Lezersbrief : Kim Clijsters.

N.a.v. de "Thank You Games" op 12 december.

Onverbeterlijk zijn wij Belgen als het er op aankomt onze waardering uit te drukken voor de
fantastische sportieve prestaties waarop een topsportster als Kim Clijsters ons jarenlang vergast
heeft, en dat ondanks veel blessureleed, eigen aan topsport.
In Dialoog van woensdag lees ik : "Als ik het goed begrepen heb, neemt Kim Clijsters op 12
december voor de 17'de keer afscheid. Misschien nog eens een comeback overwegen. Het zou
de eentonigheid doorbreken".
Een typische sneer waarin Belgen eigenlijk al decennialang een gouden medaille verdienen.
Een atlete die tot in de verste uithoeken van onze aardkloot gelauwerd wordt omwille van de
inzet voor haar sport en andere initiatieven, wordt bij ons telkenmale bedankt met de 'nodige'
afbrekende kritiek. Kritiek die in elk geval zoveel eentoniger is dan het mooie wat Kim C.
ons al die jaren heeft laten zien. Laat dat een feit zijn !
Altijd komen diezelfde opmerkingen terug : Ze is mediageil, doet het allemaal enkel en alleen
maar voor de poen.
Ook zij die de prestaties van de topsportster naar waarde schatten worden daarvoor geregeld de
grond ingeboord (zie nieuwssites). Je bent naief, goedgelovig, je laat je leiden door de
personencultus rond de atlete, en dies meer.

Ik stel mij de vraag waarom er geen "Thank You Games" zouden mogen georganiseerd worden ?
Heb je daar problemen
mee, kijk er dan niet naar.
Persoonlijk vind ik zo'n happening een heel welgekomen afwisseling naast al die politieke
strubbelingen en dat eeuwige touwtrekken van de laatste weken.
Waarom zouden mensen niet eens 'collectief' uit de bol mogen gaan, emotie tonen ? Daar
wordt bijwijlen heel denigrerend over gepraat en geschreven.
Wat is daar mis mee ? Wil dat zeggen dat al die mensen niet begaan zijn met de vele problemen in onze
samenleving ? Nee toch !

Kim Clijsters neemt het tijdens de "Thank You Games" in een dubbelspel met Amélie Mauresmo
op tegen Venus Williams en Kirsten Flipkens en in het enkelspel wordt het een treffen tegen Venus.
Een mooie affiche ... om duimen en vingers af te likken voor hen die van tennis houden.

Ik ben gewoon blij dat Kim Clijsters ons nog mooie tennismomenten bezorgd heeft bij haar comeback
en galawedstrijden, die horen nu eenmaal bij de moderne topsport.
Ik hoor criticasters trouwens zelden of nooit iets positief zeggen of schrijven over de andere initiatieven
die Kim Clijsters ook na haar afscheid niet zal laten vallen. Meestal volgt direct de opmerking :
"Het zal wel weer met bijbedoelingen zijn, het zal wel voor het geld of de populariteit zijn, enz ...".
Kim Clijsters zet zich in voor SOS Kinderdorpen, (is ze niet verplicht te doen, toch !?) ; haar bezoek aan
kankerpatiëntje Soraya heeft een jong leven immens veel vreugde bezorgd. Verder heeft ze al meermaals
deelgenomen aan initiatieven waarbij kinderen betrokken zijn.
Velen beweren : "Dat is niet moeilijk voor haar !" Maar ... ze doet het toch !
Haar initiatieven doen toch helemaal geen afbreuk aan het werk dat zovele andere minder bekende en 
'onbekende' mensen leveren voor kinderen, minderbedeelden, ..., in de samenleving !?

Een sneer die mij is bijgebleven bij het lezen van sommige commentaren op nieuwssites is de verwijzing 
 naar Kim Pleisters. Gezien de toon van de reactie was dat helemaal niet humoristisch bedoeld, maar eerder 
om te kwetsen, te kleineren, de anderen te provoceren. Ik hoop voor die man dat hij voor de rest van zijn 
leven gespaard blijft van ernstige blessures of ziekte. 
Een paar lezers (waaronder ikzelf) reageerden en werden door de man in kwestie binnen de kortste keren
getrakteered op een karrevracht scheldwoorden. Het gaf wel een uitstekend beeld van de ingesteldheid, de
mentaliteit van die categorie 'afbrekers', die gretig van de sociale netwerken gebruik (misbruik) maken eigenlijk 
om de medemens (de sportman of -vrouw in kwestie en zij die het aandurven tegen hen in te gaan) de grond 
in te boren. Je doet er natuurlijk beter aan dit soort reacties te negeren, maar ik vind dat er wel eens wat
meer weerwerk mag gegeven worden tegen die PC-atleten (benaming die ik graag gebruik voor diegenen die 
er een 'sport' van maken via sociale media als facebook en nieuwssites de medemens met hun scheldtirades 
de mond te snoeren, zeker van zodra je ook maar eventjes tegen hun standpunt ingaat). We moeten ze niet
altijd hun zin geven, hé !

Hoe dan ook, ik kan (en vele anderen met mij) nog nagenieten van de mooie momenten die Kim ons gebracht 
heeft door de jaren heen, net zoals ik ook kan blijven nagenieten van die fantastische sprong
naar Olympisch goud van Tia Hellebaut in Peking (2008). 
Net zoals ik kan genieten van de prestaties van de
36-jarige cyclocrosser
Sven Nys.
Topsporters van bij ons, en er zijn er zeker nog, die een enorme positieve invloed hebben op jongeren 
in hun motivatie om aan sport te (beginnen) doen.  Ook zij worden met de regelmaat van een klok op allerlei 
hatelijke opmerkingen onthaald als ze hun visie durven geven op een wedstrijd of wat dan ook. Gewoon afbrekende kritiek
zonder enige gegronde reden, of woorden die met opzet verkeerd geïnterpreteerd worden of in een andere context 
geplaatst worden om hun grote 
gelijk te halen. 
Waarom ? Nijd ... afgunst ... verzuring ? Ik weet het antwoord echt niet, maar dat sommige mensen iemand het licht in de
ogen niet gunnen, dat is mij ondertussen wel heel duidelijk.
Misschien moeten zij er eens over nadenken wat je er moet voor over hebben om aan de top te blijven in eender welke
sport en zeker na een comeback. Alsof dat allemaal zo evident is.

Ik zal in elk geval genieten van het mooie tennis dat zal gebracht worden, ook al gaat het op 12 december niet om een
Grandslamtoernooi. 

Met dank aan Kim Clijsters voor die vele mooie momenten waar binnenland en vooral het buitenland van genoten heeft.

**************************