|
7 weken
. moet het
zowat zijn: van 6 februari naar 16 maart zitten inderdaad 7 weken.
Tis natuurlijk zoals steeds druk én
bovendien heb ik alweer softwareproblemen gehad (digipics ..) en ik reken
mezelf hoe langer hoe meer tot de digibeten
Zou eens enkele goeie ICT cursussen moeten volgen
. ????
En het leven
haast zich verder, naar de lente, naar de paasvakantie, snel snel snel
.
Tot het even
stilvalt: in een bus sterven tweeëntwintig 12-jarigen en hun chauffeurs en begeleiders na
een knal tegen een betonnen wand in een tunnel in de buurt van
Sion/Wallis/Zwitserland.
Uitgerekend waar
wij zelf voor drie weken opnieuw een heerlijke sneeuwpretweek hebben gehad.
Mogen we dat
dan wel zeggen ?
Mogen we
fotos laten zien van kinderen die de tijd van hun leven beleven ?
die genieten
van sneeuw, skis en zon
.. en daarna
veilig thuis zijn geraakt ?
Met enige
schroom zou ik toch zeggen ja.
Weze het
alleen maar om mee te geven dat bij die kids zo een week ongetwijfeld een van de mooiste,
spannendste, leukste uit hun leven tot dusver is geweest. Met vriendjes en
toffe meesters en juffen op het kantelmoment dat het leven van een twaalfjarige
nu eenmaal is. Met mooie en straffe verhalen, met de kadootjes en vooral met de geruststellende zekerheid om na een nacht
slapen in de bus terug thuis te zijn.
Ik hoop dat
het voor ouders, vrienden en verwanten ooit een troost mag zijn. Wéten dat hun kids zich
losgelaten én geborgen hebben mogen voelen. In het majestueuze decor van de Alpen in een
warme koesterende voorjaarszon, met knisperende sneeuw onder de voeten en de
latten. En nu eindelijk toch terug naar huis, in de lome warmte van het inslapen, en ongetwijfeld
met een glimlach op de lippen.
Ik merk bij
onze kids hoe mooi dit alles is. Hoe ze ervan genieten, en hoe Jennifer na alweer twee dagen petten
draaien plots haar draai vindt en op het einde van de week eindigt als de
beste van het klasje. Waarschijnlijk is
het paardrijden hier niet vreemd aan: evenwicht en beenspieren, weet u wel
En hoe
Angelo vanzelfsprekend de draad van
vorig jaar weer heeft opgepakt en behoorlijk gegroeid is in zijn
skivaardigheden, maar op het einde wel te horen kreeg dat zijn beenspieren nog
extra oefening nodig hebben: bochten bij het afdalen mogen sneller en
korter. Wat hem dan weer motiveert om zonder zeuren het woensdagse jongensturnen weer op te pakken.
de 'afstudeerfoto's liegen er dan ook niet om.
zoals de laatste afdaling laat zien: geen woorden voor...:
Donderdag oudercontact
bij Angelo.
Het eerste
leerjaar gaat niet zonder slag of stoot, maar tot dusver gaat het.
We zijn erg
fier op onze flinke jongen.
En uiteraard
ook op onze flinke meid, die binnen een kleine twee maanden haar eerste
communie zal doen. Beiden worden gedoopt op paaszaterdag tijdens de paaswake hier in de parochiekerk
van Wijgmaal, dat is de voorwaarde voor de communie.
Hierover later
meer.
Tot dra !!
17-03-2012 om 23:03
geschreven door ben 
|
