Verhalen (4) : Weesmeisjes met een roeping - deel 3.
******************************************
-Het verhaal dat het 16-jarige weesmeisje S. hier vertelt aan de enige zuster die ze in
 het klooster kon vertrouwen werd zo getrouw mogelijk weergegeven en komt overeen
 met de verklaringen die ze later ook aan de onderzoekers heeft afgelegd.
 
" ... Ik zag ma mère naar een groot heiligenbeeld gaan dat in de kamer stond en daar een
pakje uithalen. Het bleek een pak met foto's te zijn. Zuster E. kwam eveneens naast mij
zitten en liet mij één voor één de foto's zien ... naakte vrouwen en mannen, zusters die
ontkleed werden door andere zusters. Ik durfde bijna niet te kijken, maar ik moest wel.
Ma mère en zuster L. hadden er plezier in dat ik me zo beschaamd voelde.  Zij bleven mij
alsmaar uitleggen wat die foto's betekenden.
Ik kreeg dan kussen op mijn mond en op mijn dijen. Ik spartelde tegen ... maar wat kon
ik doen? Zuster E. was sterker dan ik. Ik hield het niet meer uit en slaagde er op een bepaald
moment in recht te springen en naar de deur te lopen. Maar ma mère kon mij net voor de
deur nog tehenhouden en begon mij met geweld te omhelzen. Ze zei : '
S., alles is hier geheim,
spreek daar nooit met iemand over .... en kom morgenavond maar eens terug.'
Ik kon de ganse nacht geen oog dichtdoen. Voortdurend kwamen de beelden terug
van wat ik die avond had meegemaakt in de kamer van moeder-overste. Ik was compleet
overstuur, was er ziek van.

De volgende avond na het eten bleef ik stilletjes op mijn kamer. Maar hetgeen ik verwachtte
gebeurde ook. Zuster L. kwam mij zeggen dat ik terug bij ma mère moest komen. Ik
weigerde en begon te wenen. Maar even later kwam moeder-overste in eigen persoon en ze
gebood me mee te gaan naar haar kamer.
Eens op de kamer werd de deur achter mij gesloten. Ik zag terug hoe zuster E. een pak foto's
en andere illustraties uit de onderkant van het heiligenbeeld haalde. Ik begreep de zusters niet.
Ze bleven mij maar uitlachen met mijn schaamtegevoel. Bij elke foto nam zuster L. mij vast
aan borsten of dijen. Toen lieten ze me een foto zien van een zuster die ontkleed werd. Ze
begonnen allebei mijn novicekleed uit te trekken. Ik zag steeds maar andere foto's voor mijn
ogen ... naakte vrouwen en zusters ... met kaarsen. Ik zag wel dat de foto's allemaal genummerd
waren en aan de achterkant beplakt waren met een soort papier ... zoals van een telefoonboek.
Dat bleef maar duren ... maar wat er toen met mij gebeurde dat durf ik niet vertellen."

Zuster B. stelde het meisje gerust en verzocht haar toch maar alles te vertellen. "Ik kan me toch
al inbeelden wat ze met u gedaan hebben", vervolgde ze.
Het duurde wel even voor S. al haar moed had verzameld om haar verhaal verder te brengen :
"Toen ik op een zeker ogenblik niet meer wilde kijken naar de foto's trok zuster L. mij achterover.
Ze overvoelde gans mijn lichaam. Ik was om te sterven van schaamte. Ik kon mij niet verweren
tegen de twee zusters. Plots begreep ik dat ze met mij hetzelfde wilden doen als wat ze mij op de
foto's hadden laten zien. Ik bleef maar wenen en vragen om terug naar mijn kamertje te mogen
gaan. Ik voelde plotseling de hand van de zuster aan mijn vrouwelijkheid en daarna werd iets in
mij gestoken. Ik had gezien dat ma mère een blauwe en een witte kaars in de hand hield. Zuster L.
stak zo een kaars in mij ... terwijl moeder-overste mijn benen opentrok. Ze deed me pijn aan mijn
vrouwelijkheid. Zonder ophouden werd de kaars heen en weer bewogen. Ik was zo overstuur dat ik 
niet meer besefte wat er verder met mij nog gebeurde.
Toen ze eindelijk ophielden moest ik opnieuw de heilige belofte doen niets te verklappen over
hetgeen was voorgevallen.
Ik werd daarna door zuster L. naar mijn kamer teruggebracht. Ik ben op mijn bed blijven liggen
met mijn kleren aan ...  
De andere meisjes wisten niets van wat er met mij allemaal gebeurd was. Alles vond plaats na het
avondeten en dan verbleef iedereen op zijn kamer."

Zuster B. wist genoeg. Ze poogde het meisje in de mate van het mogelijke te troosten en beloofde
haar dat ze er zou voor zorgen dat zoiets niet meer zou voorvallen.
Ze vond dat ze lang genoeg had gezwegen, veel te lang. Een minderjarig meisje werd tegen haar
wil op een schandelijke manier misbruikt door de hoogste in rang in het klooster en haar adjuncte.
Dit keer besloot ze te handelen. ...

Wordt vervolgd.
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++