Lezersbrief "De signalen van de kerk" - niet gepubliceerd.
**********************************************************
Wie verwacht had dat de kerk eindelijk eens ernstige signalen
zou doorsturen om duidelijk te maken dat ze ten strijde wil
trekken tegen seksueel misbruik van kinderen door geestelijken
gedurende vele decennia, zich onvoorwaardelijk achter de slacht-
offers zou scharen, die kwam bedrogen uit.
Onlangs gaf de opperste kerkelijke autoriteit, de paus, tijdens
zijn bezoek aan de UK de buitenwereld te verstaan dat pedofilie
een ziekte is waarbij de vrije wil wordt uitgeschakeld. De daders
waren dus SLACHTOFFER van een onweerstaanbare drang.
"We zijn niet waakzaam genoeg geweest" ... tot zover het mea culpa
van de kerk. Een nederige bekentenis zal er dus nooit inzitten,
een toegeven dat ze ten allen tijde aan imagobescherming hebben
gedaan en daardoor verder seksueel misbruik in de hand hebben
gewerkt. 
Afgelopen weekend kwamen meer dan 80 slachoffers van seksueel 
misbruik binnen de kerk naar mekaars verhalen luisteren op de
(H)Erkenningsdag die de Werkgroep "Mensenrechten in de Kerk" had
georganiseerd.
Hoe zwak was het signaal dat we te horen kregen van bisschop
Johan Bonny, die aanwezig was op de bijeenkomst. "Wat moet ik doen?
Ik ben GEBONDEN" !!!
Wat kwam de man daar dan eigenlijk uitrichten? Als dat het enige
signaal naar de slachtoffers toe was, dan was hij maar beter niet
komen opdagen. Het mag, kan toch niet de bedoeling zijn alleen
maar een zalfje over de wonde te strijken. Of toch, vergeven en
amen. Alhoewel, als we de uitspraken van de paus er bijhalen, dan
begint het daar meer en meer op te gelijken.
Het relaas van de oudere man, die als kind misbruikt werd, en
enkele weken geleden met zijn verhaal naar een bevriende pater
franciscaan trok, een zogezegd breeddenkend progressief geestelijke,
maakt pijnlijk duidelijk dat binnen het instituut kerk nog heel wat
geestelijken rondlopen die niet in staat zijn de impact van seksueel
misbruik te vatten.
"Het slachtoffer zou een doodzonde begaan hebben indien hij van het
misbruik zou genoten hebben." Een bewering de schaamte voorbij, maar
die kadert in wat vroeger zo dikwijls werd beweerd :"Het kind zal
wel aanleiding gegeven hebben." Het verklaart ook de druk die gezet
werd op onderzoek naar seksueel misbruik door geestelijken indertijd.
De rollen omdraaien en met de beschuldigende vinger wijzen in de
richting van het slachtoffer.
-zie 2'de voorbeeld in artikel hieronder "Geestelijken als beschermers
van pedofielen".
Het slachtoffer bovendien nog intimideren door te beweren dat hij aan
de afbraak van de kerk meewerkt door lid te zijn van de organisatie
"Mensenrechten in de Kerk". Zwijgen dienden de slachtoffers te doen en
vergeven de walgelijke daden van hen die een groot deel van hun leven
geruïneerd hebben.
Veelzeggend is de reactie van Rik Devillé van de Werkgroep :"Wat hier
gebeurd is speelde zich niet af in de 16'de eeuw, maar amper twee weken
geleden in Vlaanderen (Zie artikel HLN van maandag "Heb je genoten?
Dat is zonde").
Inderdaad allemaal signalen die boekdelen spreken. Je zou het voor
minder op een lopen zetten als slachoffer - wat dan ook effectief is
gebeurd !
***********************************************************************