johan en ben en jennifer en angelo wel en wee van twee zorgpapa's met hun twee zorgpagadders
28-03-2010
lenteuhhhh...
Het is
ongeveer half december beginnen vriezen.
De kou heeft
geduurd tot ongeveer half maart (ik denk
dat we niet veel dagen met middagtemperatuur > 5° hebben mogen meemaken) en
bovendien heel wat sneeuw- en dagvorstdagen. Het hele gedoe met de opwarming van de aarde
lijkt dan even veraf.
Maar kijk.
Een voorzichtige
poging voor drie weken niet te na gesproken zaten we er plots middenin: vorige woensdag zomaar even 20 ° !!! je zou
voor minder euforisch worden. ..
En plots
schiet alles in gang en in leven: op
enkele dagen wordt het gras groener dan groen, lopen alle bomen en struiken in
bot, en kleuren paaslelies, viooltjes en
forsythiain één klap onze horizon en
zowat elke zichzelf respecterende (vlaamse) tuin met een assertief geel onder een stralend en niet
minder assertief voorjaarslicht: er is
geen mooier en sterker licht dan dat van deze tijd van het jaar.Alleen dit licht blijkt in staat om de hele
natuur uit de winterslaap te wekken, en het hoeft dus ook geen verbazing dat
het telkens opnieuw weer lukt.
Wat geel hieronder.
Vanmorgen ook
naar de palmzondag-mis geweest.
Hoe gek het
ook klinkt: het hele ritueel, met zegening van palm en met voorlezen van het integrale
passieverhaal past gewoon in het
helelenteplaatje. Het goed gevoel blijft dus. En knoopt bovendien aan bij (verdrongen ?) herinneringen
van meer dan 40 jaar oud. Hèhè
En verder
merk ik dat ik in de toekomst toch heel
wat voorzichtiger moet zijn op mijn terras: op drie of vier exemplaren na hebben alle bloemknoppen
van de camelia zich laten verrassen door
de winterkou, ze zijn gewoon herleid tot bruine bolletjes die bij aanraking
loslaten en op de grond vallen; en ik heb daarenboven mijn grootste twijfels
over de olijfboom, die eveneens de winter zonder extra bescherming buiten heeft
doorgebracht. Of hoe allochtonen toch
wel wat extra aandacht (en warmte) kunnen gebruiken ..
En zaterdag
is het hier feest: (reeds) twee jaar pleegzorg hier ten huize.
En zoals
jullie hebben kunnen volgen, met wisselend succes maar met een overwegend
positieve tussenbalans: Angelo doet het
buitengewoon goed, wat vorige week op het oudercontact in het kleuterklasje nog
eens bevestigd werd, en Jennifer doet het op haar eigen manier ook wel goed,
maar dat is dus wat moeilijker, wat
meercappriciosa, maar de laatste weken toch ook met meer
genegenheid en minder streken dan wat we de voorbije twee jaren van haar gewoon
zijn geweest, maw we blijven er ook voor haar in geloven. Binnenkort meer daarover .
We gaan
enkele dagen naar zee (Blankenberge) in de tweede week van de paasvakantie en
voor de rest zien we wel: er is zowel voor de kids als voor ons allebei gewoon
nood aan extra zuurstof, aan buiten
ravotten, aan lente en zomer
Johan en ik sukkelen allebei al
meer dan een week met een sinusitis, annex verkoudheid die maar niet wil
overgaan. Ook de kinderen zijn verkouden geweest, maar zij maken het voor het
moment beter . De apothekers doen gouden zaken deze dagen.
Ben intussen ook bij de orthopedist op bezoek geweest: ik sukkel al enkele
maanden met een pijnlijke rechterknie en heb een MR-scan laten nemen.Het verdict is duidelijk: kraakbeen onder
knieschijf is grotendeels weggesleten en bot tegen bot geeftpijngevoel. Kan wat gecorrigeerd worden met
een kijkoperatie en wat vijlen en afplatten, maar een mirakel zit er niet in .
Operatie zit er aan te komen na
de paasvakantie, eerder was er geen plaats.
En door scheef te lopen is ook
mijn rug aan het opspelen. Lage rugpijn, wat u zegt
En alsof dat alles nog niet genoeg is: maandag zat ik thuis, met de bedoeling een heleboel werk op
te halen, tot er uit de school een telefoontje kwam: angelo op zijn kin
gevallen, diepe slip en of ik niet met hem naar de dokter kon.
Dokter ( stagiair ) duidelijk op zijnongemak (ik vermoed de eerste naaipraktijkervaring) en verder dan de
plaatselijke verdoving zijn we niet geraakt. Toen A. zag wat hij van plan was, was het neen.
En wat de dokter nog niet wist, maar nu ook, dan is het dat neen bij
angelo ook neen is en blijft.
Wij naar spoed dan maar, waar na
twee uren wachten dezaak beslecht werd
met vier steekjes en beduidend/verwonderlijk weinig weerstand.
Kort en bondig: De vreugde kan niet op hier.
Ook zijn intussen onze vermoedens mbt de schoolrijpheid van J vanuit de kleuterschool bevestigd: we hebben
het advies gekregen om J. volgend jaar naar een speelleerklasje in de buurt
te laten gaan. Haar ontwikkelingsritme ligt lager dan dat van haar
klasgenootjes, waardoor de kloof steeds groter wordt. Het derde kleuterklasje laten overdoen is geen optie, J. functioneert best in een kleine groep met weinig afleiding en gedoseerde taakspanning, en het speelleerklasje biedt hiervoor de beste garanties.
Het goede aan de boodschap is dat ze nog steeds verder ontwikkelt, en
niet tot stilstand is gekomen.
Het minder goede is natuurlijk dat ze van school zal moeten veranderen,
en gezien haar sterke gehechtheid aan al wat vertrouwd is voorzien we nu al grote stormen in september.
Enfin, we kunnen alleszins reeds nu al wat voorbereidend werk doen, en
dat zal nodig zijn.
En verder wachten we allemaal op het voorjaar: het was zo uitgesproken
snijdend koud vandaag dat zelfs de sneeuwklokjes en krokussen (die nu eigenlijk
al zouden moeten zijn uitgebloeid) aanstalten maakten om terug onder de grond
te verdwijnen.
Eén ding staat gelukkig vast in deze gure dagen: ons vakantiehuisje is
geregeld: we trekken nog maar eens naar Bretagne, de Morbihan ditmaal, en we zitten in de buurt
van Lorient, tussen de menhirs van Obélix.
En omdat ik vermoed dat de blog ook gevolgd wordt owv de fotos: hieronder nog eens drie uit onze Domburg-reeks.
ik ben er weer eens in geslaagd om een maand 'uit beeld' te blijven. zucht. mag ik als excuus inbrengen dat het leven erg druk en hectisch is en blijft: 2FT's combineren met 2 kids, niet te vergeten in combinatie met onze leeftijd (samengeteld 100 !!) het is toch geen klein bier hoor. en verder mag ook de winter ophoepelen, het is welletjes geweest met sneeuw en koude, en meer dan drie maanden binnenzitten is van het goede meer dan genoeg.
maar vanmorgen proefde het waarempel even naar voorjaar: toen ik thuiskwam van boodschappen scheen de zon, voorwaar reeds een klein beetje lekker warm, en probeerde ergens achter in de tuin een merel voorzichtig en weifelend even voorwaar reeds de aanzet van een eerste lentewijsje. en de dagen lengen, niet te ontkennen dat er sinds kerstmis al meer dan drie uren extra licht zijn bijgekomen
wij zijn sinds vrijdag terug van zee: drie dagen zeeland: domburg, afsluitdijk, neeltje jans en consoorten.... koud en grijs, maar evenzeer goed voor twee blije en enthousiaste kleuters. ze blijven alleszins vragen wanneer we nog eens teruggaan naar het strand met de hoge palen zee en kinderen, steeds een succesformule dus, en meestal goed voor wat mooie beelden niet ?
en carnaval is ook achter de rug. jennifer heeft eindelijk haar spaans kleed willen aantrekken, een flamencogeval dat ik op advies van een collega had meegebracht uit madrid in sep jl.. ze is er zo mee bewonderd dat ze het niet meer wou uittrekken om te gaan slapen... maar ze is er dan ook beeldig mee, niet ?
en jullie kunnen zien dat angelo nog steeds een plakker draagt, maar het gaat al stukken beter: in dec jl is hij nl geopereerd aan beide ogen, en sindsdien staan beide oogjes recht en gaat zijn zicht er zienderogen op vooruit. in januari hebben we trouwens al een eerste keer een nieuw (minder sterk) glas mogen laten plaatsen.
en een week daarvoor is ook jennifer geopereerd: een liesbreukje. maar verder alles OK . bovendien gaat ze sinds begin feb 2x/week naar logopedie (naar de 'babbeljuf' ), een extra duwtje om haar taalachterstand wat bij te spijkeren. en ze gaat graag én maakt vooruitgang. binnenkort afspraak met juf en CLB-verantwoordelijke: hoe schoolrijp is J ? we vermoeden dat we het advies gaan krijgen om haar nog een extra jaartje in het speelleerklasje te laten werken aan wat nog niet goed genoeg ontwikkeld blijkt te zijn. maar dat is voor een volgende keer.
ik durf niet beloven wanneer, maar heb goeie voornemens.
