Omwille van de Open Werfdag kan ik er zaterdag niet bij zijn. Als jullie het evenwel voor elkaar krijgen om rond 17u00 op Campus Pegasus te arriveren staat er nog een frisse versnapering klaar.
12 leden ietwat gespannen aan de départ van de eerste woensdagrit na de tumultueuze editie van vorige week. Op het moment dat onze baancommissaris , enkele minuten voor 18u ,de parking kwam opgedraaid, gsm aan het oor (waarschijnlijk bezig nog vlug 13 dagvergunningen te fixen), voelde je een rilling door het klaarstaande peloton gaan : iedereen besefte , zonder dat we dan al wisten of hij al dan niet zijn fluit op zak had : dit wordt hier geen lachespel ! Ondergetekende trok zijn aarzelende kompanen dan toch maar op gang en hetgeen zich daarna het komende anderhalf uur afspeelde op ons vertrouwde parcours mag gerust in de annalen van Placora als een stichtend voorbeeld voor de vele komende generaties geboekstaafd worden . Een gelijkmatig tempo zonder bruuske versnellingen (we zouden uiteindelijk een gemiddelde van 33.7 halen !) , het spontaan tot stand komen van 2 GELIJKWAARDIGE waaiers waarin vlot werd rondgedraaid : 't gebeurde allemaal als vanzelfsprekend en zonder morren. Had Rich de ondertussen berucht geworden schuifelet op zak of niet ? We zullen het nooit weten !! Naar het einde toe ontstond er wat gezonde animositeit mbt de vraag welke waaier nu de beste finisher in zijn rangen had . Ondergetekende voelde zich, in het gezelschap van Peter en 2x Steve misschien iets te zeker dat Leo met dergelijke gangmakers met de vingers in de neus de trofee kon binnenhalen. Feit is dat de 1ste waaier ons serieus had misleid : het amechtige kopwerk van Wim (volgens de ene puur masochistisch gedrag van betrokkene, volgens een ander een manifest gebrek aan koersintelligentie) was niet meer of niet min een slinks maneuver van Johan en Hank om Leo te verrassen in de laatste rechte lijn, die zij dan nog kunstmatig hadden verlengd tot aan de Sleuyter Arena alwaar zij op de aperitief waren uitgenodigd door de plaatselijke voorzitter van een basketbalploeg, die al op een even slinkse manier net de felbegeerde titel van burgemeester had binnengehaald . Veel nagenieten van deze historische rit werd ons in het lokaal niet gegund vermits de overvloedig met cava gelardeerde gesprekken van de bende van Polletje steeds meer de allure van een uit de hand aan het lopen huwelijkscrisis begonnen te krijgen . Enfin, veel dakpannen vervangen of haar knippen zat er voor betrokkenen waarschijnlijk niet meer in , maar misschien wordt het toch eens tijd dat de plaatselijke kastelein er eens de wetgeving betreffende het schenken van alcoholische dranken aan personen in schijnbaar dronken toestand erbij neemt om toekomstige ellende te vermijden. Opgemerkt bezoek ook van Geert Pirelli , Noel en vooral Paulinho (lange tijd niet meer gezien) die nog steeds in revalidatie is van zijn schouderblessure, opgelopen in Portugal.
Slechts vijf Placora's aan de start samen met D.B., voor de gelegenheid in een retro Brooklynoutfit ofte Roger De Vlaemincktruitje. Een waterzonnetje en een zwakke maar fris aanvoelende Oosterwind die volgens skipper Ronny later naar NW zou draaien... kortom zondag Sarahdag. Kristof en Hank zetten zich op kop en bewijzen dat ze niet alleen de ijverigste WhatsAppers zijn maar ook voorbeeldig kopwerk kunnen doen voor de vier 60-plussers. In die mate zelfs dat er gezellig kan gekeuveld worden aan 30-31/u. Daniël entertaint D.B. die ouwe koeien uit de gracht haalt over de "bende van Charles" (Vanhoutte voor de niet-ingewijden). In Varsenare breien we het klassieke lusje aan de rit, kwestie van toch een 52km op de teller te hebben. Langs het kanaal komt een onverlaat in zijn eentje ons voorbijsteken maar dat is buiten Hank gerekend die hem even wat respijt geeft maar dan in een mum van tijd het gat dicht. Gedaan met 'teiteren' en oeps naar de 35/u toe... zonder risico's te nemen evenwel want tegen alle verwachtingen in, is het minder druk dan op minder liturgische zondagen. Naar de Schorre toe zakt het tempo ietwat maar met een toch dikke 30 gemiddeld zoeken we Samirs terras op. Roger De Vlaeminck is inmiddels al aan zijn cooling down begonnen als Rich met zijn BMW 4 cilinder komt aangesnord."Souper van de biljartclub", idem dito voor Leo, luidt het excuus ... alle begrip!
Een vijftiental Placora's paraat voor de woensdagrit. Met de wind zijdelings in het voordeel nemen de 'grote kanonnen' onmiddellijk het voortouw. Aanvankelijk wordt er een strak tempo gereden, dat door iedereen kan worden aangehouden.
Eens aan het spaarbekken gaat de snelheidsmeter naar 40 +. Een beetje te veel van het goede en enkele ploegmaats raken in de problemen. Langs de IJzer is ronddraaien geen evidentie; wegkapitein Rich krijgt het op zijn heupen en leest ons de levieten.
Op de terugweg wordt er een matiger tempo gereden, maar echt vlot gaat het niet. Voor sommigen is ploegmaats uit de wind zetten en correct ronddraaien waarlijk een moeilijke opgave.
Hoe dan ook, we komen allen goed en wel aan in het lokaal waar bier en pizza soelaas brengen.
Het geaccidenteerde en druilerig heuvelland, de Bernardussen en het potjesvleesch hebben de Belcanttourders duidelijk niet geïnspireerd tot een zondags uitlopertje... Geen druppel maar wel nog een 3 à 4 Zuid-Wester die allesbehalve warm aanvoelt dit keer, brachten slechts vijf Placora's aan de strart. Neen, 6 want net als we ons op gang willen trekken wringt Christ zijn camionnette tussen twee geparkeerde vehikels voor Samirs etablissement. 'Oostduinkerke via schapenwegel en voor de terugweg zien we wel'... tot daar de briefing van gps Daniël. Eerste verwarring in Leffinge als Ronny -adjunct-gps nota bene- opteert voor de vaart en Daniël rechtdoor wil. Richting Rattevalle dus en dan naar het Ijzerfront. Tegen wind wordt er goed rondgedraaid aan 30-31 hoewel Christ zich beklaagd over het niet aahouden van een constante snelheid. Ondergetekend die de eerste letter van het woord "souplesse" niet eens kent wordt gezien zijn 'groot mes' met de vinger gewezen. In Veurne tweede akkefietje; co-gps stelt voor tot Adinkerke te rijden daar het zonnetje schuchtere pogingen onderneemt, gps 1 beweert dat er een paar in tijdsnood zullen komen. Resultaat, Veurne sight-seeing en weer richting kanaal waar we linksaf naar Oostduinkerke rijden. Over Wilskerke vervolgen we het woensdagparcours tot aan het lokaal. 62 km op de teller. Terwijl Gilbertje ons bedient ontspint zich voor de 412de keer de discussie over het kopwerk en het ronddraaien en om met de woorden van Wim af te ronden, ..."voor de rest hebben we een tof clubje"
Een druilerige zaterdagmorgen. 8u30, zeven Placora's staan paraat om richting Westouter te trekken. Maar waar is Hank? In deze onmisbaar omdat hij met de camionette van Wim voor het fietsenvervoer hoort te zorgen. Uiteindelijk belt Renaud hem op. Blijkt dat de aanvoerder van de stand ervan overtuigd is dat we pas om 9u30 vertrekken!
Eens dit misverstand van de baan gaat het zonder problemen naar de startplaats. Peter en Paul kiezen voor de 120 km, de rest van het gezelschap houdt het bij 105. Een natte Kemmel lijkt ons niet zo aanlokkelijk.
De eerste kilometers maken onmiddellijk duidelijk dat er zal moeten gewerkt worden: Sulferberg, Rode Berg en Scherpeberg volgen elkaar in snel tempo op. Eens die bergen overwonnen wordt het parcours glooiender. We nemen afscheid van het dynamische duo en rijden richting Cassel, waar we rendez-vous hebben voor de lunch.
Even is er nog verwarring wanneer we tijdens de beklimming van de Cassel links worden gestuurd, terwijl het centrum rechts is. Uw dienaar twijfelt, maar volgt op aandringen van Renaud dan toch de pijlen. Renaud kan nog eens uithalen met een 'omtrekkende beweging'; inderdaad, ook rondom Cassel werd er tijdens WO I hard gevochten.
Het wordt zoeken om een tafel voor zes te vinden, maar uiteindelijk slagen we er in. Een pronte waardin ontvangt ons zonder veel poeha. De Affligem is van 't vat, stoofvlees, potjesvleesch en garnaalkroketten zijn van topkwaliteit. Driekwartier later komen P & P aan; de ene P heeft al wat meer kleur dan de andere.
De laatste veertig kilometer leggen we gezamenlijk af. Het zonnetje doet schuchtere pogingen om door de wolken te priemen, zodat het nog best aangenaam wordt. Op het einde is Boeschepe-berg een smerig kuitenbijtertje. De bende valt enigszins uit elkaar, maar we vinden elkaar terug in de vertrekhal.
De tripel Bernardus is een perfecte afsluiter van een mooie trip!
Tot zijn grote spijt kan uw dienaar niet tijdig in Oostende zijn om de woensdagrit mee te rijden. Weerhouden in Brussel voor belangrijke besprekingen komt hij pas om 19u20 in de kuststad aan. Niettemin haast hij zich huiswaarts om dan onverwijld richting lokaal te rijden en de ploegmaats te verwelkomen.
Hij heeft geluk, want bij zijn aankomst is er nog geen pint geschonken. En dat zal nog wel even duren vanwege de coup de feu in het Vliegpleintje. Nadat we even de neus zijn afgebeten door een 'vriendelijke' serveuse neemt Peter zijn verantwoordelijkheid en neemt hij de bestelling op.
De rit blijkt rimpelloos te zijn verlopen. Zeventien starters en geen meldenswaardige incidenten. Ook de Band of Brothers die het Ardennenoffensief hebben gevoerd zijn present, met uitzondering van Renaud die een romantische driedaagse in Parijs afwerkt.
De PDF vervoegt even later de rangen en alras komt het gesprek op de toestand in voetballend België. Remi biedt moedig verweer maar kan toch maar met moeite de tranen bedwingen wanneer de wedstrijd van de voorbije zondag ter sprake komt.
Onze Lieve Heer Hemelvaart dan, ofte Riemtje Ramtje voor de ketters onder ons. Eerste vaststelling: geen Dr. Cancellara aan de start, hoewel het zijn verjaardag is. Rich neemt hier nota van en meldt dat dit zal verrekend worden.
Met z'n elven rijden we de Oude Sarah (opnieuw - de wind blijft verkeerd zitten). Alle lof voor Paul J. en Geert G. die het volledige traject het tempo zullen bepalen. Op de terugweg langs de vaart hebben we zo'n 50 fietsers in ons zog. Jammer dat er hier geen foto van gemaakt werd.
Wel een foto van Ronny die in het lokaal achter de tap spring wanneer Samier alweer geen bier kan schenken. Zou Placora niet beter zelf een lokaal openen, vraagt een mens zich af?
Hopelijk houden Pluvius en Aolus zich zaterdag gedeisd en kunnen we er een leuke Belcanto van maken. Niet vergeten, afspraak om 8u30.
Met zijn vijven voor het Ardennenoffensief, drie voor een Piconloos maar winderig uitje richting "schreeve" en net ééntje meer voor de moedertjesdagrit. Het weze duidelijk dat de aprilse grillen met uitlopers in mei hun tol eisen in het Placora-deelnemersveld. "Moeder waarom fietsen wij?" Met een snipverkouden gps Daniël, fluitenier Rich en derny Peter hoeft ondergetekende zich geen zorgen te maken. We besluiten richting Oostduinkerke te rijden en gezien Aeolus zijn longcapaciteit uit het Zuid-Westen zowat heeft gehalveerd levert het ronddraaien geen problemen op. Binnendoor naar Nieuwpoort en de Groendijk loodst Rich ons langs de duinenvilla's weer naar het sluizencomplex waar Peter ons verlaat want langs de duinenweg zijn er geen bloemenwinkels. In het lokaal serveert Gilbertje ons de klassieke bolletjes en 33's alsmede een véél te grote berg 'stuiterhammen' wat het donkerbruin vermoeden doet rijzen dat de drie snoodaards die zich op zaterdag tegoed deden aan veel te veel Kwaremonts te weinig hebben gegeten.
Slecht met 3 paraat voor de zaterdagrit. Vijf Placora's maken dardennen onveilig, maar het blijft het een magere opkomst. Er staat een beetje wind. Dus eerst ons goed wegsteken en dan op de terugweg volop profiteren van de wind in de rug.
Daarom rijden we eerst via de Duinenweg tot Nieuwpoort. Als alternatief nemen we daar de Dienstweg van de Havengeul. Daarna via de gekende weg naar De Panne. Het is wind op kop, maar doordat we de open vlaktes vermijden, valt het zeer goed mee.
In de Panne lanceer ik het voorstel om het nieuwe etablissement van de Picon te gaan bezoeken. De meerderheid van het peloton ziet het echter niet goed zitten. :( We passeren Plopsaland en we keren de wind de rug toe.
De snelheid zakt niet meer onder de 40 en we proberen af en toe eens welke topsnelheid mogelijk is.
In Westende moet een ongeduldige deerne ons per sé inhalen. Honderd meter verder moet ze in de remmen voor een tegenligger. Wij komen aangevlamd aan 50 km/u en moeten onze remmen roodgloeiend maken om niet in de achterruit te belanden.
We komen net op tijd aan om een nat pak te vermijden en met een flink gemiddelde van meer dan 30 km/u Er wordt druk 'gewatsappt' met dardennen. Ook onze dienaar reageert gevat op enkele commentaren. De erevoorzitter komt ons vergezellen en geeft ons nog wat inside information over de nieuwe trainer van KVO.
Bedankt Yves en Wim en zoals steeds: de afwezigen .
Wind en en nu en dan een bui. Het merendeel van de Placora's zien het niet zitten om hun carbonnen ros van stal te halen. Bovendien werken de whatsapp-berichten uit de Ardennen weinig motiverend. In Hoog België viert de zon hoogtij en sturen De Vijf de ene foto na de andere van zonnige terrassen door!
Edoch, Wim, Geert G. en Dr. Cancellara staan om 13u30 op de afspraak. Zij laten zich niet afschrikken door een windstootje of een druppel regen en trekken richting Franse grens. Uiteindelijk zullen zij 75 km afhaspelen zonder tussenstop. Een Picon-rit zonder Picon...
De argeloze lezer stelt zich hier waarschijnlijk vragen bij. Is dit wel gezond, dergelijke afstand zonder rehydratatie. Schrijver dezes kan u onmiddellijk geruststellen. Eenmaal in het lokaal aangekomen storten de drie zich op de Kwaremont (voor de goede verstaander: het bier met alcohol percentage 8°).
Opnieuw wordt Whatsapp bestookt met allerlei berichten en foto's. De PDF komt ook nog langs in het lokaal en moet er een klaagzang aanhoren over ploegmaats die zich door het minste greintje slecht weer. Volgens dezelfde bron toont Wim dat hij ook de Kwaremont zonder veel moeite de baas kan. Na zeven exemplaren keert hij moe maar voldaan huiswaarts.
Hank komt tegen 9u naar Remi , waarna Danny thuis wordt opgepikt.
Ik ga Pascal oppikken om 9u bij hem thuis.
We vertrekken om 9u30 aan 't vliegpleintje.
4 dapperen, volgens anderen gekken , aan de start
Het werd een memorabel ritje, beide handjes stevig in de beugels.
Weinig mogelijkheid tot sightseeing vermits het achterwiel van de voorligger meestal het volledige gezichtsveld beheerste.
Er werd goed rondgedraaid waarbij Hank en vooral Peter het leeuwendeel van het werk voor hun rekening namen.
Het werd bijwijlen echt beukwerk tegen een 7 bft . De snelheid zakte op bepaalde momenten tot onder de 20 !
Even opschudding voorbij Stuivekenskerke toen onze vrienden van Douchy, breed over de baan uitgewaaierd, totaal
geen oog bleken te hebben voor 4 Placora's, en een botsing ternauwernood kon vermeden worden.
De terugweg was grotendeels met de wind in 't voordeel en de gashendel mocht eens volledig open.
Peter zette zich op kop aan een slordige 56 km/u maar werd vlotjes geremonteerd door Hank die 63 ! klokte .
Op verzoek van Peter werd aan de kromme elleboog richting de schorre gevolgd , op prospectie naar een geschikt
nieuw sprintparcours.
De staat van het eerste stuk wegdek voorspelt echter weinig goeds.
In het lokaal mochten we nog Noël en Danny verwelkomen.
Groetjes van de 4 musketiers
Peter,Hank, Wim en Renaud
In bijlage de tussenstand na maart-april. Deze leert ons dat Hank met 18 ritten en reeds 1143km op de teller al een ruime bonus heeft op Renaud en Geert 'Pirelli', de rest volgt op enige lichtjaren...
Bericht aan de deelnemers aan het Ardennenoffensief:
-de afrekening: 396 euro + 70 euro eindschoonmaak = 466 euro : 6 deelnemers = 77,67 euro - 25 euro voorschot = 52,66 euro nog te betalen per persoon. Er kunnen tot op de dag van vertrek nog steeds 2 personen extra mee.
-bedrag te storten op rekening van Placora BE81 7340 3994 6124 uiterlijk tegen vrijdag 8 mei (dag van vertrek)
-elektriciteit en verwarming wordt bij vertrek in rekening gebracht.
-een borg van 125 euro dient te worden betaald (wordt betaald via Placora-rekening)
-inchecken: vrijdag 8 mei tussen 15 en 22u.
-uitchecken: maandag tussen 8 en 10u.
-vervoer: ikzelf heb een fietsrek waarop 4 fietsen kunnen geplaatst worden (met een beetje moeite) en heb ook 4 zitplaatsen in de auto.
Verdere afspraken (uur van vertrek en vervoer) worden gemaakt woensdag as.
Zoals afgesproken staat de Keuneleute op het programma. Zeventien Placora's op de afspraak om er een aangename tocht van te maken.
De wind staat redelijk goed, en niet te strak. De temperatuur laat het enigszins afweten, maar al bij al is het best te doen.
Onder aanvoeren van Postman Dan rijden we via Leffinge en Schore richting Diksmuide. Aan de IJzertoren slaan we linksaf om over Esen naar Klerken en Houthulst, richting heuveltjes te rijden. Peter bepaalt op voortreffelijke wijze het tempo, zodat niemand in de problemen komt. Dit wil niet zeggen dat we het rustig aan doen, want op het einde van de tocht noteren we een gemiddelde van 29.
Eens de heuveltjes bereikt mogen de 'grote kanonnen' even hun conditie testen. Volgende week trekt een delegatie immers richting Ardennen. We kunnen gerust zijn, het zal er wel loslopen.
In Westrozebeke aangekomen wordt het vertrouwde terras opgezocht. De eerste consumptie is op het conto van Pilot Pascal, omwille van een jaartje ouder. Een zwangere waardin voorziet ons van Omer, Blonde Tongerlo, Primus en cola. JP Bakker doet met dat laatste wat ieder zinnig mens er mee zou doen: hij gooit het op de straatstenen.
De terugweg lijkt wel voortdurend bergaf te gaan. Even voorbij Aartrijke beginnen de Tongerlo en de Omer hun werk te doen. Eerst moet Paul een pisstop inlassen, even later is het de beurt aan Henk, Rich en uw dienaar. Wat volgt is een dolle achtervolging om de groep opnieuw in te halen. Al een geluk dat Geert G. even de taak van wegkapitein heeft overgenomen en de remmen laat dichtknijpen.
We vatten dus in gesloten groep de laatste kilometers aan, maar kunnen het niet nalaten er een ultiem spurtje uit te persen. De lezer zal niet verbaasd zijn te lezen dat Leo alweer een hoofdrol speelt. Hij probeert de bende met een verrassingsaanval te verschalken en slaagt daar bijna in. Enkel Johan kan hem nog in extremis remonteren.
Na 95 toffe kilometers, alle lof aan Postman Dan in zijn functie van betrouwbare GPS, bereiken we moe maar voldaan het lokaal. Vanessa staat paraat met drank en spijs; uw dienaar heeft maar tijd voor één pint en verdwijnt ei zo na met de pot. Gelukkig wordt hij door de ploegmakkers teruggefloten met de opmerking dat alle politiekers uit hetzelfde hout gesneden zijn!
Op 16 mei is er de traditionele Belcantour in Westouter en omgeving. Naast St. Bernardus van 't vat staan ook de Kemmel, de Cats en de Mont Cassel op het programma. Wil iedereen die van plan is mee te gaan HIER reageren zodat de nodige logistieke maatregelen kunnen getroffen worden. Waarvoor dank.
Volgende afspraak woensdag om 18u00 voor de traditionele rit.
Sta op, verworpenen der aarde! En dat deden ook 7 Placora's om tijdig op de afspraak te zijn om 9u30. De 'helden' (sommigen hebben over 'gekken') van vorige woensdag geven, met uitzondering van Hank, massaal verstek. Zo weten we onmiddellijk waar de linker zijde van onze club zich bevindt!
We nemen de windrichting in overweging en besluiten om de oude Sarah-route te rijden. Graag vermelden we nog de aanwezigheid van DB, die als voorbeeldige gastrijder fungeert en Leo gedurende de ganse rit geregeld te woord staat.
Ondanks de stevige noordooster wordt er een strak tempo aangehouden. We draaien netjes rond zodat niemand in de problemen raakt. Aan Varsenaere maken we nog een lusje, kwestie om toch voldoende kilometers te malen. Graag vermelden we ook de vaststelling 'da je in 't begin gin goeste et, mo e ki da je d' er op zit je toch content ziet'. Een uitspraak die in verschillende omstandigheden kan aangewend worden
De terugweg loopt langs het kanaal en met de wind in de rug gaat de snelheidsmeter niet onder de 36.
In de Schorre wordt nog eens een ouderwetse spurt gereden. Uw dienaar trekt de bende op gang en stelt tot zijn genoegen vast dat Leo Cavendish de rest lik op stuk geeft.
In het lokaal worden we door Vanessa warm ontvangen. Hank krijgt zelfs een hete choco. Wanneer we aanstalten maken om het pand te verlaten komt Remi nog binnen gewaaid. De titelstrijd van de Club zorgt voor heel wat fysieke ongemakken.
Voor morgen wordt een zuitdooster voorspeld, ideaal om de Keuneleute af te haspelen ter voorbereiding van de Belcantour. Afspraak om 13u30! Postman Dan zal de GPS van dienst zijn.
Langs deze weg willen we ook nog ons medeleven betuigen aan Geert G. met het overlijden van zijn moeder. En felicitaties aan Steve Stamper met zijn 25ste huwelijksverjaardag. That's life...