Wat doet een wielertoerist op Paasmaandag? Fietsen natuurlijk! Er is zelfs een dubbel aanbod: de traditionele paasmaandagochtendrit én voor de doeners onder ons de Peter Van Peteghem Classic met vertrek een aankomst in Brakel. Samen met Renaud en Denis kiest uw dienaar voor de laatste uitdaging. Enigszins overmoedig schrijft hij zich in voor de 107 km, maar alras komt hij tot het besef dat 77 km meer dan genoeg is. De andere Placora's met onder meer Rich, Rookie Alain en Danny G. kiezen voor het lokale parcours, maar daarover straks meer. Eerst naar De Croo-country.
Er staat een stralende zon, temperatuur rond de 20°, ideaal fietsweer dus. Al na enkele honderden meter krijgen we de Ten Bossestraat onder de wielen geschoven! We zijn dus gewaarschuwd voor wat komen zal. Renaud rijdt er met zoon Thibaut vandoor, met Denis in hun spoor. Uw dienaar besluit om de aanvangskilometers op eigen tempo te rijden en de motor van al bij het begin niet op te blazen.
Het eerste deel is de oude finale van de Ronde van Vlaanderen; de wielerkenners weten dat dan de Muur volgt, met erna de Bosberg. Op de Muur treft schrijver dezes Denis terug, die met een te zwaar verzet heeft af te rekenen. We zullen de rest van de tocht gezamenlijk verder zetten. Na de Bosberg een nobele onbekende, met name de Congoberg. En in de mate dat een beklimming aangenaam kan zijn, wel die komt dicht in de buurt. Het is een lopertje.
De tocht leidt ons dan naar Tollenbeek, waar Urbanus thuis is. We kunnen er ons ook bevoorraden en zijn zo klaar om het tweede deel van de tocht aan te vatten. We steken de spoorweg en de taalgrens over en rijden in en om Lessines over landelijke wegen. We krijgen af te rekenen met de Hel van Oetingen, onmiddellijk gevolgd door de Bergstraat. Als afsluiter is er nog de Vloesberg. Daar krijgt uw dienaar af te rekenen met krampen in de linker dij. Het is even op de tanden bijten, maar uiteindelijk lukt het om aan een aanvaardbaar tempo de rit af te sluiten.
Het verfrissende pintje smaakt als godendrank bij de aankomst. En we krijgen er nog een Ename en een T-shirt bovenop! Het moge gezegd, een bijzonder aangename rit die u kunt nakijken op https://www.relive.cc/view/2309630564
Ook de thuisblijvers hebben blijkbaar voor een heuvelachtig parcours gekozen, aangezien ze richting Koekelare en Wijnendale zijn gereden. Details ontbreken, maar de route kunt u herbeleven op https://www.relive.cc/view/2309294863
Woensdag is er een nieuwe afspraak; hopelijk gunnen de weergoden ons een droge avondrit.
Uw dienaar wikt, maar Aolus beschikt. Het plan om Westrozebekewaarts te trekken botst om 13u30 op heel wat weerstand. De gedachte om op de terugweg met tegenwind te moeten afrekenen schrikt het merendeel van de Placora's af. Neem dan nog Noel's gezonde afkeer van hellingen in rekening en u beseft, beste lezer, dat er een alternatieve bestemming moet gevonden worden. Na enig gedebateer valt de keuze op De Bolzak. Deze aangename afspanning, gelegen aan de rand van het Bulskampveld, beschikt over een gezellig tuinterras en een ruim assortiment bieren. En volgens Butler Ronny zullen we de wind altijd in de zij hebben. Quod non, dus.
Rich is de gids met dienst. De rit gaat over Oudenburg, Bekegem, Aartrijke, Zedelgem en Ruddervoorde naar de pauzeplaats. Onderweg enig oponthoud wanneer Noel af te rekenen heeft met een weerspannige drinkbushouder. Er liggen heel wat wegenwerken op onze route, waardoor onze tocht bijwijlen een doorslag lijkt van de Strade Bianchi. Het mag een wonder heten dat er niemand plat rijdt.
In de Bolzak aangekomen waait ons feestelijke muziek tegemoet. Er is een familiefeest aan de gang en de muzikant van dienst trakteert ons op de ene schlager na de andere Vlaamse hit. Blonde Os is het bier van de maand en wordt naar waarde geschat.
De terugweg loopt langs het kanaal tot in Brugge, waar het opnieuw even zoeken wordt om de juiste route te vinden. Even voor Brugge moesten we even voet aan de grond zetten om Noel zijn ketting terug op het tandwiel te leggen. Uiteindelijk vinden we de Legeweg en kunnen we via een Varsenare en Jabbeke lokaalwaarts rijden. Het dient gezegd dat Aolus ons niet echt gunstig gezind is en bijwijlen met cynisch genoegen venijnig van hoek verandert.
We komen rond kwart voor zes in Oostende aan. In Het Vliegpleintje worden getrakteerd op bitterballen met friet, wat op gejuich wordt onthaald. Al bij al een aangename rit. Toch jammer dat ik u niet heb kunnen vertellen over de Slag bij Westrozebeke, die in 1382 plaatsvond en waar de Vlamingen door Filips de Stoute in de pan werden gehakt, 80 jaar na de Groeningheslag.
Paasmaandag kan er lokaal gereden worden, vertrek om 9u30. Uw dienaar trekt met Renaud en Dennis naar Brakel om er Peter Van Peteghem goeiedag te zetten. Wie zin heeft kan nog mee; vertrek om 8u00 aan Bel&Bo.
Slechts acht Placora's staan om 18u00 klaar aan Bel & Bo voor de traditionele woensdagrit. Het is moeilijk om er één gespreksonderwerp uit te lichten: het werelduurrecord van Victor Campenaerts, de miserie bij Anderlecht of de verbluffende prestatie van Mathieu Van der Poel. Het zijn hoogdagen voor de sportliefhebber.
Dit neemt niet weg dat er fiks gereden wordt. We leggen er van in het begin flink de pees op, zonder dat iemand in de problemen komt. Er wordt voorbeeldig rondgedraaid, precies zoals het in het boekje beschreven staat.
Geen incidenten te melden; na 1u39 minuten staan we opnieuw aan het lokaal. En de pintjes smaken.
Afspraak volgende zaterdag om 13u30. Indien de wind goed staat, en de voorspellingen wijzen toch in die richting, rijden we de Keuneleute. Noteer ook dat er maandagmorgen gereden wordt voor wie niet meegaat naar de Peter Van Peteghem Classic.
Met de schilderwerken achter de rug kan uw dienaar opnieuw van de partij zijn. Zoals eerder aangekondigd vaardigt WTC Placora een delegatie af naar de Noord-Franse kasseien. Groot is dan ook de verbazing wanneer Pilot Pascal en Renaud zich om 13u30 melden aan de klassieke startplaats. Afgeschrikt door de weersvoorspelling en de strakke noordenwind laten ze de Carrefour de l'Arbre voor wat hij is.
Ondanks hun aanwezigheid is de opkomst aan de magere kant.Het gure weer schrikt blijkbaar heel wat Placora's af. Gezien de windrichting gaat de rit opnieuw richting Brugge. Ons doel is Hoeke, waar zich een groot terras bevindt dat voldoende beschutting biedt. Bovendien zijn Pilot Pascal en Danny G. jarig, met een traktatie in het verschiet. Renaud en de twee feestvarkens bepalen het tempo; ondanks de matige snelheid moet Postman Dan nog voor Brugge afhaken. Hij geraakt er maar niet bovenop. Hoewel, hij zal toch nog 90 km vol rijden ...
Met de Helleklassieker in gedachten nemen we in Damme er de kasseistrook bij, om dan een kwartiertje later in Hoeke aan te komen. Net op dat moment begint het te regenen! Gelukkig is er ook een afdakje en is de bui van korte duur. Er wordt Boskeun besteld. Uw dienaar heeft hier mooie herinneringen aan, want 35 jaar geleden vierde hij hiermee de geboorte van zijn oudste dochter. Deze keer houdt hij het bij eentje, en niet bij een halve bak zoals weleer. De eerste traktatie is op kosten van Pilot Pascal, en dus kan Danny G. niet onderdoen. Deze keer gaan we voor een Slurfke, geïnspireerd door de populaire televisiesoap.
Wanneer de dorst gelest is vertrekken we onder leiding van Noël huiswaarts. Hij beweert een een korte route binnen door te kennen. We hadden beter moeten weten, want na 500 m staan we stil voor de expressweg! We maken rechtsomkeer en nemen dan maar de klassieke route via Damme en Dudzele om dan via Wenduine en de Driftweg lokaalwaarts te rijden. In de Uitkerkse Polders is het bijwijlen harken, maar we houden stand!
In De Haan slaat Pilot Pascal linksaf en huiswaarts, in Bredene doet Noël hetzelfde. En zo komt het dat we slechts met vier het lokaal bereiken. Butler Ronny neemt de honneurs waar, de boek wordt ingevuld en de pizza verorberd.
Renaud stelt voor om op paasmaandag de Peter Van Peteghem Classic te rijden. Alle info vindt u op http://www.petervanpetegemclassic.be/nl/ . Wie interesse heeft wordt vriendelijk verzocht via de WhatsApp een seintje te geven zodat de nodige logistieke maatregelen kunnen getroffen worden. Voor volgende week wordt er mooi en warm weer voorspeld, haal de zonnecrème maar boven!
Geen voorzitter (schilderwerken) , Richard ( ezels filmen) , Steve (alles filmen wat em ziet) en nog enkele habitués op de afspraak.
De wind, ongunstig zowel qua richting of sterkte zal daar wel voor iets tussen gezeten hebben.
Op die manier werd aldus opnieuw automatisch het kaf van het koren gescheiden en nam ook Zorro het zekere voor het onzekere door
zijn volbloed stalen ros niet meer te vervangen door een exemplaar van de rommelmarkt .
Uit bovenstaande blijkt echter ook dat koren = verstand , want het wind-mee gedeelte tot aan de rattevalle werd aan een niet overdreven tempo afgemaald
beseffend dat ieder greintje kracht nodig zou zijn voor de laatste 20 k , wind pal op kop.
De inventiviteit kende geen grenzen want we besloten Bakker aan zijn oprit af te zetten en vervolgens via de Duineweg , goed beschut naar Den As te rijden.
Het eerste rondje was voor Dennis als verontschuldiging voor het niet-geleverde kopwerk.
Het werd met dank aanvaard hoewel niemand luidop durfde zeggen dat ze eigenlijk niet gemerkt hadden dat hij mee was.
Dreten was ons blijkbaar te verwachten want plots schotelde hij ons een flink bord belegde broodjes voor.
Wim wist ons nog te vertellen dat hij voortaan ook werkt voor een wereldbekende kunstenaar wiens naam ik alweer vergeten ben.
Tot zaterdag , t zal zonder mij zijn want ik probeer recht te blijven op de kasseien rond Templeuve .
Op de vooravond van Vlaanderens mooiste staan vijftien (!) Placora's paraat om hun Ronde te rijden. Niet in de Vlaamse Ardennen waar, als we de televisiebeelden mogen geloven, meer gewandeld dan gefietst werd, maar in en om de Uitkerkse Polders. Opmerkelijk is dat Geert G. en Zorro met hun mountainbike aan de start staan. Ze zijn in volle voorbereiding van volgende week wanneer Paris - Roubaix gereden wordt.
We vertrekken via de Oude Sarah-route. Hoewel het tempo niet extreem hoog ligt moet Postman Dan al gauw afhaken. Hij heeft nog steeds last van de luchtwegen en kan zich onvoldoende in het peloton verstoppen. Jammer; we wensen hem dan ook een spoedig herstel toe. Ook voor Zorro gaat het te snel. Zijn mountaintractor weegt nogal door en ook hij laat de groep verder rijden. Blijven trainen, Zorro! Zaterdag zal het wel lukken.
Ondertussen zijn we al in Varsenare. Het zijn vooral Wim Evenepoel, Steve Flitser, Renaud V(an Marcke) en uw dienaar die het tempo onderhouden, Butler Ronny doet dienst als GPS. We genieten van de mooie route die zich door een fris lentelandschap slingert. Even voor Blankenberge bevindt zich het keerpunt; Aolus geeft ons nu een duwtje in de rug, de snelheidsmeter schommelt rond de 34 per uur.
Pal om 16u arriveren we in het lokaal na 74,60 km gereden te hebben in 2u30'30" oftewel aan een gemiddelde van 29,7. Iedereen is dus in vorm.
De aandachtige lezer zal ook gemerkt hebben dat er geen tussenstop gehouden werd. Inderdaad, het Wereldploegsje moet om 18u de wei in, vandaar. Er volgt dus maar een korte hydratatie in het lokaal, waarna de meesten zich douchewaarts spoeden om op tijd in de Versluysarena te zijn.
Belangrijke dienstmededeling: woensdag is het lokaal gesloten want Samir is mee met de klokken om zijn eieren aan de paus te geven. De cooling down zal dus bij André en Linda in Den As zijn. Tot dan!
We leven opnieuw in de zomertijd. Een van de vele voordelen van deze maatregel is dat we vanaf nu opnieuw op woensdagavond ons klassiek ritje naar Stuivekenskerke kunnen rijden. Ondanks de weinig hoopgevende buienradar staan er tien Placora's klaar om de 50km+ af te haspelen.
Het is vooral onder leiding van Wim Evenepoel, Steve Flitser, Geert Pirelli en uw dienaar dat het eerste gedeelte onder de wielen gaat. Er wordt een strak maar best doenbaar tempo gereden. Iedereen kan vlotjes mee, er vallen geen incidenten te melden.
Aan het keerpunt kruisen we onze Eastend en Douchy collega's. Met de wind nu meer in het voordeel gaat de snelheid nog een beetje hoger. Hoewel, de batterij van uw dienaar zijn velocimeter heeft de ziel gegeven zodat hij op het gevoel moet rijden. En hij voelt dat het goed zit. Even is er nog oponthoud aan Sint-Pieters-Kapelle door wegenwerken. Het rood licht dwingt ons halt te houden, waardoor het ritme enigszins gebroken is.
Eén uur en tweeënveertig minuten na ons vertrek staan we opnieuw aan het lokaal. We nestelen ons onmiddellijk aan de toog, klaar om ons Wereldploegsje aan het werk te zien. Christ kom er ook bij; alle voorbereidselen voor de trip naar de Baie de Somme zijn getroffen!
De vreugde is groot wanneer KVO de winning goal scoort. Remi, Christ en uw dienaar drinken er nog een op; de afsluiter van een zo goed als perfecte dag!
Zaterdag vertrek om 13u30. Gezien er om 18u00 alweer geshot wordt, rijden we een eerder ingekorte rit zonder tussenstop. Tot dan!
