Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
24-11-2019
De manivelle
De ochtendregen schrikt maar weinig Placora's af om de mountainbike in gereedheid te brengen voor de klassieke zaterdagrit. Na de uitstap richting Blankenberge van vorige week wordt de steven opnieuw naar Nieuwpoort gericht. Renaud en Geert G. vertrekken al om 13u30 met Koksijde als keerpunt. Geert P., Rich, Remi, Rookie Alain en uw dienaar spreken af om 14u.
Geert P. is nog steeds getekend door de onzachte aanvaring met een verkeerspaal die hij vorige zaterdag op de terugweg van Afspanning De Zeemeeuw op zijn baan vond. Hij laat zich echter niet kennen en verbijt dapper de pijn. Geen vets te bespeuren, zij nemen een snipperdag. Noël laat weten dat hij omwille van familiebezoek er niet bij kan zijn; Butler Ronny werd door de Sint gesommeerd om de stoomboot veilig in de haven te loodsen. Ook geen Steve Flitser of Zorro. De eerste moet werken, de laatste heeft nog steeds te kampen met een hardnekkige verkoudheid. U begrijpt dat wegens de afwezigheid van onze rijdende reporter, het beeldmateriaal in dit verslag zich zal beperken tot de weergave van de route.
Er is een ware volkstoeloop aan het verzamelpunt rond het Duinenkerkje: de Eastenders, de Noordzee-rijders en WTC Placora ontmoeten er elkaar. Zoals gebruikelijk wordt er in kleinere groepjes gestart, elk naar eigen kunnen en vermogen. Het parcours ligt er nog steeds uitstekend bij. In geen tijd staan we in Lombardsijde.
Rich is vragende partij om het stukje te verkennen dat eerder door Geert G. aan ons werd voorgesteld. We rijden dus via de jachthaven richting Nieuwpoort en zo naar Oostduinkerke. Het slagboomincident met Leo heeft blijkbaar de bevoegde instanties bereikt: wanneer we de bewuste plaats passeren wijst het ding naar de wolken.
Rookie Alain krijgt er maar niet genoeg van en oppert om het traject rond het kerkhof er ook bij te nemen. Het is inderdaad een prachtig stukje mkb-terrein en derhalve genieten geblazen.
Wanneer we de duinen in Lombardsijde opnieuw bereiken stelt uw dienaar vast dat zijn linker manivelle is los komen te zitten. Hij besluit om, voor alle veiligheid, de rest van het parcours aan zich voorbij te laten gaan en via de weg richting Den As te rijden. Een mens wil het lot niet tarten. De vier ploegmakkers duiken wel de duinen in en we komen ongeveer tezamen aan op het eindpunt. Het is dan al aan het schemeren!
De PDF heeft een plaatsje voorbehouden bij Linda en André en dat is nodig gezien de grote toeloop van dorstige mtbikers. De stuutjes mét smaken heerlijk, de Omer doet zijn werk. De KVO-prestatie wordt kort besproken; we slagen er zelfs in om enkele positieve elementen te vinden! En zo trekken we tevreden huiswaarts.
Niet vergeten om voor 30 november in te schrijven voor het jaarlijkse souper!
Vooraleer het relaas van onze avonturen in de Bredense duinen en Haanse bosjes te doen, toch even stilstaan bij het slechte nieuws dat onze ploegmakker Postman Dan deze week te horen kreeg. Kop op, Dan! Follow doctor's orders en we maken rendez-vous over enkele maanden op de fiets!
Hoeft het gezegd dat de stemming bedrukt is op de plaats van afspraak. Met zeven Placora's rijden we richting Bredene. Dankzij Rich zijn parcourskennis pikken we in op het parcours aan de H. Baelskaai. Via een stukje duinen en een strook polders rijden we naar de officiële startplaats. De tocht brengt ons naar het strand; gelukkig hebben we wind mee.
In De Haan is het draaien en keren door de Pôtinière alvorens de bosjes in te duiken. Remi en uw dienaar houden het op een rustig tempo, het overige vijftal steekt een tandje bij. Aan de Zwarte Kiezel staat Geert G. aan de kant: zijn ketting is tussen zijn twee voorste plateaus gedraaid. We slagen er niet in het euvel te verhelpen en dus wordt de pechdienst ingeschakeld. De takeldienst haalt Geert op en brengt hem naar een fietshersteller.
Remi en uw dienaar zijn zodoende op zichzelf aangewezen; we maken er een echte toertocht van. We rijden tot aan de Blankenbergse havengeul, even verder kunnen we ons bevoorraden. De terugweg is opnieuw een combinatie van weg, duin en grasland. We bereiken de aankomst niet vooraleer er een mederijder over het achterwiel van uw dienaar heeft gereden. Niks excuses, waarvan akte!
Aan de arrivé wacht ons een dubbele desillusie: niet allen zijn onze ploegmakkers in geen velden of wegen te bespeuren, de Blonde Betsy moet nog betaald worden ook! Op dan maar naar afspanning De Zeemeeuw, waar we onze ploeggenoten wel terugvinden in het gezelschap van Renaud en Pilot Pascal die vroeger gestart waren Dit betekent niet dat zij vroeger thuis zullen zijn.
De collegae Eastenders staan ook aan de toog, met natuurlijk verbroedering tot gevolg. Er is volle ambiance, niet in het minst door de tombola waar iedereen prijs heeft!
Tot ieders verrassing maakt Geert G. zijn opwachting. Nadat zijn fiets hersteld was heeft hij nog het volledige traject afgelegd. Dient het gezegd dat hydratatie zich opdringt? En net wanneer uw dienaar huiswaarts wil trekken zwaait de voordeur nog een keer open. Christ treedt zowaar naar binnen en daar moet op gedronken worden! U kunt tellen, waarde lezer, en hebt intussen uitgemaakt dat we met tien Placora's aanwezig zijn. Jammer dat Noël niet tot in zijn stamcafé is geraakt, net zoals de overige ploegmakkers die hier een bijzonder leuke namiddag door hun neus geboord zien.
Tenslotte een woord van dank en felicitatie aan het adres van WD Breduinia voor de puike organisatie! Hoeft het enig betoog dat fietslichtjes geen overbodige luxe bleken bij het huiswaarts keren ...?
Naschrift: na het ter perse gaan van het verslag bereikte ons het bericht dat ook Butler Ronny op de Duinentocht werd gemeld. Groot is de verbazing dat hij zich nadien in brasserie De Zeemeeuw heeft gemeld. Toch niks ernstigs, mogen we hopen?
Een prachtig herfstzonnetje lokt het zowat volledige Placora-team naar de startplaats aan het Duinenkerkje. Ook de collegae Eastenders zijn massaal aanwezig. Er vormen zich drie groepen zodat er niet in al te grote pelotons moet gereden worden. De Placora's kiezen tussen een weg / off-roadparcours of de klassieke MTB-duinentoer.
Uw dienaar gaat voor voor het laatste. Na de Chouffetocht van vorige week ligt het traject er voortreffelijk bij. Er wordt aan een hoog tempo gereden, in geen tijd staan we in Lombardsijde. Geert G. stelt voor om een extra lusje te rijden door Nieuwpoort. Zo gezegd, zo gedaan én we houden even halt bij de zeehonden die van het zonnetje aan het genieten zijn.
Het stukje dat Geert presenteert is best leuk en leidt ons tot Oostduinkerke; daar maken we rechtsomkeer en rijden langs de havengeul terug naar Lombardsijde om er opnieuw in te pikken op het vertrouwde circuit. Met de wind in de rug rijden we fluks naar Den As waar we met bijna 50 km op de teller als laatste peloton toekomen.
Onze ploegmaten vertellen er hun wedervaren, waaronder de spectaculaire val die Leo heeft gemaakt. Verblind door de zon is hij full speed tegen een barrière aangevlamd met pijnlijke blauwe plekken tot gevolg. De schade is van die aard dat hij forfait zal moeten geven voor KVO!
Niettemin is het een jolige bedoening, al die jaggers onder elkaar. De stuutjes met gekapt en de Omer gaan vlot naar binnen, Steve Flitser kijkt uit naar het culinair KVO-festijn en de eerste voorbereidingen voor de uitstap naar de Veluwe worden getroffen. Wij rijdt de 285km van Oostende naar Otterlo? Dat wordt trainen deze winter!
