Meer van dit zou ik zeggen; nieuwe parcours, laat maar komen Guys 
