En dan gebeurt dit

U stelt zich misschien de vraag, waarde lezer, waar het ritverslag van afgelopen woensdag is gebleven. Uw dienaar moet u helaas melden dat hij met materiaalpech had af te rekenen. Na het grondig poetsen van zijn fiets draaide tijdens de testrit in de straat de derailleur in het achterwiel met desastreuze gevolgen. Gelukkig was fietshersteller Norbert Vandewalle bij de hand om binnen de kortste keren en tegen een schappelijke prijs de carbonnen bolide opnieuw rijklaar te maken.

Frank en Sabine hun weersvoorspelling is uitgekomen en dus schijnt de zon volop en waait er een licht briesje van uit het noordoosten. Twaalf Placora-Vispaleizers staan in korte broek en de meesten ook in korte mouwen op de afspraak. Steve Flitser heeft een rit richting Middelburg en de Nederlandse grens voorbereid, we zien het allemaal zitten.

Onder het commando van Wimco, al redelijk bekomen van de Remco-tribulaties, en Geert GPS fietsen we op aanwijzingen van Steve Flitser naar Brugge. Wanneer we langs de ringvaart rijden weerklinkt er plotseling een hevig gekraak achteraan ons groepje, gevolgd door luid geschreeuw. We denken eerst aan een valpartij of botsing, gelukkig niets daarvan. JP Bakker heeft zijn ketting doorgetrapt! Handige handen weten dit euvel vlug te herstellen met een magisch tussenstukje zodat we onze weg kunnen voortzetten. 

De route brengt ons door het centrum van Brugge wat ons heel wat bekijks oplevert. En wij kunnen genieten van enkele mooie gezichten. Met een rustige 30 per uur houden we er een goed tempo op na. Na een kleine twee uur rijden bereiken we het keerpunt. We vinden er een mooi terras en genieten van een deugdoende verfrissing. Wat was dit lang geleden!

Wanneer iedereen gelaafd is vatten we de terugweg aan. We spreken af om de kortste weg te nemen zodat we nog op tijd in het lokaal zijn. En dan gebeurt het. We rijden achter elkaar op een verhoogd fietspad wanneer Nestor Leo verkeerd de stoep oprijdt en hard tegen het asfalt terecht komt. 

Het is onmiddellijk duidelijk dat dit er niet goed uitziet. Danny G. ontfermt zich over de onfortuinlijke die zelfs even buiten westen is. De 112 wordt opgebeld en binnen de kortste keren staan de hulpdiensten ter plaatse. In de rand vermelden we dat er ook verschillende bezorgde mensen zich melden, wat hartverwarmend is.

Ondertussen is Leo weer enigszins bij zijn positieven. Hij wordt afgevoerd naar het ziekenhuis waar een hersenschudding zal worden vastgesteld. Een nachtje in observatie is zijn deel. Nog dit: zijn fietshelm is gebroken wat de waarde van dit object nogmaals onderstreept.

Het hoeft geen betoog dat de stemming in de groep bedrukt is. We zetten onze weg verder en hebben de resterende kilometers nodig om van de doorstane emoties te bekomen. Het is al na zessen wanneer we Oostende binnenrijden. De pint in het lokaal is meer dan nodig om alles door te spoelen. 

Wie de volledige tocht wil herbeleven klikt op https://www.relive.cc/view/vAOZPG1JGyq

Hopelijk is Leo niet al te lang buiten strijd.

Zaterdagmorgen: het regent afwisselend pijpenstelen en oude wijven. Van fietsen zal er vandaag niet veel in huis komen. Gelukkig is er nog Remco en de Zoncolan. Edoch, kort na de middag gaan de hemelsluizen dicht en priemt er zelfs een voorzichtig zonnetje door de wolken. Zou het dan toch …

WhatsApp schiet onmiddellijk in gang. Zullen we? Durven we? Afspraak om 14u00 aan Bel & Bo. Zes Placora-Vispaleizers dagen op: Remik, Rich, IJzeren Kurt, Pilot Pascal, Steve Flitser en uw dienaar. Op advies van Rich zullen we onder de kust blijven en hopen zo onverwachte regenbuien te ontwijken.

Onder leiding van IJzeren Kurt, Pilot Pascal en Rich rijden we richting Franse grens. De wind valt al bij al mee, of zijn we dit gewoon geworden? Geen meldenswaardige incidenten, Rich toont ons feilloos de weg. 

Op de terugweg hebben we wind in de rug wat Pilot Pascal doet besluiten om alle zeilen bij te zetten. Even ophef wanneer onze zeebonk slachtoffer is van een grondzee waardoor het hele peloton dreigt water te maken. Remik zijn ketting gaat er af; hij krijgt bijstand van Steve Flitser om de averij te herstellen.

De wolken worden almaar dreigender, nu en dan valt er een druppel. We schakelen een versnelling hoger, de snelheidsmeter wijst 40 per uur. Een uur nadat we het keerpunt bereikt hadden staan we opnieuw aan het lokaal! En net op tijd, want de regen komt opnieuw met bakken naar beneden. Gelukkig is Waard Samirs tentzeil waterbestendig en kunnen we in het droge de laatste kilometers van de lijdende Remco volgen.

Iedereen content dat we toch hebben kunnen rijden; hopelijk wordt het volgende week warmer en kunnen we eindelijk in korte broek en dito mouwen rijden.

https://www.relive.cc/view/v7O9VxKQKL6

We besluiten met heuglijk nieuws: Renaud is opa geworden van Alba, een flinke meid. Proficiat aan de trotse grootjes, en natuurlijk ook aan mama en papa!

Dertien Placora-Vispaleizers staan om 18u00 klaar om de klassieke woensdagrit te rijden. Hoe lang geleden is het niet, waarde lezer, dat u dit hebt kunnen lezen? De versoepelde Covid-maatregelen laten ons eindelijk toe om met ons volledig peloton op weg te trekken. En dat is nog niet alles: na afloop kunnen we op het terras van ons lokaal terecht voor de levensnoodzakelijke en derhalve uiterst belangrijke hydratatie.

Dat we er zin in hebben hoeft geen betoog. De zware motoren zetten zich van bij aanvang op kop en nemen de rest mee in hun zog. Een strak tempo, dat is zeker, maar iedereen draait vlot mee en heeft nog adem over om de laatste stand van zaken in de play-offs te bespreken.

Tot aan het keerpunt geen vermeldenswaardige incidenten, tenzij opkomend verkeer dat er een spelletje van maakt ons rakelings en aan hoge snelheid te kruisen. 

Rich schudt meewarig het hoofd  en kan het maar moeilijk geloven dat Aolus ons opnieuw op de terugweg tegemoet waait. Alles wordt op een lint getrokken, waarbij IJzeren Kurt de titel ‘ploegmaat van de rit’ verdient door bijna de volledige terugweg het commando van de tweede waaier op zich te nemen.

Tussen Slijpe en Sint-Pieters-Kapelle is er even opschudding wanneer door onverwacht zwenkmanoeuvre van een van de kopmannen het achterste deel van het peloton in de graskant terecht komt en ei zo na ten val komt. Giro-toestanden in de Vlaamse zeepolders!

Geen potten gebroken en dus kunnen we verder. De brug over de autostrade wordt in gestrekte draf overgestoken en dan zitten we al in de finale. Hoeft het vermeld dat Nestor Leo er alles aan doet om het goede wiel op te zoeken?

We kunnen nog eens spurten. Pilot Pascal en IJzeren Kurt zijn de lead-outs en brengen Wimco, Geert Pirelli, Rich, Leo en uw dienaar in stelling voor de finale jump. Het wordt een close call waarbij Wimco, Geert Pirelli en uw dienaar bijna gelijktijdig de imaginaire eindstreep overschrijden. Wie eerst is kan enkel een fotofinish uitmaken, maar die is, net als het VAR-busje, te laat op de afspraak. We zullen het dus nooit weten.

https://www.relive.cc/view/veqz37oRp7v

Dan volgt voor velen het hoogtepunt van de rit wanneer we ons op het vertrouwde terras van het lokaal kunnen neervlijen om er te genieten van een fris bolletje of 33r. En met een frietje erbij smaakt dat nog beter.

Normaliter had u ook een verslag van de bijzondere donderdagmorgenrit – het is immers Rimte Ramtje – moeten kunnen lezen. Edoch, terwijl ik deze woorden schrijf tikt de regen zachtjes tegen het vensterraam wat mij doet besluiten om forfait te geven. WhatsApp leert dat enkele onversaagde ploegmakkers het er toch zullen op wagen. Hopelijk blijven ze gespaard van al te veel nattigheid en valpartijen.

Frank en Sabine voorspellen een wisselvallige zaterdag. We zullen tussen de buien door moeten fietsen!

Die ochtend op WhatsApp: wie rijdt en waar gaat de rit heen? Onmiddellijk een aanzienlijke respons vanwege de Placora-Vispaleizers op de eerste vraag. De goesting is er om in een grotere bubbel te rijden. Enkel Steve Flitser antwoordt op de tweede vraag. Hij stelt een mooi ritje voor van – dat beweert hij althans – om en bij de 85 km.

Aolus blijft ons vanuit het noorden bestoken, zij het dat hij toch wat aan kracht heeft moeten inboeten. De bubbel is volledig wanneer we om 13u30 vertrekken. De route is in de GPS opgeslagen van Steve en Remik, het kan niet mislopen.

Alleen, we moeten inpikken op een route die in feite van uit Leffinge vertrekt. We besluiten dit in Moere te doen en slingeren ons door de kustpolders. Zoals Steve heeft beloofd genieten we van mooie wegen met weinig verkeer. We houden het op een matig tempo met in het achterhoofd de wetenschap dat we in de laatste kilometers met tegenwind zullen moeten afrekenen.

Al mate de kilometers verstrijken wordt duidelijk onze ze kiekjesman de afstand wat heeft onderschat. 95 km lijkt nu een realistischer pronostiek, maar dit deert niet. Het is mooi weer en we draaien netjes rond.

Bij het buitenrijden van Ruddervoorde wordt er een plasstop ingelast. We he hebben nu al meer dan 50 km op de teller en bij sommigen begint een volle blaas op te spelen. Normaal gezien doen we dit tijdens het genieten van een terrasje, maar daarvoor is het nog een weekje te vroeg. In de vrije natuur, dan!

De route leent zich uitstekend tot ons plan want we hebben niet of nauwelijks last van de wind. In het laatste kwart van de rit zetten vets Leo en Noël zich op kop. Deze laatste verkeert in een 1 mei-roes en laat al zijn duivels los. Tot in de Schorre nemen ze de groep op sleeptouw. Daar volgt de traditionele spurt die door Geert GPS wordt ingeleid. Remik kan het best inschatten waar de eindmeet ligt en weet zo schrijver dezes in een millimeterspurt te verschalken.

Wanneer we Strava consulteren stellen we vast dat we 104 km gereden hebben. Waarschijnlijk heeft Steve kilometer met mijl verward. Niettemin een prachtige rit waar we volop van hebben genoten.

U vindt de volledige trip terug op https://www.relive.cc/view/vrqDQEkgVwv

De hele groep wordt corona-veilig uitgenodigd bij Steve voor de après met pannenkoeken. Helaas kan u dienaar hier niet van genieten want hij is van babysitdienst.

En dan is er nog de supermatch van KVeetje die de WhatsApp zowat doet ontploffen. Het spektakel doet ons teruggrijpen naar een beroemd citaat van de illustere Berten Verhulst, “De kortste weg no de gol is rechtedeure!” Is Alexander Blessin bij hem in de leer geweest?

De weersvoorspelling voor de komende week ziet er niet zo goed uit. Volgens de laatste berichten zou het volgende weekend zomers zijn. Laat ons hopen!

Frank en Sabine waarschuwden de voorbije dagen voor regen in de late namiddag. Wanneer schrijver dezes ’s op woensdagochtend verwelkomd wordt door een stralende zon lijkt het hem geen slecht idee om de woensdagrit in de voormiddag te rijden. Een WhatsApp-bericht naar de ploegmakkers krijgt geen gehoor, en dus staat hij er alleen voor.

We zijn er niet uit of dit de juiste beslissing was. Aolus blaast nog altijd van uit het noordoosten en wint aan kracht naarmate de dag vordert. Wind in de rug op het heentraject, pal op de kop tijdens de terugkeer. Op je eentje is dat geen lachertje.

Terwijl er in het eerste deel nog kan genoten worden van het prachtige IJzerlandschap en de snelheid bewust niet boven de dertig per uur gaat, is het vanaf Stuivekenskerke bijwijlen ‘skarten’ om nog vijfentwintig te halen. Handen laag in de beugels, de blik enkele meters voor het voorwiel en zich afvragen waarom je jezelf dit aandoet.

Het enige voordeel van deze ochtendrit is het vooruitzicht dat er in de namiddag ongestoord van de Ronde van Romandië zal kunnen genoten worden. Maar dit feestje gaat ook al niet door wanneer Fluvius besluit om zonder te verwittigen werken aan het elektriciteitsnet uit te voeren. De stemming wordt er niet beter op.

Steve Flitser probeert zijn voorzitter nog te overhalen om die dag voor een tweede maal het woensdagparcours te rijden. De voorspelde regen blijft immers uit en de wind is enigszins gaan liggen. Het aperitief staat echter al klaar. We gaan niet overdrijven.

Zes ploegmakkers zijn om zes uur naar de vertrekplaats afgezakt. De statistieken leren ons dat Remik, Wimco, Denis, Rich, Leo en Steve er flink de pees hebben opgelegd. De vorm der grote dagen is in aantocht.

En nu we het over grote dagen hebben: waard Samir heeft uw dienaar meegedeeld dat het lokaal opent op 8 mei mét uitgebreid terras! Eindelijk zal de post-rit-hydratatie opnieuw zijn beloop kunnen hebben, wat onze gezondheid alleen maar ten goede zal komen. Nog een weekje doorbijten!

Afspraak op zaterdag met waarschijnlijk nog altijd een noordoostenwind. We gaan op zoek naar en windluwe route.