Lezersbrief : Ann Wauters.
Mooi dat in de krant nog eens aandacht besteed wordt aan een heel grote sportdame
van bij ons.
"Ann Wauters naar Franse Villeneuve d'Ascq", lees ik in de krant van woensdag 16 april.
Van het verre Russische Ekaterinburg trekt ze weer dichter naar huis toe. Hoelang ze nog
zal basketten, daar kan ze geen uitsluitsel over geven,, maar één ding staat vast : Gedreven
als ze is wil ze op haar 33'ste nog steeds de 'leider' in de ploeg worden en genieten van
haar sport op hoog niveau.
De Waaslandse basketbalspeelster met wereldklasse verdient het hoe dan ook 'in the picture'
te worden geplaatst.
Verschillende malen werd ze in eigen land genomineerd voor de titel "Sportvrouw van het jaar",
maar telkens greep ze er naast. Mogelijks is één van de redenen het feit dat het grootste gedeelte
van haar sportcarrière zich in het buitenland afspeelt.
Schitterende sportdames hebben die trofee binnengehaald in de periode dat Ann Wauters
absolute wereldtop was : Kim Clijsters, Justine Henin, Tia Hellebaut, Evi Van Acker.
. Ze verdienden die trofee, laat daar geen twijfel over bestaan.
Maar als je het palmares van Ann doorloopt, dan moet je toegeven dat ze de titel in de loop van haar
loopbaan als topsportster zeker eens verdiend had (temeer daar enkele van onze sportdames de trofee
meermaals hebben binnengehaald - waarmee ik uiteraard hun prestaties niet wil minimaliseren ;
integendeel ... van voornoemde atleten ben ik een vurige fan geweest en het bewijs ervan vind je op mijn
blog terug in een aantal lezersbrieven).
Geen enkele van onze sportdames hield het zo lang uit aan de top, en haar basketballoopbaan loopt ook nu
nog niet ten einde.
Liefst vijfmaal werd Ann Wauters uitgeroepen tot Europese speelster van het jaar door een jury samengesteld
door "La Gazetta della Sport". Een trofee die kan tellen in de bikkelharde wereld van de
topsport, een erkenning die je niet zomaar op een schoteltje aangeboden krijgt.
In 2005 werd zij als enige Europese geselecteerd voor het All-Star Team.
Ann haalde een resem nationale titels binnen en maakte als speelster naam in Frankrijk, Spanje, Turkije
en Rusland.
Voeg daar aan toe dat ze van 2000 tot vorig jaar actief was in de WNBA en in deze gereputeerde competitie
voor veel clubs een fel begeerde speelster was.
Ann Wauters speelt nu weer dichtbij eigen land, en dat komt haar goed uit. Op die manier kan ze veel meer
aandacht en tijd besteden aan haar partner Lot Wielfaert en hun drie kleine kinderen.
Châpeau voor deze fantastische sportvrouw van eigen bodem die in zoveel gerenomeerde clubs meer dan
haar 'mannetje' weet te staan.
Ik hoop van harte dat ze het in Frankrijk opnieuw kan waarmaken.
In elk geval wens ik haar veel succes toe bij haar nieuwe club en het beste voor haar gezin.
********
|