Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
26-11-2017
Van Lombardsijde tot De Haan
Heel wat voorbereidend gewhatsapp gaat de zaterdagrit vooraf. Rich stuurt de uitnodiging rond om deel te nemen aan de Bredense toertocht, voorstel dat door heel wat Placora op positieve wijze wordt onthaald. Het weer speelt echter - opnieuw - spelbreker. Wanneer de hemelsluizen een halfuur voor het vertrek open gaan, geven heel wat potentiële kandidaten verstek. Ook uw dienaar, die op dat moment bezig is in het zwart een muur wit te schilderen. Samen met Remi, Geert en Noël besluit hij om dan maar te kiezen voor de traditionele duinenrit. Rich en Renaud plooien niet en trekken paaldorpwaarts.
Postman Dan geeft forfait omwille van problemen met zijn autobatterij en het internet. Volgens Remi ligt de oorzaak bij het overdadig bezoek aan pornosites waardoor de oplaadkracht van de ene en de downloadcapaciteit van de andere wordt overschreden!
En zo komt het, waarde lezer, dat u afgelopen zaterdag Placora's kon tegenkomen van Lombardsijde tot De Haan.
Samen met de al eerder vermelde ploegmaten is ook Ronny van de partij. Hij ontwikkelt zich tot een ware duinenrakker en krijgt hoe langer hoe meer de zandtechnieken onder de knie. Tot ieders verbazing kan hij zich een weg banen door de nauwste passages. Noël heeft zich laten overtuigen om ook eens met het schitterende parcours kennis te maken. Even voorzichtig als behendig draait en keert hij over de smalle paadjes.
Klokslag vier uur komen we bij Linda en Dreten aan, net op tijd om een hagelvlaag te ontwijken. De frisse temperaturen doen ons gezelschap kiezen voor een Oostenrijkse choco. Ik kan u verzekeren, beste lezer, dat deze concoctie zeker het proeven waard is, zij het met mate! Linda trakteert ons op een ware kaastafel net op het moment dat de Bredense delegatie aankomt.
Rich en Renaud hebben er blijkbaar een aangename tocht opzitten, zonder één druppel regen! De rit was ook bijzonder vlot verlopen, want al om 14u (!) hadden ze, samen met Pilot Pascal en Postman Pascal, opnieuw de aankomst bereikt en kon de hydratie, in de vorm van Omers, beginnen. Het is er een beetje aan te zien en Renaud probeert de schade te beperken door een laagje te leggen met camembert en reblouchon. Ondertussen werft Rich nog vlug een nieuw lid aan, waarvan sommige kwatongen beweren dat die tenminste blaft én bijt.
Heel lang blijven we niet plakken, want om 20u speelt ons Weireldploegsje en iedereen wil op post zijn (behalve Noël dan ...)
Het lidgeld voor 2018 blijft 50 euro en kan, bij voorkeur, gestort worden op de Placora-rekening uiterlijk tegen 8 december 2017 of cash betaald worden de dag van de souper. De leden die betaald hebben en 15 ritten hebben, ontvangen een windstopper, die eveneens op 8 december besteld wordt.
Weinig ge-WhatsApp deze week. De veterans tekenden zoals gewoonlijk om 14.00u present bij postman Dan die niet ten onrechte de wenkbrauwen fronste toen hij ondergetekende zijn straat zag indraaien. Na 10km beuken tegen zo'n 4 à 5-er uit het westen was diens bordje al voor de start al voor een stuk uitgegeten. Met z'n vieren kiezen we dan toch maar voor de klassieker via de Duinenweg over Nieuwpoort tot aan de manège in Oost-Duinkerke. Vanaf hier geeft Aeolus ons een flinke por in de rug, hoewel een miezerregen -overigens niet voorzien op Dany's app- bij Ron een begrijpelijk 'gdvdmm ... dat ook nog' losweekt . Op de terugweg haspelen we de off-roadstroken probleemloos af. Het dient gezegd; de duinen liggen er, om Rich te citeren "als autostrades" bij.1,8 of 4 bar... het maakt allemaal niet zoveel uit, je vlamt er zo door. Na zo'n 55km bereiken we moe maar voldaan ons lokaal waar de echte 'duinepiepers' Remi, Rich en Zorro zich al met een door een strandrit gezandstraalde Bo en enkele groene vrienden het bier van de week degusteren. Ook Doc, Marnix en Renaud-met-hond komen nog even gedag zeggen. Linda zorgt voor de welkome 'stuutjes' en legt enkele klamme truien te drogen op de chauffage. De vraag van Remi om ze eventueel ook te strijken blijft evenwel onbeantwoord. Debruyne vlamt zijn zoveelste van het seizoen binnen, Goffin geeft er Federer van langs en Bakker zend zijn eerste fotootje door vanop een doorweekt Sclessin. Dan weet je het wel... lichtjes aan, rits toe en richting Bredene...
Wie van de Placora's had het best de mosselen verteerd? Met deze vraag op de lippen staan zes MTB's aan het Duinenkerkje, samen met een roedel Eastenders.
Renaud en Pilot Pascal nemen meteen het duinenkonijnenpad; Rich, Zorro'tje, Geert Pirelli en uw dienaar besluiten om samen te blijven. Het feit dat iedere groep zo'n beetje zijn eigen parcours volgt veroorzaakt soms verkeersproblemen en verwarring. Zo gebeurt het dat we Geert kwijtspelen ergens tussen Middelkerke en de Krokodille. We zullen hem pas in Lombardsijde terug oppikken ...
Maar goed, dit zijn maar details. Het parcours ligt het schitterend bij (met dank aan de Choufkes). We vliegen zodanig gezwind langs de duinenpaadjes dat we, in Lombardsijde gekomen, besluiten om er nog een lusje bij te doen langs de Nieuwpoortse jachthaven.
U weet nu al, waarde lezer, dat Geert Pirelli zich opnieuw bij ons klein groepje heeft aangesloten. Het is voor het eerst sinds lang dat de bandenkoning zich in de duinen begeeft; hij blijft moedig trappen, ondanks zijn gebrek aan parcourskennis en het fikse tempo dat Rich aanhoudt. Maar een mens heeft zijn beperkingen, ook al heeft hij zich de avond voordien met Zeeuwse mosselen versterkt.
Wanneer we uiteindelijk aankomen bij Dreten is onze Geert even choco als het drankje dat uw dienaar tot zich neemt. Allengs komen ook onze ploeggenoten en collega-wielervrienden aan. Noël en Danny G. hebben een weg/MTB-toer gereden, sommige Eastenders zijn langs het strand tot in De Panne gereden. Ook zij zijn sportief tot het uiterste gaan, getuige de aankomst van Dr. Cancellara en de manier waarop hij strompelend aan de toog neerzijgt.
Gelukkig is Linda paraat om de innerlijke mens te versterken en zorgt Dreten voor de coördinatie van de hydratatie.
