We leven in vreemde tijden. Covid-19 blijft wild om zich heen slaan met als gevolg dat er nieuwe maatregelen moesten getroffen worden. Zo ook voor de beoefenaars van de edele wielersport die vanaf heden tot en met 29 augustus een aantal beperkingen in acht moeten nemen. WTC Placora-Het Vispaleis is niet de ploeg die deze terechte beslissingen zo maar naast zich neer legt en dus was het bubbels geblazen.

Heel wat heen-en-weer geWhatsApp ter voorbereiding van de woensdagrit. We besluiten om onze pelotonnetjes te beperken tot tien eenheden door twee vertrekuren te hanteren. Bubbel A start om 17u45, Bubbel B om 18u00. Bij deze een oproep aan onze collega-wielerteams om de omvang van de pelotons te beperken. De getroffen maatregelen zijn er niet voor niets en het zou jammer zijn mocht er uiteindelijk een algemeen verbod komen omdat sommigen de huidige regels aan hun achterwiel lappen.

Het systeem werkt wonderwel. Om 17u45 vertrekken Leo, Remi, Butler Ronny, Noël, Geert G. en uw dienaar. Een kwartier later zijn Rich, Wimco, Geert Pirelli, Danny G., Denis en Kurt van de partij.

De rit van Bubbel A, waar uw dienaar de eer heeft deel van uit maken, verloopt voorbeeldig. We draaien netjes rond met in acht name van de nodige afstand en houden er een mooi tempo op na. Aolus maakt er spelletje van om een beetje van uit alle hoeken te blazen. Het is dus voortdurend aanpassen.

Op de terugweg verrast Bubbel B ons door ons te kruisen. De rakkers rijden het parcours in tegengestelde richting! We komen hen tegen even voorbij Schoorbakkebrug waar ze net een peloton Eastenders hebben voorbij gestoken. Nog verrassender in het feit dat Geert P. op zijn mountainbike rijdt én de kop trekt! In het lokaal zal blijken dat onze bandenmagnaat vlak voor vertrek met een scheur in de achterbuitenband van zijn koersfiets had af te rekenen en noodgedwongen zijn slijkduivel uit de winterslaap moest halen.

Terug naar Bubbel A. Ons tempo wordt tot tweemaal toe gebroken door landbouwvoertuigen die ons de weg versperren: op de heenweg een hakselaar, op de terugweg een pikdorser. Die vehikels lijken jaar na jaar breder te worden! 

Op de brug zijn we getuige van een verbeten spurt tussen Geert G. en Leo. Geert geeft niet af en verwijst onze nestor onverbiddelijk naar de tweede plaats.

Wanneer we aan de Kromme Elleboog de baan oversteken is er commotie als Leo slachtoffer wordt van een krampaanval. Even voet aan de grond zetten breng soelaas. Denk nu niet dat dit betekent dat hij even later de eindspurt laat schieten. Geert G. neemt de lead-out voor zijn rekening met uw dienaar in zijn wiel. Even denkt schrijver dezes afgescheiden over de meet te kunnen bollen, maar dan heeft hij buiten de waard – in casu Leo – gerekend. De lepe vos ligt op vinkeslag en uw dienaar moet alles uit de kast halen om het nipt van de Poulidor van de dag te halen.

In het lokaal is er meer dan plaats genoeg. De nieuwe maatregelen hakken in op de bezoekersaantallen van onze geliefde waterplaats. Nochtans doet waard Samir er alles aan om uw verblijf in veilige banen te leiden. En de dagschotel is meer dan zijn prijs waard!

Bij aankomst van Bubbel B worden de Strava-gegevens grondig vergeleken. De ouderdomsdekens zijn blijkbaar nog niet versleten. Leo heeft nog een verrassing in petto: we ontvangen allemaal een hippe Vispaleis baseball-cap. Hoeft het gezegd dat we er beeldig mee staan?

We maken van de gelegenheid gebruik om te overleggen hoe we de komende weken zullen organiseren. Er wordt besloten om de dagrit van zaterdag niet te rijden en in functie van het aantal aanwezigen de bubbels aan te vullen. Of de weekuitstap naar Nederland in september zal doorgaan is hoogst twijfelachtig.

Hou het veilig!

U ziet het goed, waarde lezer: Lo beschikt over een strand! Dit is niet het gevolg van de klimaatopwarming, wel van een ondernemende middenstander die aan de boorden van de Lo-vaart een badplaats heeft ingericht. Op voorstel van Remi richten wij derhalve om 13u30 de steven naar het zuidwesten om dit fenomeen van nabij te bestuderen.

En u valt van de ene verbazing in de andere wanneer u verneemt dat de rit ons voor geen meter langs vaart of kanaal zal brengen. Dit beweert althans Geert G. die het parcours heeft uitgestippeld.

Geloof het of niet, maar de bewering wordt waarheid. Leo, JP Bakker en uw dienaar nemen het kopwerk voor hun rekening onder leiding van Geert G. die van achteruit de troepen leidt. Moeilijk blijkt het niet te zijn. “Rechtdoor” is het ordewoord.

We rijden via de Torhoutsesteenweg naar Gistel waar we langs Sint-Godelieve rijden en zo verder naar Moere, Leke, Keiem, Woumen, om via de Blanckaert en Reninge langs de Caesarboom te rijden. Het tempo van 30km per uur kan door iedereen worden aangehouden.

Aangekomen aan de Lo-vaart besluiten we om toch maar het huis van vertrouwen een bezoek te brengen en Lo-Plage een andere keer een bezoekje te brengen. Blonde Sint-Bernardus en Petrus brengen soelaas aan de droge kelen. 

Na een halfuurtje vatten we de terugweg aan. Als kind van de streek wijst  Leo de weg. Hij meent zelfs een korter traject te kennen, ondanks het teken van doodlopende straat. Wanneer we uiteindelijk verplicht zijn om rechtsomkeer te maken weet onze nestor te vertellen dat je hier vijftig jaar geleden wel door kon!

Niet getreurd, we vinden heel vlug de goede route en rijden vlotjes via Steenkerke en Booitshoeke richting Oostende. Wanneer we rond 17u30 het lokaal bereiken hebben we 95km op de teller én hebben we geen meter langs het water gereden. Dank Geert G. voor een toprit!

Postman Dan heeft ook een ritje gereden en wacht ons op in de gelagzaal; we zitten met z’n tienen in onze bubbel en bespreken de komende activiteiten. Volgende woensdag trakteren Remi en Butler Ronny na de rit met een spaghetti. Komende zaterdag rijden we onder leiding van Geert G. naar Ingelmunster (als het weer het toelaat, tenminste) en er gaan stemmen op om op 8 augustus deel te nemen aan de Omloop van Vlaanderen. 

Op zondagmorgen is Danny G. de eenzame fietser. Hij werkt een solo-rit af en wint tot zijn grote vreugde zelfs de spurt.

 Met genoegen stellen wij vast, waarde lezer, dat de opkomst van de Placora-Vispaleizers dit seizoen meer dan bevredigend is. Afgelopen woensdag staan we opnieuw met veertien sportievelingen klaar om het trainingsparcours af te leggen. We begroeten Butler Ronny, terug van weggeweest omwille van enkele medische problemen.

De weersomstandigheden zijn quasi perfect. Niet te warm, niet te koud en een licht briesje uit noordwestelijke hoek. Onder leiding van Renaud, Danny G. , Leo en uw dienaar vatten we de heentocht aan. We houden de gemiddelde snelheid op een doenbare 30 per uur zodat iedereen zonder enig probleem kan volgen.

Renaud roept de ploegmakkers ter orde: er moet rondgedraaid worden! Het is maar een woord. JP Bakker, Steve Flitser, Denis et les autres vormen met voornoemd viertaal een ketting. Dit laat zich onmiddellijk voelen: de snelheidsmeter wijst nu 35 aan. 

We vlieden langs de IJzer en stuiven door het dorpje met dezelfde naam. Op de weg naar Schore is het nu de beurt aan Rich om de troepen toe te spreken en hen er op te wijzen dat er ook zoiets als een tweede waaier bestaat waar ook moet gewerkt worden. 

De spurt op de brug is er een van het langgerekte soort. Voorts en voorts gaat het over de Rattevallebrug naar Middelkerke en Wilskerke. Uw dienaar neemt samen met Geert Pirelli en Wimco dit deel voor zijn rekening. Verbaast het u te lezen dat Leo tussen Wilskerke en Leffinge een tempoversnelling inlast?

Met de eindspurt in gedachten wordt er vlijtig naar de beste positie gezocht. Uw dienaar neemt zijn verantwoordelijkheid als voorzitter ter harte en bereid de ultieme krachtmeting voor door kop te trekken. Geert G. neemt 750m voor de meet over. De vlugge kleppers nestelen zich in zijn wiel en plaatsen de jump. Wimco mag zich dagwinnaar noemen nadat hij Leo het nakijken heeft gegeven. Later op de avond zal onze sympathieke Remco-adept nog een leuke beloning krijgen, we verwijzen u hiervoor naar de begeleidende foto’s.

In het lokaal vinden we plaats op het overdekte terras. De gesprekken behandelen thema’s als de lengte van de nieuwe KVO-aankopen, de uitstap naar brouwerij Van Honsebrouck op 25 juli, de kwaliteit van de Zeeuwse mosselen (iets duurder maar beter dan vorig jaar – wat had u gedacht?) het winterlokaal, de aankoop van een mobile home en nog veel meer.

Er meldt zich een drukke periode aan met ritten op 18, 19, 21 en 22 juli. Iedereen is topfit, dat moet dus lukken!

Met veertien eenheden aan de start kunnen we opnieuw spreken van een mooie opkomst voor deze zaterdagrit. We verwelkomen onder anderen Postman Dan die het erop waagt om een langere rit te ondernemen. Onze materiaalman is nog wel in volle revalidatie, het wordt afwachten of hij de volledige rit kan afmaken.

Idem dito voor uw dienaar die de afgelopen week met een opspelende linker hamstring had af te rekenen. Dankzij het oordeelkundig advies van dokter Dieter staat hij aan de start, maar ook bij hem heerst er onzekerheid.

Vanaf tien uur ’s morgens is er druk WhatsApp-verkeer over de plaats van bestemming. De noordwester maakt het ons niet makkelijk; Rich merkt terecht op dat we toch moeilijk richting Westhinder kunnen fietsen… Uiteindelijk beslissen we om naar de Drie Vijvers in Adinkerke te rijden om er de Picon te proeven.

Voor Postman Dan gaat het nog allemaal iets te snel. In Middelkerke besluit hij af te haken en op eigen tempo een ritje af te werken. Een wijs besluit, Dan. Nog even volhouden en het lukt je wel.

Onder het commando van Rich, Danny G. en Renaud rijden we binnen door naar Adinkerke en zo naar Cabourg. We steken even de landsgrens over en rijden door Bray-Dunes terug richting het vaderland. Het tempo is dusdanig dat er zelfs mogelijkheid is om de Vlaamse feestdag te analyseren in het kader van de Guldensporenslag. Immers, de Vlamingen hadden hun slag niet thuis gehaald zonder de hulp van enkele Waalse vrienden. Misschien moeten enkele politici er toch even de geschiedenisboeken op na slaan.

Terug naar de orde van de dag: het terras aan de Drie Vijvers. Onder de kundige leiding van Geert G. vinden we zonder problemen de afspanning. Alleen, die blijkt gesloten te zijn! Wat nu gezongen? Waar is de tijd dat we konden genieten van een Picon Maison in het Palais du Picon?! Toen waren er geen zulke toestanden! Er gaan stemmen op om terug te keren naar Bray-Dunes, uw dienaar stelt voor om naar de markt van Veurne te rijden, maar het is uiteindelijk Remi die met het geniale voorstel op de proppen komt om naar De Paardenvisser in Oostduinkerke te rijden.

Daar aangekomen is het even zoeken geblazen naar een plaatsje op het terras. We hebben geluk wanneer twee garnaalkruiers ons uit de nood helpen. Affligem, Rodenbach en Grimbergen van ’t vat zijn een balsem voor de droge kelen.

Nadat de dorstigen gelaafd zijn zetten we onze weg verder. Het doet vreemd aan dat Leo er niet bij is als we indraaien aan de Canadahoeve en er geen versnelling volgt. Pilot Pascal heeft het roer in handen genomen en leidt het peloton naar Oostende aan een gemiddelde snelheid van 16 knopen. Een speciale vermelding voor Christ die zich zonder probleem in het peloton kan handhaven. Een elektrische fiets is nog lang niet aan de orde. Met een gemiddelde snelheid van 28+ (volgens Rich zijn Strava 36!) hebben we er een mooie rit van gemaakt.

Uw dienaar heeft bij aankomst nog juist de gelegenheid om één consumptie in het lokaal te nuttigen, want de grootouderlijke plicht gebiedt hem om op tijd thuis te zijn.

Graag melden wij nog dat er op zondagmorgen vier dapperen een rit hebben gereden.

De weersvoorspelling voor komende woensdag is weinig rooskleurig. Het wordt opnieuw afwachten.

Negen Placora-Vispaleizers present op de Bel&Bo-parking voor de woensdagrit. Aolus laat zich opnieuw nadrukkelijk voelen van uit zuidwestelijke hoek. Het wordt dus wind op kop tijdens de heenweg. In Leffinge pikt Geert G. nog in zodat we met z’n tienen naar Stuivekenskerke rijden.

De les van vorige zaterdag indachtig wordt er nu wel mooi rondgedraaid en vormen we een ketting. Iedereen doet kopwerk, het gemiddelde met wind op kop draait rond de 28 per uur. Langs de meanderende IJzer gaat het al wat sneller, mede door het feit dat we nu en dan al een duwtje in de rug krijgen. En eens het keerpunt voorbij kunnen we volop genieten van Aolus’ adem in onze nek.

Niet dat er roekeloos gereden wordt; we doen het verstandig met een strak tempo dat iedereen aankan. Zoals gebruikelijk zijn er versnellingen aan de brug over de autosnelweg en tussen Wilskerke en Leffinge. The usual suspects steken er de neus aan het venster.

Deze keer is geen beletsel langs de Torhoutsesteenweg; er kan regulier gespurt worden. Leo moet het enigszins laten afweten; onze nestor is nogal ‘overdressed’ en ziet er bij momenten uit als Bibendum. Hierdoor pakt hij heel wat wind en zal dus niet in het stuk voorkomen. 

Nadat Noël en Rich het voorbereidend werk hebben gedaan is het de beurt aan uw dienaar om de laatste 500 m in te leiden. Geert Pirelli heeft zich netjes in zijn wiel genesteld waardoor Denis en Wimco verplicht zijn buitenom in de wind te spurten. Onze bandenmagnaat haalt het dan ook met de vingers in de neus.

In het lokaal vinden we opnieuw plaats aan de hoge tafels en vormen we netjes onze bubbel. De PDF komt er ook bij, de sfeer zit er onmiddellijk in. Samir zorgt voor de nodige recuperatiedrank en -voeding onder de vorm van frisse pintjes en frietjes.

De weersvoorspellingen voor zaterdag zien er weinig rooskleurig uit. Misschien het moment om, in geval van regen, kind of kleinkind te verwennen met een voorleesverhaal. Het toeval wil dat de gevierde verteller E. Surmont, broer van uw dienaar, net een nieuwe aflevering van Langsnuit heeft gepubliceerd. Een dol avontuur met Selkie de zeehond dat jong en oud kan boeien en verkrijgbaar in de betere boekhandel.