De hele ochtend valt het hemelwater met bakken naar beneden. Er is maar weinig hoop dat er gereden zal kunnen worden. Even voor de middag klaart het een beetje op, en onmiddellijk schiet WhatsApp in gang.

Aanvankelijk valt er weinig enthousiasme te bespeuren onder de Placora-Vispaleizers. De vrees voor een nat pak overheerst. Neem daarbij de start van de Tour en het EK voetbal en u begrijpt dat de lokroep van de televisiezetel bijzonder groot is.

Zo ook bij uw dienaar, die zich pas op het laatste moment vermant en de koersplunje aantrekt. Op de parking van Bel & Bo treft hij Steve Flitser,  JP Bakker, Zorro en Remi aan. Geert GPS heeft rendez-vous gegeven in Leffinge.

Op aangeven van onze huisfotograaf gaat de rit naar ‘Christiane aan de schreve’. Voor de liefhebbers wacht er een Picon. De hoop om het droog te houden moeten we al vlug laten varen. In Nieuwpoort krijgen we al een lichte douche. Maar de temperatuur valt best mee, dus zo erg is dit niet. Dat de fiets opnieuw aan een poetsbeurt toe zal zijn staat dan al vast.

We rijden door Veurne en Bulskamp om niet op tijd ons doel te bereiken. Vlak op de schreef bevindt zich de afspanning ‘Le Bureau’, een oud douanekantoor dat nu dienst doet als gelagzaal. Een PCR-test hebben net niet van doen. We zitten nog niet goed en wel neer of een stortbui spoelt de fietsen schoon. Picon, Hommel en camembert versterken de innerlijke mens. 

Op de terugweg moeten we afrekenen met wat tegenwind. In eerste instantie nemen Steve Flitser en uw dienaar de leiding; in het laatste deel voeren JP Bakker en Geert GPS het commando. Vooral deze laatste maakt indruk door ons pelotonnetje aan een strak tempo huiswaarts te leiden.

We zijn net op tijd in het lokaal om de laatste tien kilometer van de Tourrit te bekijken. Iedereen tevreden over zichzelf dat hij de rit gereden heeft. Het was best gezellig! Check de bewegende beelden op https://youtu.be/rsQSPBSSoZY 

Volgens weerman Frank Deboosere zijn de lage temperaturen van afgelopen dagen normaal. ‘Schaapscheerderskou’ is de term waarmee hij dit fenomeen omschrijft. Een paar graadjes meer ware niettemin welgekomen.

Edoch, geen schaap te bespeuren op de startplaats. De toeloop van Placora-Vispaleizers is ook beperkt; slechts zes eenheden hebben hun koerstenue aangetrokken. We stellen hierbij vast dat alle aanwezigen de mouwstukken uit de kast hebben gehaald. Rich, Danny G., Denis, Zorro, JP Bakker en uw dienaar staan klaar voor de klassieke 55 km. 

Remik heeft in extremis verstek moeten geven. In een bui van huishoudelijke ijver heeft hij zijn voet gestoten tegen de deurstijl wat een pijnlijke kleine teen als resultaat gaf. Hij stuurt via WhatsApp ten bewijze een foto van zijn geblesseerde voetpink. Locomotieven zijn er evenmin, dus zal boven vernoemd zestal het allemaal zelf moeten doen.

We vertrekken aan een matig tempo met de wind in de rug. De snelheidsmeter schommelt tussen de 30 en 33 km per uur. Het kopwerk wordt netjes verdeeld, en dit zal ook voor de rest van de rit het geval zijn.

Eens het keerpunt voorbij hebben we af te rekenen met tegenwind. De kopbeurten worden korter, de snelheid blijft dezelfde. Even voor Rattevallebrug moeten we vol in de remmen wanneer een tractor in volle vaart door een blinde bocht raast. Het is toch onvoorstelbaar hoe sommige van die chauffeurs zich op de weg gedragen. Iedere rit doen er zich dergelijke incidenten voor.

Shaken but not stirred zetten we onze weg verder. Denis zijn knie begint op te spelen waardoor hij moet laten lopen. Zorro houdt hem solidair gezelschap. De overige vier houden het tempo aan voor de laatste tien kilometer. Een leuke, pittige rit, ware het niet dat Danny G. ter hoogte van MacDonald’s bijna van de sokken werd gereden door een haastige chauffeur die de drive-in kwam uitgestoven…

Gelukkig is er het lokaal waar we kunnen bekomen van de doorstane emoties. Remik komt er ook bij, de blessure zal wel meevallen. We volgen de ontwikkelingen van het EK op het tv-scherm, dat sinds lang opnieuw dienst doet. Het is dan ook over tienen wanneer uw dienaar huiswaarts trekt. Lichtjes zijn nog net niet nodig… Tot zaterdag!

We hadden er zo lang naar uitgekeken: de eerste dagrit. Doel wordt de Sint-Bernardusbrouwerij in Watou. Geert GPS heeft een route uitgestippeld voor een tocht van zo’n 130 km.

Wanneer uw dienaar ’s morgens de gordijnen opentrekt wordt hij begroet door het ‘ochtendgrijs’. En wanneer hij naar de bakker rijdt merkt hij dat er een druilregen valt. Weinig opfleurend, maar niet genoeg om hem te weerhouden de fietsbanden op te pompen.

Zo denken de ploegmakkers er ook over. Butler Ronny, Noël, Rich, Remik, Danny G., JP Bakker, IJzeren Kurt, Renaud, Zorro en Steve Flitser zoeken rond halfnegen beschutting op de parking van Bel & Bo. Leo en Denis zijn er ook om ons uit te wuiven.

We rijden via Leffinge waar Geert GPS bij de groep aansluit. Samen met Ijzeren Kurt neemt hij de kop en voert ons langs rustige landwegen richting Diksmuide. De Schotse mist maakt het wegdek nat en glad, het is oppassen geblazen.

Gezien de afstand die moet afgelegd worden houden we er een gematigd tempo op na. Ruim gelegenheid om het EK voetbal en het BK wielrennen te analyseren. In de wijk “De drie Musschen” gekomen moet JP Bakker voet aan de grond zetten. Zijn linker pedaal is los komen te zitten. 

Steve Flitser stelt vast dat er een Umbraco 10 nodig is dit probleem op te lossen. Niemand heeft dit stuk gereedschap in zijn bezit, goede raad is duur. Ondertussen toont onze onfortuinlijke ploegmaat dat hij een toekomst heeft voor deelname aan de paralympics. Met één pedaal gaat het blijkbaar ook. We gaan aanbellen in de buurt en bij het vierde adres hebben we geluk. De heer des huizes is de trotse bezitter van een umbraco nr.10 en leent deze volgaarne even uit. JP Bakker kan verder!

Dan gaat het mobieltje van uw dienaar af. Er is een thuiscrisis en hij moet de groep verlaten. Uiteindelijk zal blijken dat alles best meevalt, maar voor hij dat weet moet hij eerst een solo-rit langs de Ijzer de rijden. De hartslag toont aan dat hoeveel lastiger alleen rijden is dan in peloton.

Over het vervolg van de rit moet u terecht bij de meldingen van de ploegmakkers. Ze bereiken zonder verdere problemen Bar Bernard waar ze zich te goed doen aan lekker stoofvlees. Ook de terugweg verloopt zonder incidenten zodat ze om 16u00 terug zijn in het lokaal.

Uw dienaar komt ook langs want er is nog het traditionele maatjesfestijn, aangeboden door Leo en Het Vispaleis. Ik kan u verzekeren, waarde lezer, de Hollandse kleinoden smelten als boter op de tong.

Alle lof voor Geert GPS voor het prachtige parcours. We kijken nu al uit naar de volgende daguitstap onder zijn leiding!

De eerste echte zomerhitte heeft zo zijn gevolgen. Uw dienaar krijgt pas toestemming van eega te starten als hij op zijn puur zieltje belooft het rustig aan te doen. Het spreekt vanzelf dat hij zijn belofte nakomt.

We staan met negen Placora-Vispaleizers te puffen op de Bel & Bo-parking. Alleen Renaud vindt dat we niet moeten ‘trunten’ omwille van een beetje warmte. De gedachte af te slaan aan de kinderboerderij aan de Rattevalle moeten we ook opbergen, wegens gesloten.

Danny G., Renaud, Denis en Zorro nemen in de eerste helft van de rit het kopwerk voor hun rekening. De cruisecontrole is ingesteld op 32 per uur, een ideaal tempo. Uw dienaar houdt zich netjes schuil in de buik van het peloton.

Al bij al valt de temperatuur nog mee. Regelmatig een slok nemen van de drinkbus is de boodschap. 

Op de terugweg nemen IJzeren Kurt, Steve Flitser en JP Bakker het commando over. En nog steeds rijdt schrijver dezes in het zog van zijn makkers. Benieuwd wat de ritanalyse zal zeggen over het hartritme! 

De versnelling over de brug van de autostrada komt er aan; Denis toont zich daar de snelste. Tussen Wilskerke en Leffinge gaat het gewoontegetrouw ook wat harder, niemand moet de rol lossen. 

Van een eindspurt is er niet echt sprake. We houden een strak tempo aan en bollen zo richting lokaal waar de PDF ons opwacht! Een leuke rit. En wat hartslag betreft: gemiddeld 109 slagen per minuut. Heel gezapig, dus.

De pintjes smaken en de laatste voorbereidingen voor de dagrit van komende zaterdag worden getroffen. We vertrekken om 9u30 en hopen rond 16u terug te zijn voor de maatjes. Waard Samir zal voor een extra verrassing zorgen!

Die ochtend op WhatsApp:

Uw dienaar: “Rijden we nu naar Hooglede?”

Remik: “De wind zit verkeerd. Heb geen zin om 45 km wind tegen te rijden op de terugweg.”

Uw dienaar: “Waar gaan we dan naar toe?”

Remik: “Lissewege”

Rich: “Met wind uit NW heb je dan ook wind tegen op de terugweg.”

Uw dienaar: “Bulskamp?”

Steve Flitser: “De Panne, met Picon.”

Rich: “Terras te klein.”

IJzeren Kurt: “Picon aan de schreve.’

Om u maar duidelijk te maken, waarde lezer, dat het leven van een wielertoerist niet zo eenvoudig is als de wind uit het verkeerde gat waait.

De opkomst valt in vergelijking met vorige woensdag als ‘massaal’ te omschrijven. We staan met dertien Placora-Vispaleizers aan de start. En uiteindelijk besluiten we bij ons oorspronkelijk plan te blijven en naar Hooglede te rijden. 

Het wordt een heerlijke uitstap, getuige de bewegende beelden die u via deze link https://www.youtube.com/watch?v=WhkY1Lgg4WY kunt bekijken. 

Na enkele kilometers pikt Johan ‘Dikke Poten’ Van Raepenbusch aan; hij zal de rest van de rit als gastrijder het peloton aanvullen. 

Geert GPS zorgt opnieuw voor een prachtige route; samen met Pilot Pascal onderhoudt hij een perfect tempo, genieten geblazen! Een kleine smet op de pret wanneer Rich in een put rijdt met een platte achterband als gevolg. Samen met gastrijder Johan weet hij het euvel fluks te herstellen en kunnen we verder.

Met het doel in zicht komen we in een glooiend landschap terecht. Remik, Butler Ronny en Noël kunnen zich nu volop uitleven.

Vlak aan de Hoogleedse kerk kunnen we terecht op een prachtig terras. JP Bakker is jarig en trakteert ter dezer gelegenheid het ganse gezelschap! De Kwaremont smaakt, en dus drinken we er nog een. Op één been is het immers moeilijk staan. 

De gevolgen laten zich raden: een tiental kilometer op de terugweg moet er een pi(t)stop worden ingelast. Voor het overige geen problemen; even voor halfzes bereiken we het lokaal. We vinden binnen een plaatsje en kunnen er de hydratatie aanvatten.

Volgende week zaterdag is de eerste dagrit van het seizoen gepland. We rijden onder leiding van Geert GPS naar Bar St. Bernard in Watou. We hopen op hetzelfde weer als vandaag!

Ondanks het schitterende zomerweer moeten we helaas gewag maken van een magere opkomst. Noël, Champ Denis, Remik, Zorrootje en uw dienaar hebben de klikpedalen omgebonden, de overige ploegmakkers geven verstek om uiteenlopende redenen. IJzeren Kurt en Steve Flitser zijn op verkenning in het Heuvelland om er de Kem(m)elberg te bedwingen; Rich en Geert GPS begeleiden Remco op de moto in de Baloise, waar Wimco zorgt voor straatbeschildering die zijn idool aan de overwinning moet helpen. Rookie Alain zit in Osijek om er gymnasten te jureren aan de hoge bar, naar verluidt zijn specialiteit. Anderen moeten werken of liggen gewoon te zonnen op het strand.

We laten het niet aan ons hart komen en vertrekken met goede moed. Het is heerlijk fietsen, ook al missen we een locomotief. Eens de vaart bereikt draaien we een molentje zodat iedereen zijn deel van het kopwerk verricht. Aan de Rattevallebrug lonken we even naar rechts in de hoop dat … maar helaas, de kinderboerderij heeft de deuren al gesloten. Het zal dus voor een andere keer zijn. 

Oude gewoontes roesten niet, en dus is het niet verwonderlijk dat wanneer Noël de leiding neemt de snelheidsmeter met vier eenheden de hoogte ingaat. Zorro bekijkt het hoofdschuddend en haalt de schouders op. We zullen hem nooit veranderen.

Iedereen rijdt vlotjes mee, tot we op de terugweg de brug over de autostrada overrijden. Noëls tempoversnellingen hebben Zorro de das om gedaan waardoor hij even moet passen. De inzinking is maar van korte duur en allengs rijden we opnieuw aan 30 plus richting lokaal; tussen Wilskerke en Leffinge wordt nog eens flink doorgetrokken en dan is het spurten geblazen.

Aan Spegelaere toont Champ Denis zich de rapste; uw dienaar probeert hem nog te remonteren maar draait een tandje te klein. We haalden een gemiddelde van 30+, wat niet slecht is. In het lokaal worden we verwelkomd door Rich en Geert GPS. In de rand vermelden we dat Remik op dieet is waardoor hij bedankt voor de lekkere frietjes met bitterballen die waard Samir ons voorschotelt. 

We maken van de gelegenheid gebruik om de rit van volgende zaterdag voor te bereiden. We trekken waarschijnlijk richting Hooglede-Gits waar een mooi terras is en waar Steve Flitser van een heerlijke sangria kan genieten.

LO-brug

Grijze wolken, frisse temperatuur. We moeten opnieuw de kleerkast induiken op zoek naar mouw- en beenstukken. Negen Placora-Vispaleizers staan paraat op de Bel & Bo-parking. Er staat een redelijke noordwester, het is dus trappen geblazen.

We vertrekken onder leiding van Renaud en Geert GPS . Laat ik u nu al melden, waarde lezer, dat deze laatste zowat de hele rit het kopwerk voor zijn rekening zal nemen. Pas is de laatste hectometers zal hij zich laten uitzakken, voorwaar een puike prestatie!

 Er wordt stevig doorgereden. De snelheidsmeter schommelt rond de 32 per uur. We trekken naar de geboortestreek van onze nestor Leo, die er jammer genoeg niet kan mij zijn. Zijn herstel verloopt voorspoedig, dus hopen we hem binnenkort opnieuw in ons peloton te mogen ontmoeten.

En we missen hem, want we slagen er in om een verkeerde afslag te nemen zodat we verplicht zijn om op onze passen terug te keren. Gelukkig vinden we spoedig het juiste spoor en kunnen we plaatsnemen op het terras aan Lo-brug waar de waard van dienst ons voorziet van blonde St. Bernardus.

Op de terugweg geen meldenswaardige feiten, tenzij dat het genieten is zoals u in bijgaand filmpje kunt ontdekken. Even na vijven bereiken we het lokaal en doet de frisse pint meer dan deugd.

De weersvoorspelling voor de komende week is bijzonder gunstig. Er zal dus veel gereden kunnen worden!

Bijlagen:
https://www.youtube.com/watch?v=NuzgnyK75zA