Dag trouwe lezer,

De teller staat op 3900. dat wil zeggen dat de blog toch nog steeds zo een  120 ‘hits’  per week heeft: alleszins voldoende om me te motiveren om ermee verder te doen

En weer eens zondagmiddag.

En alweer twee weken verder. De tijd vliegt met een rotvaart .

Want de herfst is niet alleen in zicht, maar we zitten er al middenin: toe ik  zo een 10-tal dagen geleden de kinderen naar de school bracht waren de auto’s op straat al dichtgevroren, en toen schreven we nog september..

Intussen 5 oktober vandaag: de kinderen zijn niet meer of niet minder dan zes maanden en twee dagen hier bij ons: een half jaar al … niet te geloven.

En het blijft nog steeds aanpassen, zowel voor ons als voor hen.

En  komt er inderdaad (en gelukkig) iets als een vertrouwde vanzelfsprekendheid tussen ons vieren, vooral ik heb nog af en toe het gevoel onverhoeds in een ijskoud  bad te zijn terechtgekomen, en hap naar adem dus, want ik kom meer en meer tot de vaststelling dat ik  moet woekeren met de voor mezelf beschikbare tijd, waarbij lopen en fietsen helaas steeds als eerste sneuvelen.

Huishoudhulp vinden is niet vanzelfsprekend: onze vroegere (Dienstencheques) poetsvrouw heeft vast werk gevonden, op onze vraag naar iemand voor 3 halve dagen/week om het hele huishouden te beredderen (dus poets, boodschappen, was en strijk) stuurde de poetsdienst ons een 50+ Roemeen, die het bestond geen Nederlands te kennen en slechts enkele woorden Frans, en op toenaderingspogingen van de kinderen te reageren met negeren, die om het huis te poetsen de drie halve dagen ook bleek nodig te hebben: was en strijk waren aan hem niet besteed,  terug naar af dus. Niet dat ik iets tegen 50+ heb, noch tegen Roemenen, maar dit ging écht niét. Donderdag komt een nieuwe kandidate uit Bxl. Ik ben erg sceptisch, maar we zullen zien .

Maar goed, de kinderen nu:

Terwijl Jennifer er  reeds iéts beter in slaagt om voor zichzelf en voor ons iets van een aanvaardbaar en vertrouwenwekkend compromis te vinden, blijkt Angelo in een moeilijke fase terechtgekomen te zijn, waar hij het vooral in de kleuterschool en in de buitenschoolse opvang erg bont maakt met stout en grensoverschrijdend gedrag: verschillende keren per dag in de broek plassen, tegen alle verbod in toch met water gaan knoeien en andere kinderen lastigvallen. Enig lichtpuntje hierin is dat hij thuis zindelijk is, al probeert hij nu ’s morgens ook in het verweer te gaan tegen aankleden en verzorgen.

We vermoeden dat hij het op zijn beurt erg moeilijk heeft met de hele situatie: Ben en Johan (vs papa en mama),  kleuterschool en opvang: allemaal situaties waarin grote mensen hem willen laten doen waar hij de grootste hekel en afkeer aan heeft: luisteren, luisteren , en als hij dan merkt dat hij in weerwil met vroeger toch zijn willetje niet kan doorvoeren, begaait hij de zaak dan maar door in zijn broek te plassen.

De  wasmachine draait op volle toeren. Zucht.

Al wordt gezag iéts beter aanvaard, ze hebben inmiddels reeds ondervonden dat ik streng ben: neen is en blijft neen, en inmiddels weten ze drommels goed dat ze bij mij moeten luisteren, luisteren en nog eens luisteren, en als ze gedaan hebben met luisteren, dat ze er maar best opnieuw weer aan beginnen. Bij Johan zullen ze iets sneller proberen om over de grens te gaan, vooral wanneer hij eens overneemt in een situatie waarin ze mij gewend zijn (bijv de opsta- en aankleedsituatie), maar ook bij hem ondervinden ze dat eenmaal de grens bereikt, ze best geen stap meer verder zetten.

Maar ze eten nog steeds goed, slapen nog steeds goed, gaan ook zonder tegenspraak naar bed, en al heeft Jennifer af en toe last van nachtmerries, waarbij ze luid krijsend wakker wordt na een of twee uren slaap, we moeten ze allebei nog steeds wakker maken ’s morgens.

Ook het spelen betert in de richting van meer constructief (fantasie)spel en zoals ik in vorig bericht reeds meldde: ze werken aan een meer verstaanbare taal.

Ik merk alweer dat ik kan blijven vertellen, en dat mijn verhalen (te ?) lang worden. Ik zal mijn berichten korter trachten te houden, en iets frequenter.

de weg naar de hel is ook geplaveid met ...

Tot binnenkort.

05-10-2008 om 15:33 geschreven door ben