Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
28-06-2009
zaterdagrit in mineur: verslag van de terugkeer
na het verlies van onze secretaris ging het eigenlijk van kwaad naar erger lag het aan de combinatie picon (leffe) + hoogstaande zon , feit is dat er weinig solidariteit in de groep was, er werd geklaagd en gezaagd, het werd op een bepaald moment zelfs heel erg persoonlijk tussen toch 2 van onze tenoren (rijden we voor ons plezier ??) we verloren ook nog Noël door opnieuw een meningsverschil over links of rechts top of the bill was dan nog de sprint op het einde van de rit (reglement ?) enfin, de hoegaardens hebben er niet minder om gesmaakt bij Andrea's en alle meningsverschillen werden bijgelegd niemand is zonder fout, ook ikzelf vergeet wel eens op mijn kilometerteller te kijken, maar goede afspraken maken beste vrienden ...
De Picon-rit lokte 13 starters + 1 gastrijder. Afspraken werden gemaakt na de commotie van vorige week: een rustig tempo zodat iedereen kan volgen, rekening houden met het verkeer en omgeving, de richtlijnen volgen van wie de weg toont (vandaag was het Richard), ...
Tot Koksijde verliep alles naar plan. Richard leidde ons door enkele mooie villawijken en duinen richting Le Palais. Dan was het voor de eerste keer bijna prijs: met vieren naast elkaar, ver op het linker baanvak en een tegenligger die van om de hoek kwam. Alle remmen dicht dus!
Dit zorgde voor een adrenalinestoot bij enkele koptrekkers, met als gevolg dat de snelheid naar de 35 ging. Te vlug dus voor dit parcours, maar iedereen kon - met een beetje moeite - nog volgen.
Aan Adinkerke was er dan enige verwarring over de te volgen route. Richard had de tweede afslag in gedachten, anderen naar de macht der gewoonte de eerste, waardoor alles eventjes tot stilstand kwam.
Tussen Cabourg en de Ghyverinkhove werd opnieuw gevraagd om het rustiger aan te doen; een flauwe plezante beloolfde om niet vlugger dan 35 te rijden
In Ghyverinkhove twee incidenten kort na elkaar: Sven VDW kon in extremis een openzwaaiend portier ontwijken, enkele honderden meter verder werden we de pas afgesneden door een automobilist die het niet nodig vond om zijn richtingaanwijzers te gebruiken.
De Picons smaakten, en na een 40 minuten pauze werd de terugweg aangevat. Opnieuw discussie over de te volgen route; uw dienaar had er toen de buik van vol. Voor de rest van het verslag zal u zich op de info van anderen moeten steunen.
Voor mij hoeft het zo niet meer. Aan het begin van het seizoen worden tal van beloftes gemaakt: de zaterdagrit is een relax-rit, er wordt niet gekoerst, niet-leden worden niet uitgenodigd, één lid geeft de route aan. Allemaal woorden in de wind. Op die manier dreigt onze club uiteen te vallen; jammer, want we hebben al schitterende momenten beleefd dankzij de inzet van enkelen. Profiteren is leuk, maar het kan niet altijd van één kant komen. Ik ben trouwens eens benieuwd hoeveel leden er voor 1 publiciteitje zullen zorgen voor op de affiche.
Een stevige noordooster schrikte blijkbaar enkelen getrouwen af: enkel de "oude" garde aan de start. Van de jonge snaken niemand te zien... Ook onze dokter ontbrak op het appèl. Te veel gefeest vorige week ...?
Met de wind in de rug vertrok de groep richting Stuivekenskerke. Vorige zaterdag indachtig werd het tempo bewust onder controle gehouden. Langs de Spuikom in Nieuwpoort werd pas duidelijk hoe strak de wind stond. Er werden waaiers getrokken om zo de schade enigszins te beperken.
Met wind op ging het natuurlijk wat minder. Niettemin probeerde iedereen aanvankelijk een duit in het zakje te doen, tot dat de brug in het vizier kwam... Tonio haalde het uiteindelijk voor Renaud V en uw dienaar. Verdiend!
De vermoeidheid liet zich voelen bij enkelen, waardoor het waaiermechanisme verstoord werd. Noel reed dan nog plat tussen Leffinge en de Kromme Elleboog! Uw dienaar maakte zich nuttig door de bestelling van de eerste tournée al door te bellen naar Andrea.
De spurt werd ingeleid door Renaud V en Richard. Georges lag al een hele tijd op vinkenslag, maar uw dienaar toonde zijn egoïstische zelf...
Nog dit: zaterdag wordt er gewoon vertrokken aan het lokaal om 14u00. De rit met vertrek aan KA Pegasus (Steensedijk 495 voor wie het niet weet) gaat niet door.
Veertien starters richting Alveringhem. De naweeën van de woensdagavonduitspatting waren bij iedereen verteerd. Bij sommigen zit de vorm er goed in, want ondanks de zij- en tegenwind haalden we halfweg een gemiddelde van 31. Na ons vieruurtje werd hiervoor de tol betaald, wanneer 'mindere goden' moesten afhaken. Daarom toch deze bedenking: iedereen was het er aan de start van het seizoen over eens dat solidariteit binnen onze club een topprioriteit moest zijn. Dit betekent dus ook dat, wanneer iemand een mindere dag heeft, men daar begrip voor heeft. Achteraan ploegmakkers uit de wind zetten kost evenveel - zo niet meer - moeite dan de kop trekken! Na 75 km kwamen we binnen met een gemiddelde van 30. Willen we langere ritten rijden, dan moet dit lager!
Niet vergeten: volgende zaterdag rijden we naar het Palais du Picon. Vertrek uitzonderlijk aan KA Pegasus, want er zullen voor een keer gasten meerijden. Afspraak om 13u45, vertrek om 14u00 stipt.
Onze vrienden van Bidon Vélo maken er hun werk van; Herr Seele weten te strikken om de affiche te maken, chapeau. Trainen dus en de sprint goed aantrekken. Voor de after rit zullen er zich hoe dan ook minder problemen voordoen. Daar kunnen we zeker ons mannetje staan!
18 starters op een zomerse woensdagavond. De eerste kilometers gingen er gezapig aan toe onder leiding van Renaud Viaene. Dan nam Noel de leiding over en zat de kat op de koord. Aan een vrolijke 33 per uur - met pieken van 36 - ging het wind op naar Stuivekenskerke. Met de wind in het gat ging de snelheid de lucht in: 40 per uur richting Leke, iedereen fluitend achter elkaar. Leo plukte de vruchten van een week maatjes eten; hij trok de groep uiteen in de aanloop van de spurt op de brug; enkele favorieten lieten zich hierdoor verrassen en Sven G. haalde verdiend als eerste de streep. Roland - enige tijd uit circulatie vanwege een opspelende meniscus - had de rol moeten lossen; vanaf Slijpe ging het dan gezamenlijk richting lokaal. De spurt aan Spegelaere werd er één uit het boekje: Renaud Viaene en Paul J. trokken de spurt aan, Guy dook in het gat en uw dienaar kon zich over de streep laten uitbollen. Over de nasbespreking kan nog geen volledige melding worden gemaakt, gezien de schrijver dezes om 10u15 zijn verantwoordelijkheid nam en huiswaarts ging. Op dat ogenblik zaten nog heel wat leden in het lokaal, en maakten ze weinig aanstalten om huiswaarts te keren! Steve - Kurt had dan al ettelijke tournées op zijn conto staan naar aanleiding van zijn verjaardag! Happy Birthday Steve en een spoedig herstel!
Hoe dan ook; volgende zaterdag - indien het weer het toelaat - rit richting Alveringem. Waar het vieruurtje genuttigd wordt is nog onduidelijk en wordt bij het vertrek gemeld.
Na de uitgeregende zondagrit en de weggespoelde midweek, 14 starters en gastrijder Jürgen Dereere die op zatermorgen 10u vertrokken richting Kemmel. Onder leiding van Daniel VDW en Richard ging het in een strak tempo naar de gevreesde Heuvelzone. Aan Reninge-brug haakte onze gastrijder af (rijden wij dan echt zo snel? . Iedereen genoot met volle teugen van het glooiende landschap, in die mate dat Daniel vlak voor het zware werk de blaas moest legen (dienst urologie van AZ-St Jan Campus H. Serruys te verkrijgen op aanvraag ). Na de Scherpeberg ontstond er enige verwarring: eerst werden de koprijders de verkeerde kant uitgestuurd - Renaud V belandde in de bilk en verloren we aan de achterzijde van de Kemmel de gidsen. Zij hadden blijkbaar gekozen voor de sluipweg. Met een beperkte groep werd dan maar de klassieke klim aangevat; sommigen onder ons haalden de top net niet, maar discretie gebiedt ons om de namen niet te vernoemen.
Lunch was gereserveerd om de markt in Ieper om 1u; ondanks de wegeniswerken in Kemmel kwamen we mooi tijd aan. De blonde Petrus van 't vat en de spaghetti gingen er vlot in - met dank aan de maat van Remi die voor een perfecte ontvangst zorgde.
Om kwart over twee vertrokken we dan huiswaarts; via Boezingevaart, Knokkebrug, de Oude Zeedijk en Stuivekenskerke reden we naar het lokaal. Aankomst was klokslag 4u, tot grote verbazing van Andrea en de voorzitter, die ons zo vroeg niet hadden verwacht! Het daggemiddelde over de 140 km bedroeg 28.5
De maatjeshappening was een voltreffer. Leo's Hollandse smolten op de tong. Ondertussen had ook Tone de weg gevonden (waaarom zit ik hier in feite moeite te doen om alle info op het internet te zetten, als je het vertikt om eens online te gaan ? en was Yves aangekomen uit San Remo.
Over hoe de avond is afgelopen kan nog niets worden gemeld, gezien uw dienaar op een deftig uur en in waardige toestand het lokaal heeft verlaten. Details over ongetwijfeld minder trefzekere thuiskomsten leest u in een volgende editie.
De strakke noordooster speelde ons opnieuw parten. Geen Picon dus voor de dertien starters, maar een rit onder leiding van Richard richting Brugge via Stalhille en tal van omwegen. Het vieruurtje werd genuttigd in Bistro Le Phare; de Brugse Zot was van 't vat, de garçon niet van de rapste.
Op de terugweg reed uw dienaar plat. Het parcours ging via de Herdersbrug, Zwankendamme, Blankenberge en de Driftweg. Uiteindelijk toch een pittig ritje van 80 km aan een gemiddelde van 29.5, ondanks al dat draaien en keren.
NIET VERGETEN: VOLGENDE ZATERDAG VERTREK OM 10u00 VOOR DE KEMMELRIT. LUNCHPAKKET HOEFT NIET, WE STOPPEN OP DE MARKT VAN IEPER WAAR JE EEN SPUUGATTI OF EEN KROK KUNT ETEN. NADIEN MAATJESHAPPENING, MET SOUS-MARINS!!!
Veertien starters. Met de wind in het gat ging het makkelijk tot Stuivekenskerke; iedereen kon zijn stukje kop trekken. Dan kwam de kat op de koord. Richting Schore vormde zich een kopgroep van zeven, die onder impuls van Marre het voor elkaar kregen om bijwijlen aan 37 per uur tegen de wind in te rijden. Dat was voor de tweede groep van het goede te veel: de koptrekkers haakten één na één af, zodat er in Schore even moest worden gewacht.
In de aanloop van de brug besloot Renaud VDW om even zijn cross-talenten te testen. De spurt werd een ploegenspel: Marre zette vriend Sven G uit de wind en schonk hem de overwinning. De groep was opnieuw helemaal uiteen geslagen; Pascal M haakte definitief af, geplaagd door kramp en de fringale.
Het laatste deel van de rit verliep aanvankelijk moeizaam: de weg door Slijpe is onderbroken, zodat er even moest worden omgereden. Terug op het parkoers legde de groep er opnieuw de pees op richting Andrea. Guy M. vond het nodig om nog eens goed door te trekken tussen Leffinge en de Kromme Elleboog, met als gevolg dat niemand nog veel zin had om de sprint in te leiden.
Uiteindelijk was het Renaud V die zich opofferde. Met de hele bende in zijn wiel (vooral Georges) zette hij aan. Even voorbij de Oostendse Halen dacht Georges dan zijn moment gekomen. Hij waagde een sprong, maar werd onmiddellijk gecounterd door uw nederige dienaar en Marre. Marre nam over en zo werd het uiteindelijk een spurt met twee. Voor één keer haalde de ervaring het op het jeugdig enthousiamse Het algemeen gemiddelde bedroeg uiteindelijk 31.5
Volgende zaterdag rit naar Ghyvelde en (hoe kan het anders) een Picon-stop. Afspraak om 14u00.
. 
). Na de Scherpeberg ontstond er enige verwarring: eerst werden de koprijders de verkeerde kant uitgestuurd - Renaud V belandde in de bilk 
en verloren we aan de achterzijde van de Kemmel de gidsen. Zij hadden blijkbaar gekozen voor de sluipweg. Met een beperkte groep werd dan maar de klassieke klim aangevat; sommigen onder ons haalden de top net niet, maar discretie gebiedt ons om de namen niet te vernoemen.
